WAV en MP3 | functies vergelijken en welke is beter

De ontwikkelingen op het gebied van digitale audiodistributie hebben ertoe geleid dat er nu enkele tientallen audiobestandsformaten op de markt zijn. Elke ontwikkelaar heeft geprobeerd zijn eigen encryptiemethode en encryptiealgoritmen te bedenken en deze vervolgens populair te maken.

Maar nu, in 2019, is het duidelijk – de strijd van de muziekformaten is gewonnen door MP3. Zelfs als het niet langer wordt ondersteund door de ontwikkelaars – geen probleem. Toch kan muziek in bestanden van dit type worden afgespeeld op elke telefoon, speler, computer, stereo-installatie, tv en zelfs op sommige modellen slimme horloges.

Wanneer je echter hoogwaardige audioapparatuur koopt – zoals een hoofdtelefoon en een geluidskaart die in totaal anderhalf salaris kosten – beginnen de tekortkomingen van MP3’s zichtbaar te worden. De technologie is goed, maar de muziek klinkt toch vlak en saai. Dat komt omdat MP3 stukken van de audiostream afsnijdt…

En dan wil je een beter formaat kiezen. Bijvoorbeeld, het iets minder gebruikelijke WAV, dat de techniek helpt om zich te “openen”.

Maar is deze WAV zo goed?? Laten we de twee formaten – WAV en MP3 – vergelijken en de juiste kiezen!

Het verschil tussen gecomprimeerde en ongecomprimeerde muziekformaten

Omdat WAV– is een voorbeeld van een ongecomprimeerd muziekformaat en MP3 is een gecomprimeerd formaat, dus om het belangrijkste verschil tussen de twee te begrijpen is het de moeite waard om gecomprimeerde en ongecomprimeerde muziekformaten te onderzoeken. Laten we niet te diep gaan, laten we het niet hebben over sigma-delta-modulatie, laten we gewoon “naar boven gaan”.

Ongecomprimeerde muziekformaten behoorden tot de eerste die verschenen. Ze bedoelen opeenvolgende opnames van elk microfoongeluid in de studio, elke noot, elke poging van een zanger om alle acht octaven te spelen tijdens een enkel nummer. Het resultaat is een ongelooflijk gedetailleerd bestand, omdat elk geluid is aangegeven.

Er zijn maar een paar problemen. Vanwege het hoge detail in het audiobestand, is het enorm… Gemiddeld weegt een liedje van drie minuten ongeveer 60 megabyte in WAV. Daardoor past er minstens één album van een artiest op een Gigabyte thumb drive. En in tijden waarin een harde schijf van 1 GB een luxe was die men zich niet kon veroorloven, was het verspillen van kostbare HDD-ruimte aan liedjes op zijn minst ondoordacht.

Tweede probleemis dat je voor het decoderen van dit soort muziek een krachtige en snelle processor nodig hebt. De chip moet dus altijd een digitaal signaal omzetten in een analoog signaal, dat naar de luidsprekers gaat. En er zijn veel digitale signalen – denk eraan, elk geluid. De prestaties van de chip moeten dus ook hoog zijn.

Dus stonden ingenieurs en programmeurs voor de taak om een fan van Robbie Williams zijn hele discografie (14 albums, 3 bundels, talloze singles, 8 DVD’s) te laten hebben en geen server te hoeven kopen. En zo zijn gecomprimeerde formaten ontstaan, met MP3 als eerste voorbeeld.

De gecomprimeerde formaten betekenen dat de muziek opnieuw moet worden geëncodeerd. Een audiostream wordt gedecomprimeerd in afzonderlijke frames, die vervolgens aan elkaar worden geplakt, waarbij een deel van het detail verloren gaat (bijvoorbeeld twee pieken in een volume worden samengevoegd tot één), mogelijk worden – zoals bij een MP3 – sommige frequentiebereiken afgesneden… En het resultaat is een veel kleiner bestand!

Gemiddeld “weegt” een liedje van drie minuten in MP3-bestand met hoge bitrate (320 Kbps) ongeveer 10 megabyte. In plaats van één nummer in WAV kan er dus een hele EP in MP3 zijn! En als je de bitrate verlaagt door nog meer delen uit de audiostream te knippen en de kwaliteit aanzienlijk te verlagen, kun je de hele discografie van Robbie Williams erin proppen.

Het kwaliteitsverlies is daarentegen niet te groot voor de luisteraar. MP3 320 kbps biedt voldoende kwaliteit om naar muziek te luisteren, films te bekijken, enz.. Alle “ontbrekende details” worden door de luisteraar genegeerd, of “geraden” voordat een volledig akoestisch beeld is opgebouwd.

