Wat is beter voor uw muren?

Vaak rijst bij nieuwbouw en reparaties de vraag welke wandbekleding moet worden gekozen – de gipsplaat of het pleisterwerk? Niemand kan op deze vraag een eenduidig antwoord geven, want elk van deze afwerkingen heeft bepaalde voordelen, maar ook nadelen. Onze deskundigen – professionele bouwers – hebben de kenmerken van afwerking met gipsplaten en gipsplaten geanalyseerd en de voor- en nadelen van elke methode belicht om u te helpen bij uw definitieve keuze.

Voor meer duidelijkheid hebben we de voor- en nadelen van beide methoden voor de afwerking van muren samengevat in een tabel die u kunt gebruiken om uw keuze te maken.

METHODE NAAM	VOORDELEN	NADELEN
GIPSPLAATBEKLEDING	+ EENVOUDIGE WERKTECHNOLOGIE; + DE RELATIEF LAGE KOSTEN VAN HET WERK EN DE GEBRUIKTE MATERIALEN + KORTE LEVERTIJD + DE “NETHEID” VAN HET WERK, DAT NIET VEEL AFVAL EN PUIN OPLEVERT + DE MOGELIJKHEID OM VERSCHILLENDE SOORTEN GIPSPLATEN TE GEBRUIKEN VOOR DE AFWERKING VAN RUIMTEN MET BIJZONDERE GEBRUIKSOMSTANDIGHEDEN; + MOGELIJKHEID OM GIPSPLATEN TE GEBRUIKEN VOOR HET CREËREN VAN INTERIEURELEMENTEN EN STRUCTUREN MET EEN COMPLEXE VORM; + HET VERBERGEN VAN NUTSLEIDINGEN ONDER HET OPPERVLAK VAN DE GIPSPLAAT.	– WAARDOOR DE EFFECTIEVE OPPERVLAKTE VAN DE RUIMTE BIJ BEKLEDING OP HET KOZIJN KLEINER WORDT; – GIPSPLATEN ZIJN NIET BESTAND TEGEN MECHANISCHE SCHOKKEN; – MOEILIJKHEDEN BIJ HET OPHANGEN VAN KASTEN, PLANKEN ENZ. AAN DE MUUR..
BEPLATING	+ DUURZAME COATING DIE TIENTALLEN JAREN KAN MEEGAAN ZONDER DAT RENOVATIE NODIG IS; + DE PLEISTERLAAG IS ZELFS BESTAND TEGEN AANZIENLIJKE MECHANISCHE EFFECTEN; + GEPLEISTERDE MUREN ZIJN VEILIG VOOR HET OPHANGEN VAN MEUBELS, ZWARE INTERIEURACCESSOIRES, HUISHOUDELIJKE EN ELEKTRONISCHE APPARATEN EN APPARATUUR; + DOOR HUN DUNHEID BEPERKEN GIPSPLATEN DE BRUIKBARE OPPERVLAKTE VAN DE KAMER TOT EEN MINIMUM; + MET BEHULP VAN SIERPLEISTER, DAT EEN GROTE VERSCHEIDENHEID AAN SOORTEN EN TEXTUREN KENT, KUNT U RIJKE EN ORIGINELE INTERIEURS CREËREN.	– MOEILIJK EN TIJDROVEND WERK; – DE NOODZAAK OM ZICH STRIKT TE HOUDEN AAN DE TECHNOLOGIE VAN HET WERK, DAT MOET WORDEN UITGEVOERD DOOR HOOGGEKWALIFICEERDE SPECIALISTEN; – “NATTE” PROCESSEN DIE GEPAARD GAAN MET GROTE HOEVEELHEDEN VUIL EN BOUWAFVAL; – RELATIEF HOGE KOSTEN VAN WERKEN EN GEBRUIKTE MATERIALEN.

Wat is gipsplaat?

