Zaaien van groenbemesters: kenmerken en technologie

Talrijke wetenschappelijke studies bewijzen dat de bodem in bossen en weiden meer micro-organismen en schimmels bevat dan op gecultiveerde grond. Nuttige bacteriën gedijen in humus, het afbraakproduct van dode plantenresten. Op landbouwgrond wordt de vruchtbaarheid in stand gehouden door het gebruik van minerale meststoffen. Maar zelfs academicus Lysenko geloofde, en dit wordt bevestigd door modern onderzoek, dat de snelheid van assimilatie van elementen afhangt van de aanwezigheid van radicale microflora, die fungeert als spijsverteringsorgaan van de plant.

Moderne rode bietenplanten en hun belang

Biologische teelt op braakliggende grond is nuttig.

1. De bodem verrijken met humus.

2. De zuurgraad is afgevlakt.

3. De structuur wordt luchtdoorlatend.

4. Er groeit een massa nuttige micro-organismen die werken voor de toekomstige oogst van de gekweekte plant.

Op grote en middelgrote landbouwbedrijven wordt de bodemvruchtbaarheid gedeeltelijk hersteld door gewasrotatie. Elk van deze planten groeit na enkele jaren op hetzelfde perceel. De elementen die nodig zijn voor de vruchtbaarheid van het gewas hebben zich in de loop der jaren opgestapeld.

Dienstplanten zullen de bodembiotiek herstellen, omdat ze worden gezaaid in een korte periode waarin de grond in rust is van de commerciële planten. Gedurende deze periode wordt het kale oppervlak bedekt met korstjes, de micro-organismen krijgen hun gebruikelijke voeding niet meer en sterven af. Erosie treedt op.

Sedaten bedekken de bodem van de verwering, structureren de wortels. De stekken dienen als mulch of vergaan snel en bieden voedsel voor bacteriën. Gerecycleerd groen en wortels worden organische meststof.

Bepaalde granen, peulvruchten, kool, boekweit en asterplanten zijn nuttig gebleken voor de gezondheid van de bodem. Een universele voorloper voor elke plant is phacelia van de hydrophilus-soort. Het is een voedzame vervanging voor de mest.

Elke geteelde plant is voorzien van een specifieke sideraatvoorloper, die nuttige elementen in de bodem achterlaat en deze verrijkt met stikstofhoudende knolletjes. Dit is belangrijk voor de vruchtbaarheid van kassen en kleine landbouwgronden, waar het moeilijk is een volledige vruchtwisseling te organiseren.

Welke plant kan als groenbemester worden beschouwd??

Onkruidplanten met sterke, vertakte wortels, zachte stengels en bladeren. Ze kunnen snel uitdrogen of vergaan in de grond. Het zijn snelgroeiende planten die niet in dichte voorgeploegde gebieden hoeven te worden gezaaid. Bij de keuze van een soort groenbemester moet rekening worden gehouden met de taken die deze moet vervullen:

1. Vertrouw de onderdrukking van meerjarige onkruiden toe aan rogge. Sterk graszaad wordt in de winter gezaaid. De graslaag houdt de sneeuw vast, terwijl de wortels de bodem structureren.

2. De bodem is verrijkt met elementen in een biologische vorm die gemakkelijk door peulvruchten en phacelia’s wordt opgenomen. Koolzaad en mosterd verrijken de grond met fosfor en zwavel en verdrijven de draadworm.

3. Grassen verbeteren de structuur van de compacte grond. Ze onttrekken voedingsstoffen aan de onderste lagen, drogen de grond uit… Wanneer de talrijke wortels zijn opgedroogd, blijven er luchtkanalen achter.

4. Onderdrukking van schadelijke microflora. Voorbeeld – de tannine in de fytonciden van vlas weert de Coloradokever af. De goudsbloem en de goudsbloem werken ook en verstoren met hun geur insecten die wortelen, knoflook of bieten opzoeken. Roggewortels geven aaltjeswerende stoffen af.

In een heidegebied kan melilot helpen het gebied binnen 2 jaar te herstellen, klaver produceert een organische meststof die identiek is aan verteerde mest, lupine ontsmet en maakt de grond los en witte mosterd verdrijft draadwormen.

Goed gekozen, afgewisselde sideradas zullen de bodem ontdoen van plagen en ziekten. De stekken zijn verstoken van zaden die de plant van een helper tot een invasief onkruid kunnen maken.

Hoe biomassa te gebruiken

De manier van oogsten is wanneer alleen de groene massa wordt gebruikt en de wortels ontbinden. In het voorjaar en de zomer worden de grassen gesneden voordat de zaden zich vormen en gebruikt als aftreksel, vloeibare organische meststof of als mulch.

