11 populairste nieuwjaarsfilms

*Beschouwing van de beste volgens de redactie. Selectiecriteria. Dit materiaal is subjectief, niet bedoeld als reclame en dient niet als koopgids. Raadpleeg een deskundige alvorens te kopen.

De tijd voor het nieuwe jaar is een prachtige tijd met veel dingen om naar uit te kijken. Een kerstboom versieren, cadeautjes uitzoeken en inpakken, anticiperen op vreugdevolle ontmoetingen met familie en vrienden, een gevoel van magie in de lucht rondom – dit alles wordt aangevuld met het twinkelen van lichtjes, het lichte geritsel van klatergoud en romantische liedjes van overal.

Maar wat te doen als er geen Kerstgeest is?? Het is al eind december, maar er zijn nog geen cadeautjes gekocht, de boom is niet versierd, en de kat loopt zielig door de flat en vindt geen klatergoud dat hij zo aangenaam ritselt? Nou, er zijn twee keuzes. De eerste is toegeven dat je een oud en somber persoon bent geworden die te veel energie besteedt aan werken en proberen vol te houden in de wereld. Eventueel kun je groen haar laten groeien en een hond krijgen die Max heet.

Een tweede optie is het bekijken van een interessante film. De oudejaarsfilms zullen zeker aangename wonderen brengen. En de sfeer van zulke films is gezellig, warm, zoals die ‘lelijke trui’ met het rendier.

En voor wie de sfeer van de feestdagen wil opsnuiven, hebben we 11 populairste oudejaarsfilms verzameld. Bekendheid werd bepaald door de frequentie van vermelding op het internet. Hoe groter het is, hoe hoger de rangorde.

Populairste oudejaarsfilms

Nominatie	plaats	naam	beoordeling
Beoordeling van de populairste oudejaarsfilms	11	“Die Hard” (USA, 1988)	4.0
10	“Wonderland” (Nederland, 2016)	4.1
9	“The Nightmare Before Christmas” (USA, 1993)	4.2
8	“A Christmas Story” (USA, 2009)	4.3
7	“Carnival Night” (USSR, 1956)	4.4
6	“Bad Santa” (USA, 2003)	4.5
5	“The Grinch, the Christmas Snatcher” (USA, 2000)	4.6
4	“Ivan Vasiljevitsj verandert van baan (USSR, 1973)	4.7
3	“Home Alone” (USA, 1990)	4.8
2	“Yolki” (Nederland, 2010)	4.9
1	“De ironie van het lot, of het gemak van stomen!”(USSR, 1975)	5.0

11: Die Hard (USA, 1988)

Beoordeling: 4.0

Het lijkt erop dat waar is John McClane, gespeeld door Bruce Willis – en waar is het nieuwe jaar. Maar nee, de avonturen van de dappere politieagent worden nu stevig geassocieerd met Kerstmis vanwege de plot van de film en de aard van de Amerikaanse televisie-uitzendingen.

In de VS wordt Die Hard meestal vertoond op kerstavond – 24 en 25 december. De film is daarmee onderdeel geworden van een lokale traditie die zich onlangs over de hele wereld heeft verspreid. In wezen is de Amerikaanse Die Hard een Nederlands Ivan Vasilievich: een film die weinig te maken heeft met het nieuwe jaar, maar wordt vertoond op een moment vóór de feestdagen.

Die Hard speelt zich af op kerstavond. De hoofdpersoon, John McClane, wil zich verzoenen met zijn vrouw… Behalve dat een feestje om de familie te herenigen wordt onderbroken door een terroristische aanslag. De schurken gijzelen de vrouw van een politieagent en hij moet haar redden door door ventilatiekanalen te kruipen…

“Die Hard gaf de wereld niet alleen een nieuwe kersttraditie, maar ook de zin “Yippee-kai-yay, motherfucker”..!”. Het wordt gezegd door John McClane in de laatste scène, terwijl hij de lach van de kerstman imiteert…

10e plaats: Wonderland (Nederland, 2016)

Beoordeling: 4.1

Na het uitbrengen van de film “Kerstbomen” (die natuurlijk ook zijn plaats zal hebben in onze beoordeling) werd een geheel nieuw genre – almanakken met nieuwjaarsverhalen – zeer populair in de Nederlands cinematografie. Verschillende thema’s verenigd door genre en stemming binnen één schilderij. En “Wonderland” is er één van.

