12 de beste boeken van Fjodor Michailovitsj Dostojevski

Fjodor Michailovitsj Dostojevski is in de hele wereld bekend – zijn werken zijn in Nederland opgenomen in de lijst van literatuur die op middelbare scholen en universiteiten wordt bestudeerd, de boeken worden gelezen door studenten taalkunde en theater in verschillende landen, er worden toneelstukken over opgevoerd en films over gemaakt. Diepe dramaturgie, klassieke taal en kennismaking met verschillende lagen van de bevolking van de XIX eeuw, hun leven en tradities – de romans, toneelstukken en verhalen van de grote Nederlands prozaschrijver worden om deze kwaliteiten gewaardeerd. Wij presenteren een beoordeling, die de 12 beste boeken van Fedor Michailovitsj Dostojevski bevat – om ze te lezen kunt u zo vaak terugkeren als u wilt en iets nieuws voor uzelf herontdekken.

 

Nominatie	de plaats	het werk	beoordeling
Beoordeling van de beste boeken van Dostojevski	1	De gebroeders Karamazov (1879-1880).)	4.9
2	Misdaad en Straf (1866).)	4.9
3	De Idioot (1867-1869).)	4.8
4	De vernederden en de beledigden (1861).)	4.8
5	Demonen (1870-1872).)	4.8
6	Notes from Underground (1864).)	4.7
7	De Gokker (1866).)	4.7
8	Aantekeningen uit het dodenhuis (1860-1861).)	4.7
9	Het arme volk (1844-1845).)	4.6
10	White Nights (1948).)	4.6
11	De Tiener (1875.)	4.5
12	Netochka Nezvanova (1849).)	4.5

Beoordeling van de beste boeken van Dostojevski

De gebroeders Karamazov (1879-1880).)

Auteur van het boek: F.. Dostojevski

Beoordeling: 4.9

Een van de laatste werken van Fjodor Michailovitsj, De gebroeders Karamazov, behandelt vragen over moraal, vrijheid, de relatie met God… Critici noemen de roman het hoogtepunt van Dostojevski’s werk: hij had een grote invloed op de wereld- en vooral de Nederlands cultuur, literatuur en filosofie.

Het werk, waaraan de auteur 2 jaar heeft gewerkt, heeft noten van een thriller, een detective, veel psychologische technieken en analyse van het gedrag van de personages, waarvan er veel in de roman voorkomen. De hoofdgedachte is de mysteries van de menselijke ziel en de essentie van ieders bestaan in deze wereld te definiëren. De plot draait om het verhaal van de familie Karamazov, en in de loop van de handeling laten zij aan de hand van hun eigen voorbeeld zien wat de antwoorden op de gestelde centrale vragen, die ook in onze hedendaagse wereld actueel zijn, zouden kunnen zijn. De relaties tussen de personages zijn niet gemakkelijk, maar er is een sterke spirituele band tussen alle leden van de familie. Dostojevski slaagt erin de lezer twee kanten van de menselijke ziel te laten zien – de goddelijke en de duivelse.

“De gebroeders Karamazov is een roman in vier delen… Het boek laat bij iedereen een eigen nasmaak achter: sommigen zullen het niet eens zijn met de visie van de auteur, terwijl anderen er juist voorstander van zijn. Dit is waarschijnlijk de reden waarom het nog steeds in trek is en veel besproken wordt door kunstenaars, studenten en andere verenigingen over de hele wereld.

Misdaad en Straf (1866).)

Auteur: F.. Dostojevski

Beoordeling: 4.9

Wie kent Rodion Raskolnikov niet?? De roman “Misdaad en straf” staat niet voor niets op het lesprogramma van middelbare scholieren: het werk behandelt het moraliteitsprobleem, de auteur heeft een echte psychologische thriller gecreëerd, die de gevolgen laat zien van ondoordachte (of opzettelijke)?) de daden van jongeren. Raskolnikov bevindt zich in de greep van het noodlot na de moord op de oude geldschieter, de auteur leidt de held in de verkenning van het geweten, dompelt hem onder in het geloof, roept op tot geweten, wekt in Rodion de verantwoordelijkheid en de noodzaak van boetedoening voor de zonde. De details van de innerlijke onrust van het personage doen vermoeden dat Dostojevski de misdaad zelf heeft gepleegd, waarom anders zo’n scala aan emoties??

