Meststoffen voor planten: soorten, effect, voeding, juiste bemesting

De vegetatie ontwikkelt zich door selectieve opname van opgeloste zouten uit de bodem. Chemische elementen worden door fotosynthese omgezet in een vorm die door de planten kan worden opgenomen. Land wordt als vruchtbaar beschouwd wanneer het een voorraad opgeloste meststoffen heeft, een gunstige biologische rhizosfeer nabij de wortels. Het wordt beschouwd als het spijsverteringsstelsel van de plant. De vruchtbaarheid van de bodem hangt af van een complex van factoren waarin voeding, zonne-energie en klimaatomstandigheden de belangrijkste rol spelen.

Factoren die de vruchtbaarheid beïnvloeden

In een natuurlijke omgeving blijft de plant die op natuurlijke wijze is uitgestorven in situ, hij wordt voedsel voor andere planten, geen afvoer van voedingsstoffen, de bodem is vruchtbaar. Daarom zijn op maagdelijke gronden recordoogsten zonder topdressing. Op gecultiveerde velden worden de planten teruggetrokken. De natuurlijke bodemvruchtbaarheid neemt af en gewassen en aanplantingen hebben een voedingstekort.

De aanvulling van nutriënten in de akkerbouw is een must. Voor een hogere opbrengst is het nodig de grond te bemesten. Het seizoensgebonden vruchtbaarheidsniveau hangt af van klimaat- en weersomstandigheden, maar er zijn factoren die door goede teelttechnieken worden beïnvloed.

1. Verbetering van de fysieke eigenschappen van de bodem – losmaken, bewerken, structureren, irrigatie.

2. Bemesting – toevoegen van organische meststoffen, minerale zouten.

3. De assimilatie van chemische elementen mogelijk maken – een zuur of alkalisch milieu creëren door bekalking, bepleistering, toevoeging van turf of dolomietmeel.

4. Het introduceren van nuttige bacteriën in de bodem, omdat chemische elementen, herbiciden, insecticiden, fungiciden hun gehalte verminderen. Zwakke rhizosfeer – traag metabolisme.

5. Creëren van een gunstig ontwikkelingsregime voor de plant – gebruik van groeistimulerende middelen in de eerste ontwikkelingsstadia.

Meststofmengsels moeten worden toegepast afhankelijk van de behoeften van het gewas. Het gebrek aan elementen in de bodem kan worden vastgesteld door middel van tests of visueel door de toestand van de planten.

Typen meststoffen

De behoefte aan meststoffen voor de landbouw wordt gedekt door fossiele en synthetisch geproduceerde chemische fabrieken. Er worden nieuwe formulieren gecreëerd, die efficiënter zijn en geschikt voor meervoudig gebruik. Oplosbare zouten die geen zware metaalionen bevatten worden gebruikt bij de ontwikkeling van meststoffen.

Het is belangrijk dat er zich geen ballast in de bodem ophoopt, want dat zou het zoutgehalte kunnen verhogen. Alle meststoffen zijn getest op veiligheid en voldoen aan de Nederlands en internationale eisen. Het gebruik in een berekende dosering is niet schadelijk voor de bodem of de planten.

Categorieën en toepassingen van meststoffen

Biologisch	Mineraal	Bacterieel	Groeibevorderende middelen
turf	as	nitragin	humines
Compost	fosfor	rhizotrophin	wortelmengsel
koeienmest	Stikstof	azobacterin	Zirkoon
vogelpoep.	kalium	Fosforobacterin	heteroauxin
paardenmest.	mangaan	AMB producten	wortelvoeding
Biohumus	Magnesium	Baikal EM	ethamon
zaagsel	zwavel	Shine	eierstok
stro	ijzer	Revitaliserend	cornevin
groenbemesting	boor	Emix	mycrass
sapropel	koper	humaat EM	epin
humus	zink
Silicium
Kobalt
calcium

Organische meststoffen

In de bodem achtergebleven stoppelresten, mulch van gras, stro of schors, verse of gegiste mest van om het even welke oorsprong worden als organische meststof beschouwd. Door de ontbinding van biologisch materiaal ontstaat humus. De toepassing van mest en guano levert een volledige reeks plantenvoedingsstoffen en levende bacteriën aan de bodem. Decompositie is snel. Turf of stro duurt langer om te verteren; het voedt bodeminsecten en micro-organismen gedurende meerdere jaren. Groen gras dient na vertering als vloeibare meststof.

