Duitsland: een huis in een varkensstal

Een varkensstal in puin… Klinkt niet echt aanlokkelijk? Het blijkt dat met de juiste instelling een dergelijk bouwwerk ook een bron van trots kan zijn.

Mensen hebben het vaak over "tijd die door muren groeit", maar meestal hebben ze het over nobele ruïnes. Deze slimme metafoor werkt ook voor gebouwen waarvan het verleden romantiek mist. Het gaat er tenslotte om hoe je het bekijkt.

Informatie over het object:
Jaar: 2004
Plaats: Duitsland, Ramsen
Architecten: Stephanie en Martin Naumann van Stephanie en Martin Naumann, architecten

Er zijn veel mensen in de wereld die vooral de antieke geest van een gebouw waarderen. En laat de muren van dat "huis" de noodlottige gesprekken van de grote voorouders zijn er niet, behalve het vrolijke gepiep van biggetjes en het brutale geknor van hun ouders, maar toch is er iets wat nieuwe gebouwen missen: de schoonheid van oude stenen, pittoreske scheuren en de bijzondere romantiek van een oude, verlaten plek.

De varkensstal is gebouwd in 1762 en kan dus met recht een "monument uit de oudheid" worden genoemd.

Hoe dan ook, de architecten Stephanie en Martin Naumann van naumann.De architecten wilden het oude gebouw behouden. De toestand ervan was nogal slecht, dus ofwel moest de varkensstal volledig worden herbouwd, in welk geval afscheid moest worden genomen van de mooie scheuren, ofwel moest het huis worden gerenoveerd… laat alles zoals het is. Stephanie en Martin bedachten een ongebruikelijke oplossing: een afbrokkelend gebouw repareren en via een opening op de plaats van het ontbrekende dak een volledig nieuw multiplex huis plaatsen met glazen ramen op de exacte plaats van de openingen van het oude gebouw. En zet er dan een modern dak overheen.

Het multiplex huis is eigenlijk gewoon "belegd" in de stenen structuur als een matroesjka pop in een andere…

Het resultaat is "een huis in een huis", zoals Matroesjka, zoals de Europeanen zeggen… Natuurlijk kan de resulterende structuur geen echt huis worden genoemd. Martin en Stephanie gebruiken de varkensstal als kantoor en showroom: de beste reclame van een architect is zijn gebouw.

In wezen zijn er twee houten "kisten" binnenin, omdat het stenen gebouw verdeeld is door een scheidingswand, die de architecten niet wilden aanraken.

De asymmetrische indeling van de ramen ziet er verrassend modern uit, hoewel dit wordt veroorzaakt door de logica van de locatie van de openingen in de voormalige varkensstal.

De varkensstal heeft slechts twee kamers met een vloeroppervlak van minder dan 20 m² en een woonoppervlak van ongeveer 20 m². . De ene dient als lobby, de andere als vestibule architectenwerkkamer.

Het huis staat op een heuvel, dus de kamers liggen op verschillende niveaus, de ene is iets hoger dan de andere, en de andere ligt net boven de grond.

Het mooiste is dat de huizen elkaar nergens raken…

Zelfs het dak is niet in contact met het oude gebouw.

Zoals u in dit diagram kunt zien, hebben het stenen en multiplex huis zelfs onafhankelijke funderingen.

Er is veel romantiek in het oude metselwerk en de schilderachtige vervallenheid.

De oude muur ziet er vrij imposant uit dankzij het grote metselwerk.

Het multiplex binnenvolume is mooi, zelfs zonder enige bekleding.

s Avonds, wanneer het huis van binnenuit wordt verlicht, ziet het contrast tussen het brute oude volume en de minimalistische nieuwe inrichting er bijzonder opvallend en uitnodigend uit.