Het werk is niet gemakkelijk te begrijpen, maar schoolkinderen in Nederland krijgen het te lezen; in andere landen wordt de roman aangeboden aan oudere studenten met een meer volwassen geest. Maar mensen die Misdaad en Straf op verschillende momenten lezen, zullen het verhaal op hun eigen manier bekijken, in termen van hun ervaring, en de gebeurtenissen anders zien. Rodion Raskolnikov is in de hele wereld een fictief personage geworden…

De Idioot (1867-1869).)

Auteur: F. Bertrand.. Dostojevski

Beoordeling: 4.8

Op de derde regel van onze beoordeling plaatsten de deskundigen de bekende roman “De Idioot”, waarvan de hoofdpersoon prins Mysjkin een van de favoriete personages van Fjodor Michajlovitsj werd. Waarom? Misschien is het de delicate mentale organisatie van Mysjkin, zijn eerlijkheid en openheid, die door anderen als iets abnormaals wordt gezien, waardoor hij een niet erg aangename bijnaam krijgt, vergelijkbaar met een geestesziekte. Het is hem trouwens een keer overkomen… Het idee voor de roman werd geboren toen Fjodor Michajlovitsj in het buitenland was… Het werk duurde 2 jaar.

Dostojevski wilde de hoofdpersoon tonen als een pure, zelfs kinderlijke naïviteit, verloren voor de maatschappij, maar spoelde geleidelijk het patina van kwaadaardigheid en hebzucht op de personages weg. Gevoeligheid voor anderen, hun verdriet, het vermogen medelevend te zijn en zijn eigen evenwicht te bewaren – alleen een werkelijk oprecht mens, belichaamd in Mysjkin, kan dit alles. Maar ook de andere personages worden door de auteur ongelooflijk subtiel getekend, zodat het eenvoudigweg onmogelijk is ze te vergeten – de beelden blijven stevig in het geheugen hangen en het is onmogelijk ze door elkaar te halen tijdens het lezen van de vier boeken waaruit de roman bestaat.

Veel hedendaagse lezers, in Nederland en elders, kijken na het lezen van een roman terug op hun eigen leven en veranderen vaak de karaktereigenschappen, die door de reflectie van de betrokken personages doelbewust in hun geest zijn uitgezocht.

The Humiliated and the Insulted (1861).)

Auteur van het boek: F.. Dostojevski

Beoordeling: 4.8

In het midden van de XIXe eeuw neemt het sociale leven van het Nederlands volk een hoge vlucht en tegelijkertijd werkt Fjodor Michajlovitsj aan zijn roman De vernederden en de beledigden – de publicatie ervan was in die tijd een mijlpaal. Het werk belicht het probleem van de gelaagdheid van de samenleving aan de hand van het voorbeeld van de familie van prins Valkovski, een cynische filosoof en prototype voor de geesten van Dostojevski’s latere personages (Raskolnikov, Svidrigailov en anderen), en de arme mensen belichaamd door de familie van de landheer Ikhmenyov. De zogenaamde hogere en lagere klassen, hoewel schijnbaar ver van elkaar verwijderd, grijpen onvermijdelijk op elkaar in, en de beslissing van de kinderen van de families om zich zonder de zegen van hun ouders bij hun lot aan te sluiten lijkt voor die tijd helemaal onmogelijk. Naast de sociale gelaagdheid toont Fjodor Michajlovitsj het probleem van het egoïsme, blind en trots, dat Valkovski aantoont.

Dostojevski werkte aan de roman onmiddellijk na zijn terugkeer uit ballingschap, die enkele jaren duurde… Misschien heeft dit invloed gehad op de kwaliteit van het werk – De vernederden en de beledigden is bijzonder interessant en gevarieerd geschreven, zoals de Nederlands klassieker van de pen weet te doen.

De Imp (1870-1872).)