In de cultuurlandbouw is het belangrijk de seizoensgebonden bodemvruchtbaarheid en bodemstructuur te verhogen door het gebruik van snel afbreekbare stoffen. Ze omvatten alle soorten mest, groenbemesting, compost en turf. Tijdens het seizoen leveren biologische kruidentheeën snel voeding in een biologisch beschikbare vorm. Sideraten in de bovengrond zijn effectief na 1-2 jaar. De organische stoffen ontbinden en vormen een lichte, luchtdoorlatende en neutrale bodem.

Koeienmest

De meest voorkomende, gemakkelijk verkrijgbare voorjaarsmeststof is strokoeienmest. Stro of turf als opvulling bevat geen levende bacteriën, maar in 1 ton mest 13 kg – de afbraak van de massa is snel. Mest bevat alle voedingsstoffen die de plant nodig heeft om te groeien, zelfs op dunne grond. Stro of turf maakt de grond los, maakt hem ademend en wordt door bacteriën afgebroken.

Behalve als zaaimest wordt mest ook gebruikt als vloeibare mest. Een boltushka verdunnen in een verhouding van 1 kg gewicht per 10 liter water, infuseren, de resulterende samenstelling 1:10 verdunnen en onder de struiken verspreiden. Bemesting in het voorjaar zorgt voor een snelle groene groei.

Alle bemesting moet in het voorjaar worden uitgevoerd – later door een teveel aan stikstof vermindert de plant de vruchtvorming, de smaak van wortelgewassen en de winterhardheid.

Bij de late bemesting is het nuttig compost te gebruiken – een product van fermentatie van verse mest met andere droge of verse plantenresten. PE wordt toegevoegd aan plantgaten; het wordt gebruikt als mulch voor de planten. Humus bevat weinig stikstof maar veel kalium, fosfor en sporenelementen die de vorming van het gewas beïnvloeden.

Pluimveeguano en paardenuitwerpselen

De zuivere vorm van guano wordt niet gebruikt – het geconcentreerde kalium- en stikstofgehalte is schadelijk voor de planten. Het bevat echter alle micronutriënten die de plant nodig heeft, waaronder kobalt en mangaan. Dip van pluimveefaecaliën is 2-3 keer effectiever dan mestdip. 1 kg guano verdunnen in 15 liter water, na verdere verdunning 1:15.

Verzamel geen uitwerpselen van wilde duiven – zij eten op vuilnisbelten en bevatten zware metalen. Watervogels guano bevat weinig stikstof en kan in dezelfde verhouding als koemest worden gebruikt. Pluimveemest moet worden gedroogd of bedekt met turf om de samenstelling ervan te behouden.

Paardenmest is de mildste meststof voor alle planten. De verkruimelde stukjes kunnen worden gebruikt om zaaibedden te bemesten.

Samenstelling in gewicht;

1. 25-26% organisch materiaal

2. stikstof 0,3-1

3. kalium – 0,20-0,8

4. fosfor – 0,2 tot 0,7

De grond wordt licht, met een matig stikstofgehalte.

Sedaten en groenbemesters

Sedaten worden buiten het seizoen gezaaid om de bodem te saneren en te verrijken met voedingsstoffen uit de groene massa. Het maaisel en de stoppels verbeteren de structuur van de grasstengels door vertakte, diep ingesneden stoppels. Vermindert de hoeveelheid kunstmest door het werk van de stikstofbindende knobbelbacteriën.

In de bovengrond verwerkte mulch breekt snel af en levert voedsel voor cultuurplanten. Vergeleken met koemest bevat 1 ton groene stof uit groenbemesters

Naam	droge stof	Stikstof N kg	Fosfor P2O5 kg	Kalium K2O kg	Calcium CaO kg
Mest	5	2,5	3,2
Lupine	210	4,5	1,3	1,8	5,0
Donnica	220	7,7	0,5	2,0	10,0
Seradelle	210	6,2	2,2	5,5
Esparcet	200	6,2	1,2	3,2

Het blijkt dat groenbemesters op basis van peulvruchten rijker zijn aan stikstof dan mest. Ze kunnen worden gezaaid op verdunde grond om de vruchtbaarheid ervan te verbeteren. Phacelia, mosterd, haver of rogge zijn net zo effectief.

