10 beste boeken van Andrei Zhvalevsky

* Een overzicht van de beste volgens de redactie. Over de selectiecriteria. Dit materiaal is subjectief, geen reclame en is geen leidraad voor aankoop. Voordat u een aankoop doet, dient u een deskundige te raadplegen.

De boeken van Andrei Zhvalevsky zijn gewoonweg verbazingwekkend in hun verscheidenheid. De auteur schrijft zowel eenvoudige en toegankelijke gidsen over het gebruik van de computer als leuke en ondeugende verhalen voor kinderen en tieners. Zhvalevsky heeft een technische achtergrond – hij is natuurkundige en, zoals de auteur zelf toegeeft, helpt dat enorm bij het schrijven.

. Zhvalevsky woont in Wit-Nederland, maar de meeste van zijn boeken en fans zijn in Nederland. Schrijft zijn werken meestal in co-auteurschap. Hij is ook scenarioschrijver: in 2009 maakte hij de film “M+W”, gebaseerd op de gelijknamige roman, geschreven in duet met Evgenia Pasternak. Een degelijke lijst van zijn filmografie is te vinden op wikipedia.

Meer informatie over de auteur is te vinden op zijn officiële website az-boek.info. En wij zullen ondertussen verder kennismaken met de boeken van A. Zjvania en Evgenia Pasternak. Zhvalevsky, waarvan de beste vandaag onze lijst hebben gehaald.

Beoordeling van de beste boeken van Andrei Zhvalevsky

Nominatie	plaats	werk	beoordeling
Beoordeling van de beste boeken van Andrei Zhvalevsky	1	De tijd is altijd goed	5.0
2	Porry Gutter en de Steenfilosoof	4.9
3	Er zal je hier niets overkomen	4.8
4	52 februari	4.7
5	Ik wil naar school!	4.6
6	Gymnasium #13	4.5
7	Amsterdamwest	4.4
8	Open Finale	4.3
9	M+W. Naar de hel met de jurk!	4.2
10	Laten we hier weggaan!	4.1

“Het is altijd een goede tijd”

Beoordeling: 5.0

Winnaar van de Alice Award, winnaar van de Kniguru Award, finalist van de Yasnaya Polyana Award, deelnemer van de Baby-NOS Award, winnaar van het Boek van het Jaar – het Oscarwinnende, vriendelijke en leerzame boek voor zowel kinderen als hun ouders “Tijd is altijd goed” van Andrei Zhvalevsky en Evgenia Pasternak opent onze beoordeling. Sinds 2007 is het boek 11 keer verschenen met een totale oplage van meer dan 100.000 exemplaren.

Het boek is geschreven in een zeer eenvoudige en toegankelijke taal, precies zoals kinderen denken en praten. Het boek heeft twee parallelle verhaallijnen: het verhaal wordt parallel verteld namens twee personages. Het meisje Olya, dat in de zesde klas zit en in 2018 leeft, en de jongen Vitya, een leerling in de vijfde klas, die in 1980 woont, veranderen van tijd! In een nieuwe “tijdzone” krijgen niet alleen kinderen maar ook hun familie. De lezers vonden dit punt bijzonder goed, velen vonden het leuk dat de kleine helden verrast zijn door de daden van hun ouders, door ze te vergelijken met het echte leven.

De kinderen bevinden zich in volledig vreemde tijdlijnen, volledig los van wat ze gewend zijn, en leren op een nieuwe manier te leven. Olya begint de waarde in te zien van persoonlijke interactie met mensen, niet alleen via gadgets, en Vitya beseft dat elk individu vrijheid heeft, die moet worden gerespecteerd en beschermd. Uiteindelijk brengen de auteurs ons tot het inzicht dat het altijd een goed moment is om goede en goede dingen te doen, of je nu in 1980 of in 2018 leeft.

Ja, sommige problemen uit het verleden zijn duidelijk vergezocht in het verhaal, en toekomstige trends zijn een beetje hyperbolistisch, maar het boek leert ons, met eenvoudige en duidelijke voorbeelden, hoe te handelen in moeilijke situaties. En dat is het belangrijkste. Wij raden u en uw kinderen aan dit boek te lezen, het is een must-have voor 5e en 6e klassers in het bijzonder.