Auteur van het boek: F.. Dostojevski

Beoordeling: 4.8

Een van de meest complexe en moeilijke roman “De bezetene” is gebaseerd op ware gebeurtenissen: in de jaren 70 van de XIX eeuw besluiten de revolutionairen van een van de vele kringen om een vroegere gelijkgestemde. Veel politiek, het verhullen van beroemde figuren en denkers uit die tijd, de voorbode van de intellectuele samenleving in terroristische en radicale groeperingen kenmerken de roman en Dostojevski zelf als een visionair van de gebeurtenissen die decennia later zullen plaatsvinden. “Een ontkenning, zonder enige grootmoedigheid en zonder enige kracht” – deze zin van een van de personages van Nikolai Stavrogin beschrijft perfect de essentie van de roman De bezetenen.

De impuls voor de politieke roman kwam van de moord op een student door een revolutionair-terroristische groep onder leiding van Sergei Nechaev. Deze student werd het prototype van een boekachtige revolutionair die vectoren verandert en van plan is het hele bedrijf “in te leveren”. De gebeurtenis was zo resonerend, absurd en wreed voor die tijd, dat Dostojevski het nodig vond de aandacht van de lezers erop te vestigen.

Volgens Fjodor Michajlovitsj, in een brief gericht aan de criticus en filosoof Nikolaj Strachov, is de roman De bezetene een poging om enkele gedachten over de opkomende revolutionaire stromingen over te brengen, en de artisticiteit van de roman leed daaronder. En het is waar dat het niet gemakkelijk te lezen is, vooral vanwege de complicatie van de plot door de polemieken van ideologische helden.

Notes from the Underground (1864).)

Auteur van het boek: F.. Dostojevski

Beoordeling: 4.7

De volgende in de reeks, de roman “Notes from Underground” is geschreven in de eerste persoon van een collegiale beoordelaar (rechter, bureaucraat), die zijn bekentenis op papier zet. Hij is een man met moed die een beroep durft te doen op zijn ziel en geweten, omdat zijn politieke en sociale activiteiten niet stroken met de morele normen van zelfs die tijd… De held voelt zich voortdurend schuldig over zijn onvermogen om orde te scheppen in de hem toevertrouwde werkelijkheid…

“Underground” is een allegorie; het belichaamt de poging van de held om zich psychologisch af te sluiten van de wereld om hem heen in totale minachting voor mensen… Dit is waar de vragen over het doel van de mens worden gesteld parallel met de ontkenning van goedheid, wetenschappelijke vooruitgang en al het positieve dat in de wereld gebeurt. Het wordt voorafgegaan door een portret van de jonge jaren van de ambtenaar, die de kiem leggen van zijn toekomstige angsten en emotionele strijd.

Fjodor Michajlovitsj markeerde het begin van het existentialisme in de wereldliteratuur met zijn roman “Notes from Underground”, een stroming waarin schrijvers tot het midden van de 20e eeuw werkzaam waren. Nietzsche gaf ooit toe dat Dostojevski de enige psycholoog was van wie de Duitse denker iets kon leren.

The Gambler (1866).)

Auteur: F.. Dostojevski

Beoordeling: 4.7

Het verhaal van het ontstaan van The Gambler is zeer interessant. Van Dostojevski zelf is bekend dat hij een fervent gokker was… Eenmaal in Wiesbaden verloor hij al zijn geld, en om het geldgebrek te compenseren contracteerde hij een uitgever om een roman te schrijven in een onrealistisch korte tijd van 26 dagen. Om op tijd te komen moest Fjodor Michajlovitsj een stenograaf inhuren, aan wie hij zijn grotendeels autobiografische roman dicteerde. De stenografe blijkt Anna Snitkina te zijn, die later de vrouw en inspiratie wordt van het genie.

Dostojevski wijdt zijn roman aan gokken en de invloed ervan op de geest en het leven van een man die zijn hele fortuin verliest… Het probleem – geld wordt een doel op zich.