Onderzoek door wetenschappers van de Temiryazev Academie bevestigde dat het opnemen van gewasresten in de bodem de bionica verbetert, de stikstof beter wordt verwerkt en sommige soorten de gezondheid van aaltjesbodems verbeteren en schurftsporen vernietigen.

Zomerkruidenthee is niet minder effectief. Voor de bloei geplukt onkruid, brandnetels en wortelgroenten in de vorm van gefermenteerde infusies bevatten de juiste stoffen voor plantenvoeding in een toegankelijke vorm. Sommige dierlijke of vogeluitwerpselen of verbindingen met levende bacteriën kunnen worden toegevoegd. Meststoffen worden als organisch beschouwd.

De waarde van biohumus, compost en sapropel

Compost is een biologische vrijstromende massa die wordt verkregen uit organisch materiaal na een lange fermentatieperiode. Het wordt gemetaboliseerd door de bodembacteriën. Daarom worden bij compostering natte en droge residuen in lagen geplaatst, bedekt met vruchtbare grond die micro-organismen bevat. Temperatuur in de put stijgt onbeduidend, levend gewicht blijft actief.

Biohumus wordt beschouwd als de meest waardevolle organische meststof. Het ontstaat wanneer Californische regenwormen in de halfverteerde compost worden gebracht. Ze voeden zich met de biomassa, passeren het door de darmen, verzadigen het met caprolieten. Deze formulering is een natuurlijke humus. Kluiten geven structuur en vruchtbaarheid zonder minerale meststoffen. Het product is onkruidvrij, het wordt gemakkelijk opgenomen door alle planten, het revitaliseert de bodem.

Sapropel en bodemslib, bevatten relictmineralen en organische resten. Sapropel is doeltreffender dan slib uit moerassen en meren. De extractie draagt een volledige reeks micronutriënten en minerale zouten. In tegenstelling tot compost zitten er geen onkruidzaden in de bodemresten. Het toevoegen van slib aan zandige leem of zandgrond verhoogt het waterbergend vermogen. Een enkele toepassing van sapropel op de bodem heeft een effect gedurende 8-12 jaar, meerdere malen langer dan dat van mest.

Minerale meststoffen

Dezelfde elementen die planten uit organische meststoffen halen, kunnen ook worden verkregen uit oplosbare minerale zouten. Oplosbaarheid is een fundamentele voorwaarde. De wortels van de planten halen hun voeding uit het water dat ze van de grond naar het gronddeel tillen. De basiselementen stikstof, kalium en fosfor worden tijdens het graven afzonderlijk of in combinatie aan de bodem toegevoegd.

Vormen van stikstofmeststoffen

Stikstof wordt door planten verkregen in de vorm van ammoniak of nitraatcomplexen. Alle ammoniumnitraat is een zout met een zuur residu NO3

–. In andere formuleringen (NH4)+ Stikstof in de vorm van ammoniak is een base.

Nitraatmeststoffen verschillen van ammoniakmeststoffen omdat zij een lager percentage stikstof bevatten (15-16) en de bodem niet verzuren. Het meest stikstofrijke is ureum CO(HN2)2 met een stikstofgehalte van 44-46%. Meststof organisch. Toepassing – fungicide op slapende bomen, voorjaarsdressing in droge en vloeibare vorm. Kunstmest verzadigt de grond met kooldioxide, wordt omgezet in ammoniak en nitraatvorm, heeft een langdurig effect.

Ammoniumnitraat bevat beide vormen, NH4NO3. Stikstof mineraal 33-34 %. De ammoniakvorm blijft lang bestaan, de nitraatvorm wordt onmiddellijk opgenomen. Zo is al het ammoniumnitraat een snelle hulp voor de plant en is het ammoniumzout een langzaam werkende meststof.

Invloed van kalium op planten, soorten meststoffen

Volgens wetenschappelijk onderzoek komt kalium niet voor in biologische verbindingen, in planten is het aanwezig in de vorm van ionen, in vacuolen en cytoplasma, zit het in het celsap en wordt het gemakkelijk uitgeloogd. Het element is nodig voor stofwisselingsprocessen in de jonge planten en neemt deel aan de vruchtrijping, de suikersynthese en de voorbereiding van de plant op de winter.

