Haworthia: Thuiszorg

Deze bloem lijkt enigszins op aloë, maar is veel decoratiever. De gelijkenis is gemakkelijk te begrijpen, want een Haworthia is net als een aloë een vetplant.

Biologische kenmerken

Deze kleine succulente kruidachtige plant, die behoort tot de onderfamilie Asphodelaceae, familie Xanthorrhea. Het geslacht Haworthia is talrijk en telt 166 soorten. Zijn verspreidingsgebied ligt in zuidelijk en zuidwestelijk Afrika. Kies een droge en schaduwrijke plaats.

Beschrijving

Terwijl in de natuur oude rozetten tot 1 meter hoog kunnen worden, is hun omvang in de binnenteelt veel bescheidener – niet meer dan 15 cm. De levensduur van één plant – tot 20 jaar, hij vernieuwt zich geleidelijk door het opbouwen van dochterrozetten. De jaarlijkse groei is zeer gering.Het uiterlijk verschilt van soort tot soort, maar er zijn veel overeenkomsten:

1. vlezige donkergroene, lichtgroene of blauwachtige bladeren, soms met contrasterende vlekken of strepen, verzameld in een rozet die direct uit de grond groeien of op een korte steel zitten;

2. veel soorten hebben transparante bladpunten, “vensters” genoemd, voor een betere belichting van de onderliggende weefsels;

3. De bladranden zijn glad of hebben denticles, lange awns of cilia;

4. De vorm van de bladeren is gekield, het uiteinde is spits of afgerond;

5. soms bedekt met witte knobbels die op wratten lijken;

6. Haworthia groeit snel en vormt hele kussens van rozetten;

7. Bloemen zijn te zien in een kamercultuur, maar de bloemen, in lange pijlen gerangschikt, zijn op enkele uitzonderingen na, minder sierlijk dan de bladeren: ze zijn klein, wit met een roze of lichtgroene tint en zien er nogal onaantrekkelijk uit.

Er zijn drie soorten Haworthia’s volgens de structuur van hun wortelstelsel:

1. “retusa” groep (retusa) – heeft dikke wortels die kunnen uitrekken als het nat is, de rozet komt zo boven de grond, als het droog is worden de wortels kleiner en wordt de rozet in de grond getrokken, dit helpt de verdamping te verminderen, in de natuur “verstopt” de plant zich zo voor dieren;

2. De marginata groep heeft een vertakt wortelstelsel van vlezige, vezelige wortels die snel het volume van een pot kunnen innemen en gemakkelijk te kweken zijn;

3. het derde type wortelstelsel komt het meest voor bij paalvormige Haworthia’s, waartoe soorten als coarctata en reinwardtii behoren; de wortels groeien aan het bovengrondse deel van de stengel en wanneer de onderste bladeren door natuurlijke veroudering afsterven, trekken ze de plant de grond in, zodat deze altijd compact blijft.

De rustperiode hangt af van het verspreidingsgebied van de soort en kan op verschillende tijdstippen plaatsvinden, maar als de planten in een flat worden gehouden, passen ze zich gemakkelijk aan om in de winter te rusten en in de lente en de zomer actief te groeien.

Soorten

Alle Haworthia worden in 3 groepen ingedeeld op basis van vergelijkbare kenmerken:

1. stijfbladige soorten– met dichte, leerachtige, driehoekige of langwerpige bladeren, soms met wratachtige uitgroeisels;

2. kruidachtig– De kleine blaadjes zijn aan de randen versierd met cilia;

3. – de bladeren zijn kort en dicht met stompe punten, met transparante openingen aan de bovenkant.

Habortia-soorten voor huishoudelijke teelt

Het uiterlijk van hawortia’s kan sterk variëren, afhankelijk van de soort.

1. Haworthia fasciata of gestreepte.Het wordt het meest gevonden door bloemenkwekers. Rozet ca. 17 cm doorsnede, smalle, lange, sterk toegespitste bladeren, donkergroen, aan de onderkant bedekt met overvloedige wrattige trossen, die stroken vormen.