Gipsplaat (GPB) is een geprefabriceerd bouwproduct in de vorm van een dunwandige plaat bestaande uit bouwgips, aan beide zijden verlijmd met een dikke laag karton. Fabrikanten produceren verschillende soorten gipsplaten met verschillende eigenschappen, bestemd voor de afwerking van ruimtes met verschillende doeleinden.

Soorten gipsplaten en hun toepassing

Naam	Etikettering	Verschijning	Eigenschappen	Gebruik
Standaard	GYPSUMBORD	plaatoppervlak grijs met blauwe markering	Heeft geen bijzondere eigenschappen	Gebruikt voor wanden en scheidingswanden in ruimten met normaal gebruik
Vochtbestendig	GKLV	Bladoppervlak groen met blauwe markeringen	Bestand tegen vocht	Het wordt gebruikt voor wandafwerking in ruimtes met een hoge vochtigheidsgraad – zwembaden, douches, keukens, sanitair, enz..
Vlamvertragend	GYPSUMBORD	Bladoppervlak roze met rode markeringen	Verhoogde weerstand tegen hoge temperaturen	Gebruikt om brandwerende barrières te maken en metalen en andere dragende constructies brandwerend te maken
Vochtbestendig en brandvertragend	GKVLO	Het oppervlak van het blad is groen met rode markeringen	Verhoogde brandwerendheid en tegelijkertijd vochtbestendigheid	Het wordt gebruikt voor het afwerken van ruimtes die blootstaan aan een hoge luchtvochtigheid en tegelijkertijd brandgevaarlijk zijn, zoals baden en sauna’s
Akoestisch	ACU	Het oppervlak van het blad is paars	Heeft verbeterde geluidswerende eigenschappen	Wordt gebruikt voor de afwerking van ruimten met bijzondere eisen op het gebied van geluidsisolatie – concertzalen, opnamestudio’s, bioscopen, slaapkamers, enz..

Geometrische kenmerken van gipsplaten

Het meest voorkomende type gipsplaat heeft afmetingen van 1200 x 2500 mm, hoewel fabrikanten platen met andere afmetingen produceren: een breedte van 625 mm en een lengte van 1500 tot 4000 mm. de plaatdikte kan variëren van 6,5 – 12,5 mm. De gipsplaten kunnen ook worden onderscheiden aan de hand van het randprofiel:

1. Rechthoekige rand gemarkeerd PC;

2. randafwerking met een eenzijdige dunne rand – markering MC;

3. rand, halfrond aan één kant – markering PLK;

4. een rand die aan één kant dunner en halfrond is – de PLUK-markering;

5. afgeronde randen – markeren van gipsplaten.

De randen van de gipsplaten zijn geprofileerd om de afwerking van de voegen tussen de platen na de installatie te vereenvoudigen.

Speciale kenmerken voor het gebruik van gipsplaten

Het belangrijkste doel van gipsplaat is het egaliseren van het oppervlak van wanden en plafonds van gebouwen. Bij het gebruik van gipsplaten moet u rekening houden met de volgende kenmerken en toepassingsregels:

1. Standaard gipsplaten met een dikte van 12,5 mm worden gebruikt voor de bekleding van wanden en scheidingswanden in ruimten met normaal gebruik, en bij de bouw van lichte scheidingswanden met een houten balk of dunwandig stalen profielraamwerk;

2. Voor plafondvlakken en verlaagde plafonds met raamwerken van dunwandige stalen profielen, alsmede houten balken, worden standaard gipsplaten van 8 of 9,5 mm gebruikt in ruimten met normaal gebruik;

3. Om wanden en plafonds van lokalen met bijzondere bedrijfsomstandigheden – met verhoogde vochtigheid of brandgevaar, met verhoogde eisen aan geluidsisolatie – te bekleden, wordt gipsplaat met passende eigenschappen – brandwerend, vochtbestendig of akoestisch – toegepast;

4. standaardgipsplaten met een minimale dikte van 6,5 mm worden gebruikt voor de bouw van structuren met complexe vormen, zoals boogvormige of afgeronde wanden, ronde pilaren en kolommen, verlaagde plafonds met verschillende niveaus, enz.., De gipsplaat kan worden gebogen nadat het oppervlak van de plaat nat is gemaakt of in segmenten is gesneden.

