15 beste medicijnen om multiple sclerose te behandelen

*Beschouwing van de beste volgens de redactie. Over de selectiecriteria. Dit materiaal is subjectief en vormt geen reclame of richtlijn voor aankoop. Het is noodzakelijk een specialist te raadplegen vóór de aankoop.

Het doel van dit materiaal– om iemand zonder medische opleiding te laten begrijpen hoe omvangrijk en complex het probleem van multiple sclerose is. Heel vaak zijn patiënten die een MRI van de hersenen ondergaan alleen met hun probleem…

Er zijn momenten dat een specialist een MRI-scan beschrijft en een vermoedelijk demyelinisatiefocus vindt… Een arts in een multiple sclerose centrum moet de patiënt daarna zien. Helaas bevinden dergelijke centra zich alleen in grote steden, en de patiënt, die niet weet wat demyelinisatie is en waarom het gevaarlijk is, doet gewoon niets. Vele jaren later, als een persoon echt multiple sclerose heeft, wordt hij of zij ernstig gehandicapt, gewoon omdat de tijd verstreken is.

De tweede belangrijke reden voor dit materiaal zijn de gegevens van het ministerie van Volksgezondheid van de Nederlands Federatie, waaruit blijkt dat het aantal patiënten met multiple sclerose de afgelopen 5 jaar met 20.000 is toegenomen, en vorig jaar waren er in totaal meer dan 80.000 patiënten. Petersburg, met meer dan één geval per 1.000 inwoners. Het is een alarmerend feit dat in Nederland jaarlijks 7% van de patiënten met vitamine E nieuw gediagnosticeerd wordt.

De situatie wordt sterk bemoeilijkt door het feit dat een kwart van de geneesmiddelenaanbestedingen in Nederland dit jaar is geannuleerd ( /news/422701 ). Patiënten hebben geen insuline gekregen, 75% van de aanbestedingen voor rabiësvaccins heeft niet plaatsgevonden en in St. Petersburg, de stad met de hoogste incidentie van de ziekte in het land, hebben mensen het afgelopen jaar geen medicijnen voor multiple sclerose kunnen krijgen. Dus de dokter schrijft het medicijn voor, maar de overheid kan het niet leveren, ook al moet dat. De gevolgen van niet tijdige behandeling, of gewoon het ontbreken van medicatie, kunnen catastrofaal zijn: invaliditeit en de frequentie van exacerbaties zijn progressief.

Wat is MS??

In de eerste plaats is multiple sclerose noch vergeetachtigheid, d.w.z. verstrooidheid, noch is het de vasculaire sclerose waarover in de volksmond wordt gesproken wanneer men klaagt over het geheugen. Het is een chronische en voorlopig ongeneeslijke ziekte die de myelineschede van de neuronen en structuren van het CZS aantast. Het proces dat leidt tot de symptomen van multiple sclerose is demyelinisatie, d.w.z. het geleidelijk uiteenvallen van de zenuwomhulsels. Waar het toe leidt?

Het is algemeen bekend dat zenuwen en zenuwvezelbundels in het ruggenmerg en de hersenen verschillende soorten gewaarwordingen geleiden: temperatuur, pijn, tastzin… De zenuwen dragen informatie over het bewegingsapparaat, waardoor we met gesloten ogen de positie van onze armen en benen in de ruimte kunnen begrijpen. De hersenzenuwen geven de hersenen allerlei specifieke sensaties, zicht, gehoor, reuk, evenwichtsgevoel… Commandosignalen komen terug van de hersenen. Het is vooral een spiersamentrekking.

Zenuwen zijn draden!

Eenvoudig gezegd zijn zenuwen niets anders dan elektrische draden, alleen is de geleider geen metaal, maar het elektrochemische proces in de membranen van de zenuwcellen. Maximale impulssnelheid – tot 120 m/sec, genoeg om de snelste reacties te veroorzaken. Maar wat gebeurt er als de draadisolatie beschadigd is? Stel je voor dat de dikke kabel die een heel huis van stroom voorziet een buiten- of binnenvlecht van slechte kwaliteit heeft. De draden beginnen dan te vonken, en er ontstaan verschillende soorten kortsluiting. Dus als een kabel beschadigd is in een schakelbord, ergens in de kelder, kunnen deze effecten zich ver van de plaats van het defect uitstrekken. Zo kan bijvoorbeeld het licht selectief uitgaan in verschillende flats die vanuit het getroffen gebied van stroom worden voorzien. Het gevolg is dat één flat donker wordt, een andere zijn wasmachine verliest en een derde zijn computer. Dit is ongeveer wat er gebeurt met multiple sclerose. Alle gevoelswegen worden aangetast, en er ontstaan verlammingen die kunnen leiden tot volledige immobiliteit. Het is bewezen dat multiple sclerose een auto-immuunziekte is. In het lichaam worden schadelijke antilichamen gevormd die het ontstekingsproces in gang zetten en de myelineschede van de eigen zenuwstructuren vernietigen, omdat ze die als vreemd beschouwen.

