Het nieuwe "gezicht" van het oude Christopher's restaurant werd gegeven door de beroemde Britse studio De Matos Ryan. De plastische chirurgie was een succes, en het restaurant is al beroemd geworden als het meest theatrale restaurant in Londen.
Christopher's restaurant is een project van De Matos Ryan studio.
De studio De Matos Ryan werd belast met de renovatie van het restaurant in de prestigieuze wijk Covent Garden. De nabijheid van het theaterkwartier inspireerde het idee voor de dramatische transformatie van het restaurant. Het hoogtepunt van het restaurant is een stucplafond. De plafondlijst herhaalt sierlijk de contouren van schilderijlijsten… Om een theatraal effect te creëren, zijn de plafondlijsten verguld en schitteren ze in het licht van sculpturale lampen ontworpen door de Franse cultdesigner Serge Muy. De rest van het meubilair is ook ontworpen in de geest van theatrale bohemia: zuilen bij de ingang, een spiegelpaneel in de bar met een Martini glaspatroon, ontspannende ronde meubels in het restaurant.
Door de site . Lees over andere interessante ontwerpconcepten in deze column".
Wat wordt er bedoeld met “theatrale wedergeboorte” en hoe kan ik dit zelf ervaren?
Wat bedoel je precies met “theatrale wedergeboorte”? Is het een term die specifiek gebruikt wordt in een bepaalde context, of heeft het een bredere betekenis? Ik ben geïnteresseerd om meer te weten te komen over dit onderwerp en hoe het zich uit in de kunstwereld. Kun je wat meer achtergrondinformatie geven?