Gipsplaattechnologie

De technologie van het bekleden van wanden en plafonds met gipsplaat is niet ingewikkeld en bestaat uit het bekleden van het raamwerk van houten balken of dunwandige gegalvaniseerde stalen profielen, bevestigd op het oppervlak van de wand of het plafond. Het frame omvat horizontale geleiderails, die langs de wand aan de vloer en het plafond worden bevestigd, en verticale staanders, die om de 600 mm worden geïnstalleerd en aan de geleiderails worden bevestigd. De afstand van 600 mm is niet toevallig, want die komt overeen met de standaardbreedte van een gipsplaat van 1200 mm.

1. Nadat het frame is geïnstalleerd, wordt de gipsplaat gemonteerd en verticaal met schroeven op de stijlen en rails van het frame bevestigd. De schroeven worden bevestigd langs de omtrek van elke plaat en precies in het midden, met een tussenruimte van 200-250 mm, en op de kruising van twee naast elkaar liggende platen worden ze in een spleet geplaatst.

2. Nadat alle platen zijn aangebracht, worden de voegen afgedicht met plakband en vervolgens worden de voegen en het hele oppervlak van de bekleding geplamuurd. Het gebruik van gipsplaten met verdunde randen vereenvoudigt het vullen van de voegen en zorgt voor een hoge afwerkingskwaliteit. Na het voorstrijken wordt het muuroppervlak gegrond en afgewerkt in overeenstemming met de interieuroplossingen: geschilderd, behangen, betegeld, enz..

3. Dezelfde methode wordt gebruikt voor plafondbekleding.

Een andere mogelijkheid om wanden of plafonds met gipsplaten te egaliseren is het rechtstreeks aanbrengen van een speciale lijm op het oppervlak zonder lijstwerk. De belangrijkste voorwaarde in dit geval – het oppervlak moet perfect vlak zijn, waarvoor een aantal voorbereidende werkzaamheden worden uitgevoerd.

Voordelen en nadelen van gipsplaatbekleding

Voordelen van het bekleden van wanden met gipsplaten zijnGipsplaten kunnen worden genoemd:

1. De eenvoud van de werktechnologie, die kan worden uitgevoerd door niet-specialisten met elementaire vaardigheden van het werken met handen. De gipsplaten zijn gemakkelijk te bewerken – ze kunnen met een ijzerzaag worden gezaagd, na bevochtiging worden gebogen of in segmenten worden gezaagd;

2. Relatief lage werk- en materiaalkosten in vergelijking met andere methoden voor het uitlijnen van de muren;

3. korte tijd om het werk af te maken;

4. “Netheid” van het werk, aangezien bij gipsplaatbekleding veel minder afval, bouwafval en vuil ontstaat dan bij andere, vooral “natte” afwerkingsprocédés waarbij mortels worden gebruikt;

5. De mogelijkheid om verschillende soorten gipsplaten te gebruiken die speciaal zijn ontworpen voor de afwerking van ruimten met bijzondere gebruiksomstandigheden – waterbestendig, brandwerend of akoestisch;

6. Met de gipsplaat kunnen architectonisch expressieve interieurs met complex gevormde elementen worden gecreëerd;

7. Bij bekleding van het frame is het mogelijk om nutsleidingen onder het oppervlak van de gipsplaat te verbergen, of om in deze ruimte voor extra warmte- of geluidsisolatie te zorgen.

De nadelen zijn:

1. Vermindering van de bruikbare ruimte in het geval van bekleding op het raamwerk, dat wel dicht tegen de muren is geplaatst, maar de ruimte van enkele centimeters “opeet”;

2. de lage mechanische weerstand van gipsplaten

3. problemen met het ophangen van kasten, planken enz. aan de muren..

