Sommige mensen kopen cosmetica zonder echt naar de inhoud te kijken. Maar voor velen is het zorgvuldig onderzoeken van ingrediënten een goede gewoonte geworden… Bepaalde ingrediënten kunnen ernstige twijfels oproepen voor een aankoop. Het is dus in de mode om te zoeken naar producten met mildere of helemaal geen oppervlakteactieve stoffen. Onze deskundigen gingen om de tafel zitten met chemici en schoonheidsspecialisten om beter te begrijpen wat dit acroniem betekent en waarvoor men op zijn hoede moet zijn.
Wat zijn oppervlakte-actieve stoffen
Oppervlakte-actieve stoffen (surfactants) zijn reinigende verbindingen die helpen de vetmolecule aan de watermolecule te hechten. De oppervlakte-actieve molecule bestaat uit een bol – de ene pool is lipofiel (komt in contact met vet) en de andere is hydrofiel (bindt zich aan watermoleculen).
Alle oppervlakteactieve stoffen worden ingedeeld in 4 klassen:
-
Anionisch. Het zijn allerlei soorten sulfaten. Zij produceren zeer veel schuim, zijn oplosbaar en hebben een relatief aantrekkelijke prijs. Ze worden beschouwd als de meest corrosieve voor het menselijk lichaam. Maar ze kunnen ook veilig worden gebruikt.
-
Kationisch. Kationogene oppervlakteactieve stoffen worden gewoonlijk omschreven als Laurdimonium Hydroxypropyl. Zij worden gekenmerkt door hun sterke bacteriedodende werking. Oppervlakte-actieve stoffen werken vaak als leave-in conditioner, waardoor het haar gemakkelijker uit te kammen is.
-
Niet-ionische oppervlakte-actieve stoffen. Het zijn 100% biologisch afbreekbare oppervlakte-actieve stoffen. Ze zijn oplosbaar in water, maar laten weinig schuim achter. Bovendien hebben ze een vrij lage bacteriedodende activiteit. Andere ingrediënten zijn zeker aanwezig in de samenstelling. Niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen zijn onder meer: Dinatrium Laureth S
- Poeders, fosuccinaat, Decyl Glucoside.
-
Amfolitisch. De mildste oppervlakte-actieve stoffen. Ze worden verkregen uit de vetzuren van plantaardige oliën (kokosolie, palmolie). Ze produceren een zeer zacht schuim. Deze oppervlakteactieve stoffen zijn gewoonlijk de duurste. Vaak gebruikt in kwaliteitscosmetica voor kinderen.
-
Biologische afbreekbaarheid is een belangrijk criterium om de milieuvriendelijkheid van producten te beoordelen. Oppervlakteactieve stoffen kunnen worden onderverdeeld in oppervlakteactieve stoffen die snel afbreekbaar zijn in het milieu en oppervlakteactieve stoffen die dat niet zijn en zich in ongevaarlijke hoeveelheden ophopen in organismen.
Belangrijk! Als u een product zoekt dat 100% biologisch afbreekbaar is, zoek dan niet verder dan een niet-ionische oppervlakte-actieve stof.
Basismythes over oppervlakteactieve stoffen
Oppervlakteactieve stoffen worden nu vrij algemeen genoemd. Maar niet alle informatie over oppervlakteactieve stoffen is waar. Hier zijn een paar mythen.
Mythe #1 – Er zijn zoveel cosmetica zonder oppervlakteactieve stoffen
In feite zijn oppervlakteactieve stoffen aanwezig in bijna alle cosmetische producten. Er zijn echter veel cosmetische producten die oppervlakteactieve stoffen gebruiken die zachter zijn… Maar zelfs premium en drogisterij cosmetische producten bevatten een soort oppervlakteactieve stoffen. Interessant is dat zelfs micellair water niet zonder ze kan, aangezien micellen aggregaten van oppervlakte-actieve stoffen zijn.
Mythe #2 – Oppervlakteactieve stoffen zitten in cosmetica om ze goedkoper te maken
De aanwezigheid van oppervlakte-actieve stoffen heeft niets te maken met financiën. Zij worden om de volgende redenen in cosmetische formules opgenomen:
-
Zonder oppervlakte-actieve stoffen zouden reinigingsmiddelen (shampoos, douchegels) krachteloos zijn. Deze verbindingen omhullen fragmenten van onzuiverheden (talg en make-up) en worden verwijderd wanneer ze met water worden gemengd. Het leidt tot volledige reiniging van het haar en de huid.
-
Zonder oppervlakte-actieve stoffen zou het onmogelijk zijn bepaalde producten een specifieke textuur te geven. Oppervlakteactieve stoffen bevorderen de combinatie van waterige en olieachtige componenten. Het resultaat is een gladde, ondoorzichtige emulsie. Ook diverse vloeistoffen, crèmes en reinigingsmiddelen zijn op deze manier samengesteld.
-
Oppervlakteactieve stoffen zijn nodig om de actieve bestanddelen in cosmetische producten op te lossen. Oppervlakteactieve stoffen in de waterbasis verdunnen zeer goed de actieve bestanddelen (natuurlijke oliën, vitamine A en E). Als zij niet in de samenstelling aanwezig waren, zou het vet gewoon boven op het water drijven.
Individuele oppervlakteactieve stoffen zijn vrij duur. Deze zijn verantwoordelijk voor de hoge kosten van bepaalde producten.
