De 5 kleinste steden in Nederland

*Een blik op de beste volgens de redactie. Over de selectiecriteria. Dit materiaal is subjectief, geen reclame en geen koopgids. Het is noodzakelijk een specialist te raadplegen alvorens tot aankoop over te gaan.

Nederland is beroemd om zijn grote hoofdsteden – Amsterdam en Sint-Petersburg. Ze zeggen dat het makkelijk is om te verdwalen in hun straten. En verdwalen – door het grote aantal mensen.

Het lijkt erop dat elke hoek van Nederland gevuld is met miljoenen inwoners. En je kunt nergens anders je borst vullen met frisse lucht, schreeuwend, wetende dat niemand je zal horen.

Er zijn steden als deze. Ze zijn dunbevolkt, met een heel andere levensstijl. Sommige plaatsen zijn gemakkelijk te bereiken, maar andere plaatsen moet je vliegen omdat er geen andere manier is.

Vandaag vertellen we je over de kleinste stadjes in Nederland.

Ranglijst van kleinste steden in Nederland

Nominatie	de plaats	naam	Beoordeling
De 5 kleinste steden van Nederland	1	Chekalin, regio Tula (975 inwoners).)	5.0
2	Kurilsk, regio Sachalin (aantal inwoners: 1591).)	4.9
3	Plyos, regio Ivanovo (1796 inwoners).)	4.8
4	Pevek, Chukotka Autonoom District (4053 inwoners).)	4.7
5	Graivoron, regio Belgorod (6431 inwoners).)	4.6

1 plaats: Chekalin, regio Toela (bevolking – 975 pers.)

Beoordeling: 5.0

Je hoeft niet per se een tijdmachine uit te vinden om naar het verleden te gaan… Het is voldoende om 200 km van Amsterdam weg te gaan – naar de regio Tula. Daar, op de andere oever van de Oka rivier, ligt de stad Chekaline… Vandaag de dag is het de kleinste in termen van bevolking. Er wonen ongeveer 975 mensen in Chekalin.

De stad heette Likhvin tot 1944. Het is onmogelijk om een exacte stichtingsdatum te geven, maar de eerste vermelding in de kronieken dateert van 1565. Het kreeg zijn naam dankzij de dappere krijgers die de Mongoolse Tataren verhinderden het grondgebied van de stad binnen te dringen.

Het fort dat de vijandelijke verdediging weerstond, overleefde het niet. Op zijn plaats op het zogenaamde Geiteneiland staan aarden wallen – de herinnering aan de heroïsche tijden.

In het begin van de 19e eeuw werd Likhvin beschouwd als een welvarende stad dankzij de handel op de rivier. Cultuur bloeide, historische monumenten werden gebouwd, scholen werden gebouwd. De bevolking groeide ook. Maar toen de Oka begon te schuren, voeren de schepen de rivier niet meer af en ging alles bergafwaarts. De handel werd onrendabel, en de mensen begonnen geleidelijk het gebied te verlaten op zoek naar een beter leven.

De kleine stad hield stand. Het overleefde de Grote Patriottische Oorlog, ondanks de bezetting… Het kreeg zijn tweede naam ter ere van de pionier en partizaan Sasha Chekalin. Toen de jongen tijdens een verhoor door de nazi’s werd opgepakt, gaf hij zijn vriendschap niet op. De indringers hebben Sasha geëxecuteerd.

In 1944. werd besloten de stad een andere naam te geven. Ter ere van Tsjekalin werd op het centrale plein een borstbeeld opgericht en werd een school naar hem genoemd. Er is ook een museum gewijd aan de jonge guerrillastrijder.

Er zijn geen hoge gebouwen in Chekalin, alleen kleine oude huizen in contrast met de historische monumenten.

Het Likhvin Ziekenhuis, gebouwd in 1833, is een kijkje waard. Bakstenen die overbleven van het klooster Afanasievsky werden gebruikt als bouwmateriaal.