Wat is gipsplaat?

Het pleisteren van wanden bestaat uit het aanbrengen van een laag pleister op een vooraf voorbereide ondergrond, waarvan de samenstelling kan variëren. Het belangrijkste bestanddeel van de pleisteroplossing is het bindmiddel. De mortel wordt gemengd met cement, kalk of gips; de keuze van de ene of de andere samenstelling van de mortel hangt af van het materiaal van de af te werken muur. De belangrijkste materialen voor de bouw van muren zijn baksteen of steen, beton en hout. In elk geval wordt het pleisterproces uitgevoerd volgens zijn eigen regels.

Pleisterwerk op steen of metselwerk wordt uitgevoerd met cement- of kalkmortel met verschillende toevoegingen, op betonnen oppervlakken – met bindmiddeloplossing op basis van cement, op houten oppervlakken – met kalk-gipsoplossing.

In het algemeen bestaat de pleistertechniek uit het achtereenvolgens aanbrengen en egaliseren van drie oplossingslagen: een spuitlaag, een grondlaag en een deklaag. Afhankelijk van de toepassingstechnologie en de dikte van de lagen worden drie soorten pleisterwerk onderscheiden: gewoon pleisterwerk, geavanceerd pleisterwerk en hoogwaardig pleisterwerk. Afhankelijk van de functie en het gebruik van de ruimte worden verschillende soorten pleister gebruikt.

Pleisteren van stenen of betonnen oppervlakken

Alvorens een pleister aan te brengen, moet het oppervlak worden voorbereid, afhankelijk van het wandmateriaal.

1. Te bepleisteren muuroppervlakken van steen, baksteen en beton moeten eerst worden gereinigd van verschillende onzuiverheden – stof, olie en olievlekken, opgeworpen zouten op het metselwerkoppervlak. Ongepleisterd metselwerk en metselwerk is goed geschikt voor elk type pleisterwerk, waardoor een goede hechting aan de afwerklaag wordt gegarandeerd. Op gladde betonoppervlakken moet hiervoor een inkeping of afschuining worden gemaakt.

2. Om een perfect vlak oppervlak van de muur te verkrijgen, moet eerst de methode van controle in het verticale en horizontale vlak worden gecontroleerd, gevolgd door het aanbrengen van merktekens of bakens. De verticaal van de muur wordt gecontroleerd met een metalen schietlood waarvan de diameter niet groter mag zijn dan 20 mm, terwijl de horizontaal wordt gecontroleerd met een pleisterlat met een waterpas. wij kunnen spijkers of latten slaan in bakstenen en houten muren en in het geval van betonnen oppervlakken worden mortelmarkeringen gebruikt, dat zijn piramides met een afgeknotte punt, ongeveer 5×5 cm groot en zo hoog als de dikte van de aan te brengen pleisterlaag. Metalen latten uit voorraad worden ook gebruikt.

3. Nagels en stempels worden op een afstand van 1 tot 3 m van elkaar aan de muur bevestigd, en van de muren en het plafond op een afstand van 300-400 mm. Om een goede kwaliteit van het pleisterwerk te garanderen, moeten vóór het aanbrengen van de voorlopige egalisatielaag de balken van mortel of houten planken met een doorsnede van 50×50 mm worden geplaatst. Als de mortel waarvan ze zijn gemaakt niet overeenkomt met de mortel van de afwerklaag, worden de bakens en gradaties na de pleisterwerkzaamheden ingekort.