Meststoffen zijn geconcentreerde zouten:

1. kaliumchloride,

2. kaliumsulfaat,

3. kaliumzout,

4. Kalium magnesia,

5. kalium magnesium concentraat.

Andere vorm – ruwe kaliumzouten sylviniet en kainiet. Het zijn mineralen met een laag kaliumgehalte, onrendabel voor transport. Het wordt gebruikt op de plaats van extractie.

Het kaliumion heeft een onbeperkte oplosbaarheid en activiteit. Het neemt deel aan uitwisselingsreacties met andere zouten in de bodem, beweegt van de wortels naar de bodem en terug, met de beweging van vloeistoffen.

Behoeften aan voedingsstoffen voor planten, fosfaatmeststoffen

Fosfor is noodzakelijk voor planten tijdens het hele fosforleven. Zelfs de zaailingen lijden onder tekorten in de bodem. Het is betrokken bij wortelvorming, eierstokvorming en vruchtrijping. Voldoende fosfor levert:

1. Optimale struikontwikkeling en hoge ovipositiecijfers.

2. Verbeterde smaak van de vrucht.

3. De opbrengsten zijn hoger, omdat de stofwisselingsprocessen snel verlopen.

4. De negatieve effecten van temperatuur – kou en hitte – worden verminderd.

2O5 is slecht mobiel in de bodem. Het bestanddeel wordt slecht opgenomen door planten uit koude of zure grond.

Fosfaatmeststoffen in water oplosbaar, zwakke en sterke zuren. De keuze van de meststof hangt dus af van het type, de structuur en de zuurgraad van de bodem.

1. Superfosfaat eenvoudig Ca(

   O4)2, 16-20% actief bestanddeel. Goed oplosbaar in water, kan worden gebruikt voor alle gewassen op alle grondsoorten.

2. Dubbel superfosfaat verschilt van enkelvoudig superfosfaat door de wijze waarop het wordt vervaardigd en de afwezigheid van gips. Bevat 1% vrij fosforzuur.

3. Superfos is een geconcentreerde, korrelige meststof met 38-40% van de werkzame stof, maar slechts de helft daarvan in een in water oplosbare vorm.

4. Meststof voor zure bodems met een alkalische basis – Tomasslak, Fosfatslak, Precipitaat. Het is effectiever bij lage pH dan superfosfaat. Aanbevolen voor gebruik op grijze bodems.

5. Niet-gefluoreerd fosfaat, tricalciumfosfaat Ca3(PO4) bevat 28-32% van het hoofdbestanddeel; het wordt gebruikt op zwarte aarde en zode-podzolgronden.

6. Beendermeel bestaat na behandeling met zoutzuur en precipitatie van fosforzouten uit beschikbaar P2O5, bevat stikstof. Meststof is een langdurige meststof na toepassing op neutrale en zwak zure bodems.

7. Op zandleem wordt gesmolten magnesiumfosfaat MgO (20 %) gebruikt, waarmee de magnesiumbehoefte (12 %) extra wordt gedekt.

8. Fosfaatmeel – het vermalen van natuurlijke mineralen tot een fijn mengsel – is de goedkoopste meststof die gebruikt wordt voor langdurige actie.

Welke meststof moet worden gekozen hangt af van de grondsoort op het perceel.

Complexe formuleringen en micro-meststoffen

Industrie produceert complexe minerale meststoffen, waarin elk van de macro-elementen is vertegenwoordigd in een bepaalde hoeveelheid – azofoska, ammophoska, nitrophoska, Gomel meststof. Complexe zouten met toevoegingen van sporenelementen – oplosbaar en dergelijke.

Micronutriënten mono-verbindingen – boorzuur, kaliumpermanganaat. Er zijn complexen die 5-7 elementen bevatten. Gebruik ze voor bladtoepassing bij tekenen van verhongering.

De elementen in de bodem kunnen niet altijd door de planten worden opgenomen. Als het medium zuur is, worden de zouten onoplosbaar en kunnen de wortels ze niet opnemen. Daarom is het zo belangrijk om de pH-waarde van de grond te controleren.

