Anna Muravina over de specifieke kenmerken van interieurdesign in Nederland

Waarom muren in Nederland en Spanje niet dezelfde kleur kunnen hebben? Hoe Nederlands klanten gewend zijn geraakt aan het kiezen van een ontwerper, en hoe hun smaak in de loop der tijd is veranderd? Ontwerpster Anna Muravina bespreekt de eigenaardigheden van de Nederlands mentaliteit.

Over Russisch ontwerp. Ik denk niet dat Nederland secundair is, dat we "de bus inhalen". We hebben gewoon een bepaalde mentaliteit. In Nederland is er al eeuwenlang "niemand in zijn vaderland". En voor interieurs op hetzelfde niveau zullen ze de voorkeur geven aan een buitenlander, niet omdat hij beter is, maar omdat hij een buitenlander is. En dit betreft niet alleen het interieur. Dat omvat artsen, gouvernantes. Zo was het ook in de 19e eeuw, toen ze de Fransen uitnodigden om kinderen op te voeden. Ik denk niet dat onze interieurs in een staartspiraal zitten. Maar met de snobisme die Europa eigen is, zouden niet veel buitenlanders een Nederlands binnenhuisarchitect de opdracht geven. We hebben ooit een interieur in Cyprus gedaan voor Cyprioten, niet voor Russen. En dat is omdat we hen werden aanbevolen door de Engelsen. Alle andere klanten in Europa en Amerika.. van Nederlands afkomst.

Over het verschil in aanpak. Wij hebben gewerkt in Amerika en Europa, waaronder Spanje, Engeland en Cyprus. Het is een geweldige ervaring, het is waanzinnig interessant… In Spanje bijvoorbeeld is de kleur van de lucht zelf heel anders. En de kleurenkaarten die we hier gebruiken werken daar niet. In Spanje hebben we in één huis zeven keer de woonkamer geschilderd! We konden de kleuren gewoon niet goed krijgen, omdat de kleuren zich niet gedragen zoals we gewend zijn als we de muren raken… In Engeland daarentegen lijkt het er sterk op. Daar, net als hier, moet er in alle kleuren een beetje grijs zitten, de kleur moet niet zuiver en helder zijn. We kunnen geen open kleuren gebruiken in interieurs. De kleur moet enigszins gedempt zijn. Mensen denken vaak.. Ik ga een kamer oranje schilderen, en het zal zonnig en gelukkig zijn. Niets van dat alles. Want de grijze lucht buiten het raam contrasteert sterk met het oranje, wat de stemming nog deprimerender maakt. Historisch gezien zijn in Nederlands herenhuizen de muren altijd blauw, turquoise en koraal geverfd, maar niet zo blauw als in Spanje of Italië. Het zou wat complexer en nobeler moeten zijn…

Over de keuze van een ontwerper. Natuurlijk is het het beste als iemand je aanbeveelt bij iemand anders. De klant komt naar je toe met een zeker vertrouwen… De Nederlands klant verschilt van de Europese in die zin dat hij ons, zelfs wanneer hij het geld betaalt, nog steeds niet vertrouwt. Hij denkt dat de ontwerper hem zal oplichten, dat hij het verkeerde zal aanbieden. Het is inherent aan ons allemaal. Als we naar de dokter gaan, krijgen we een diagnose, en dan gaan we voor de zekerheid nog naar drie andere, om de eerste te controleren. Dit is ons ding, het is Russisch. Wanneer een klant komt van mensen voor wie je dingen hebt gedaan, vertrouwen ze je meer, omdat hun vrienden hen vertellen dat je het kunt. Dat is belangrijk. Het bespaart tijd.

Over het verleden. De jaren '90 waren de wilde jaren. Klanten kwamen naar ons toe met foto's van de flats van hun vrienden en zeiden: "Maak me cooler dan die van Kuzi. We waren cooler dan Kuzi, die we nog nooit in ons leven hadden gezien… Ik vraag me nog steeds af hoe die Kuzya het overleefd heeft… Een echt verhaal, geen verzonnen verhaal… En toen begonnen mensen de wereld rond te reizen. We gingen niet alleen naar Turkije en Egypte. En ze wilden echt een mini-bar in de slaapkamer… Sommige mensen vroegen om een herhaling van de Malediven. En het kostte ons veel tijd om uit te leggen dat de Malediven niet gekopieerd konden worden…. In de jaren negentig en nul wilde iedereen alles tegelijk, zoals de Morozovs, van wie er één, toen hem werd gevraagd welke stijl huis hij wilde bouwen, tegen Fedor Sjechoetsjtel zei: "Bouw alles maar, ik heb overal genoeg geld voor.

Over vooruitgang. Nu begint men eindelijk geld te tellen, wat waarschijnlijk een goede zaak is, maar veel moeilijker voor degenen die gewend zijn te werken met "onbeperkte budgetten". De klanten hebben een betere smaak, wat ook goed is. Ze hebben de wereld rondgereisd, dingen bekeken en uitgeprobeerd…… Veel mensen lezen nu vakliteratuur, en willen zoveel mogelijk informatie. Ze zijn geabonneerd op interieur tijdschriften. Luisteren naar lezingen. Er is een groeiende behoefte aan aanvullende opleiding voor mensen die niet professioneel betrokken zijn bij design, mode… En dit maakt me bijzonder gelukkig!

Lees het volledige interview op