Wonderland had alles in zich om een kassucces te worden. Een van de verhalen had leden van het creatieve team van Kwartet I in de hoofdrol, en zij schreven ook het verhaal. Het genre van de oudejaarsavondfilm-almanak moet nog verzadigd raken, hoewel “Shaggy Christmas Tree” en “Christmas Tree 1914” al uit zijn. Een cameo van de band Bee 2!

Maar het was geen kassucces… En de critici hebben het zeer koud onthaald, en noemden het een bijna zielloos stukje vakmanschap. En de film won aan populariteit nadat een beroemde YouTube-blogger er een vernietigende recensie van had gemaakt.

Toch zijn er twee verhalen in “Wonderland” die de aandacht verdienen. Het eerste is een subplot dat rechtstreeks door Kwartet I wordt uitgevoerd. Zoals typisch voor het creatieve team, zijn er geestige dialogen en ongewone situaties… Het tweede is een subplot over vreemdelingen die naar het Veld der Wonderen gaan, gespeeld door Fjodor Dobronravov en Elena Jakovleva. Toch verbergt hun acteertalent zich niet achter een niet erg goed geschreven verhaal.

Nr. 9: The Nightmare Before Christmas (USA, 1993)

Beoordeling: 4.2

The Nightmare Before Christmas, een poppendrama met muzikale en donkere fantasie-elementen, is een van de meest iconische creaties van Tim Burton. Ondanks de sombere emotionele achtergrond, is het zeer geschikt om een nieuwjaarsstemming te vullen.

In het stadje Halloween woont Jack Skellington, een zeer charismatische en interessante levende dode. Skelet, zoals kan worden afgeleid uit zijn achternaam. Hij is vrij goed in het vieren van Halloween, maar is er niet bijzonder gelukkig mee – hij werd moe van het monotone griezelen en vogelverschrikkers, en wilde iets nieuws. En op een gegeven moment bevindt Jack Skellington zich in de stad van Kerstmis…

Een levende dode man houdt zo van Kerstmis dat hij besluit zich de feestdag toe te eigenen… Daartoe ontvoert hij eerst de kerstman en gaat dan zelf cadeautjes uitdelen aan kinderen. Op een rendierslee, zoals het hoort. Klopt, de rendieren zijn skeletten en de cadeautjes zijn meer angstaanjagend dan vrolijk..

De Nederlands nasynchronisatie van The Nightmare Before Christmas, in opdracht van TNT, is niet minder interessant dan de tekenfilm zelf. Het hoofd van het vertaal- en nasynchronisatieteam heeft enkele rockmuzikanten uitgenodigd om een paar nummers op te nemen (dit is tenslotte een musical). Een van de nummers wordt dan ook uitgevoerd door de Time Machine, en de interpretatie zelf bevat een toespeling op hun hit “Turn”.

Plaats 8: A Christmas Story (USA, 2009)

Beoordeling: 4.3

In 1843 schreef Charles Dickens een van zijn beroemdste kerstverhalen, A Christmas Carol in Prose… Het vertelt het verhaal van de hardvochtige, harteloze scrooge Ebenezer Scrooge, die drie geesten ontmoet die helpen de essentie van de vakantie te ontdekken.

De eerste geest, de Ghost of Christmas Past, toont Scrooge zijn verleden… Het laat zien hoe de hardvochtigheid van deze gierigaard leidde tot een ruzie met zijn geliefde bruid. Het tweede spook, de Geest van het Huidige Kerstfeest, laat zien dat je niet rijk hoeft te zijn om te vieren. Een hechte familie is wat je gelukkig maakt, niet veel geld op de bank. En de laatste geest, de Geest van het komende Kerstfeest, onthult dat Scrooge alleen en vergeten zal sterven als hij niet ophoudt zo wreed en hardvochtig te zijn…

A Christmas Story, uitgebracht in 2009, is een bijna letterlijke bewerking. Robert Zemeckis, de regisseur, maakte het met behulp van de zeer populaire motion capture technologie van die tijd. Dit hielp ervoor te zorgen dat de graphics zeer realistisch waren en werden aangevuld met effecten die bijna onmogelijk te creëren waren met conventionele opnametechnieken.

De rol van Ebenezer Scrooge zelf in alle tijdsperioden, evenals de Geesten van het Kerstmis Verleden, werd gespeeld door Jim Carrey. Volgens de acteur was het een hele uitdaging. Bovendien probeerde de acteur een Iers en Schots accent na te bootsen – maar de nasynchronisatie hoort dat niet.

