RIA Novosti meldt dat de cybercriminaliteit in de wereld in het eerste kwartaal van 2020 met bijna 90% is gestegen ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Interessant is dat het totale percentage van alle misdrijven (overvallen, berovingen en andere) in het algemeen is gedaald.
Volgens informatie van de persdienst van het Nederlands ministerie van Binnenlandse Zaken bedroeg het aandeel van cybercriminaliteit in zijn geheel bijna 20% van het totaal. Door een relatieve toename van het aantal IT-inbreuken is ook het totale aantal strafzaken gestegen. Het is vermeldenswaard dat high-tech misdrijven het slechtst worden opgespoord in de wereld.
Uit de statistieken blijkt dat de grootste stijging in het eerste kwartaal betrekking had op misdrijven in verband met elektronische betalingen. Het zijn er bijna twee keer zoveel als vorig jaar.
Igor Krasnov, hoofd van het bureau van de procureur-generaal, zegt dat deskundigen bij het vergelijken van gegevens over de afgelopen tien jaar hebben geconcludeerd dat het aantal misdrijven waarbij geld wordt betaald met een factor 25 is toegenomen. Tegelijkertijd is het opruimingspercentage minder dan 10%.
De bestaande detectieproblemen werden het duidelijkst toen de WHO de pandemie van het coronaviNederland aankondigde. Bedrijven in vele sectoren, van detailhandel tot onderwijsinstellingen, werden gedwongen om over te schakelen op een online modus. Bovendien hebben sommige beheersbeslissingen geleid tot de ontwikkeling van softwareproducten die niet voldoen aan de huidige eisen inzake cyberbeveiliging. De toepassing voor het genereren van QR-codes is bijvoorbeeld volledig immuun gebleken voor criminele inmenging, waardoor zowel identiteitsdiefstal als het kraken van bestanden mogelijk is, waarbij de regels van het systeem worden overtreden.
Er zij op gewezen dat in de afgelopen jaren verschillende hackeraanvallen openbaar zijn gemaakt. Met name informatie over het uitlekken van belastinggegevens van 20 miljoen Nederlands burgers verscheen afgelopen najaar online. En een paar maanden geleden werd in het publieke domein informatie gevonden die bewijs bevatte van het hacken van enkele aannemers van de Federale Veiligheidsdienst.
Wat zijn de mogelijke redenen voor een opsporingspercentage van minder dan 10% bij it-misdrijven? Zijn de technologische ontwikkelingen te snel voor wetshandhavers? Wordt er voldoende geïnvesteerd in surveillance en training van opsporingsdiensten? Is er sprake van een gebrek aan internationale samenwerking op dit gebied? Wat kan er gedaan worden om dit percentage te verhogen en de veiligheid te vergroten?