2. Haworthia margaritifera of parelmoer.Een van de grootste soorten met vlezige bladeren tot 3 cm breed en 8 cm lang. Ze zijn bedekt met parelwitte wratten die geen duidelijke rijen vormen. De bladeren vormen een wortelrozet.

3. Haworthia arachnoidea of spinkruid.De plant dankt zijn naam aan de vele dunne, spinachtige cilia op de randen van zijn driehoekige bladeren. De rozet is klein.

4. Haworthia

5. mifo
6. a of citroengras.Kleine, symmetrische rozetten gevormd door vlezige, gekielde bladeren versierd met wratachtige stroken. Hun basis is breed en hun punt is puntig. Van bovenaf gezien lijkt het op een zeester. De variëteit Variegata heeft duidelijk zichtbare lengtestrepen op de bladeren met een gouden tint.

7. Haworthia reinwrdtii of Reinwrndt. Het rozet is basaal en bestaat uit kleine, licht gebogen blaadjes met een brede basis en een scherpe punt. Ze staan dicht op elkaar en vormen een stengel die eerst rechtop staat en later opstijgt. De wratten waarmee de bladeren bedekt zijn, kunnen verdwijnen als de plant geen licht krijgt.

8. Haworthia cymbiformis of roekvormig. De vlezige groene bladeren zijn roekachtig, 1-1,2 cm breed en 4-5 cm lang. Het rozet is dicht met een diameter van 8-10 cm. Aan de bladpunten zijn transparante vensters te zien.

9. Haworthia cooperi of Cooper.De vetplant heeft een dicht rozet van vlezige, lichtgroene bladeren die 2,5 cm lang zijn. Ze zijn ruw, met lange cilia aan de randen. Bladeren versmald naar de top, die iets terugplooien.

10. Haworthia

    uncata of stomp.Het rozet van 8 cm met vlezige bladeren, die een ovale of langwerpige doorsnede hebben. De punt is stomp, stompachtig. De bladeren verwijden zich van de basis tot de top en staan in één vlak achter elkaar.

11. Haworthia maughanii of maughani.Lijkt op de vorige soort, maar ziet er nog exotischer uit: het rozet bestaat uit vlezige stompachtige bladeren van bijna regelmatige cilindrische vorm, die stevig aan elkaar vastzitten. De bladpunten hebben vaak vensters, soms met een ongebruikelijk patroon. Zeer mooie bonte vormen.

12. Haworthia Cooperi of Cooper. Op het eerste gezicht lijkt deze plant te bestaan uit kleine luchtbelletjes – de transparante vensters zijn bijna de halve lengte van de dichte bladeren. Ze zijn schurftig, groeien in drie rijen, hebben aan de onderkant een sint-jakobsschelpvorm en zijn aan de bovenkant licht onder de indruk, de bovenkant is naar achteren gebogen.

13. Haworthia viscosa of kleverige. Rozetten worden tot 20 cm hoog. Vlezige driehoekige bladeren die in drie rijen boven elkaar zeer dicht op elkaar staan en een langwerpige rozet vormen. Ze zijn donkergroen, olijfgroen of bruinachtig van kleur.

14. Haworthia atrofusca of atrofusca. De vlezige bladeren, die de rozet vormen, zijn sterk naar beneden gebogen. Ze hebben een roodachtige tint. In de felle zon zijn de ruiten, die op doorschijnende kristallen lijken, duidelijk zichtbaar.

15. Haworthia pygmaea of Pygmaea, soms dwerg genoemd. Dit is een van de kleinste Hawortia’s – de rozet is niet meer dan 6 cm in diameter. De kleine bladeren zijn slechts 1 cm lang, groen met lichtere strepen en zijn ruw.