Multiple sclerose staat bekend als de meest voorkomende oorzaak van invaliditeit bij jongeren. Belangrijk is dat multiple sclerose nooit het verstand aantast, en dat mensen zich volledig bewust zijn van het verloop van hun ziekte, gezond blijven en een duidelijk geheugen hebben. Momenteel leven meer dan 700.000 mensen in Europa met deze diagnose en wereldwijd zijn er meer dan 2,5 miljoen mensen. van patiënten met multiple sclerose. Hoe manifesteert de aandoening zich en hoe verloopt ze??

Hoe manifesteert MS zich??

Deze ziekte kan zich op verschillende manieren uiten. In sommige gevallen kan de patiënt een periodieke verslechtering ervaren, gevolgd door een verbetering en vervolgens weer een verslechtering. In dat geval is er sprake van een terugvalfase. Soms keert de patiënt na elke terugval terug naar de vorige toestand, en soms blijft de verbetering achter bij die van de vorige, waarbij elke volgende terugval leidt tot de ontwikkeling van nieuwe symptomen. Multiple sclerose kan soms doorgaan zonder remissie of verbetering, d.w.z. met een voortdurende, permanente verslechtering. Dit is de meest ongunstige situatie. Het verloop van de ziekte is in ieder geval een langdurig proces; MS is een levenslange ziekte.

Maar helaas, zelfs met een nauwkeurige en zeker betrouwbare diagnose, kunnen noch de patiënt noch de arts voorspellen wat de nieuwe symptomen zullen zijn. Deze kunnen zeer gevarieerd zijn, en hangen af van waar precies de myelineschede in de structuren van het centrale zenuwstelsel is vernietigd. Hier zijn de meest voorkomende eerste symptomen van multiple sclerose die de patiënt er gewoonlijk toe aanzetten een huisarts en vervolgens een neuroloog te bezoeken. Meestal zullen neurologen na melding van deze symptomen een MRI-scan van de hersenen voorschrijven.

Attentie! Gevaarlijke symptomen!

Als u of uw familieleden op jonge of middelbare leeftijd een van de volgende symptomen vertonen, moet u onmiddellijk een neuroloog raadplegen. Deze kunnen wijzen op een myeline-afbraakproces:

1. paresthesieën, d.w.z. gevoelloosheid en tintelingen in de ledematen en het lichaam, een “kruipend gevoel”;
2. spierzwakte aan één kant van het lichaam, links of rechts, of intermitterende zwakte in de ledematen. Het kan toenemen;
3. Wazig zien, wazig zien, wazig zien (soms in één oog) tot voorbijgaande blindheid en af en toe dubbelzien;
4. soms gaat het debuut van multiple sclerose gepaard met pijn in het oog en verminderd gezichtsvermogen, bekend als retrobulbar neuritis;
5. duizeligheid, trillingen;
6. spasticiteit en verhoogde spiertonus;
7. Bekkenstoornissen.

Meer dan de helft van alle multiple sclerose patiënten hebben plasproblemen. Het is meestal een dringende drang om meteen de blaas te legen. Het tweede symptoom is het reflexmatig ophouden van urine, wanneer men naar het toilet moet maar de blaas niet onmiddellijk leegt, het duurt enige tijd voordat de urine stroomt

Pas op: oververhitting!

Patiënten met deze symptomen moeten vanaf het begin zeer voorzichtig zijn met koorts en oververhitting. Het kan geen kwaad als de patiënt geen Multiple Sclerose heeft, en als het bevestigd wordt, kan het een verergering en progressie voorkomen, en misschien de symptomen van invaliditeit een paar jaar uitstellen.

Myeline wordt sneller vernietigd bij hoge koorts. Bij dergelijke patiënten treedt een verergering, verergering en opnieuw optreden van alle bovengenoemde symptomen op na:

1. langdurige blootstelling aan de zon, ook na het liggen op het strand;
2. warme baden en douches nemen;
3. Misselijkheid, misselijkheid, slapeloosheid, misselijkheid, slapeloosheid.

