Rozenbottels: vermeerdering, teelt, verzorging

De rozenbottel of wilde roos bestaat al enkele miljoenen jaren. Onder natuurlijke omstandigheden komt hij voor in warme en gematigde streken van het noordelijk halfrond.

Botanische beschrijving

De plant groeit voornamelijk als struik, variërend in hoogte van 1 tot 2 meter. De kroon van de plant kan worden gevormd door rechtopstaande of schuine takken.

Echte, wilde rozenbottels kunnen worden gekweekt met lange, klevende of struikvormige scheuten. Er zijn ook vrij compacte, lage soorten die eruit zien als gebundelde kussens.

De groene bladeren bestaan uit meerdere licht langwerpige blaadjes met scherpe tanden aan de randen. De verspreiding van de vrij grote, aromatische bloemen kan variëren van 1 tot 12 cm. Ze kunnen afzonderlijk of in bloeiwijzen van verschillende vorm en grootte staan. De eenvoudige bloemen, elke bloem bestaat uit vijf bloemblaadjes, kunnen in kleur variëren van wit tot karmozijnrood en rood. Halfgebloemde en zelfs getrommelde rozenbottels met veel bloemblaadjes komen bij sommige soorten voor.

De bloeitijd van de verschillende rozenbottels in gematigde en koude klimaten is van mei tot juli.

De krachtige wortels van dit gewas kunnen tot 5 meter diep gaan, maar het grootste deel van het wortelstelsel bevindt zich in het bovenste deel van de grond (30 cm).

De roodrode of roodbruine vruchten zijn volledig rijp in augustus-september. In de vlezige zaaddoos die uit de woekerende bloemknop wordt gemaakt, bevinden zich talrijke peulen met hoekige ribben en een vrij scherpe punt. Ze bevinden zich tussen de lange haren die de binnenkant van de schelp bedekken.

Rozenbottels worden meestal gebruikt als onderstam voor cultivars. Zij vormen ook het materiaal voor de creatie van nieuwe moderne cultivars van de tuinkoningin.

Locatiekeuze en beplanting

De roos of wilde roos gedijt op een goed verlichte plaats die goed beschermd is tegen koude luchtstromen. Het waterpeil moet minstens één meter diep zijn.

1. Rozenbottels zijn het meest geschikt voor de rozenbottelVoedzame, waterdoorlatende, goed bevochtigde bodems met een klein aandeel klei. De zuurgraad van de grond moet tussen 5,8 en 6,5 liggen (dus licht zuur).

2. De grond op de plantplaats moet van tevoren worden voorbereid. Het wordt opnieuw geteeld met voorbemesting (organisch en mineraal) tot een diepte van ten minste 0,4 m. Een typische verspreiding per vierkante meter is ongeveer 40 gram superfosfaat, 20 gram turfgrond of bladmulch, ongeveer 300 gram as en 20 gram verteerde mest.) en zand.

3. de afmetingen van het plantgatdirect afhankelijk van de grootte van het wortelstelsel van de zaailing. Gewoonlijk 0,6 m in diepte, breedte en lengte. Verspreid de wortels voorzichtig en gelijkmatig in het gat en bedek ze met tuinaarde of een mengsel van volledig verteerde compost en graszoden (1:1).

4. Geef de rozenbottel daarna veel water en vul de grond rond de plant na het krimpen aan en mulch hem met fijne houtsnippers of schors (bij voorkeur dennenhout). De hoogte van de mulch varieert van 5-6 tot 8-10 cm.

5. Bij het planten moeten de struiken zo worden geplaatst dat de wortelhals (de plaats waar de wortels eindigen en de stam begint) zich op een diepte van ongeveer 5 cm bevindt.

6. De beste tijd voor het planten van rozenbottels is de herfst (van 10-15 september tot 15 oktober), maar u moet het afmaken vóór de eerste lichte vorst, zodat de zaailingen wortel kunnen schieten en de winterperiode goed kunnen overleven.

7. Bedek de struiken onmiddellijk voor de winter, indien ze in de herfst zijn geplant. Daartoe worden hopen grond van 20 tot 25 cm hoog over de struiken geharkt.