Zorg

Ondanks hun exotische uiterlijk zijn Haworthia’s niet kieskeurig. Genoeg om ze in bijna-natuurlijke omstandigheden te brengen.

Plaats en licht

Haworthia is geschikt voor een plek met helder maar diffuus licht:

1. Licht is vooral belangrijk voor bonte vormen die geen chlorofyl in hun bladeren hebben, maar slechts tot in de middag direct zonlicht nodig hebben;

2. Planten in direct zonlicht na 12 uur van de dag zijn onaangenaam met verbranding – vlekken op de bladlamellen en hun uiteinden drogen uit.

De beste plaats voor Haworthia’s is op een vensterbank op het oosten of westen. Als het raam op het zuiden ligt, is schaduw nodig tijdens de warmste uren. Een alternatief is om de bloem op een plank te zetten op een meter afstand van een raam op het zuiden. In de winter is schaduw tegen zonlicht niet nodig, het moet zoveel mogelijk licht krijgen.

Hebben Haworthia’s extra licht nodig in de winter?? Het hangt allemaal af van de omstandigheden. Als ze slapend zijn bij lage temperaturen groeien ze niet en hebben ze geen extra licht nodig. Bij een temperatuur boven de 15 graden, dat is wat het is op de vensterbank in de winter, met een gebrek aan licht zal de Haworthia uitrekken, herstel van de decorativiteit zal onmogelijk zijn. Daarom, op een hoogte van 20-30 cm van de plant fytolamp en regelen tegenlicht.

Temperatuur en vochtigheid

De behoeften van de vetplant zijn verschillend in de zomer en in de winter:

1. In de zomer, planten hebben behoefte aan een gematigde temperatuur tussen 15-25 graden Celsius, zoals het moet van maart tot oktober, indien mogelijk, Havortia goed om uit te nemen in de frisse lucht, bescherming tegen direct zonlicht en regen zal worden vereist;

2. Haworthia’s hebben rust in de winter, de temperatuur is voor hen voldoende bij 10-12 graden, en, volgens ervaren bloemisten, zelfs lager – 3-5 graden, het voorkomt uittrekken;

3. De uitzondering: bonte planten – voor hen mag de temperatuur niet onder de 15 graden zakken.

Het bestaan onder extreme omstandigheden in de natuur heeft de plant robuust gemaakt: hij kan temperaturen tot -7 graden Celsius en hitte tot 50 graden Celsius overleven. Maar zulke omstandigheden zijn er ongemakkelijk voor. Als de temperatuur lange tijd afwijkt van de optimale waarden, worden de bladeren donkerder en gaan ze rotten. Hoge nachttemperaturen zijn bijzonder schadelijk voor Haworthia.

Haworthia’s hebben geen beregening nodig – ze hebben zich aangepast aan droge lucht. Maar als de lage luchtvochtigheid samengaat met hoge temperaturen in de winter, zullen de planten het niet comfortabel hebben.

Verwijder stof dat zich op de bladeren heeft verzameld met een licht warme douche.

Bewatering

Zelfs in de zomer moet de Haworthia matig worden bevochtigd – twee keer per week en minder vaak bij koeler weer. De grond in de pot moet tussen de gietbeurten door goed droog zijn.In de winter hangt de frequentie van het water geven af van de luchttemperatuur:

1. Bij temperaturen van 10 graden en lager krijgt de bloem ’s winters helemaal geen water;

2. als het wordt bewaard bij 10-12 graden, eens per maand bevochtigen;

3. op 13-15 graden eens in de 20 dagen;

4. bij 15-18 graden – eens in de 14 dagen.

Geef water met warm, zacht water rond de rand van de pot om te voorkomen dat het op de bladeren terechtkomt. Er mag geen water in de pan staan, anders gaan de wortels rotten. Als het irrigatiewater hard is, kunnen zouten op de bladeren neerslaan, wat de sierwaarde van de planten aantast. Verwijder ze niet altijd.