Mulchen is een methode waarbij het bovengrondse deel wordt gebruikt als veevoer of als mulch en het wortelgedeelte onder de peller wordt gelegd met een lage stoppelbaard. Dit is de manier om de bodem in de herfst te verbeteren.

Bij weinig groenvoer en het onderspitten van de groene massa tot een diepte van 6-8 cm wordt de meststof volledig benut, zowel de wortels als de toppen. Cultivator zaait groene voorjaarsmest voor het planten van groentegewassen. Een veld ploegen in de lente met gras dat de sneeuw vasthoudt voor de winter.

In ieder geval moeten er na het planten van graszaailingen in de grond en vóór het inzaaien van het hoofdgewas ten minste 2 weken verstrijken. Het omzetten van de massa in compost wordt versneld door toevoeging van biologische preparaten, zoals Vostok of Baikal EM-1.

Timing van het zaaien

Koudebestendige culturen met snel kiemende zaden worden in het voorjaar gezaaid, zodra de grond sneeuwvrij is. De in de herfst afgegraven grond wordt met een hark geëgaliseerd, om de 10-15 cm in de lengterichting van het veld gegroefd en met graszaad ingezaaid. Phacelia, mosterd, grassen worden gezaaid in het voorjaar. Er is voldoende vocht in de grond, scheuten verschijnen snel, planten ontwikkelen zich goed. Zo bereidt u de plaats voor het planten van thermofiele kalebassen voor. Zachte grassen worden 3-4 cm diep ondergewerkt en de kuilen worden voorbereid om te zaaien.

Na de oogst van de vroege groentegewassen, zaaien koolzaad, mosterd, bonen. Er is genoeg tijd voor het gewas om biomassa te geven, maar niet om bevrucht te worden.

In september worden lege zaaibedden ingezaaid met winterharde wintergewassen, klaver, phacelia. De planten blijven in de winter staan; in het voorjaar worden ze als waardevolle biomassa in de grond gestopt.

In de zomer wordt groenbemester geteeld als graszode op de borders, die insecten verdrijft en massa geeft voor mulch en groene meststof.

Compatibiliteit van gewassen met groenbemesters en hun kenmerken

Het belangrijkste criterium voor de selectie van een bodemverbeterend kruidachtig gras is compatibiliteit in termen van soorten. Planten van één soort nemen vergelijkbare elementen op uit de grond. Spruiten moeten daarom het tegenovergestelde zijn van de hoofdplant.

Kleigrond is goed bemest met stikstof, toegevoegd fosfor koolzaad, bonen of bonen. Op veengronden heeft haver de voorkeur; op zandgronden doen donecone en lupine het goed. Op elk land zijn mosterd, mosterd en zonnebloem nuttig.

Tijdens het seizoen is het mogelijk om phacelia, mosterd en radijs te zaaien op het vrijgekomen zaaibed. Voorjaarslupine is het meest koudebestendig.

Voorjaarszaai van mosterd zal hagediskevers, motten en kevers van het aardappelbed afschrikken, waardoor het aantal larven in de grond afneemt. Lupine en radijs en haver kunnen aaltjes aan. Brandnetel beschermt aardbei- en koolplanten tegen slakken.

Een universele groenbemester – phacelia

In een kleine moestuin of een tuinhuis is er geen kruid beter dan de veelzijdige phacelia bloem. Het past in het bed en creëert een geurige, pluizige achtergrond voor ander groen. Er zijn altijd bestuivende insecten boven de blauwe bloempluimen. Het kan worden geplant in elke lege sleuf in de voren. Spruiten zullen binnen een week verschijnen. Dichte kruidenopstanden met scherpgerande bladeren kunnen worden gemaaid voordat de grasbloemen bloeien en met de grond worden bedekt. De wortels gaan diep en de grond wordt snel luchtig.

De aanwezigheid van phacelia op het perceel neutraliseert de zuurgraad, vernietigt phytophthora-sporen, remt de wortels van overblijvend onkruid. Het gras is niet bang voor de eerste vorst en een perceel phacelia bloeit subtiel in de late herfst. In het voorjaar zal het een waardevolle biomeststof zijn.

Conclusie

Het intelligente gebruik van groenbemesters in de landbouw kan bijdragen tot de gezondheid en bemesting van de bodem en het gebruik van insecticiden verminderen. Het is noodzakelijk om een reeks groene gewassen voor uw groenten te kiezen en biologische landbouw te organiseren.