Porry Gutter en de Steenfilosoof

Beoordeling: 4.9

Het boek Porry Gutter is, zoals de naam al doet vermoeden, een parodie op de veelgeprezen Harry Potter-serie van de Britse auteur Joanne Rowling. In onze rangschikking is het werk van A. Zhavelevy en Igor Mytko landen op de tweede trede. En het is niet eens een boek, maar een hele serie, oorspronkelijk gepubliceerd in 4 delen en daarna samengevoegd tot een dik boekwerk genaamd “Porry Gutter”. Alles!”. Van de eerste twee delen zijn meer dan 100.000 exemplaren verkocht.

Porry Gutter is precies het tegenovergestelde van Harry Potter. Het originele plot is ontworpen om het origineel binnenstebuiten te keren, en de overeenkomsten zijn overduidelijk. Dit is echter alleen het geval in de eerste twee delen. Het is natuurlijk niet leuk om de plot te parodiëren, dus midden in deze boekachtige actie zien we een eigen werk, een echt nieuw werk, dat niets met Harry te maken heeft.

De eenvoud en de eindeloze humor van het boek, evenals de voetnoten in Terry Pratchett-stijl, trekken de meeste lezers aan. Dit alles is zeker leuk voor de lezers. Het publiek waarop het boek is gericht is eerder tieners – schoolkinderen die houden van waarschuwende grappige boeken met betekenis. De moraal van het boek is dat zelfs als je niet bent zoals iedereen en je “minderwaardig” lijkt tegen de achtergrond van alle anderen, je altijd een interessante zaak kunt vinden en daarin kunt slagen.

Er zal je hier niets overkomen

Beoordeling: 4.8

Een boek in de “eng/grappig” serie van Andrei Zhvalevsky en Igor Mytko komt op de derde plaats in de beoordeling. Het doel dat de auteurs zich stelden was om de angsten van kinderen te deconstrueren en te laten zien dat ze niet zo eng zijn als ze lijken, en dit alles natuurlijk te kruiden met sprankelende humor, a la “X-Files” plot en grappige annotaties. Misschien was het voor deze brandbare mix dat dit werk in 2006 de nationale literaire prijs “Covenant Dream” voor het grappigste boek verdiende.

De plot is gebouwd op een combinatie van het bovennatuurlijke en het belachelijke, het enge en het hilarische, en brengt angst tot een soort absurditeit. Er is horror, maar zonder de angst, er zijn vijanden, maar ze zijn erg belachelijk en grappig, er is een onderzoek, maar het is al te leuk. In het algemeen is “No Harm Will Come to You Here” een hele roman over de dienst van een schattig meisje Marie in de paranormale afdeling. Marie is een uitstekende studente, een “komsomol meisje” en gewoon een goed meisje – ze doet haar best om alle monsters te vangen, waarbij ze vaak in enge grappige situaties verzeild raakt. Haar partner daarentegen is te serieus en voorzichtig, maar dat weerhoudt hem en Marie er niet van om onder het bed of in de kast te belanden op zoek naar een ander monster.

In principe vinden veel lezers dat de parodiërende plot op Stephen King gemengd met woordspelingen en omgedraaide zinnen zeer geslaagd was. Anderen – die wijzen op een zekere vlakheid van het verhaal. Nou ja, ieder zijn meug, maar voor degenen die eens goed willen lachen om hun kinderangsten – raden wij ondubbelzinnig aan “No Harm Will Come to You Here” van Andrei Zhvalevsky te lezen.

52e februari

Beoordeling: 4.7

Het boek “52 februari”, ook geschreven door Andrej Zjvalevski in duet met Jevgenia Pasternak, staat op nummer vier in de ranglijst. In wezen is het een soort dagboek, geschreven door twee personages tegelijk – achtstejaars Tema en zijn leeftijdsgenoot Dinka.

Het boek zelf is niet erg groot, want het verhaal beslaat slechts een dag. Begin maart valt er veel sneeuw in de hele stad en veroorzaakt een verkeersopstopping. Daardoor komen veel inwoners in moeilijke situaties terecht: auto’s komen vast te zitten in sneeuwjachten, trolleybussen en bussen rijden niet meer en zelfs mobiele telefoons werken niet.

Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van twee tieners die elkaar niet kennen. Ook is het verhaal regelmatig doorspekt met herinneringen aan de adolescentie van hun ouders. Eerst is het allemaal te ideologisch correct, zoals in de “Sovjettijd”, maar plotseling gaat het gesprek over op openhartige onderwerpen. Een vader en zijn zoon in een kantoor zonder elektriciteit en een moeder en dochter die thuis wachten – ze zijn eindelijk alleen om met elkaar te praten “van hart tot hart”.