Tekenen van verhongering op de plant die visueel kunnen worden herkend

Een gebrek aan voedsel is te herkennen aan de conditie van de plant. De tekenen zijn niet zo duidelijk, maar een zorgvuldige tuinier zal het opmerken.

Bladeren enigszins verbleekt, vergelend, lamellen lijken dunner geworden, nerven onopvallend en de groei is verkort. Verschrompelde bladeren en weinig eierstokken aan de fruitbomen – stikstofbemesting nodig.

Kaliumtekort – marginale schroei op de bladeren van groentegewassen. Op bomen worden de bladeren gestreept, worden bruin en sterven dan af. Vooral merkbaar op het onderste niveau. Vruchten worden gevormd, maar blijven klein.

Een gebrek aan fosfor op eenjarige planten geeft de stam en de bladeren een blauwachtige tot paarsachtige kleur. Op fruitbomen worden de bladeren donkerder; jonge bladeren worden paars of rood.

NAP tekort aan macronutriënten wordt opgemerkt op de lagere niveaus, het getroffen gebied neemt geleidelijk toe. Eén tekortkoming kan worden verholpen door toevoeging van NKP.

Op zure leem hebben planten een tekort aan magnesium. Verheldering van de jonge bladeren, duidelijke nerven, witte vlekken verschijnen eerst op de jonge bladeren en vervolgens op de oudere bladeren, waardoor bladverlies optreedt. De vruchten zijn klein aan de bomen, de winterhardheid is verminderd.

Zinktekort komt voor op steenvruchten. Aan de uiteinden van de jonge scheuten groeien de bladeren in kluiten – rozetziekte. De vruchten zijn weinig en klein.

De verandering in uiterlijk begint bij jong groen – een tekort aan slecht mobiele micronutriënten, die met bladvoeding worden toegediend.

1. Chlorosis of young leaves but apex buds are healthy – sulphur, manganese or iron is needed.

2. Bloemknoppen sterven af, geen eierstokken op bloeiende planten – boor- en calciumtekort.

3. Jonge bladeren worden belemmerd in warme, vochtige grond en een gezond wortelstelsel – kopertekort is mogelijk.

Vaak lijken de tekenen van verhongering en ziekte op elkaar. Na bladtoepassing duurt het minstens een week voordat de plant van kleur verandert. Het resultaat van irrigatie onder de wortels is zichtbaar na 14 dagen.

Biologische producten voor plantenvoeding

Bij de teelt van cultuurgewassen met het gebruik van herbiciden, insecticiden en chemische meststoffen wordt de natuurlijke biotoop van de bodem gereduceerd, het aantal nuttige bacteriën verminderd. Daardoor worden voedingsstoffen langzamer opgenomen. Micro-organismen die de efficiëntie van bodemelementen verhogen zijn opgenomen in biomeststoffen. Stimulerende middelen behoren tot de groep van de inoculanten. Ze worden vertegenwoordigd door bacteriën, schimmels in verschillende combinaties. De formuleringen bevatten alleen additieven die de minerale elementen moeten omzetten in een vorm die vanuit voedingsoogpunt beschikbaar is.

groepen van biofertilizers volgens de resultaten van hun werking:

1. Biomeststof – levering van nodulebevestigende stikstofbacteriën aan de wortelrhizosfeer.

2. Bioprotectanten – die de groei van pathogene microben remmen.

3. Mycorrhiza-inoculanten – schimmels die het wortelstelsel helpen activeren en de opname van micro-elementen vergemakkelijken.

4. Effectieve micro-organismen – formuleringen met een complexe samenstelling, multifunctioneel, die samenwerken met de nuttige microflora van de bodem.

De werking van de preparaten is gericht op verschillende planten in bepaalde ontwikkelingsstadia.

Rhizotorfinbevat Rhizobiotische knobbelbacteriën in veensubstraat. Ze worden gebruikt om het plantgoed van peulvruchten te behandelen zodat de bacteriën stikstof uit de lucht binden. Suspensie of droog additief wordt volgens de aanwijzingen verdund en op het zaad of bij het zaaien aangebracht. Verhoogt de bonenkwaliteit en -opbrengst met aanzienlijke besparingen op minerale meststoffen.

