Nikolaj Ljzlov over architectuur, zaken en persoonlijkheid

Architect Nikolaj Ljzlov is bekend om zijn grote projecten: ( het multifunctionele complex "City of Yachts" en het administratieve centrum aan de Strastnoj Boulevard in Amsterdam; de renovatie van het Arktika hotel in Moermansk; en andere. )De laatste tijd richt hij zich echter steeds meer op particuliere interieurs. Over hoe de individuele klant beter is dan de ontwikkelaar.

De crisis in het beroep. Het beroep van architect maakt momenteel een zekere crisis door. Het lijkt allemaal erg op het Engeland van de vorige eeuw, toen William Morris, kunstenaar, ontwerper en progressief, in opstand kwam tegen de machinale productie en het verdwijnen van het handwerk vreesde. Volgens hem kan alleen een ambachtsman, die een technoloog, een ontwerper en een kunstenaar combineert, zich tot kunstenaar verheffen. En alle machinale productie spoelde dat element van kunst weg. Begin jaren 1860 bouwde Morris het Red House in Bexley Heath voor zijn gezin en richtte hij een decoratiefirma op. Het Rode Huis belichaamde het idee om hoge kunst met het dagelijks leven te verbinden. En alles wat in de fabriek werd gemaakt was handgemaakt: meubels, behang, serviesgoed, enz. En uit dit alles werd het moderne design geboren.

Over architectuur en bedrijfsleven. Er is architectuur en er is het bouwbedrijf. Er zijn mensen die huizen maken en er zijn mensen die ze verkopen door de architectuur te vercommercialiseren. Vandaag de dag is het een grote industrie is een goed bedrijfsplan maken om het geld te krijgen om in het project te investeren. Daar is niets mis mee. Uiteindelijk moet iedereen weten hoeveel hij krijgt. Maar de architect is altijd.. een kunstenaar, suggereert het een element van toeval.

Over de hand van de meester. In mijn vroege dagen werkte ik in de Sovjet instelling Giproteatr, Daar werkte de geweldige Boris Urkin, architect en kunstenaar, aquarellist en ontwerper, een echte vertegenwoordiger van het Domorrisoniaanse design. De directeur schreeuwde altijd naar hem: "Boris Grigorievich, kom op!! Ze vroegen je een hondenhok te bouwen, en nu ga je weer een paleis schilderen!» Er was niets dat niet de afdruk droeg van de hand van een meester, het merkteken van de auteur.

Over de uitwassen van de auteur. Vandaag de dag is de term "groot kantoor" bedacht, afkortingen in plaats van namen. Vroeger was het eenvoudig: er was Alvaro Siza, er was Frank Gehry… Maar, de auteur is begonnen met uitwassen. Het kan nog erger de naam verlaat de host. Ik voelde me ongemakkelijk toen ik in een jury zat en hoorde dat er een nieuw project was gemaakt door de architect Sergey Kiselev. Het is vier jaar geleden dat hij overleed? Dat komt omdat de oude naam van het kantoor blijft: Sergey Kiselev and Partners.

Over de rol van managers in de kunst. De architect wordt vervangen door een manager, een producent. Alle massacultuur werkt zo, je stopt er 60 miljoen.. zou 200 moeten krijgen. Het architectenbureau van vandaag – «groot kantoor", Norman Foster, bijvoorbeeld. Hoe het werkt? Acht jongens komen naar Amsterdam en doen snel "het juiste". Foster- efficiënte manager. Daardoor komen dezelfde projecten uit voor Peking, Astana, Amsterdam en Berlijn. Wat er goed aan is? Dat er geen verwaarlozing is: wat in Londen is, is in Managua. Maar het persoonlijke is weggespoeld, en daarmee het artistieke.

Over het gevoel van eigenwaarde. Als wie ik me voel? Niet als manager, in ieder geval. Maar ik wil geen radertje in de machine zijn, ik wil geen deel uitmaken van de blockbuster productie. Er is altijd een parallel leven. Er is andere cinema, onder de Amerikaanse cinema: de gebroeders Coen, Jarmusch… Dit is de weg van een parallelle, niet-massieve cultuur.

Over het parallelle pad. Ik denk dat het werken aan kleine objecten.. is de parallelle cultuur. Er is een particuliere klant, er zijn huizen en flats… Vaak krijgen we na de bouw van een groot flatgebouw het verzoek om daar een flat te ontwerpen. in Yacht City we hebben er al een paar gedaan. Het is allemaal erg aangenaam. Het werk is enerzijds autoritair, anderzijds – adres. Nu ontwerpen we een flat in het constructivistische huis van architect Vladimir Kildishev in Basmanniy tupik. De flat is op de zevende verdieping. Een prachtige plek met een geweldig uitzicht. Er zijn allerlei toespelingen. Het is de romantiek van het spoor, het centrum van de stad en het prachtige uitzicht 's avonds vanuit de ramen. De flat die we ontwerpen was een slaapzaal.. 75 vierkante meter en acht ramen! Het is spannend om er een privéwoning van te maken met behoud van de oorspronkelijke geest.

Over de stijl. Het belangrijkste is rationaliteit. Al het andere is.. alleen het handschrift. Elk heeft zijn eigen handschrift. En je moet er net zo min aan denken als aan ademen. Stijl- in één adem. Je moet de hele tijd denken aan nut en duurzaamheid, want als je aan schoonheid denkt, zal er noch het eerste noch het tweede zijn, en schoonheid zal ook niet bestaan. Er is altijd wel iemand die zegt dat het niet mooi is.