Effectief gebruik van de iso-instellingen van de camera

De meeste camera’s behalve goedkope point-and-shoot camera’s hebben een handmatige ISO-instelling. Hoewel het acroniem niet te missen is voor professionele fotografen, zijn niet alle amateurs op de hoogte van deze belangrijke metriek in de fotografie. Als het gaat om situaties waarin het gebruik van de handmatige iso-instelling van de camera handig kan zijn, zie hieronder.

Uitleg van het concept

Camera ISO is een kwantitatieve maatstaf voor de gevoeligheid van de sensor voor licht die voldoet aan algemeen aanvaarde normen van de fabrikant. De afkorting staat voor: International Standards Organization. De lichtgevoeligheid wordt bepaald door de lichtomstandigheden en wordt op de camera aangegeven in hele getallen, bijvoorbeeld 100, 200, enz.d. De beschikbare waarden verschillen van model tot model. Het vinden van de juiste gevoeligheid is essentieel om de belichtingsinstellingen – sluitertijd en diafragma – handmatig aan te passen.

Verband met andere belichtingsinstellingen

Het veranderen van de ISO-gevoeligheid heeft een direct effect op instellen van de sluitertijd en het diafragma. Wanneer deze automatisch wordt ingesteld, stelt de camera zichzelf in op de beste belichtingswaarde. De handmatige modus veronderstelt dat u de volgende keuzes maakt. Voordat de parameter wordt ingesteld, moeten de volgende belangrijke punten in aanmerking worden genomen

• Verlichtingsniveau – of het onderwerp voldoende verlicht is;
• De dynamiek van de scène (als je een bewegend of stilstaand onderwerp fotografeert);
• Zoek naar mogelijkheden om ruis te verminderen bij weinig licht, als korreligheid in het beeld ongewenst is;
• Het gebruik van een statief kan helpen het beeld te stabiliseren bij lange sluitertijden.

Voorbeelden van het gebruik van verschillende ISO-gevoeligheden

Voor het schieten op een zonnige dag Professionals raden aan een norm van 100 of lager te gebruiken, maar niet hoger dan 200. De lagere gevoeligheid van de sensor zorgt voor een goede beeldkwaliteit bij helder licht, maar ook in de schaduw of binnenshuis. Een gevoeligheid van 100-200 wordt doorgaans ook gebruikt voor studio-opnamen.

Bij het nemen van foto’s Buiten op een bewolkte dag, of in de schaduw of binnenshuis zonder extra licht, is ISO 200 tot 400 geschikt. Voor nachtfotografie kan een iets hogere instelling worden aanbevolen: 400 tot 800 is het aanbevolen bereik.

Belangrijk! Bij ISO 400 en hoger begint beeldruis op te treden. En hoe meer daarvan, hoe slechter de beeldkwaliteit… Versterk het effect van ruis door het diafragma en de sluitertijd aan te passen, of gebruik een statief om het beeld te stabiliseren.

In de cameratelefoon en in de camera is het volgende voorzien Past automatisch de lichtgevoeligheid van de sensor aan. Deze stand is handig om te gebruiken als er geen tijd is om te experimenteren met handmatige instellingen voor artistieke opnamen. Selfies worden ook vaak genomen met automatische instellingen.

Het ISO-snelheidsbereik voor uw camera kiezen: aanbevelingen

Alle digitale fotoapparatuur is gelabeld met een numerieke waarde. Naast de sensorresolutie, de zoomfactor en andere parameters wordt het beschikbare gevoeligheidsbereik gespecificeerd. Deze parameter geeft slechts indirect het vermogen van de camera weer om bij weinig licht opnamen te maken.

Zeer hoge ISO’s, door de fabrikant geclaimd voor compacte toestellen met kleine lichtgevoelige elementen (sensoren) – in de praktijk een nutteloze optie. Door de hoge mate van digitale ruis leveren beelden bij deze instellingen een roodachtig-blauwe lappendeken van punten op die nauwelijks hoorbare beelden van het onderwerp achterlaat. De figuur illustreert het gevoeligheidsniveau van de sensor voor verschillende lichtgevoeligheden.

Naast het ISO-bereik is het belangrijk te letten op sensorformaat. Als alle andere dingen gelijk blijven, zal de ruis in het beeld lager zijn… Maar hoe beter de sensor, hoe duurder de camera…

Advies! De maximale sensorgevoeligheid van 3200 is voldoende voor amateurfotografie.