Robert Wellens, de eigenaar van de kwekerij Haworthias, stelt een alternatief bewateringssysteem voor zijn planten voor, dicht bij hun natuurlijke omstandigheden. Op plaatsen waar hij groeit, duurt de droge periode anderhalve maand en wordt dan vervangen door stortregens die tot twee dagen duren.De verzamelaar geeft zijn planten op dezelfde manier water, met een interval van 6 weken, maar met een verschillende intensiteit:

1. In de lente en de herfst moet zich overvloedig – water ophopen in de bak, van waaruit het zeker wordt uitgegoten;

2. In de zomer wordt zeer overvloedig bewaterd vanuit de douche;

3. Spaarzaam in de winter, om te voorkomen dat het wortelstelsel atrofieert.

Voeding

Deze vetplant heeft weinig voedingsstoffen nodig. Maar tijdens de actieve vegetatie – vroege lente tot late zomer – is een maandelijkse toepassing van meststof voor cactussen in de vorm van een oplossing, met een concentratie van 2 keer minder dan de hoeveelheid op de verpakking vereist. In de winter, planten die worden gehouden bij lage temperaturen, niet voeden, als het hoog is, blijven ze bemest bij elke watergift.

In plaats van vloeibare meststoffen kunnen korrelformuleringen met verschillende formules worden gebruikt:

1. NPK: 11-10-19-2 (MgO);

2. NPK: 6-40-6-15 (MgO);

3. NPK: 2-7-7.

Ze werken alleen in vochtige grond. Aangezien Haworthia’s weinig water krijgen, is er geen overvloed aan voedingsstoffen.

Verpotten

Het duurt 3-4 jaar voor de potgrond om de hawortia volledig uit te putten. Maar plant niet in deze toestand: volwassen planten eens in de twee jaar verpotten, jonge planten eens per jaar. De procedure wordt uitgevoerd in het voorjaar, wanneer de plant een actieve vegetatie begint. Soms hebben overwinterende Haworthia planten afstervende wortels, in welk geval verplanten van vitaal belang is. Het is gemakkelijk te herkennen dat de plant zijn wortels heeft verloren: de bladeren verliezen hun gestalte en hun kleur verandert.

Soms regenereert de Haworthia zijn wortelstelsel uit zichzelf zonder verplanten. Maar het is competenter om het uit het substraat te halen, alle dode wortels te verwijderen en het opnieuw te planten in dezelfde pot, maar in verse aarde.

Bodem

In de natuur groeit de hawortia op arme, stenige bodems. Hun reactie is neutraal of licht alkalisch. Bladaarde voor Hawortia bestaat in de potgrond slechts voor 50 % uit inerte toevoegingen: perliet, zand, grind, vermiculiet – in gelijke verhoudingen. Alleen in een kleipot kan het bodempercentage worden verhoogd, zodat hij niet oververhit raakt.

In de winkel gekochte potgrond voor vetplanten hoeft niet te worden behandeld. Als het zelf wordt gemaakt van bladaarde van onder bomen en grof zand, worden alle componenten gestoomd, doe dit een week voor het uitplanten.

Ervaren bloemisten kweken Haworthia in de volgende bodemsamenstelling:

1. Drie delen kant-en-klare grond, fijn grind en grof zand;

2. 1 deel klei;

3. 2 delen gebroken schelpensteen.

Planten die in een dergelijk substraat zijn geplant, hoeven minder vaak te worden verplant.

Bodemvochtigheid van 5-15%. Het mag niet zuur zijn, dus een kleine toevoeging van krijt en as zal zeer nuttig zijn.