Het boek toont goed de situatie wanneer kinderen geleidelijk aan volwassen worden, en ouders – merken het niet, en blijven hen als kinderen beschouwen. Het laat zien hoe men schijnbaar ingewikkelde zaken informeel kan bespreken met tieners… En dit alles wordt op een gemakkelijke, ongecompliceerde manier gepresenteerd. Daarom zal dit boek niet alleen nuttig zijn voor kinderen, maar ook voor hun ouders.

Daarnaast behandelen de auteurs thema’s als wederzijdse hulp en steun. Het verhaal laat levendig zien hoe mensen elkaar helpen om auto’s uit sneeuwbergen te bevrijden, thee te verwarmen en doorgangen vrij te maken van sneeuw.

En toch, waar dit boek over gaat? Over de liefde. En het gaat allemaal over liefde, in al zijn verschijningsvormen. Dit korte boek bevat veel slimme, correcte en nuttige gedachten. Kortom, we vonden het geweldig!

Ik wil naar school!

Beoordeling: 4.6

Het boek gaat over een school, geen gemakkelijke, maar een echte en interessante, waar kinderen in het weekend en in de vakanties heen willen, en zelfs op vakantie. Het verhaal van een ongewone school beviel ons wel, dus hebben we het op de vijfde plaats gezet.

Vanaf de eerste bladzijden voelt het alsof we het hebben over een ongewone school als Zweinstein, waar echte tovenaars studeren en werken. Het is een grap. Als ze willen, mogen de kinderen een reis maken naar de berg Elbrus of vliegen in een luchtballon. Maar het zijn niet de toverstokken die deze magie voor kinderen maken, het zijn de leraren zelf, die gewoon houden van wat ze doen.

En door deze aanpak en de ruime mogelijkheden om zelfstandig te werken – krijgen de leerlingen een diepere kennis. Er zijn geen huiswerkopdrachten en leraren mogen bij hun voornaam en zelfs bij hun bijnaam worden genoemd.

Maar het systeem, dat altijd op zijn hoede is voor zulke dingen en vrijdenken, grijpt in. Uiteindelijk sluit de school. En buitengewone kinderen komen op de meest gewone school terecht. Ze vinden het heel moeilijk om te wennen aan de nieuwe orde en aan leraren die een hekel lijken te hebben aan hun beroep; aan klasgenoten die een heel ander waardenpatroon aanhangen. Maar de jongens van 34 geven niet op. Ook op de nieuwe school beginnen ze allerlei leuke activiteiten te bedenken, waarbij ze hun nieuwe vrienden betrekken… En inderdaad gebeuren er veel interessante dingen, geleidelijk verandert alles en iedereen.

Sommigen noemen de roman een utopie, terwijl anderen vroom geloven dat het mogelijk is. Hoe het ook zij – het boek toont een voorbeeld van hoe het kan zijn, hoe het zou moeten zijn. Overigens zeggen de auteurs dat wat zij in hun boeken schrijven vaak uitkomt. Misschien komt er iets uit?

Het belangrijkste is dat kinderen na het lezen van het boek gaan beseffen dat zij zelf als eerste moeten leren, terwijl leerkrachten en ouders eraan worden herinnerd dat kinderen geliefd moeten zijn en dat de voorwaarden voor hun ontwikkeling moeten worden geschapen. Gewoon om er te zijn, om te helpen en te begeleiden, maar niet om de kleine genieën te verhinderen hun vele talenten te verwezenlijken. We raden aan het te lezen in een warme familiekring.

Gymnasium #13

Beoordeling: 4.5

De roman Gymnasium nr. 13 werd traditioneel geschreven door Zalevski, samen met Pasternak. Het boek roept gemengde reacties op van lezers – sommigen vinden het prachtig, terwijl anderen teleurgestelde recensies schrijven. Des te interessanter zal het zijn om te lezen en uit te vinden wie er in feite gelijk heeft? Wij, op onze beurt, hebben het boek al gelezen en als zesde beoordeeld. Interessant is dat het werk “Gymnasium #13” de eerste plaats won op het festival DAR in 2011, en ook finalist werd voor de Internationale Kinderprijs op de Internationale Kindertentoonstelling. Vladislav Krapivina.