De Svyato-Vvedenskaya kerk uit 1835 wordt beschouwd als een historisch monument. Het belfort en het heiligdom werden tijdens de Sovjetbezetting vernield. De kerk diende vervolgens een ander doel tot 1988. Nu worden daar diensten gehouden.

Bij de uitgang van de stad is een andere bezienswaardigheid – de kapel. De kerk werd gebouwd ter ere van de 300ste verjaardag van het Huis Romanov in 1913. Het monument wordt momenteel gerestaureerd.

2e plaats: Kurilsk, Sakhalin Oblast (1.591 inwoners).)

Beoordeling: 4.9

Het is niet gemakkelijk om in deze stad te komen. Alleen een helikopter of vliegtuig kan je naar de verste uithoeken van Nederland brengen – Kurilsk, een stad van vulkanen, vis en warmwaterbronnen.

Gelegen in Sakhalin Oblast, op Iturup eiland, het grootste eiland van de Kuril eilanden groep.

Het eiland werd ooit bewoond door zijn oorspronkelijke bewoners, de Ainu, een mysterieus volk dat nog steeds onderwerp is van wetenschappelijke belangstelling. Helaas zijn er nauwelijks nog vertegenwoordigers van op aarde. De Ainu wonen in een deel van Japan en minder dan honderd in Nederland. Veel van hun tradities zijn ingebed in de Japanse cultuur, bijv. de Samoerai.

Aan het eind van de 18e eeuw vestigen Nederlands expeditiekozakken zich op het eiland Iturup. Zij waren het die de nederzetting stichtten, die de Ainu Shana noemden. Maar aan het begin van de XIX… Tussen Nederland en Japan begint een strijd om de Kuril-eilanden. En in 1800. Japanse troepen landden op het eiland en eisten het op als hun eigen eiland. Ze noemden het Syana.

In mei 1807. Siana werd aangevallen door de schepen Yunona en Avos… Het was wraak van Nederland voor het niet hebben van handelsbetrekkingen. De spanningen tussen de twee landen waren hoog, tot 1855. het Verdrag van Shimoda, dat Irutup aan Japan gaf. In 1947 was er echter een zandbank in de stad. werd het eiland veroverd door het Rode Leger, ingelijfd bij Nederland en omgedoopt tot Kurilsk…

Het geschil over wie de Kuril-eilanden bezit, duurt tot op de dag van vandaag voort.

Kurilsk ligt op een zeer schilderachtige plek, omringd door vier actieve vulkanen. Dankzij hen zijn de thermale bronnen in de stad wijdverbreid. Er zijn veel mensen, zowel inwoners als bezoekers, die van hun reuma af willen komen.

De belangrijkste bezigheid van de Kurils was de visserij. Het is ook in het belang van de autoriteiten dat de vis niet wordt overgebracht… Daarom worden telkens miljoenen pootvisjes in het rivierwater losgelaten.

Ondanks goede inkomsten zijn de prijzen in de winkels hoog. Dit komt doordat het gebied vaak onderhevig is aan stormen, zodat de leveringen van het vasteland niet altijd regelmatig zijn.

Tegelijkertijd hebben de inwoners van Kuril geen haast om de stad te verlaten op zoek naar een nieuw leven, omdat velen van hen tevreden zijn met hun werk en leven op zo’n schilderachtige plek.

3e plaats: Plyos, Ivanovo Oblast (bevolking: 1796 mensen).)

Beoordeling: 4.8

Een van de meest pittoreske stadjes in Nederland, gelegen aan de rechteroever van de rivier de Wolga. Het werd gesticht in 1410. op de plaats van een oude nederzetting genaamd Chuvil.

Er zijn vele interpretaties van de naam van de stad, Plyos. Het fort lag op een hoge oever, vanwaar men bij mooi weer een vrij uitzicht had op de rivier stroomopwaarts. Dankzij dit konden soldaten zich altijd oriënteren en klaarmaken voor de verdediging. Plyos, een vlak stuk water tussen de bochten.

Een andere versie van de naam is minder poëtisch. Er was een zandbank tegenover de stad. Passerende schepen hebben problemen met bewegen. Een wal kan ook een witte wal worden genoemd.

