Hoe plan je de juiste locatie voor toekomstige bedden en beplanting?

De natuur heeft planten de middelen gegeven om te vechten voor een plaats in de zon… De juiste combinatie van gewassen leidt tot uitstekende resultaten. Voordat u de plaatsing van de groenten plant, moet u rekening houden met de mate van concurrentie, hun onderlinge invloed. Eigenaardigheden van intercropping en gewasnabijheid zijn gebaseerd op de wetten van allelopathie, vertaald als wederzijds mededogen.

Waarop is het principe van verenigbaarheid van planten gebaseerd?

De wetenschap beschouwt elke plant, schimmel of bacterie als een levend organisme. Het is rijk aan biochemische reacties, spijsvertering en uitscheidingsstelsel, gasuitwisseling met de omgeving. Zij beïnvloeden hun buren negatief of positief op moleculair niveau. Sommige gewassen produceren remmers die de ontwikkeling van concurrenten remmen of onderdrukken.

Elk onkruid haalt zijn stoffen uit de grond maar laat zijn eigen afval achter. Het jaar daarop moet op dezelfde plaats een ander gewas groeien, met zijn eigen voedingsvoorkeuren, waarvoor de rottingsproducten van de vorige aantasting geen kwaad kunnen. Er is dus ruimte voor soortendiversiteit in de natuur en wilde planten wisselen elkaar af in de kruidentuin.

In het geval van culturele regulering van gewassen, is het noodzakelijk om de groenten op het bed elk jaar te veranderen, zodat de grond niet vermoeid raakt en vruchtbaar blijft. De afwisseling van eenjarigen is een basisregel in de teelt van gewassen.

Wederzijds compatibele planten kunnen naast elkaar op hetzelfde bed worden geplant. De tegenstanders moeten ver weg zitten, over een barrière… Hiermee wordt rekening gehouden bij het in kaart brengen van specifieke gewassen op een perceel. Vruchtwisseling – de sleutel tot een goede oogst.

Compatibiliteitstabellen voor groentegewassen in de moestuin

Elke groenteteler heeft een reeks gewassen die op het perceel moeten worden geplaatst, rekening houdend met hun kenmerken. U hoeft niet te experimenteren, u kunt gebruik maken van jarenlange observatie van het plantenleven en onderzoek door specialisten. In agronomische tabellen worden de planten genoemd die buren of voorlopers van een bepaald gewas kunnen zijn, en de planten die hun sporen in de grond achterlaten die schadelijk zijn voor dat gewas.

Een voorbeeld van de wederzijdse beïnvloeding van gewassen

Groente	Vriendelijk	Deprimerend
Aardappelen	Kool, erwten, bieten	Komkommers, tomaten
Kool	Bieten, aardappelen
Wortelen	Tomaten, erwten, uien	Kruiden
Dille
Peper	Bieten, tomaten	Komkommers, erwten
Uien	Wortelen, komkommers	Erwten, kool
Tomaten	Kool, uien	Aardappelen, komkommers
Komkommers	Erwten, kool	Aardappelen, tomaten
Bieten	Kool, uien	Bladmosterd

Sommige van de genoemde groenten kunnen op een gemeenschappelijk bed worden geplant en zullen voor beide partijen voordelig zijn. Er zijn neutrale, zoals dille. Hij groeit alleen of verdeelt het bed zonder iemand te storen behalve de wortelen. Gemengde gewassen zien er mooi uit en verhogen de opbrengst. Selecteer planten volgens hun algemene vereisten voor verlichting, bewatering en voeding.

Vruchtwisseling is doorslaggevend voor de gewasproductie. Een verandering van planten is verplicht, de grond in een monocultuur is uitgeput, de opbrengst vermindert, er verschijnen ziekten…

In de vruchtwisseling moet de plant een gunstige, door het vorige gewas verbeterde bodem krijgen.

Een voorbeeld van bedrotatie

Voorlopers optimaal	Cultuur	Ongewenste voorgangers
Bieten, kool	Aardappelen	Solanaceae
Wortelen, uien, komkommers	Kool	Kruisbloemigen, Tomaat
Pompoen, ui, tomaat	Wortelen	Aardappelen, wortelgewassen peterselie, selderij
Komkommer, uien	Paprika’s, tomaten	Solanaceeën
Artemisia. Peulvruchten, kool	Uien	Knoflook, komkommers
Tomaat, kool	Komkommers	Alle pompoenen
Komkommer, ui, knoflook	Bieten	Kruisbloemigen, wortelgewassen

Als u bodemuitputtende kool en aardappelen in uw vruchtwisseling opneemt, is het zaaien van ciderplanten van essentieel belang.

Als de aardappelakker jarenlang wordt gebruikt, kan hij worden verbeterd door jaarlijks grote hoeveelheden organisch materiaal uit stro en groenbemesters te zaaien. Verwijder de bovenste laag grond in de kassen, ontsmet het frame met zwaveldioxide, zaai de phacelia en verwerk deze in de grond. Deze maatregelen helpen voorkomen dat de aarde “vermoeid” raakt.