Nitraginbestaat uit de actieve bacterie Rhizobiot, maar aangepast voor stikstofaccumulatie op verschillende gewassen. Meststof is gericht, toepassen volgens de instructies. Er zijn formulieren beschikbaar voor een specifieke zaadbehandeling.

Azotobacterin– Stikstofbacteriën werken met ammoniakemissie na verwerking van bodemstikstof en fosfor. Bacteriën kweken in turf of humus. Ze worden aangebracht op zaden, in de grond gestopt en de wortels bevochtigd met de oplossing.

Fosforobacterinbevat bacteriën in de vorm van staafjes, die een gunstig effect hebben op de groei van aardappelen en bieten. Bietenzaad wordt behandeld vóór het planten; aardappelknollen worden besproeid met de suspensie. Meststofverbruik – 5 g/ha. Fosforverbindingen worden ter beschikking van de planten gesteld.

AMB productDient als complexe meststof. Symbiose van verschillende soorten bacteriën revitaliseert en geneest bodem in gesloten grond. Eenmaal toegevoegd aan het substraat, of aangebracht op zaden tijdens het opkweken van zaailingen.

EM-groeppreparaten hebben aan populariteit gewonnen bij kleine boerderijen. Deze meststoffen zijn universeel, aangezien elk type een groep biologische micro-organismen bevat. Hier bestaan melkzuur-, gist- en schimmelstammen in nauwe symbiose naast elkaar. Ze slapen in een geconcentreerde suspensie. Wek het concentraat vóór toepassing, het voeden, bereik snelle vermenigvuldiging van micro-organismen.

Er zijn verschillende groepen concentraten gecreëerd:

1. EM-Baikal en daarop gebaseerde preparaten worden gebruikt in alle stadia van de ontwikkeling van planten en het bouwrijp maken van land. Zij versterken het effect van biopreparaten tegen ziekten en plagen.

2. Vostok-groep van voorbereidingen voor het herstel van uitgeputte gronden.

3. EM-humaten – een combinatie van aerobe bacteriestammen met humuszouten om de compostering te versnellen, om zware bodems te herstellen.

EM-bacteriën kunnen goed overweg met andere organische verbindingen op basis van bacteriën en versterken hun insecten- en schimmeldodende capaciteiten. De preparaten hebben een lange bereidingsperiode en worden vermeerderd in een cultuur met toevoeging van voedingsstoffen – honing, melasse. Gecompliceerde technologie vereist – rijping in warmte, donkere opslag. Daarom houden particuliere tuinders van EM-Baikal vanwege de efficiëntie, maar gebruiken ze het niet voor industriële doeleinden, ondanks de ecologische degelijkheid van de methode.

Het belang van het gebruik van plantengroeistimulatoren

De biochemische processen in de plant worden geregeld door verschillende enzymen. Hun activiteit beïnvloedt de groei en de gezondheid van het gewas, de opbrengst en de smaak van de vruchten. Microdoses van speciale formuleringen, groeibevorderaars genoemd, brengen stofwisselingsprocessen op gang. Fotosynthese wordt versneld, stekken wortelen snel, de plant wortelt actief.

Alle groeiremmers werken selectief en moeten volgens voorschrift worden gebruikt. Een overdosis kan de plant doden. De klasse van groeibevorderaars bestaat uit natuurlijke en synthetische hormonen.

De preparaten worden ingedeeld naar hun werking:

1. Groeistoffen op basis van auxines, gibberellines, cytokinines.

2. Groeiremmers die stamgroei remmen – vertragers, anti-aoxines, verlammers.

3. Ethyleen is een natuurlijke stimulans – het vertraagt de groei maar versnelt de rijping.

Tuinders zijn bekend met heteroauxin, Athlete, Zviaz, Kornevin. Kijk ook naar Zirkoon – het heeft een sterke ziektebestrijdende werking. Narcis helpt wonden sneller te genezen.

Conclusie

Organische, chemische en biologische meststoffen verhogen de vruchtbaarheid van de bodem. Zelfs een zandpad kan door het gebruik van meststoffen in vruchtbare grond worden veranderd. Meststoffen moeten correct worden gekozen en gebruikt volgens de instructies en voor het beoogde doel.