Alexei Ivanovich, op reis naar Duitsland met de familie van een gepensioneerde kapitein, dient als leraar van de kinderen van de familie. Op het warme gevoelens om niet inheemse generaal dochter Pauline, maar ze niet Alexey antwoorden met wederkerigheid, het onderwerp van haar sympathie – de Franse markies. De familie van de generaal wacht op de dood van zijn grootmoeder, die een enorm fortuin zal nalaten als erfenis. Maar de oude vrouw wordt beter, haar leven is niet langer in gevaar, en ze komt naar de Duitse stad waar de actie zich afspeelt, en daar verliest ze een groot deel van haar fortuin aan roulette. Nadat hij dit heeft vernomen, wint Alexey een grote som voor Polina, maar zij neemt het geld uit trots niet aan.

Het gokken slaat aan, en nu wordt Alexei Ivanovitsj een gokker die het idee van geld winnen boven alles stelt. Na een tijdje ontdekt de hoofdpersoon dat zijn geliefde eigenlijk wederzijdse gevoelens voor hem heeft..

Aantekeningen uit het dodenhuis (1860-1861).)

Auteur: F.. Dostojevski

Beoordeling: 4.7

Notes from the House of the Dead” is een persoonlijk verslag van het leven van een veroordeelde in een strafcel. De lezer maakt kennis met alle ontberingen van de 19e-eeuwse ballingen, gepresenteerd in de vorm van afzonderlijke schetsen zonder dat deze samenvloeien in een samenhangend plot. Dostojevski brengt zowel het leven als de emoties en gevoelens van de gevangenen – de held zelf en zijn “medegevangenen” – over.

Het werk is gebaseerd op Dostojevski’s echte ervaringen als balling, dus aan de authenticiteit hoeft niet getwijfeld te worden. “Dead House” is een gevangenis in Siberië, waarvan het prototype de gevangenis van Omsk was, waar de auteur 4 jaar diende in de zaak van de Petrashevtsy.

De edelman A. . Goryanchikov, de hoofdpersoon van het verhaal, verbreekt na zijn gevangenisstraf alle banden met zijn familie en blijft in Siberië, leidt een teruggetrokken leven en verdient zijn brood met privé-lesgeven. Lezen en schetsen over de strafkolonie wordt het enige tijdverdrijf van de ex-gevangene. Hij beschrijft hoe hij gewend raakte aan het leven in de gevangenis, de mores van de gevangenen en hun onderlinge relaties. De held bevindt zich in de tweede eenheid van het fort in de afdeling voor het uitdienen van misdadigers in bijzonder ernstige gevallen (beschuldigd van de moord op zijn vrouw gedurende 10 jaar), waar de gevangenen dienen onder toezicht van het leger.

Notes from the Dead House is documentair van aard. Uit dit boek kun je leren over het leven van veroordeelden in de tweede helft van de 19e eeuw, hun dromen, amusement, enzovoort. . In de brieven van F. . Dostojevski geeft aan zijn broer toe: “Hoeveel volkstypen en personages ik uit de gevangenis heb gehaald… Ik heb er genoeg voor hele boekdelen.

Arme mensen (1844-1845).)

Auteur: F.. Dostojevski

Beoordeling: 4.6

Een verhaal geschreven in het epistolaire genre aan het begin van de carrière van de vijfentwintigjarige Fjodor Dostojevski, De arme mensen is een beschrijving van het leven in brieven van Makar Aleksejevitsj Devojkin en een wees, een jong meisje Varvara Aleksejevna Dobroselova. Ze vertellen elkaar over de levensloop, en uit de afzonderlijke brieven zijn verhalen te halen.

Arm” moet niet worden begrepen als een materiële situatie, maar eerder als de geestelijke leegte van de personages, de tragische aard van hun lot en de tegenslagen die zij ondervinden. De personages zijn ontleend aan Europese schrijvers, en de jonge Dostojevski gebruikte de basis van de plot, die hij transformeerde en aanpaste voor een specifiek verhaal. Critici prezen het eerste werk van Fjodor Michajlovitsj om zijn diepgang en vernieuwende aanpak, die de basis vormde voor het tot dan toe niet bestaande genre van het schrijven van de “natuurschool”. Arme mensen’ staat volgens criticus Pletnev qua geest dicht bij het werk van N. . Gogol.