In sommige gevallen kan zelfs na een kom zeer hete soep of een kop zeer hete thee verslechtering optreden. Bijzonder gevaarlijk voor deze patiënten is een verkoudheid, want koorts als verhoogde lichaamstemperatuur verergert ook het verloop van de ziekte. Daarom moeten patiënten met een vermoedelijk demyeliniserend proces op het hoogtepunt van de epidemie bij voorkeur zo weinig mogelijk tijd doorbrengen op openbare plaatsen, een wegwerpmasker dragen, onderkoeling vermijden en zelfs tijdelijk afzien van vaccinatie, om medische redenen. Na vaccinatie komt een bijwerking zoals een griepachtig syndroom vrij vaak voor.

Hoe MS wordt gediagnosticeerd?

Om de diagnose multiple sclerose te stellen of te weerleggen, zijn de volgende diagnostische stappen verplicht:

1. Als de neuroloog specifieke afwijkingen in de neurologische status vindt, verwijst hij of zij de patiënt door voor een MRI van de hersenen. Deze afwijkingen kunnen bestaan uit externe interne ophthalmoplegie, nystagmus, afwezige abdominale reflexen, pyramidale symptomen die wijzen op centrale verlamming en andere symptomen die de patiënt niet kan identificeren;
2. Volgens een MRI-scan van de hersenen met contrast, met een CT-scanner met ten minste 1,5 Tesla, kan de patiënt doorgaans demyeliniseringshaarden vertonen, d.w.z. het uiteenvallen van de myelineschede.
3. Het is bekend dat de witte stof van de hersenen de dikke en compacte bundels van zenuwvezels zijn, dus de favoriete plaats van lokalisatie van demyeliniserende foci is het gebied rond de laterale ventrikels, of periventriculaire locatie. Als dergelijke veranderingen worden vastgesteld, kan een MRI-scan nodig zijn om te bevestigen of deze laesies van plaats, aantal en grootte veranderen. Als de klachten, de klinische voorgeschiedenis en de haarden van de ziekte consistent zijn, kan de diagnose als vaststaand worden beschouwd;
4. Als dergelijke flares niet aanwezig zijn, of als ze niet typisch zijn voor MS, moet een ruggenprik worden genomen om de specifieke antilichamen in het hersenvocht, oligoklonale immunoglobulinen genaamd, te analyseren. Volgens moderne criteria in 2017 kan er eerder naar worden gezocht, waardoor de diagnose multiple sclerose nauwkeuriger en betrouwbaarder kan worden gesteld.

Het belangrijkste waarmee rekening moet worden gehouden bij het stellen van de diagnose is het vaststellen van het exacte ziektetype, omdat dit van invloed is op de reeks geneesmiddelen die selectief kunnen worden gebruikt: wat werkt voor een pre-remitting vorm is niet geïndiceerd voor een primaire, progressieve vorm, bijvoorbeeld.

Prognose en behandeldoelen

Helaas is er in de meer dan 150-jarige geschiedenis van de ziekte geen enkel geval van onafhankelijk en volledig herstel bekend, ondanks het feit dat verscheidene miljoenen mensen aan multiple sclerose lijden. Multiple sclerose werkt maar op één manier, de toestand van de patiënt verslechtert geleidelijk en de symptomen van invaliditeit nemen toe. Maar zelfs in de ernstigste gevallen sterft de patiënt niet aan multiple sclerose, maar aan complicaties die gepaard gaan met ernstige invaliditeit en immobiliteit. Dit zijn hypostatische longontsteking, doorligwonden, darmverlamming, urineweginfectie en andere aandoeningen die alle zorgverleners kennen.

Wanhoop echter niet. Als de diagnose vroeg wordt gesteld en de therapie vroeg en correct wordt gestart, kunnen niet alleen de flare-ups worden verminderd en minder ernstig zijn, maar kan ook het begin van de invaliditeit worden uitgesteld. In sommige gevallen is het mogelijk het begin van klinische invaliditeit 15, 20 jaar of zelfs langer uit te stellen. Daarom zal het hoofddoel van de behandeling zijn de voortgang van de ziekte te vertragen.

Behandeling voor MS, of multiple sclerose

Nominatie	plaats	productnaam	prijs
Medicijnen	1	Methylprednisolon (Metipred, Ivepred, Solu-medrol)	151 €
2	Cyclofosfamide (Endoxan, Cyclofosfan)	141 €
3	Andere behandelingen voor exacerbaties	–
Eerstelijns PITPS-middelen	1	Low-dose interferon beta-1a voor IUI (Avonex)	47000€
2	Hoge dosis interferon beta-1a door injectie (Genfaxone, Rebif)	3 200€
3	Interferon beta-1b (Ronbetal, Infibieta)	1 246€
4	PEG interferon beta-1a (Plegridi)	28 985€
5	Glatirameer acetaat (Copaxone, Axoglatiran, Timexone)	8 005€
6	Teriflunomide – tabletten (Abagio)	17 490€
7	Dimethylfumaraat – tabletten (Tekfidera)	59 000€
Tweedelijns PITPS	1	Mitoxantrone	8 700€
2	Natalizumab (Tizabri)	53 000€
3	Fingolimod (Gilenia)	97 000€
4	Alemtuzumab (Lemtrada)	615 000€
5	Ocrelizumab (Ocrevus)	220 000€

Drugs

In het algemeen bestaat de behandeling van multiple sclerose uit twee hoofdgebieden: geplande therapie, die een patiënt moet krijgen op basis van de vorm van de ziekte in de loop der tijd (PITPS-producten worden al minstens enkele jaren gebruikt), en een soort “noodtherapie”, of beheersing van exacerbaties.

