"De Marokkaanse collectie gestoffeerde meubelen van Ligne Roset is gecreëerd door Noé Duchaufour-Lawrance ( Noé Duchaufour-Lawrance ) op basis van een persoonlijke herinnering. De ontwerper woonde immers een jaar lang in een vissershut aan de rand van de Marokkaanse hoofdstad. De serie was te zien op de tentoonstelling in januari in Keulen.
De ontwerper Noé Duchaufour-Lawrance ( Noé Duchaufour-Lawrance ) gemaakt voor het bedrijf Ligne Roset een collectie gestoffeerde meubels die een bank, een fauteuil en een poef omvat. De serie draagt de naam Ottoman- «voetenbank.". Het oppervlak van de zittingen en rugleuningen is versierd met quiltwerk dat doet denken aan Marokkaanse patronen.
Oosterse herinneringen zijn niet toevallig: de ontwerpster Noë Duchaufour-Laurence woonde ooit een jaar lang in een vissershut aan het strand van Rabat hoofdstad van Marokko. En zijn Ottomaanse meubelserie werd oorspronkelijk gemaakt voor een hotelproject in Marrakech…
De geometrische patronen van de bekleding contrasteren met de zachte, ronde vormen van de modellen. De banken van Ligne Roset hebben geen intern karkas, ze zijn gevuld met een laag polyurethaanschuim van verschillende dichtheid, bekleed met Bultex-schuim. De bekleding kan monochroom of tweekleurig zijn, in leer of textiel.
Wordt er veel waarde gehecht aan familiebanden en sociale omgang. Maar ik vraag me af, in hoeverre wordt gendergelijkheid gerespecteerd in deze traditie? Is er bijvoorbeeld ruimte voor vrouwen om hun eigen keuzes te maken en hun eigen carrières na te streven? Ik ben benieuwd naar jullie perspectieven en ervaringen.