Schoon brandende naverbrandingshaard

In de beschrijvingen van de complete haarden en kachels wordt vaak gezegd dat ze "uitgerust zijn met zuivere verbranding" of "herhaald ( dubbel ) naverbranding". Hoe werkt het systeem, wat is naverbranding en wat zijn de voordelen??

Vuur in een open haard produceert minder warmte dan een gesloten haard.

Schoorsteentand. Om te voorkomen dat de warmte "door de schoorsteen" ontsnapt, hebben bakstenen of stenen haarden een bakstenen overhang aan de mond van het rookkanaal – een tand. Het vertraagt de beweging van de rook en helpt de warmteafvoer te verbeteren. Het voorkomt ook dat koude lucht via de schoorsteen in de vuurkist komt, waardoor de rook de kamer in zou worden "geblazen". Maar de tand corrigeerde de situatie slechts in geringe mate en verhoogde het rendement van de schoorsteen met 3-5%. De verdere ontwikkeling werd belemmerd door het onvermogen om de luchtstroom in een open haardkachel te regelen.

Op de foto: Een open haard met een open vuurhaard.

Brandend hout, bruinkool en houtskool, alsmede speciale pallets ( moderne briketten of pellets op houtbasis ) branden niet volledig op. De kolen en as in de vloer van de verbrandingskamer vormen slechts een klein deel van de onverbrandbare ( slechts 15% van de houtverbranding ). Veel meer brandstofdeeltjes en brandbare elementen ( tot 85% ) gaan samen met de rookgassen de schoorsteen in. De reden is dat de haard een laminaire ( directe ) lucht- en rookstroom creëert. En met een sterke trek heeft een deel van de brandstof erin gewoon geen tijd om uit te branden, hoewel aan de rand van de binnenruimte van de oven de lucht misschien niet genoeg aankomt. Het resultaat – Hoog brandstofverbruik met lage warmteafvoer.

Afterburning" functie

Met de komst van ( uitgerust met een deur ) metalen vuurkisten is de situatie veranderd. Het verbrandingsproces wordt nu gecontroleerd en het is mogelijk een naverbrandingssysteem te gebruiken. De tand is niet langer van bakstenen, maar van gietijzer of vermiculietplaat. Kan zowel horizontaal als schuin worden gemonteerd. Dient nog steeds om de trek te vertragen: hierdoor hoopt het rookgas zich op in de rookkast, waar het door een speciale luchtinlaat wordt geleid. De aanwezigheid van een oxidator ( lucht ) dwingt de gassen opnieuw te ontbranden. De warmte van hun verbranding wordt overgedragen aan de wanden van de vuurkist en speciale warmtecollectoren, en komt ook in de vorm van directe straling door het glas.

Minder hout, meer warmte. Een volledigere verbranding verhoogt het rendement van de kachel met 20-30% en zelfs meer wanneer de kachel is uitgerust met een convectiesysteem. Ook het brandstofverbruik daalt aanzienlijk.

Op de foto: het schema van de luchtcirculatie

Dit is een beschrijving van de algemene beginselen van het proces, elk bedrijf probeert iets anders te geven aan de organisatie van het dubbele verbrandingssysteem: sommige ( Spartherm, Supra ) beperken zich tot het invoegen van een tand en een extra luchttoevoer; Jotul, Edilkamin geven de voorkeur aan een secundaire verbrandingskamer in het bovenste deel. In dit geval is het niet de ( tand ) plaat, maar een rooster met gedefinieerde openingen ( injector ) waardoor de rook naar de kamer in het bovenste deel van de vuurkist gaat, zich met de lucht vermengt en verbrandt.

Voordelen van een haard/kachel met naverbrandingssysteem:

Klein 'venster'. De afmetingen van een dubbele vuurkist zijn niet uniform: het ontwerp van de naverbrandingskamer vereist ofwel een verhoging van de rookkast ofwel een verlaging van de hoogte van de wanden. Dit laatste leidt tot een verkleining van het venster van de verbrandingskamer. Bij de keuze van een kant-en-klare schouwmantel is het daarom belangrijk er rekening mee te houden dat deze schouwen niet voor alle modellen geschikt zijn. Deze beperkingen en eisen verklaren waarom, ondanks hun grote voordelen, slechts 40-45% van de tot dusver geproduceerde vuurhaarden zijn uitgerust met een naverbrandingssysteem.

Op de foto: Monaco I 106 003 636 van Max Blank.

Soms is de term "tertiaire naverbranding" te lezen in de annotaties van de brandweereenheden. Dit is een vertaalfout.
Deze bestaat uit drie luchttoevoerbronnen voor de vuurkist: rechtstreeks naar de brandstof via het rooster, via de opening van de roetcontroledeur in het midden van de vuurkist en via de "zuivere verbrandingslucht" bovenaan.

De fijne deeltjes en brandbare elementen in de rookgassen gaan op in rook. De verbranding wordt echt schoner uitstoot van schadelijke stoffen wordt met 60-70% verminderd. Dit is niet alleen belangrijk voor het milieu, maar ook voor de werking van de kachel. De rookgassen bevatten grote hoeveelheden harsen, fenolen en roet, die zich op de wanden van de schoorsteen kunnen afzetten en de werking van de schoorsteen kunnen schaden. Bovendien bevatten ze een overmaat aan waterstof die zich verbindt met waterdamp, zwavel en andere elementen en zuren vormt die de structurele delen van de kachel aantasten.

Keuze van een kachel met "schone verbranding maakt niet veel verschil in de uiteindelijke kosten van de haard, maar maakt hem wel efficiënter, milieuvriendelijker en duurzamer. Het gebruik van naverbranding is alleen geschikt voor vaste brandstoffen ( brandhout, kolenbriketten ). Gas stoot veel minder schadelijke stoffen uit en brandt vollediger, zodat gashaarden dit systeem niet nodig hebben.

Voorbeelden van modellen met dubbele verbranding.

Nadelen van een haard/kachel met naverbrandingssysteem:

Het secundaire verbrandingssysteem heeft als zodanig geen nadelen. Er zijn veeleer bepaalde beperkingen op het gebruik ervan. Het systeem kan niet worden toegepast in een traditionele open haard, omdat de luchtstroom niet kan worden geregeld.