Voorts wordt de afspeelkwaliteit beïnvloed door de kwaliteit van de apparatuur. Op computers met een zwakke geïntegreerde geluidskaart en Chinese luidsprekers zullen zowel MP3 64 kbps, MP3320 kbps als WAV even slecht klinken. Maar wanneer je een meerkanaals audiosysteem, versterker, discrete geluidskaart met 192 kHz DAC – en het geluid bloeit in WAV. MP3, daarentegen, lijkt een beetje te plat en ondermaats.

Nu de beschrijving van het formaat.

WAV-muziekformaat

Het WAV-muziekformaat is gezamenlijk ontwikkeld door ingenieurs van IBM en Microsoft. Het doel was een universeel containerformaat te creëren dat ongecomprimeerde muziek zou opslaan en op meerdere apparaten zou kunnen worden afgespeeld.

In feite is het ze gelukt. WAV is geliefd bij gebruikers (grotendeels dankzij de native ondersteuning van het Windows-besturingssysteem) en muziekstudio’s (minimaal verlies, snel coderen en decoderen).

WAV heeft inderdaad nog steeds het grootste nadeel van ongecomprimeerde formaten – een enorm gewicht aan bestanden. Maar de geluidskwaliteit is maximaal. In feite is het een analoog formaat, dat een audiostroom in golven opneemt…

MP3-muziekformaat

Het MP3-muziekformaat is ontwikkeld door het Duitse bedrijf Fraunhofen IIS en is oorspronkelijk bedoeld om audio in videobestanden over te brengen. Zelfs de naam staat voor Moving Picture Expert Group Layer 3. Maar het blijkt dat het formaat allerlei soorten geluid kan produceren, en kan worden afgespeeld zonder dat het in een MPEG-container moet worden verpakt.

Aangezien het de taak van de ontwikkelaars was om de bitrate (“grootte”) van het audiospoor te verminderen, anders zou het wegen als een videospoor, maakten ze dapper plezier met de audiostream. En naast de compressie met framesplitsing en peak blending, hebben ze ook de onhoorbare frequenties verwijderd. Dat wil zeggen dat alles onder 20 Hz en boven 15 kHz tijdens het coderen uit de audiostroom wordt verwijderd. In theorie kan een persoon dit niet horen, dus zou hij niet moeten lijden.

In de praktijk blijkt dat frequenties onder 20 Hz de bas dieper maken, en frequenties boven 15 kHz de stem gedetailleerder. Maar het maakt niet uit of uw hoofdtelefoon of luidsprekers geen frequenties onder 20Hz en boven 15kHz kunnen weergeven. En dat is precies wat budgetaudio niet kan.

MP3-bestanden daarentegen zijn licht en van voldoende kwaliteit om zelfstandig te beluisteren. En in het tijdperk van digitale distributie hebben deze twee sterke punten MP3 zeer populair gemaakt.

Het verschil tussen MP3 en WAV

Het belangrijkste verschil tussen WAV en MP3 is dat WAV ongecomprimeerd en zeer gedetailleerd is, terwijl MP3 gecomprimeerd en niet zeer gedetailleerd is. Maar je moet een harde schijf kopen om muziek in het eerste formaat te beluisteren, en een USB-stick volstaat voor het tweede.

1. Het WAV-formaat wordt in 2019 veel gebruikt op het gebied van “professionele audio”. Het wordt gebruikt door muzikanten in studio’s. Daar worden de liedjes gemixt. Het wordt alleen gebruikt om naar muziek te luisteren door top audiofielen met audioapparatuur van uitstekende kwaliteit.

2. MP3-formaat is nu alomtegenwoordig. Geschikt voor luisteren thuis, onderweg (via smartphone of MP3-speler), in de auto via boombox. De CD bevat ongeveer 50 liedjes in hoge kwaliteit of ongeveer 200 in lage kwaliteit.

3. De kwaliteit is niet torenhoog, maar goed genoeg. En de “grootte” beslist.

4. In cijfers: WAV-bitrate is 1140 kbit/s, MP3-bitrate max 320 kbit/s.

Beter formaat – WAV of MP3?

Er is geen definitief antwoord. Deze formaten zijn ontworpen voor verschillende doeleinden. Zie hieronder voor een vergelijking:

En als het gaat om het opnemen van muziek, moet u gaan voor WAV. Het is gemakkelijker om er later mee te werken en de kwaliteit is beter.