De pot

Het volume van de pot hangt af van de leeftijd van de plant, hoe ouder hij is, hoe groter de pot nodig is. Over het algemeen zo groot dat de wortels een beetje krap zijn, maar niet overvol. Het wortelstelsel van de Haworthia is naar binnen gericht, dus de pot moet diep zijn, maar niet te breed, een ronde vorm is het beste. Materiaal: plastic of keramiek. Dit laatste verdient de voorkeur: door zich vast te klampen aan de binnenste ruwheid van het kleigebied wordt voorkomen dat de wortels bij uitdroging van de grond naar boven bewegen, ontstaan er geen microscheurtjes en wordt het risico van verrotting verkleind.

Hoe te planten

Er zijn enkele subtiliteiten bij het verplanten van Haworthia:

1. De plant mag een week geen water krijgen voordat hij in een nieuwe pot wordt gezet;

2. Drainage – een kwart van het volume – wordt in de pot geplaatst;

3. Haal de plant uit de oude pot en schud zo mogelijk de oude grond eraf;

4. Inspecteer de wortels en verwijder dode wortels;

5. Voeg een klein laagje geprepareerd substraat toe aan de drainage;

6. Dompel de plant in de pot en bedek de wortels met aarde in een cirkelvormige beweging, waarbij u af en toe op de pot tikt om ervoor te zorgen dat er geen leemtes in de grond zitten.

Bij het planten kan de hawortia tot aan de wortelhals worden ondergedompeld. De plant mag geen water krijgen. De eerste week wordt de bloem niet blootgesteld aan sterk zonlicht, aan het gebruikelijke lichtregime gaat verder wanneer de Haworthia begint te groeien. Meestal duurt het 2-3 weken om te wortelen, maar soms wordt deze periode verlengd. Een week na het planten beginnen met regelmatig water geven.

Propagatie

De gemakkelijkste manier om een hawortia te vermeerderen is vegetatief:

1. Door de dochterrozetten te bewortelen;

2. Door stekken van de scheuten of de top van de stengel;

3. Bewortelen van het blad.

Vegetatieve vermeerdering

De meeste soorten van deze vetplant produceren talrijke dochtertakken. U kunt wachten tot ze hun eigen wortels geven voordat u ze scheidt van de moederplant, de stek een paar dagen droogt en in vochtig substraat plant. De wonden die ontstonden toen de jongen werden losgemaakt, moeten worden behandeld met gestampte houtskool. Eerste watergift na 3 dagen. De grond mag slechts licht bevochtigd worden. Volledige hydratatie is pas nodig na het begin van de groei, die samenvalt met de beworteling van de plant. Vermeerdering door wortelscheuten kan gemakkelijk worden gecombineerd met verplanten.

Soms wachten bloemenkwekers niet op de vorming van wortels in het zijrozet, scheiden het, drogen de snede en planten het in schoon nat zand, soms gemengd met turf. U kunt gewoon de top van de plant afsnijden en een stronk met enkele bladeren achterlaten, de snede bedekken met zwavel of houtskool, de top goed drogen en in het substraat planten. Het zal wortel schieten en op de stronk zullen nieuwe zaailingen groeien. Voor het wortelen is geen water nodig.

Bij Haworthia-soorten die terughoudend zijn met struiken, wortelt u de bladeren:

1. Snijd het ontwikkelde blad voorzichtig aan de basis af;

2. behandel de snee met houtskool;

3. droog het 2 dagen uit;

4. Plant in zandgrond die niet vooraf bevochtigd is;

5. Water geven is niet nodig totdat de wortels zijn gegroeid, zodat de stekken niet gaan rotten.

Bladworteling duurt meestal 30 dagen. Daarna wordt hij verplant en verzorgd als een volwassen plant.

