Voortzetting van onze serie interviews met VIP interieurontwerpers. De briljante Veronika Blomgren beantwoordt onze vragen. Ze praat over het bouwen van schepen, onbewoonde eilanden en haar creatieve chakra…
Ze is afgestudeerd aan het Stockholm College of Art en de Danish Academy of Design en is medeoprichter en hoofddocent van de Detail School. Ze heeft talloze magische projecten gerealiseerd: flats, landhuizen, hotels, kantoren, restaurants, villa's, schepen… Sinds 2008 woont en bouwt Veronika voornamelijk op Bali. World Luxury Spa Awards en een Condé Nast Johansens badge van aanbeveling
Over verandering. Ik ben in 2008 naar Bali verhuisd. Alles wat ik in Amsterdam heb gebouwd, alles wat ik wist over bouwen, het proces zelf, de materialen, de techniek, het heeft allemaal weinig toepassing in Bali. De dingen zijn daar anders. Toen ik begon met ontwerpen en bouwen op Bali, was dat enerzijds eng, maar anderzijds erg interessant en spannend Interessant. Het is waar dat ik me nu volledig richt op projecten van een heel ander soort. Ik begon schepen te bouwen in plaats van huizen! Ik heb er al één gebouwd; ik begin aan twee nieuwe. De eerste heb ik herbouwd van een oude boot, en twee nieuwe bouw ik vanaf het begin. Ik sta op het punt een ander project te beginnen, een gloednieuw project, helemaal niet over interieurs. Het project gaat over dromen, sprookjes, avontuur… Kortom, ik ga een onbewoond eiland verkennen!
Over ons eigen eiland. Mijn moeder ( Tatiana Rogova ) en ik kochten een klein onbewoond eiland in de Indische Oceaan. Het ligt tussen Komodo National Park en Flores Island in een nieuw ontwikkelingsgebied van Indonesië. Het eiland.. maakt deel uit van een archipel die bestaat uit vele zeer mooie eilanden, er is een ongelooflijke onderwaterwereld en een zeer kalme zee. Het eiland is onbewoond. Waarom wilde ik het doen?? Ik wilde het ontwikkelen omdat het vooral een buitengewoon interessant project is. Want op een gegeven moment besefte ik dat ik al heel lang aan het bouwen ben, op de rails. Zelfs als ik helemaal opnieuw begin en het hele architectuurconcept opnieuw bedenk, blijk ik toch een platgetreden pad te bewandelen. Het is duidelijk dat de weg altijd naar een goed resultaat leidt. Maar nu wil ik met mijn nieuwe project ( het gaat om architectuur, landschap en interieur ) proberen er een parachute in te slaan. Het idee voor het eiland werd per ongeluk aan mij gegeven door iemand die heel dicht bij mij stond. Ik vond het geweldig. Ik wil nu niet in details treden en geheimen verklappen te vroeg. Het belangrijkste is om het gevoel te krijgen dat je droomt. Het project is nog in ruwe staat, het bestaat alleen in mijn hoofd… Maar volgend jaar ga ik er niet alleen aan beginnen, ik ga het afmaken.
Over de schepen. Ze ontstonden omdat ik geen fatsoenlijke boot kon huren… En ze dacht aan het feit dat je het zelf kunt bouwen. De eerste die ik herbouwde was een oud vrachtschip. Maar schepen, zo blijkt, zijn geen partij voor de ouderdom. Het is de schoonheid ervan die telt in de lijn, in de deklijn, de kiellijn, bezwijkt ze niet aan ouderdom. Als je zo'n schoonheid hebt, dan zal het schip ten eerste goed aanvoelen op het water, en ten tweede kun je er altijd iets moois van maken. En hoe oud of armoedig het ook is, het blijft altijd mooi. Toen ik dit oude vrachtschip kocht, wist niemand precies hoe oud het was. Ze zeiden 70 tot 80. Ik ben een heel jaar bezig geweest om het te herbouwen. Het resultaat is een schip van 30 meter met één hut, zo'n luxe hotel op het water, ontworpen voor twee mensen die van elkaar houden. Nu is het schip te huur.
Schepen veranderen de manier waarop je over het leven denkt, en dat is precies wat er met mij gebeurde tijdens het bouwproces. Die zeldzame momenten die ik af en toe met haar doorbreng zijn goddelijk, als een droom die uitkomt! Wakker slapen in je eigen huis is misschien een beetje vreemd, maar in de interieurs, waar je korte tijd verblijft, kun je. Gun jezelf wat meer illusie, wat meer vrijheid, af en toe een ander gevoel!
De andere twee schepen zullen een andere stijl hebben dan de vorige, maar de basis zal hetzelfde zijn, namelijk klassieke houten schepen.
Lees het volledige interview op
Hoi Veronika! Ik las je tekst over “De tovenares” en ik ben heel nieuwsgierig geworden. Is het een boek, film of iets anders? Kun je me wat meer informatie geven over het verhaal? Ik ben benieuwd naar wat jou aantrok in “De tovenares” en of je het aanraadt om te lezen/kijken. Bedankt!