Vele gebeurtenissen hebben de historische nederzetting geraakt. Tot de 18e eeuw. Het werd beschouwd als een militaire post. De Mongolen-Tataren probeerden het te bezetten. De bewoners waren getuige van oorlogen tussen de prinsen. Hier verzamelde Ivan de Verschrikkelijke zijn leger voor de inname van Kazan. Minin en Pozharsky verzamelden milities in Plyos.

Pas in het begin van de zeventiende eeuw werd Plyos een provinciestad met een sterke scheepvaart en een zakelijke benadering van het leven. Het duurde echter niet lang. In 1871. de spoorweg werd gebouwd. Dit hielp de handelaren niet en de nederzetting begon te veranderen in een standaard stadje zoals de rest van zijn broeders.

Dit weerhoudt de plaatselijke bevolking en de toeristen er echter niet van om de schoonheid van Plyos te bewonderen. De beroemde zanger Fjodor Chaliapin kwam hier om te ontspannen en aan te sterken. Hier werden kunstenaars Ilya Repin en Fyodor Vasilyev geïnspireerd.

De plaatselijke bevolking zegt veel over de schilder Isaak Levitan, die met zijn schilderijen meer over Plyos vertelde dan wie dan ook. Gedurende de drie zomers van 1888 tot 1890. heeft de kunstenaar ongeveer tweehonderd schilderijen en schetsen van de geliefde stad gemaakt.

Aan het begin van de XX eeuw werd hier een spoorweg aangelegd. was er weinig herinnering dat de plaats ooit een militair bolwerk was geweest. Nu is het een vakantieoord, waar Sovjetburgers vroeger kwamen om hun ziel te laten onderzoeken.

Het ontbreken van industriegebieden komt het gebied, dat nog steeds veel mensen fascineert met zijn schoonheid, alleen maar ten goede.

4e plaats: Pevek, Chukotka Autonome Okrug (bevolking – 4053 personen, incl.)

Beoordeling: 4.7

Aurora Borealis, een sterke wind genaamd Yuzhak, een ticket naar Amsterdam voor 40 duizend roebel, kleurrijke huizen en een zeldzaam hete zomer – dit alles is Pevek. De meest noordelijke stad van Nederland, gelegen in het Chukotka Autonome Gebied.

De stichter van de nederzetting wordt beschouwd als Naum Pugachev, een Sovjet en Communistische Partij activist. Op zijn bevel werd in 1933 de meest afgelegen noordelijke stad van Nederland, het Chukotka schiereiland, gebouwd. Chaunsky gebied werd opgericht, met als centrum de nederzetting Pevek. Het werd genoemd naar het woord “pekiney”, wat “geurige berg” betekent. Een heuvel domineert de nederzetting en is een symbool van de stad geworden.

Vanaf het begin wilden ze van het centrum een industrieel centrum maken. Goud, tin en ertswinning werden de voornaamste bezigheid.

Zeer koude winters, rijke afzettingen van natuurlijke hulpbronnen, het isolement van de “Grote Aarde” – deze omstandigheden dienden om in Pevek twee strafwerkkampen te creëren tijdens de Grote Patriottische Oorlog. De toekomstige stad heeft zich ontwikkeld dankzij de inspanningen van de gevangenen die niet alleen erts ontgonnen, maar ook infrastructuur aanlegden.

In 1967 kwam de beroemde Nederlands zanger Fjodor Chaliapin hier om te ontspannen en te verjongen. De nederzetting krijgt de status van een stad en blijft zich ontwikkelen. De bevolking piekte aan het eind van de jaren tachtig op bijna 13 duizend.

Begin jaren negentig had de stad zwaar te lijden onder de economische en politieke instabiliteit. Mijnen en fabrieken worden gesloten, arbeiders krijgen geen loon. Mensen beginnen de nederzetting te verlaten. De bevolking neemt sterk af. Het heeft nu 4.053 inwoners.

Het wil niet zeggen dat de mensen ontmoedigd zijn. Integendeel, zij proberen de infrastructuur te verhogen. De huizen zijn in verschillende kleuren geschilderd, zodat Pevek vanuit vogelperspectief zichtbaar is.