Zorg

Rozenbottels hebben regelmatig water, extra voeding, snoeien, maaien en het verwijderen van onkruid nodig.

In het eerste jaarDe struik krijgt vorm. Daartoe worden de sterkste takken aan de uiteinden licht gesnoeid. De meest gebruikelijke manier om wilde rozen te snoeien is in het voorjaar. Op dat moment worden alle dode, zieke, gebroken en duidelijk zwakke scheuten weggesneden. Snoei ook de door strenge vorst beschadigde takken terug en snoei de vruchten die in de herfst zijn overgebleven terug.

Na de voorjaarssnoeiKneed de grond rond de plant met de meststof. Gebruik een volledige meststof bestaande uit stikstof, fosfor en kalium. De geschatte dosering per m2 kan variëren tussen 30 en 50 gram, afhankelijk van het merk en de formulering.

Gebruik in deze periode ook organische meststoffen. Deze kan bestaan uit volledig verteerde mest, compost of biohumus. De tweede keer bemesten is wanneer de knoppen verschijnen. Een derde bevruchting vindt plaats na de bloei.

Merk op dat stikstofmeststoffen slechts tot midzomer (juli) kunnen worden gebruikt. Later worden de planten gevoed met kalium- en fosforhoudende meststoffen met toevoeging van sporenelementen. Vergeet niet voor en na elke toepassing overvloedig water te geven.

Wanneer u rozenbottels kweekt, moet u weten dat de planten vooral voldoende water moeten krijgen tijdens de groei van het grondgedeelte, de bloemvorming, de massale bloei, het rijpen van de vruchten, en ook in de periode dat de scheuten verhouten.

Een beetje over de ziekten

De rozenbottel wordt aangetast door vele ziekten, waarvan vele de hele plant kunnen doden.

Beginnend met diapotrofe takkenvlek, die verschijnt als rood-paarse vlekken. Ze zullen geleidelijk uitdrogen en een grijze tint krijgen. Het centrum van de vlekken valt uit en er ontstaan zweren met een roodbruine rand, waarop zwarte sporenvlekken verschijnen. De zieke stengels zullen snel verdorren en als u niet ingrijpt, zal de struik binnen twee tot drie jaar afsterven.

Om deze ziekte te bestrijden en te voorkomen moet u tijdig snoeien, met verf behandelde takken op natuurlijke olijf afsnijden, struiken vóór het groeiseizoen besproeien met Bordeaux-vloeistof (1%).

Tak cytosporoseTast de schors aan, die eerst bruin wordt en daarna grijsbruine bulten met schimmelsporen krijgt. Na verloop van tijd sterft de schors af, de schimmel dringt door in de takken, en dan beginnen de scheuten te verschrompelen…

De bestrijdings- en preventiemethoden zijn dezelfde als voor diaport roest.

Een nog groter probleem voor de wilde roos is roest, Op de uiteinden van jonge groene scheuten, bladeren en twijgen. Aangetaste delen van de struik barsten en oranje-gele sporen beginnen uit te lopen, waarvoor vrij snel bruine zweren verschijnen. Ook ontstaat er roest op de bladeren, die dan geleidelijk afvallen. De aangetaste takken verwelken en sterven af.

Het eerste wat u moet doen is alle zieke scheuten verwijderen en alle gevallen bladeren rondom de plant verzamelen. Behandel dan de zweren met een oplossing van kopersulfaat (3%). En terwijl de plant opnieuw bladeren krijgt, moet hij periodiek worden besproeid met Bordeaux-vloeistof (1%) of producten zoals Abiga-Pic.

Het is ook de moeite waard te denken aan het rozenbottelstreepvirus, die verschijnt als bruine ringen op de bladeren en bruingroene vlekken en strepen op de scheuten. Zieke struiken bloeien nauwelijks en ontwikkelen zich niet goed.

De hele strijd tegen het strepenvirus bestaat erin de zieke delen van de plant tijdig te verwijderen en uit te roeien. Als preventieve maatregel kunt u zuigende insecten (bv. trips) bestrijden met preparaten als actelik, fufanol, actara en andere.