Zaadvermeerdering

Die Haworthia’s die in de kamer broeden – meestal hybriden. Ze zullen er dus niet uitzien als hun ouders wanneer ze via zaad worden vermeerderd, maar dat maakt ze niet minder interessant. Zaadvermeerdering is een langdurig proces, met vaak onvoorspelbare resultaten:

1. Vul een ondiepe bak met losse grond of zand en maak deze vochtig;

2. de zaden worden aan de oppervlakte verspreid en lichtjes in de grond gedrukt;

3. Creëer kasomstandigheden met een folie of plastic zak;

4. De planten worden in het licht gehouden bij een temperatuur van 20-25 graden;

5. Verwijder het deksel zodra de zaailingen verschijnen;

6. Verander de huisvesting niet, geef heel voorzichtig water.

De zaailingen zijn na enkele maanden of in sommige gevallen na een jaar klaar voor uitplanten. Voor de beste resultaten niet zaaien na zes maanden.

Ziekten en plagen

Slechts 2 plagen vormen een echte bedreiging voor Haworthia’s.

Poedervormige wortelworm

Dit is een wit insect met een lengte van 2-3 mm. Het vernietigt het wortelstelsel van de plant, de bladeren verliezen hun turgor, worden rood of geel, hun vorm verandert en de hawortia kan afsterven. De insecten moeten worden bestreden bij de eerste tekenen van aantasting: haal de plant uit de pot, was het wortelstelsel met warm water en dompel het gedurende 5 minuten onder in een oplossing van een systemisch insecticide, “Mospilan”, “Aktara”, “Confidor” zijn voldoende. Daarna worden ze een dag gedroogd en in een nieuw substraat geplant. Na 2 weken wordt het besproeid met een insecticide oplossing, gedurende deze tijd kunnen de larven uit de eieren komen. Als het wortelstelsel ernstig is aangetast, is het beter het volledig te verwijderen en de rozet na droging op de gebruikelijke manier te planten.

Scrofula

De plaag is resistent tegen contactinsecticiden, dus wordt hij met de hand geoogst, bij veel soorten Havortia is dat moeilijk. Daarom mag de situatie niet uit de hand lopen en moeten de planten worden behandeld met systemische insecticiden na het wassen van de bladeren met zeepwater.

Als de Haworthia tijdens de zomer buiten is gehouden, kunnen er bladluizen op de bladeren verschijnen. De bloem wordt behandeld met “Actara”, “Iskra-Bio”, “Lepidocide”, “Fytoverm”…

Spint komt zelden voor op kamerplanten. Het kan worden bestreden door te spuiten met akara-insecticiden: Neoron, Apollo, Akarin.

Wortelrot is de belangrijkste ziekte van Hawortia en wordt veroorzaakt door onjuiste bewatering. Op de bladeren vormen zich zachte bruine vlekken en hun turgor is verminderd. Behandeling: haal de plant uit de pot, schud het substraat eraf en onderzoek de wortels. Knip alle rotte plekken weg tot gezond weefsel en bepoeder de schade met zwavel of gemalen houtskool. Een dag drogen en opnieuw planten in nieuw substraat.

Problemen in de teelt

Het uiterlijk van de Haworthia kan wijzen op onjuiste verzorging van de plant:

1. Bladeren en rozet strekken zich uit – de plant mist licht;

2. wanneer de bladeren zich in de winter uitstrekken, krullen hun randen en worden de wratten dof – te hoge temperatuur en droge lucht;

3. Als de bladpunten verwelken, krullen de bladen zelf om aan de randen – de oorzaak is dezelfde als in het vorige geval;

4. Langwerpige bladeren en roodachtige verkleuring en verdorde uiteinden wijzen op een gebrek aan voeding; de plant moet waarschijnlijk worden verplant;

5. bruine vlekken op de bladeren, hun rode kleur en verdorde uiteinden wijzen erop dat de planten te veel direct zonlicht ontvangen;

6. Slappe bladeren die gemakkelijk afscheuren zijn een teken dat de Hawortia wordt doordrenkt;

7. Bleke, vergeelde of rood wordende bladeren van een Hawortia kunnen worden veroorzaakt door overvoeding;

8. Zwarte verkleuring en rot op de bladeren duidt op een te koude plant of een te natte grond.

De meeste problemen worden opgelost door de verzorging aan te passen.