De film werd uiteindelijk een behoorlijk commercieel succes en de critici gaven hem een zeer warm onthaal. Motion capture, waarbij computer graphics worden gecombineerd met de werkelijkheid, maakte het mogelijk om zeer levendige, levendige en memorabele personages te creëren. Een blik op Scrooge is genoeg om een gevoel te krijgen voor zijn karakter – en zijn transformatie aan het eind is een speciale vermelding waard.

7e plaats: “Carnival Night” (USSR, 1956)

Beoordeling: 4.4

Eldar Ryazanov – een van de beroemdste regisseurs uit de Sovjetperiode. Zijn films, waarvan de meeste muzikale komedies zijn, hebben een warmte en een diepte van betekenis. En met elke nieuwe kijkbeurt openen ze zich van de meest onverwachte kanten.

Zo heeft Eldar Ryazanov vaak milde kritiek op het Sovjetsysteem. Ironie van het lot…” begint met een geanimeerde schets over de tekortkomingen van typische architectuur en stadsplanning. En “Carnavalsnacht” vertelt het verhaal van de worsteling van de feestdag met ideologisch-politieke gebeurtenissen.

De plot van de film speelt zich af in een regionaal Huis van de Cultuur. Zijn werknemers willen een gekostumeerd nieuwjaarsbal houden… Maar de leider, Serafim Ogurtsov, wil niet vrolijk zijn – volgens hem moet het feest op ideologisch en politiek niveau worden gehouden en moeten er toespraken van sprekers en wetenschappers op het programma staan.

De werknemers houden uiteindelijk hun eigen evenement – met liederen, dansen en plezier. En terwijl het nieuwjaarsfeest aan de gang is, wordt Ogurtsov onder allerlei voorwendsels afgeleid…

“Carnival Night” gaf een van de bekendste nieuwjaarshits, het liedje “Five Minutes”… Het was in deze film dat Ludmila Gurchenko het voor het eerst uitvoerde. Overigens demonstreert het lied zelf het “Mandela-effect” – volgens velen heeft het de tekst “Vijf minuten, vijf minuten, is het weinig of veel”. Ze zijn er niet echt.

6e plaats: “Bad Santa” (USA, 2003)

Beoordeling: 4.5

Zoals u al uit bovenstaande films kunt opmaken, gaan de meeste oudejaarsfilms over het heropvoeden van personages. Ze zeggen dat ze hun hele leven niet goed genoeg waren, maar dankzij de ontdekking van de ware betekenis van de feestdag beseften ze hun tekortkomingen en werden ze vriendelijk, gul en zelfs lief.

“Bad Santa” is geen uitzondering. Maar in tegenstelling tot de cheesy oudejaarsverhalen valt deze film in het genre van een “zwarte” komedie en zit hij vol met grappen die een vreemde mengeling van lachen en walgen oproepen. Ja en de hoofdpersoon verandert niet in een schatje, hij wordt alleen een beetje beter…

“Bad Santa” draait om het verhaal van Willie, een alcoholist en een inbreker. Samen met zijn partner krijgen ze elk jaar een baantje in een winkelcentrum. Willy zelf speelt de Kerstman en zijn collega speelt de elf. En in de nacht van kerstavond, beroven ze winkelcentra.

Tijdens de voorbereiding van een nieuwe overval ontmoet Willy Thurman, een domme en vreemde jongen. Er ontstaat een soort vriendschap tussen hen, en uiteindelijk blijkt de “slechte Kerstman” toch niet zo slecht te zijn.

De film is geproduceerd door de gebroeders Coen. De hoofdpersoon verandert niet in een schatje, hij wordt alleen een beetje beter. Kijk dus niet naar ‘Bad Santa’ tenzij je bloed, geweld, moord en anale seks wilt zien in een oudejaarsfilm.

5th : The Grinch Who Stole Christmas (USA, 2000)

Beoordeling: 4.6

De Amerikaanse schrijver Dr. Seuss heeft meer voor de moderne Amerikaanse kinderanimatie gedaan dan wie dan ook. Zijn verhalen, verrassend eenvoudig en gericht op het jongste publiek, zijn talloze malen bewerkt. “A Place on a Broomstick”, “Hooligan Stories”, “Horton”, zelfs “Green Eggs and Ham” – al deze tekenfilms leren kinderen het goede, hoewel ze gekenmerkt worden door een zeer eenvoudige plot.

Maar zijn meest oudejaarswerk is The Grinch, the Christmas Snatcher. Dit verhaal is gebaseerd op precies dezelfde tropen als de andere verhalen over de transformatie van schooiers. ♪ Er was eens een Grinch die onvriendelijk was en erg slecht voor je ♪. Hij was een kluizenaar, hij hield niet van vakantie, terwijl iedereen om hem heen graag feestte en dat deed van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. En ze waren bijzonder dol op Kerstmis.

