Waarom koolbladeren geel worden en wat te doen

Een verandering in de kleur van de bladeren van een plant kan vele oorzaken hebben. Dit kan te wijten zijn aan de vermindering van de daglichturen. Er is een “gouden herfst” aan verbonden. Soortgelijke gevolgen worden veroorzaakt door een gebrek aan voedingsstoffen in de bodem. Heel vaak veranderen de bladeren van kleur door ziekten of plagen. In sommige gevallen kan de vergeling worden veroorzaakt door onjuiste chemische behandelingen. De vergeling van koolbladeren komt meestal om twee redenen voor: voedingsstoornissen of in verband met een ziekte. In het eerste geval stelt de eliminatie van de problemen de bladeren in staat hun normale kleur en functie volledig te herstellen. De behandeling van de ziekte, zelfs indien succesvol, zal de zieke bladeren niet herstellen.

Er ontbreekt iets

Alle koolbladeren worden geel bij een gebrek aan stikstof of magnesium in de grond. Beide zijn essentieel voor de normale vorming van chlorofyl. Maar terwijl stikstofgebrek zich manifesteert als een uniforme verkleuring over het hele bladoppervlak, vertoont een magnesiumgebrek een mozaïekachtige chlorose. Dat wil zeggen dat de gele vlekken in vlekken over het blad verdeeld zijn. Een gebrek aan deze elementen in de bodem kan snel worden verholpen door kunstmest. Ze vullen het tekort zeer snel aan, maar worden ook snel door de planten opgenomen.De meest direct beschikbare stikstofmeststoffen zijn:

1. Urea;

2. Ammoniumnitraat.

van de magnesiumhoudende:

1. Magnesiumnitraat;

2. Magnesiumsulfaat.

Om de bodem op langere termijn met deze elementen te vullen, moeten organische meststoffen worden gebruikt: mest, compost, humus. Deze meststof wordt het best toegediend in de herfstgrondbewerking.

Een diagnose krijgen

Geel worden van de bladeren komt voor bij de meeste koolziekten, maar in verschillende stadia en in verschillende volgorde. Koolscheuten zijn een van de gevaarlijkste koolziekten – eerst worden de bladeren paars. Vervolgens worden de bladeren geel en drogen dan uit. Algemene slapte van de bladeren, ongeacht hoe vochtig de grond is, is een zeker teken van koolscheuten. De bladeren aan de stengels verdraaien en breken vaak af aan het uiteinde. De meest voorkomende uitkomst is de dood van de plant. Behandeling van aangetaste planten is zinloos. De ziekteverwekker is een parasitaire schimmel die het wortelstelsel van veel kruisbloemigen aantast. Gewasrotatie is dus een essentieel element in de preventie van bladkanker. Vaker geïntroduceerd met gekochte zaailingen. Het wortelstelsel van enkele willekeurig gekozen planten moet zorgvuldig worden onderzocht. De aanwezigheid van zelfs maar lichte verdikkingen of uitgroeisels, zowel aan de hoofdwortel als aan de zijwortels, wijst erop dat de hele partij zaailingen moet worden verwijderd. De behandeling van de bodem na een plantenplaag is een zeer bewerkelijke en tijdrovende bezigheid. Het telen van groentegewassen van andere families in door spruiten aangetaste gebieden. Na 7-8 jaar kan opnieuw worden gespoten.

Kool vasculaire bacteriose

Bacterieziekte in kool. De ziekteverwekker blijft aanwezig op resten van kruisbloemige gewassen en in de bodem. Aantasting kan zich voordoen in elk stadium van de teelt. De bacteriën vallen het vaatstelsel van de plant aan. Dit verstoort de circulatie van voedingsstoffen en water door de plant. Aanzienlijke schommelingen in de dag- en nachttemperatuur en een hoge luchtvochtigheid dragen bij tot de ontwikkeling van de ziekte. Als de zaailingen zijn aangetast, worden de zaadlobben het eerst geel. Bij oudere planten begint de vergeling aan de bladranden. De bladnerven worden donkerder en vormen een donker raster. Een zwart geworden vaatring is duidelijk zichtbaar op een snee van de bladsteel. Het blad wordt geleidelijk bruin en verwelkt. De aantasting begint op de onderste bladeren en verspreidt zich naar de bovenste bladeren. De koppen lopen fijn en losjes uit. De steel is gebogen.

Behandeling met biologische preparaten wordt uitgevoerd om de ziekte te bestrijden:

1. Trichodermin;

2. Planriz;

3. Phytolavin;

4. Alirin-B.

Er moet rekening worden gehouden met het gebruiksadvies, aangezien biopreparaten gevoeliger zijn voor de gebruiksomstandigheden. Preventieve maatregelen zijn wisselbouw, onkruidbestrijding, behandeling van zaden en potgrond.

Peronosporose of valse meeldauw

Een veel voorkomende schimmelziekte die veel groentegewassen aantast. Treedt vaker op bij zaailingen. De ziekteverwekkers blijven achter op plantenresten en in zaden van zieke planten. Koel en vochtig weer bevordert de ontwikkeling. Bij warm weer stopt de ziekte. Verschijnt als vormeloze gele vlekken op de bovenkant van de bladeren. Een grijze onderkruiper aan de onderkant van het blad. Het blad wordt geleidelijk volledig geel en sterft af. Peronosporose brengt ernstige schade toe aan koolzaailingen. In de beginfase van de groeifungicide behandelingen zijn aanvaardbaar:

1. HOM;

2. Ördan;

3. Topaz.

Tijdens de vorming en rijping van de bollen worden bij voorkeur de volgende biopreparaten gebruikt: Trichodermin, Gamair. De zaden worden preventief ontsmet met een mangaanoplossing. Bij de eerste tekenen van de ziekte kunt u de grond met een dergelijke oplossing besprenkelen. Handhaaf de vruchtwisseling en verwijder organische resten in de herfst.

Fusarium

Een schimmelziekte die het wortelstelsel van kool aantast. De ziekteverwekkers blijven 3-5 jaar levensvatbaar in de bodem en plantenresten. Infectie treedt op door micro-injuries aan het wortelstelsel. Verspreidt zich langs de bloedvaten, waardoor de voedingsstoffen er moeilijk doorheen kunnen bewegen. Er verschijnen geelgroene vlekken op de bladeren. Het veroorzaakt bladvervormingen omdat het groene deel van de bladeren sneller groeit dan het vergeelde deel. Bladeren verwelken en vallen af. Op een plakje van de bladsteel zijn bruine vlekken van zieke bloedvaten te zien. Uiteindelijk laat het een kale stengel achter met een ondiepe spruit. Het is beter om de zwaar aangetaste planten te verwijderen en te vernietigen. Bij lichte symptomen is het raadzaam de grond in het wortelgebied eens in de 10 dagen te besproeien met het fungicide Previcur-Energy of Maxim. Het is zeer ongewenst om de grond te laten uitdrogen en daarna overvloedig water te geven. Het bevordert de ontwikkeling van fusarium. Een gelijkmatige bevochtiging van de kool draagt bij tot de weerstand tegen de ziekte.Er zijn enkele rassen die resistent zijn tegen Fusarium:

1. Tacoma;

2. Cramon;

3. Het colostrum;

4. Dubliner.

Wanneer u koolzaailingen koopt, vermijd dan toevallige, ongeteste verkopers. De overgrote meerderheid van de koolziekten wordt precies overgedragen met extern gekochte zaailingen.