Mythe #3 – Oppervlakte-actieve stoffen zijn alleen van chemische oorsprong
Sommige fabrikanten beweren trots op hun etiket dat hun producten geen zeep of sulfaten bevatten. Dit betekent echter niet dat oppervlakte-actieve stoffen volledig afwezig zijn. Oppervlakteactieve stoffen omvatten niet alleen chemische verbindingen (SLS, SLES), maar ook natuurlijke bestanddelen (lecithine of stoffen die uit plantaardige vetten worden geëxtraheerd).
Mythe #4 – Biologische cosmetica zijn vrij van oppervlakteactieve stoffen
Fabrikanten van natuurlijke cosmetica gaan er prat op dat zij geen agressieve anionogene oppervlakte-actieve stoffen gebruiken. Maar zij kunnen niet beweren dat hun cosmetica volledig vrij is van oppervlakteactieve stoffen. Biologische producten worden vaak geformuleerd als emulsies die meestal olie en water bevatten. Zonder oppervlakte-actieve stoffen zou het onmogelijk zijn een uniforme textuur in deze producten te verkrijgen.
Waarom worden oppervlakte-actieve stoffen aan cosmetica toegevoegd?
Daartoe worden oppervlakteactieve stoffen aan cosmetische producten toegevoegd:
-
maken het makkelijker om vuil van de huid en het haar te verwijderen;
-
om veel schuim te creëren;
-
om een gladde emulsie van water en olie te maken;
-
Verhoog de viscositeit van shampoos.
Alle oppervlakte-actieve stoffen wijzigen de lipidenbarrière van de huid, die een beschermende functie heeft. Men mag echter niet vergeten dat agressievere oppervlakte-actieve stoffen de permeabiliteit van de opperhuid verhogen, waardoor deze beschadigd wordt en er irritaties achterblijven.
Om de irritatie van agressievere ingrediënten te verminderen, worden verzorgingsproducten vaak geformuleerd met milde oppervlakteactieve stoffen. Meestal bevatten shampoos een actief reinigingsmiddel (SLS of SLES), een mild tensioactieve stof en een verdikkingsmiddel.
Belangrijk!Volgens de staatsnorm moet de lipidelaag van de opperhuid na contact met oppervlakteactieve stoffen binnen 4 uur voor 60-70% regenereren.
Cosmetische producten met oppervlakteactieve stoffen
Een overzicht van effectieve producten met zachte oppervlakteactieve stoffen.
La Roche-Posay Kerium DS intensieve shampoo tegen roos
Een bekend dermatocosmeticamerk, La Roche-Posay, produceert Kerium DS shampoo. Het is ontworpen om roos te bestrijden. Naast zijn unieke lipohydroxyzuur (LHA) en keratolytische (salicylzuur) ingrediënten, bevat het natriumlaurethsulfaat (dat zachter is dan laurylsulfaat) en cocamidopropyl betaïne, dat het verzacht.
Hoewel het twee oppervlakte-actieve stoffen bevat, is dit product goedgekeurd door dermatologen. Zeer geschikt voor hardnekkige, terugkerende roos en een jeukende hoofdhuid. Tegelijkertijd veroorzaakt de shampoo zelf geen irritatie of allergische reacties. Al na het eerste gebruik vermindert het ongemak. En na 3 weken regelmatig gebruik, is roos volledig verdwenen.
Vichy Normaderm Micellaire lotion voor het verwijderen van make-up
Het Franse dermatocosmeticamerk Vichy heeft Normaderm ontwikkeld, een micellaire lotion die make-up perfect verwijdert. Dit product bevat mineraalwater en een speciaal ingrediënt – zink PCA, dat een antisepticum en enzymregulator is. Maar het bevat ook een milde oppervlakte-actieve stof, dinatrium cocoamphodiacetaat. Geen alcohol, parabenen of kleurstoffen.
Normaderm Micellaire lotion is dermatologisch getest. Het is uitstekend voor de gevoelige huid, maar wordt goed verdragen door de huid die gevoelig is voor irritatie. Product heeft verzachtende en talgregulerende eigenschappen. Het helpt ontstekingen op de huid te verminderen. En degenen die al geweest zijn, gaan veel sneller weg. Het maakt de huid glad, zacht en mat.
Bioderma Atoderm Douchegel
Bioderma, een ander drogisterij cosmeticamerk, maakt Atoderm douchegel. Product is geschikt voor droge en gevoelige huid. En toch bevat het drie oppervlakte-actieve stoffen: Sodium Laureth S
- Het mineraalwater (zachter dan de klassieke sulfaten) en 2 amfifiele verbindingen, Cocobetaïne en Natrium Lauroyl Sarcosinaat, zijn verantwoordelijk voor de verzachting.
Dermatologen vertellen ons dat oppervlakte-actieve stoffen goed doordachte ingrediënten zijn. Het helpt een optimaal hydrolipidenevenwicht te handhaven, voorkomt verschrompeling en droogte en veroorzaakt geen ongemak. Het is geschikt voor volwassenen, kinderen en zuigelingen.
Wat zijn oppervlakte-actieve stoffen precies? Ik heb gehoord dat er veel mythen rondom deze stoffen zijn. Kun je er een paar van ontkrachten en ook misschien drie cosmetische producten bespreken die deze stoffen bevatten?