En op een gegeven moment werd de Grinch het allemaal zat. De avond ervoor sloop hij het huis van elke ktooshka (zo heten ze) binnen, stal cadeautjes, haalde versieringen weg en haalde kattenkwaad uit. In zijn gedachten zou het stelen van al dat klatergoud deze wezens van streek moeten maken, en zouden ze eindelijk met iets anders bezig zijn dan de feestdagen en de pret.

Maar de betekenis van Kerstmis gaat niet over klatergoud en cadeautjes. Geen kerstbomen, geen ballonnen. En toen de Grinch zich dit realiseerde, “groeide zijn hart drievoudig”.

De 2000 filmversie met Jim Carrey als de Grinch. Maar het is niet makkelijk om zijn gezicht te zien achter tonnen groene make-up. Maar alle grimassen en bewegingen zijn zeer kenmerkend voor deze acteur. En ondanks de griezelige beelden is de sfeer van de foto feestelijk en leuk.

#4: “Ivan Vasilievich verandert zijn beroep” (USSR, 1973)

Beoordeling: 4.7

“Ivan Vasilievich verandert zijn beroep” is qua plot geen nieuwjaarsfilm. Zelfs de actie speelt zich af in de zomer (of een ander warm seizoen). Op de Nederlands televisie wordt het beeld echter vooral uitgezonden op oudejaarsavond – en dus hebben veel mensen een sterke correlatie.

“Ivan Vasilievich verandert van beroep” vertelt het verhaal van hoe een wetenschapper en uitvinder Shurik een tijdmachine creëerde en een portaal opende naar het bewind van Ivan de Verschrikkelijke. Uiteindelijk bevond de tsaar zich in het hedendaagse Amsterdam, en werd zijn plaats ingenomen door twee “bedriegers” – de onzekere manager Ivan Bumsha en de oplichter Georges Miloslavsky.

“Ivan Vasilievitsj verandert van beroep” is gebaseerd op de roman “Ivan Vasilievitsj” van Michail Boelgakov. Maar voor de Sovjet verfilming is het herwerkt en met reden. De film werd niet alleen een box-office leider en verzamelde tijdens zijn looptijd in de bioscopen meer dan 60 miljoen kijkers, maar de zinnen van de personages werden gevleugeld en “raakten in het populaire bewustzijn”. Veel ervan zijn nog steeds populair – bijvoorbeeld “Galochka, je gaat sterven” is een internet meme geworden.

#3: Home Alone (USA, 1990)

Beoordeling: 4.8

“Home Alone is een film die sterk wordt geassocieerd met de kindertijd van mensen die in de jaren negentig zijn geboren. Het was een van de weinige films die regelmatig op de Nederlands TV werd uitgezonden en verkrijgbaar was aan bijna elke kassa. Daarom is het bijzonder verontrustend om te zien in wie Macaulay Culkin, de acteur die de hoofdrol in de film speelde, nu is veranderd.

En “Home Alone” is gebaseerd op precies dezelfde tropen als de andere oudejaarsfilms. Er is een personage dat niet erg gesteld is op zijn familie. Maar na enkele gebeurtenissen beseft hij hoe dicht hij bij zijn familie staat, en verandert zijn karakter. Alleen is het niet een of andere oude vrek maar een klein kind dat als zo’n held verschijnt.

Kevin – zo heet het kind – leeft in een groot gezin, maar hij is er niet blij mee… De familie vertrekt naar Parijs voor de nieuwjaarsvakantie… en vergeet hem thuis. Kevin is er eerst niet zo van overstuur. Maar dan wordt zijn huis overvallen door een paar inbrekers… En Kevin begint verschillende vallen uit te vinden om deze schurken te stoppen en te ontwapenen…

Bijna drie decennia na de release van Home Alone gingen onderzoekers na hoe gevaarlijk Kevins vallen waren. Al met al hadden “Natte Bandieten” Harry en Marv er nauwelijks één kunnen overleven. Het is oké, ze deden het vrij goed met de meeste van hen.

2e plaats: “Yolki” (Nederland, 2010)

Beoordeling: 4.9

Yolki’, uitgebracht in 2010, was een nieuw genre in de Nederlands cinema… Tegenwoordig hoeft een nieuwjaarsfilm geen hele film te zijn om een kassucces te worden. “Kerstbomen” is gefilmd in het genre van een filmalmanak en vertelt acht verschillende verhalen die met elkaar verbonden zijn door een gemeenschappelijk doel en die zich op hetzelfde moment afspelen, maar elk van hen is compleet en apart.