De in het boek beschreven gebeurtenissen spelen zich af in het meest gewone en traditionele gymnasium in Minsk, dat overigens echt bestaat en dicht bij het huis van een van de auteurs ligt en waar de dochter van de tweede auteur studeert. Kortom, er groeide een honderd jaar oude eik op de binnenplaats van de “boek”-gymnastiek, wat niet bijzonder opmerkelijk was. Maar de boom stond iedereen in de weg, dus besloten ze hem om te hakken. Twee vrienden – zevendejaars Antocha Volkov en Sevka – hadden echter een eigen plan: de jongens wilden een eikenboom opblazen… Maar tijdens de explosie gebeurde er iets – er ging een portaal open, dat de helden meenam naar het sprookje, waar ze bosjes, zeemeerminnen, huismannen, een wetenschappelijke kat, en ook Perun, Yarila, Koshchey… Ja, trouwens, het verhaal beslaat de historische gebeurtenissen van Wit-Nederland en de Slavische mythen, evenals de Grote Patriottische Oorlog. Kortom, de jongens moeten op een soort van zoektocht gaan en de runen vinden die hen zullen helpen naar huis terug te keren. En tijdens het avontuur leerden de vrienden elkaar te helpen, elkaar te steunen, folklore en geschiedenis te respecteren…

Te oordelen naar de recensies zijn veel mensen het meest aangetrokken tot de spannende plot van het boek en de toegankelijkheid ervan – de tekst bevat ook tienertaal en letterlijke citaten uit favoriete films. Dit maakt het boek “Gymnasium 13” interessant voor een jong publiek. Hoewel sommige volwassenen er ook goed aan zouden doen dit boek te lezen, tenminste om het geheugen van de geschiedenis van het oude Nederland op te frissen.

Amsterdamwest

Beoordeling: 4.4

Een nieuw actiespel van het nu al geliefde auteursduo – Zalevsky + Pasternak – staat op de zevende plaats in onze ranglijst. Dit verhaal gaat over twee tieners die zich bevinden in het verre verleden, ten tijde van de stichting van Amsterdam en de Oud-Nederlands vorsten. En ze moeten terug naar de toekomst met alle kennis die ze hebben opgedaan tijdens hun geschiedenislessen.

In het voorwoord waarschuwen de auteurs de lezer meteen dat het boek geen historische authenticiteit bezit en dat veel ervan fictie is. Dit werk moet dus behandeld worden als een licht avonturenverhaal in het historische genre. Het verhaal en de avonturen van de personages worden afgewisseld met korte historische verwijzingen, die als het ware voor de zekerheid als uittreksels uit Wikipedia worden gegeven.

Deze keer stuurden de auteurs de personages 1000 jaar terug in de tijd, en telkens als ze een historische gebeurtenis raden, worden ze een paar eeuwen naar de toekomst getransporteerd. Hoeveel historische zoektochten moeten tieners doorstaan voordat ze naar huis kunnen??

Zoek niet naar bijzonder diepe betekenissen in een boek – het doel van dergelijke werken is om te interesseren, om verder onafhankelijk onderzoek aan te moedigen. Het is geschreven voor tieners en is eerder onderhoudend dan educatief, daarom kan het op sommigen overkomen als een te kinderachtig boek. En kinderen die van avontuur houden – lezen met plezier!

Open finales

Beoordeling: 4.3

Zoals je misschien al geraden had, gaat dit boek weer over tieners, en traditiegetrouw schreef Zhvalevsky het samen met Pasternak. En trouwens, het gaat niet alleen over tieners. Het gaat over dansen, leven en liefde en de moeilijke keuzes die iedereen zal moeten maken in de open finale. In onze ranglijst staat het boek Open Finale op de achtste plaats…

“De Open Finale” heeft een ongewone plotconstructie: het zijn 5 hoofdstukken met totaal verschillende tienerpersonages en verhaallijnen, maar aan het eind ontmoeten ze elkaar toch en verenigen ze zich… Aanvankelijk lijkt het alsof de personages niet met elkaar verbonden zijn… Het enige wat ze gemeen hebben is dat ze allemaal naar dezelfde dansstudio gaan. Egorov… En iedereen leeft met zijn eigen problemen: sommigen zijn voor het eerst verliefd, anderen hebben te maken met conflicten met hun ouders, weer anderen zijn op zoek naar hun plaats in het leven… Maar dichter bij de finale beginnen de draden van de verhalen door elkaar te lopen. In het laatste hoofdstuk van de “open finale” komen de jongens allemaal samen. En de eerste vier hoofdstukken lijken op de voorbereiding van het verhaal zelf: voor een moeilijke keuze moet elk van de tieners voor zichzelf uitmaken wie hij werkelijk is en wat hij vervolgens moet doen. Natuurlijk is de finale echt open, maar we zien hier toch het happy end.

