Renaissance

Een groot cultureel tijdperk en zijn stijl.

Op de foto: model 332 van Chelini.

Renaissance. De term Renaissance (-fr. Renaissanse- «wedergeboorte )- een groot cultureel tijdperk in de geschiedenis van West- en Midden-Europa, en de toen overheersende stijl. De Renaissance begon vorm te krijgen in het veertiende-eeuwse Italië en verspreidde zich geleidelijk over heel Europa. De bloeitijd was aan het eind van de 15e tot de 16e eeuw.

De Renaissance was een tijd van fundamentele veranderingen in de sociaal-economische ontwikkeling van de Europese samenleving, die niet anders kon dan gevolgen hebben voor het wereldbeeld van de mensen. Er werd een nieuw waardensysteem gecreëerd, dat het individu op de voorgrond plaatste. Dit alles leidde tot een bloei van de cultuur, met een belangstelling voor oude kunst die het best aansloot bij de humanistische geest van die tijd. De Renaissance keerde echter niet simpelweg terug naar het oude erfgoed, maar interpreteerde het op zijn eigen manier op basis van nieuwe historische omstandigheden en nationale tradities…

De typische mondaine gebouwen in deze stijl waren paleizen Palazzo van de nieuwe koopmansklasse die rijk werd. Het basisbouwmateriaal was puinsteen, dat op een speciale manier werd gehakt om de.. ( rechthoekig parallellepipedum ). De muren zijn bekleed met natuurstenen platen of versierd met fresco's ( stucwerk of de techniek van gekleurde sgraffito ). Een van de favoriete materialen was marmer. Het werd gebruikt om de pompeuze trappen van de belangrijkste delen van palazzi te versieren, evenals de vloeren, muren en zelfs deuropeningen. De ramen waren oorspronkelijk ontworpen met een halve cirkel, later met een rechte beëindiging. Achter de weelderig afgewerkte gevel van het huis lag een elegante binnenplaats omgeven door arcades ( een reeks bogen van dezelfde vorm en grootte, ondersteund door zuilen of pilaren ). De ingangshal en de kamers van het paleis waren van daaruit toegankelijk.

De antieke traditie van het inrichten van de wasruimte in huis werd in de Middeleeuwen vergeten. In de nieuwe periode hadden de rijke palazzo's speciale toiletruimtes met een wastafel, kan en waskom. De keukens bevonden zich, zoals voorheen, meestal op de begane grond, samen met de dienstruimten. Maar met de uitvinding van de schoorsteen werd de "gecombineerde schoorsteen" populair De keukens bevonden zich meestal op de begane grond, samen met de dienstvertrekken, waar de haard bij de open haard in de voorkamer stond en de keuken bij de fornuis.

De interieurs van paleizen waren ruim, gevuld met licht en lucht, en natuurlijk luxueus ingericht. Muren en plafonds werden bedekt met muurschilderingen en er werd veel gebruik gemaakt van architectonische decorelementen: zuilen, pilasters en ingewikkeld gesneden pilasters. De compositorische oplossingen die typisch zijn voor deze stijl worden bepaald door een diep perspectief, proportionaliteit en harmonie van vorm. Het kleurenschema – licht, imitatie van natuurlijke kleuren: azuurblauw en groen, scharlakenrood en zonnig.

Op de foto: Palladio van Provasi.

Nieuwe ontwikkelingen waren meubelvormen, Dit werd sterk bevorderd door de verbetering van de fineertechniek. Een van de karakteristieke kenmerken van het Renaissance meubilair het architectonische karakter: net als de decoratie van het interieur volgt zij architectonische vormen en is zij samengesteld uit architectonische elementen zoals zuilen, pilasters, frontons, enz.. Vergeleken met de middeleeuwse modellen, die zwaar en onbeweeglijk waren, waren de meubels uit de renaissance lichter en beweeglijker. De cassette, een kleinere versie van de commode, het belangrijkste meubelstuk, was geboren. Uit de cassone is ook een prototype van een bank ontstaan: een bank met rugleuning en ellebogen ( een panca-cassone ).

De nieuwe soorten meubels waren de servieskast en de kast. Er worden stoelen van verschillend ontwerp gemaakt. In de vroege periode werd voornamelijk licht hout gebruikt voor meubels, maar in de late Renaissance werden ook exotische houtsoorten gebruikt. De decoratie van het meubilair in de veertiende eeuw werd gedomineerd door heldere schilderingen en vergulding, terwijl in de vijftiende- Het ornamenteel-architectonisch ontwerp en het kartuizermozaïek, in de XVI houtsnijwerk.

Afgebeeld: 270 ladekastjes van de Andrea Fanfani fabriek.

De belangrijkste motieven:

• Er zijn een aantal sculpturale en architecturale verwijzingen, waaronder zuilen, pilasters met plantaardige of geometrische ontwerpen, acanthusbladeren, kandelaars, hermen, cupido's;
• ornamenten: arabesken, vlechten, cartouches, festoenen, slingers, leeuwenkoppen, griffioenen, half mens en half dier figuren, het groteske.