Wat verklaart het antagonisme van planten

Planten zijn als mensen – ze houden van sommige mensen en mijden andere. Elke bloeiende plant geeft zijn eigen aroma af door een afscheiding van fytonciden. De dauw en regen spoelen verbindingen – nuttig of schadelijk – van het blad af. Wortels produceren fenolische verbindingen of dragen vriendelijke biotica bij zich. De planten produceren een voorraad voedingsstoffen, beschermende antibiotica en colines. Ze gaan met elkaar om of vechten voor een plaats in de zon.

Er zijn planten die elke buur kunnen overleven – alsem, venkel. Het wortelstelsel van tarwegras bevat stoffen die de ontwikkeling van andere gewassen remmen. Dit zijn extreme vormen van intolerantie. Naast een kool verliest de druif zijn smaak en zijn wortels drijven weg van zijn buurman.

Erwten worden gedrukt door alle soorten uien en knoflook, maar ze kunnen heel goed overweg met wortelgewassen. Het lijkt erop dat tomaten en aardappelen niets te scheiden hebben – de ene is een wortelgroente, de andere een zaadveredelaar. Peper en aubergine behoren tot de nachtschadefamilie en hebben bepaalde plagen en ziekten gemeen. Door ze naast of na elkaar te planten, stapelen de problemen zich op… Bovendien wordt de veel voorkomende ziekte anthracnose overgedragen van paprika’s op peulvruchten – ook hiermee moet rekening worden gehouden bij het opstellen van vruchtwisselingen.

Hetzelfde geldt voor kruisbloemigen – kool en radijs zijn verwant. Zaai dus geen rapen of radijsjes voor en na kool – veel voorkomende ziekten. De schijnbaar niet veeleisende bladmosterd, maar hij onderdrukt de groei van bieten en is graag in de buurt van ui en kool.

Hoe de tuin roteren

Het moeilijkste is om de vruchtwisseling te regelen, met een terugkeer naar dezelfde plaats in het 4e jaar – de moestuin in 4 gelijke sectoren verdelen. Elk van de zones moet gebieden met verschillende lichtsterkten omvatten:

1. Groep 1 – de bodem is licht, vruchtbaar, humusrijk. Compost introduceren onder beplanting – pompoengewassen, kool.

2. Groep 2 – groene gewassen, uien, knoflook, tomaten en radijzen.

3. groep 3 – alle onderstammen behalve aardappelen. Er wordt minerale mest gebruikt.

4. Groep 4 – aardappelen, met organische en minerale meststoffen.

Na elk seizoen wordt de grond voorbereid voor een andere groep planten. Het komt erop aan snel kalk te strooien, organisch materiaal in de grond te verwerken voor de hercultuur en de vrijgekomen bedden te bemesten met zijdelingse meststof.

Kenmerken van kleine moestuinen

Op uw eigen perceel kunt u een selectie maken van vitaminegroenten, groenten in precies de juiste hoeveelheden voor uw consumptie. Het kweken van kruiden in verschillende stadia en het verkrijgen van vitaminen uit het bed door uitdunning is mogelijk in gemeenschappelijke aanplantingen, waarbij de ene plant de ontwikkeling van de andere ondersteunt.

Voorstanders van verschillende methoden van agronomische technieken zijn fundamenteel verdeeld:

1. de klassieke, het gebruik van organisch-minerale meststoffen, het plaatsen van monoculturen in aparte bedden.

2. Voorstanders van biologische landbouw gebaseerd op de wetten van de natuur en allelopathie. Hier wordt het gebruik van gemengde beplanting bevestigd door theorie en praktijk.

3. Mittlider moestuinieren op basis van de teelt van groenten in smalle bedden met een uitgebalanceerde minerale meststof.

Tuiniers kijken naar esthetisch mooie percelen, nette en opgeruimde bedden zonder onkruid en een gezonde vitamineproductie.

Soorten moestuinen

De planten worden geteeld op speciaal geprepareerde plaatsen, zaaibedden genoemd. Ze moeten gemakkelijk te onderhouden zijn en in een voor de plant gunstige richting liggen:

1. Laaggelegen bedden van noord naar zuid ontvangen gelijkmatige warmte en licht.

2. Op een dorre, zonnige plaats zullen de planten het comfortabel hebben als het perceel van oost naar west in de schaduw ligt.

3. Over de helling, op oneffen terrein…

Door de breedte van de zijkanten kun je met je hand in het midden van het bed reiken. Als een gevormde contour wordt gebruikt, is een voetsteun voorzien voor het bewerken van de grond. Een rijafstand van 50-60-90 cm moet het onderhoud, het dragen van de slang en het verplaatsen van de kruiwagen vergemakkelijken.

Een hoog, warm bed creëren

Een perceel op steenachtige grond dat weinig nuttig is voor de tuinbouw kan worden uitgerust met hoge bedden. Dit gebeurt door de bovengrond te verwijderen en drainage, droge takken, gras en oud papier op de bodem te leggen. Vorm het bed in lagen, afgewisseld met compost. Een paaldikte van 40 cm is voldoende voor de planten.