White Nights (1948).)

Auteur van het boek: F.. Dostojevski

Beoordeling: 4.6

Een van de eerste lyrische romans van de jonge Dostojevski, Witte nachten, neemt de lezer mee naar Sint-Petersburg, de favoriete stad van de schrijver. De dromer, de hoofdpersoon, ontmoet de mooie Nastenka, en er ontstaat een sterke vriendschap tussen hen: ontmoetingen, wandelingen, gesprekken van hart tot hart, waarbij het meisje met haar nieuwe vriendin haar gevoelens deelt voor de huurder in de flat van haar grootmoeder. Hij beloofde de jongedame na een jaar terug te komen, maar zij wachtte hem nooit op tijd op. Een dagdromer wordt, zonder het zelf te beseffen, verliefd op Nastia en daagt haar uit om de huurder te helpen vinden.

Het werk was oorspronkelijk opgedragen aan Alexei Plesjtsjev, een vriend van Dostojevski. Twaalf jaar later, in 1860, keerde Fjodor Michajlovitsj terug naar de redactie van “Witte Nachten” en herwerkte het werk aanzienlijk. Hij voegde er de romantiek van Poesjkin aan toe en maakte tegelijkertijd de hoofdpersoon harder door zijn monologen te hervormen.

Een jonge man (1875).)

Auteur van het boek: F.. Dostojevski

Beoordeling: 4.5

De roman “De Tiener” – een ander verhaal van de man in de noten. De hoofdpersoon is een jongeman van negentien, Arkady Dolgoruky, die zichzelf een groot zondaar vindt. Gedreven door hebzucht, gierigheid en verdorvenheid krijgt zijn persoonlijkheid vorm buiten het traditionele psychologische en spirituele kader. Deze ontwikkeling vindt plaats tegen een achtergrond van complexe betrekkingen tussen zijn ouders, een probleem van vaders en kinderen – hieruit komen vaak de moeilijkheden bij de vorming van de persoonlijkheid van een kind naar voren. Arkady duizelt van zijn eigen tegenstrijdigheden. Dostojevski toont tegelijkertijd het begin van de vernietiging van de persoonlijkheid op zo’n jonge leeftijd, uitgelokt door externe omstandigheden en het onvermogen van de nog onvolwassen psyche om zich daartegen te verzetten.

Een andere vraag van de auteur, namelijk of er na het 19e levensjaar nog een kans is op persoonlijke groei, komt in het werk ook gedeeltelijk aan bod.

Netochka Nezvanova (1849).)

Auteur van het boek: F.. Dostojevski

Beoordeling: 4.5

Een onvoltooide roman omgezet in een novelle door Dostojevski, Netochka Nezvanova completeert de ranglijst van populaire werken van de Nederlands klassieker van de pen. Plotseling belandt een achtjarig weesmeisje onder de hoede van vreemden die sympathie tonen voor het op straat achtergelaten meisje, in een droomhuis met rode gordijnen, dat zij vanuit het raam van haar geboortehuis heeft gezien. Het leven loopt gesmeerd – Alexandra doet haar best om haar moeder te vervangen als de heldin. Aan dit alles komt een einde wanneer Netochka een brief van een oude bewonderaar vindt die aan haar genoemde moeder is gericht. Als hij dit hoort, begint de man zijn vrouw te mishandelen, waardoor de jonge heldin hem haat en, in een vlaag van ruzie, van plan is het huis te verlaten.

Het meest aangrijpende en oprechte verhaal van Fjodor Michajlovitsj zit vol psychologische kracht en diepgang, die Netotsjka, een geëmancipeerd personage dat later onder andere namen in de werken van de auteur wordt gebruikt (Dunja Raskolnikova, Natasja Ikhmenjova, enz.), moet doorstaan. .). De schrijver heeft enkele brandende kwesties voor de 19e eeuw aan de orde gesteld – de lage positie van vrouwen in de samenleving en het gezin, hij heeft de poging van een meisje getoond om uit de klauwen van de huiselijke tirannie te ontsnappen en een onafhankelijk en autonoom leven te leiden.