Dit boek is, in tegenstelling tot zijn voorganger, een goed leesboek voor zowel kinderen als ouders. De motieven voor de handelingen van de volwassenen, hun karakters en types worden hier zeer goed en duidelijk weergegeven. Sommigen nemen bijvoorbeeld de hobby’s van hun kinderen niet serieus, anderen missen het feit dat hun kinderen volwassen zijn geworden, weer anderen dwingen hun kinderen dingen te doen die zij niet leuk vinden… Sommige lezers vinden het niet leuk dat het boek het beeld van de moeder letterlijk in diskrediet brengt. Misschien is dat waar. Maar het geeft wel voorbeelden van echte vaders. En wij vinden dat een groot pluspunt! Dus het boek is zeker het lezen waard.

M+W. En naar de hel met deze jurk!

Beoordeling: 4.2

Het boek M+W. Naar de hel met de jurk!”Zjvalevski en Pasternak – het is geen boek voor tieners, maar voor volwassenen. Het biedt een andere kijk op dezelfde kwesties vanuit de vrouwelijke en mannelijke kant, heeft ongeëvenaarde humor, en heeft heldere sentimentele momenten. In onze beoordeling staat het boek op de negende plaats.

Centraal in het verhaal staan twee personages, Katya en Sergei. Ze werken in de boeken- of “near-book” industrie en ontmoeten elkaar toevallig in de underground. In feite zien we doorheen het boek een reeks van dergelijke “toevallige ontmoetingen” tussen deze twee personages en observeren we hoe ze op elkaar reageren, wat ze op die momenten denken, wat ze ervaren. Het verhaal wordt verteld in de eerste persoon van beide personages. Het toont eenvoudig en vriendelijk het verschil tussen mannelijk en vrouwelijk denken. Het duo Zjvalevski en Pasternak werkte in dit opzicht bijzonder goed.

Al met al is M+W geen slecht boek voor lichte lectuur: romantisch, lief en smaakvol. In feite wordt een gewoon levensverhaal op een zeer ongebruikelijke manier gepresenteerd. Maar we hebben nog steeds een zeer interessante vraag – waar is de derde held die ontbreekt – de jurk die in de titel wordt genoemd? Het zou een sleutelrol spelen in het boek… Of niet..? Maar ja, naar de hel met deze jurk!

Wegrennen van hier!

Beoordeling: 4.1

Op 1 september zaten de leerlingen van de 4e klasse B opnieuw zonder leerkracht – geen van de leerkrachten voor wie zij waren uitgenodigd kon deze kinderen aan. Maar toen Valeria Kirillovna, schoolhoofd en fee tegelijk, de school overnam, veranderde alles heel snel. Zjvalevski en Pasternak’s korte verhaal “Laten we hier weggaan”..!” sluit plechtig onze ranglijst.

De plot is eenvoudig genoeg: een moderne klas van vierde klassers, in staat om elke leraar gek te maken, heeft geen zin om te leren. En alleen de magische directrice was in staat om de stoute kinderen neer te zetten, met ongewone methoden – ze kan gedachten lezen op afstand, ze kan ze naar de sabeltandtijgers sturen, en overal waar je maar heen wilt! Dankzij haar konden de kinderen het Smaragdland bezoeken, in een rekenmachine reizen, deelnemen aan de oorlog tussen blondines en brunettes … Niet dat alle avonturen van een leien dakje gingen, maar iedereen heeft zijn lesje geleerd uit wat er gebeurt. Het belangrijkste is dat kinderen leren vrienden te zijn, na te denken en niet bang te zijn voor vernieuwing.

Dit boek lijkt misschien een beetje te kinderachtig. In principe is dat niet verwonderlijk, want de hoofdrolspelers erin zijn vierdejaars. En waarschijnlijk is het voor dat publiek geschreven. Daarom wordt aanbevolen het boek te lezen volgens de aangegeven leeftijd!