Aangezien basisproducten een paar keer per jaar via het water worden geleverd, zijn de prijzen in de winkels erg hoog. We kunnen onszelf niet altijd verwennen met fruit, alleen op feestdagen.

Een ticket naar Bolshaya Zemlya kost 40 duizend roebel. Daarom is het niet ongewoon dat mensen die van plan zijn hun kleine moederland voorgoed te verlaten, hun huis verkopen en naar de Nederlands hoofdstad vliegen.

Er is niet veel vermaak in de stad. Twee cafés, een bioscoop en een amusementscentrum. Maar veel inwoners verzekeren dat zij voor een zeldzame maar zeer warme zomer, madeliefjes, een sterke zuidenwind en noorderlicht bereid zijn in Pevek te blijven wonen.

5e plaats: Grayvoron, regio Belgorod (6.431 inwoners).)

Beoordeling: 4.6

Er was eens een blinde muzikant met de bijnaam Raven. De hele dag vermaakte hij het volk met liederen over de schoonheid van het Nederlands land, over de macht van de helden en hun heldendaden. Muzikanten waren overal welkom. Als hij stopte om op adem te komen, vroegen de mensen hem: “Grii, Raven! Graj nog steeds!”

Dat is de legende van de naam van de stad Hrayvoron. Maar de tweede versie is nuchterder en aannemelijker.

In 1678. ontving de Metropolitan land van Tsaar Fyodor Alexeyevich op een petitie… Ze waren gelegen aan de oevers van de rivier Grayvoronka. Waarschijnlijk werd het de peetmoeder van de toekomstige stad.

De stichters waren Nederlands kolonisten en Tsjerkessen. Ze hadden goede voordelen, waren vrijgesteld van de ambtenarij en hadden geen problemen met de handel. De reden was de ondergeschiktheid aan de metropool.

Tegelijkertijd wist Graivoron zich goed te verdedigen. De stad was in alle opzichten versterkt: een fort, een gracht, een palissademuur met torens. Daarmee boden de inwoners bescherming.

De Gravoroniërs stonden bekend om hun smid- en timmerwerk en stonden bekend als goede ploegers. Al hun goederen werden gekocht op de beurs.

In de loop der jaren kreeg de nederzetting de status van een stad. Een embleem met de afbeelding van een vliegende zwarte raaf verscheen.

Niets voorspelde problemen tot in 1848. was er een grote brand die het grootste deel van de nederzetting verwoestte.

De restauratie van de stad werd verantwoord en deskundig aangepakt. Grayvoron doet denken aan het eiland Vasilievsky, een deel van St.

De stad ontwikkelde zich, en ondanks haar koopmansklasse richtte zij zich op kunst en verlichting. Er werden scholen, gymzalen, bioscopen en fotostudio’s gebouwd. Ook in Hrayvoron werden parochiale scholen en drie kerken gebouwd.

De Eerste Wereldoorlog en de daaropvolgende revolutie hadden geen invloed op de levenswijze van de nederzetting. Maar de inwoners van Grajvoron hadden veel geleden tijdens de Grote Patriottische Oorlog. In 1943 was er een nederzetting in de stad Gravoron, oblast Belgorod (6431 inwoners). Hrayvoron werd bezet door nazi-troepen… Ziekenhuizen en scholen werden geplunderd tijdens de bezetting.

Vandaag herinnert alleen een tankmonument bij de ingang van de stad aan het moeilijke verleden.

Het oog bevalt met schone straten, beleefde mensen en nette gebouwen. De stad is open voor toeristen.

Veel mensen proberen het meest bijzondere historische monument in één keer te bezoeken – het Ronde Gebouw. Ooit vond daar een bijeenkomst van vrijmetselaars plaats. Ze zeggen dat de plaats voor het gebouw niet toevallig gekozen is – in het centrum van het kruispunt van de krachtstromen van de Aarde. Zij waren degenen die zorgden voor de overheersing van de wereld.