Een verhoogd bed met randen van elk materiaal – platte leisteen, leiplanken, planken – ziet er netjes uit. Autobanden zijn alleen geschikt voor het ontwerp van een bloembed. De breedte van de doos moet geschikt zijn voor de verzorging van planten. Afhankelijk van de aanplant van een of meer gewassen wordt de breedte van de structuur gekozen, van 50 tot 100 cm. De afstand tussen de hoge bedden is 60 tot 80 cm.

Voordelen:

1. De organische stoffen in de onderste laag werken als een kooktoestel. Residuen ontbinden, de temperatuur stijgt.

2. Het hoge bed wordt snel sneeuwvrij gemaakt, de grond warmt vroeg op.

3. Geen stagnatie van irrigatiewater of uitspoeling van humus.

4. Oogsten van 2 of meer vroegrijpe gewassen.

5. Werkt meerdere jaren, totdat de onderste lagen een vruchtbaar substraat zijn geworden.

Zodra de grond is bezonken, kan de omheiningsdoos worden gebruikt voor een nieuw bed.

Beddengoed op de grond

Maak op een vlak, zonnig stuk grond bedden zonder verhoging. Het is belangrijk dat de gekozen plaats horizontaal is, de grond vochtig en ademend is. De afstand tussen de rijen moet vrije doorgang en vrije beweging van irrigatieslang en machines mogelijk maken. Hier is het belangrijk om de juiste buren te kiezen, om het gewas niet te overschaduwen en geen ziekten over te dragen.

Het bed zelf ligt iets hoger dan de grond voor een betere afwatering. Plant rijen in de lengte of in de breedte. In lage gebieden is de nokhoogte hoger om het overtollige vocht te laten ontsnappen. Op een berghelling daarentegen moet de bedding op grondniveau worden aangelegd.

De jaarlijkse teelt van de moestuin verrijkt de bodem met chemische en organische meststoffen. De toevoeging van Trichoderma-bacteriën en hooibacillen in het voorjaar in de vorm van biopreparaten onderdrukt de ontwikkeling van pathogene schimmels. Bij een goede landbouw wordt de grond onder de groentegewassen niet uitgeput, maar vruchtbaarder.

Mittlider bed design

Na jaren van onderzoek naar cultuurlandbouw in vele landen heeft baanbrekend wetenschapper Jacob Mittlaider een effectieve methode voor commerciële groenteteelt ontwikkeld. Het Mittliderbed beslaat 30% van de totale oppervlakte, maar levert een gemiddelde opbrengst van alle gewassen op die groter is dan de gemiddelde opbrengst van conventioneel geteelde gewassen.

Voor elke groente worden ontwikkelingsvoorwaarden gecreëerd op basis van haar kenmerken. Evenwichtige bemesting, verdeeld over een periode. Er worden alleen minerale zouten gebruikt. Het toevoegen van organisch materiaal is uitgesloten.

Mittlider lage bedden in de open grond. Een rechte, oost-west gerichte, begrensde constructie met een werkbreedte van 45 cm, gemaakt van aarde of bouwmaterialen. De afstand tussen de twee stroken moet 105 cm bedragen.

De grond in de doos kan van alles zijn, zolang het voor de wortels gemakkelijk is om te ademen en te bewegen. De struiken zijn geplant tegen de rand, in 2 rijen, met een groef in het midden om water en voeding af te voeren. Water geven gaat het best via druppelbevloeiing, dagelijks, tot augustus ’s avonds, daarna alleen ’s morgens. Het voedingsschema is evenwichtig.

Kenmerken:

1. De rijen ertussen zijn nooit bewerkt.

2. Vervuiling en besprenkeling worden vermeden.

3. Druppelirrigatie, dagelijks.

4. Bemesting met organische mest is niet toegestaan.

In zo’n tuin groeit geen onkruid – de paden worden bewerkt en voedsel en water worden alleen aan de plantenwortels geleverd.

Mittlider hoge bedden zijn bakken op ongeprepareerde grond, ingepakt met een willekeurig substraat – een mengsel van zaagsel, zand, turf en andere inerte materialen en meststoffen. De verpakking verandert nooit.

Mitteloader-zaaibedden mogen niet worden aangelegd als niet aan de basisvoorwaarden is voldaan:

1. Een lage plaats met een hoge grondwaterspiegel.

2. Een locatie met onregelmatige topografie of in de schaduw.

3. Het is niet mogelijk dagelijks water te geven bij de wortel.

4. De nabijheid van een snelweg of een industriële installatie.

Er kunnen geen afzonderlijke componenten uit de methode worden gehaald, de bedden werken voor de opbrengst als de landbouwtechniek wordt gevolgd.

Intrekking

In het plantenrijk maken de natuurwetten het mogelijk de soortenrijkdom in stand te houden door moleculaire genetische regulering. In de groenteteelt moet men leren niet te vechten voor de oogst, maar de eigenschappen van planten te gebruiken om voeding te halen uit de afvalproducten van de vorige oogst.