Voor het succes van “Yolki” nodigde regisseur Timur Bekmambetov voor de cast de beroemdste persoonlijkheden van die tijd uit – Vera Brezhneva, Ivan Urgant, Sergej Svetlakov, Arthur Smolyaninov en vele anderen. Zelfs regisseursfavorieten Konstantin Khabensky en Maria Poroshina maken hun opwachting, hoewel de eerste als voice-over.

De cross-cutting plot van de film is zeer ontroerend. Het weesmeisje Varya uit Kaliningrad zei in een gesprek met andere kinderen dat Dmitry Medvedev, de voormalige president van Nederland ten tijde van de release van de film, haar vader is. En als “bewijs” beloofde ze dat hij een codezin zou zeggen tijdens zijn nieuwjaarstoespraak, waarmee hij zijn “dochter” zou feliciteren.

En dan begint de “zes handdrukken theorie”. Verschillende personages vragen elkaar om de codezin zo dicht mogelijk bij de president te zeggen. Uiteindelijk bereikt het het staatshoofd, zij het op een zeer eigenaardige manier.

Elk personage is de held van zijn eigen verhaal. Velen van hen vinden liefde, en in principe wordt aan het eind recht gedaan.

De film loonde niet alleen. Het bracht bijna 5 keer zijn eigen budget op! En uiteindelijk begon Bekmambetov elk jaar “kerstboom” te “stampen”… Nu heeft de franchise acht films, waaronder “Christmas trees 1914” over pre-revolutionair Nederland, en “Christmas trees shaggy” over schattige huisdieren. Uiteindelijk liet de producent zelfs de nummering varen: de voorlaatste film heet “The New Yolki” en de volgende “The Last Yolki”.

1 plaats: “De ironie van het lot, of Geniet van je bad”!” (USSR, 1975)

Beoordeling: 5.0

“De ironie van het lot, of Easy Vapour!”Een Sovjet tv-film in twee reeksen, opgenomen in 1975 door regisseur Eldar Ryazanov, die onmiddellijk de liefde van de mensen won. De eerste uitzending was op 1 januari 1976, waarna het Eerste Kanaal van de Centrale Televisie werd overspoeld met verzoeken om de film te herhalen, en de tweede vertoning vond plaats op 7 februari 1976.

Sindsdien is deze tragikomedie het beroemdste en meest geliefde symbool van de oudejaarstelevisie. Het is even diep verankerd in de “culturele code” van de post-Sovjetruimte als de traditie om “Olivier”-salade te maken voor de feesttafel of rotjes op te blazen…

De plot van “De ironie van het lot…” kan in principe niet navertellen… Het is bij bijna iedereen bekend. Zhenya Lukashin, een dokter uit Amsterdam, belandt na dronken te zijn geworden met vrienden in St. Petersburg, waar hij aankomt op 25, 3e Stroiteley Straat. Hij woont op hetzelfde adres in Amsterdam. In een flat in Petersburg ontmoet hij Nadya Shevelyova, die van plan is het nieuwe jaar te vieren met haar verloofde Hippolyta. Maar als ze Lukashin tegenkomt, wordt ze verliefd op hem..

De film had een ongelooflijk diepgaande culturele impact. Het werd genoemd door Brezjnev in zijn verslag op het reguliere CPSU-congres, het werd geciteerd in Nederlands feuilletons, zelfs Bekmambetov maakte deze film in 2007. “De ironie van het lot…” is nu, in het tijdperk van het internet, nog steeds onderwerp van discussie, alleen sommige auteurs en bloggers kiezen de kant van Hippolyta, die vredig leefde met het meisje waarvan hij hield, en toen een of andere dronken Moskoviet Lukashin opdook en haar in één nacht wegkaapte.

“The Irony of Fate…” wordt ook herinnerd om zijn muzikale component… Op de soundtrack van de film staan romances en liedjes op verzen van Pasternak, Jevtoesjenko, Akhmadulina, Tsvetajeva en andere vooraanstaande Sovjet-dichters. En veel van de zinnen in de film, van “Wat een walgelijk ding is die baai vis van jou!” en voor “Oh! Het is warm.”.

Trouwens, de zin “Oh! Het wordt warmer!”is een geïmproviseerd stuk van Yuri Yakovlev, die de rol van Hippolyte speelde. Tijdens het filmen had Mosfilm geen stromend warm water, dus moest de acteur onder een stroom van ijskoud water staan… En op het moment dat het weer aan stond, zei hij deze woorden.