4. Uitsteeksels in de muur, zoals pylonen en pilasters, moeten worden bedekt met een pleisternet, omdat de afwerklaag niet gemakkelijk op dergelijke uitsteeksels kan worden aangebracht. Hiervoor wordt fijn draadgaas met een maaswijdte van 10 x 10 mm of kunstvezelgaas gebruikt. Om scheuren in het pleisterwerk te voorkomen, moeten ook de voegen tussen de wanden, die van verschillende materialen zijn gemaakt, worden versterkt tot een breedte van 50 cm aan weerszijden van de voeg. Versterking met metaal- en glasvezelgaas wordt ook gebruikt om verschillende groeven in de muren te bedekken, bijvoorbeeld openingen en kanalen met elektrische bedrading en andere nutsleidingen.

5. Glasvezelnetten zijn er in verschillende soorten: serpentijnnetten, latnetten en glasvezelnetten. Golfband is gemaakt van lavsan, de drager is van polypropyleen. Voor het leggen van een gewapende kelder wordt de eerste laag pleister op de gewenste plaatsen aangebracht, vervolgens wordt er een gaas in aangebracht, en daarna wordt onmiddellijk de tweede laag pleister aangebracht.

Pleisteren van houten muren

Vóór het bepleisteren van houten wandoppervlakken worden deze ook gereinigd van vuil en vervolgens bedekt met fijne latjes met 45 mm afstand tussen de afzonderlijke latjes. Shingles moeten door twee lattenkruisingen in een derde worden gespijkerd als het plafond gestoffeerd is, en door elke lamel als de wanden gestoffeerd zijn. Latten worden geplaatst in een hoek van 45 graden ten opzichte van het vloeroppervlak. Handige methode – draperieschilden, die op een horizontaal oppervlak worden geprefabriceerd en vervolgens snel aan het wandoppervlak worden bevestigd.

de afstand tussen de uiteinden van de latten moet ten minste 3 centimeter bedragen, anders kan het oppervlak bij zwelling onder het natte pleisterwerk barsten. Shingles worden aangebracht vanaf de onderkant van de muur, tot aan de bovenkant; indien nodig gaat u verder met het bekleden van het plafond.

De verbindingen tussen houten wanden en wanden van andere materialen moeten worden versterkt met metaalgaas. Als pleisterwerk wordt uitgevoerd in ruimten met een hoge vochtigheidsgraad – badkamers, keukens en badruimten, dan wordt, voordat de muren met shingles worden bedekt, een waterdichte laag aangebracht.

Nadat het pleisterwerk is voltooid, moet de afwerkingslaag enkele weken drogen. Vervolgens wordt het muuroppervlak behandeld met primer en in verschillende lagen geplamuurd. Na het drogen van de stopverf kunt u een laag speciale primer aanbrengen en vervolgens overgaan tot de afwerking, zoals schilderen, behangen, betegelen, enz.. naargelang van de interieuroplossingen.

Voordelen en nadelen van pleisterwerk

Voordelen van de methode voor het egaliseren van muren met gips zijn onder meer de volgende:

1. duurzaamheid van de coating. Nadat een gepleisterde muurbekleding van goede kwaliteit vele tientallen jaren dienst zal doen zonder dat reparaties nodig zijn, zal alleen de afwerklaag – verf, behang of coatings – moeten worden vernieuwd;

2. duurzaamheid en betrouwbaarheid – gipsplaten zijn zelfs bestand tegen aanzienlijke mechanische belastingen;

3. Meubelstukken, zware interieuraccessoires, huishoudelijke en elektronische apparaten en andere apparatuur mogen zonder vrees aan de gepleisterde muren worden opgehangen;

4. door de geringe dikte van het pleisterwerk vermindert de bruikbare oppervlakte van de kamer enigszins;

5. met sierpleister, dat een grote verscheidenheid aan soorten en texturen kent, kunt u rijke en originele interieurs creëren.

De nadelen van gips zijn onder meer:

1. moeilijk en tijdrovend werk;

2. de noodzaak van strikte naleving van de werktechnologie, die door hooggekwalificeerde vakmensen moet worden uitgevoerd

3. “natte” processen, die gepaard gaan met een grote hoeveelheid vuil en bouwafval

4. de hoge kosten van het werk en de gebruikte materialen.