Conventionele geneesmiddelen die in de neurologie worden gebruikt, worden ook gebruikt bij de behandeling van multiple sclerose. Deze symptomatische geneesmiddelen veranderen het verloop van de ziekte echter niet en hebben dus geen effect op de progressie van de handicap. In Nederland kunnen patiënten ook medicijnen krijgen zoals Cerebrolysin, Mexidol, Cortexin, Aktovegin, enz. Maar al deze medicijnen hebben geen bewezen werkzaamheid, en als zij en alleen zij worden aangeboden om multiple sclerose te behandelen – dan is zo’n arts op zijn minst een charlatan.

Hieronder bekijken we enkele geneesmiddelen die echt werken. Het moet gezegd worden dat een volledige, competente behandeling van multiple sclerose met de beste originele geïmporteerde geneesmiddelen zeer duur is. Er bestaat derhalve een register van multiple sclerosepatiënten in de Nederlands Federatie en zij hebben recht op gratis behandeling indien de diagnose is bevestigd.

In het licht van de huidige trends worden patiënten natuurlijk eerst goedkope binnenlandse analogen aangeboden. MS medicijnen hebben ze ook. Maar zoals we kunnen zien, zijn zelfs deze gratis, gegarandeerde lokale medicijnen soms niet beschikbaar voor patiënten.

Hoe een exacerbatie te behandelen?

Stel allereerst dat de patiënt voor het eerst de diagnose multiple sclerose krijgt, en net op het moment dat de nieuwe neurologische symptomen zich zo sterk ontvouwen, d.w.z. tijdens een acute exacerbatie. Wat te doen bij een exacerbatie? Het moet behandeld worden. En aangezien, zoals hierboven vermeld, multiple sclerose een auto-immuunziekte is die gepaard gaat met de ontwikkeling van een specifieke ontsteking die leidt tot de vernietiging van myeline, is het noodzakelijk deze te onderdrukken met de sterkste ontstekingsremmende geneesmiddelen, alsook met geneesmiddelen uit de cytostatische groep. In alle gevallen van exacerbaties moeten de patiënten worden opgenomen op de gespecialiseerde afdeling neurologie, en alleen de “beproefde” patiënten waarvan de arts de exacerbaties goed kent en die reeds goed en herhaaldelijk zijn behandeld, kunnen als dagpatiënten worden behandeld.

Methylprednisolon (Metipred, Ivepred, Solu-medrol)

Beoordeling: 4.9

Multiple sclerose exacerbaties worden onderdrukt door hoge dosis corticosteroïden. Het heet pulstherapie. Meestal wordt dagelijks 1 gram (1000 mg) methylprednisolon intraveneus op een zoutoplossing gedurende 3 dagen gebruikt. Op deze manier wordt 3000 mg methylprednisolon aan de patiënt gegeven, verspreid over 3 dagen. Dit is een van de meest voorkomende regimes, maar er zijn andere manieren om pulstherapie te geven.

Voor methylprednisolon is het noodzakelijk om naar het ziekenhuis te gaan, omdat veel hormonen snel worden ingespoten. De patiënt kan angstig worden, zijn eetlust veranderen of moeite hebben met eten. Misselijkheid, slapeloosheid, hartritmestoornissen, hoge bloedsuikerspiegel of zelfs psychose kunnen voorkomen. Hoge doses corticosteroïden zijn gevaarlijk voor een patiënt met een exacerbatie van erosieve ulceratieve gastritis of een maagzweer. Om zweren te voorkomen moet pulstherapie altijd worden gecombineerd met een behandeling met of zonder ontstekingsremmers

-Histamine receptor blokkers, of proton pomp blokkers zoals Omeprazole.

Hooggedoseerde hormonen veroorzaken verlies van kalium en calcium, waarmee rekening moet worden gehouden bij het geven van pulstherapie. Methylprednisolon stopt niet alleen een verergering, maar kan ook de progressie van specifieke vormen van multiple sclerose vertragen, bv. De pulstherapie kan dan routinematig om de 2 maanden worden gegeven, ook gedurende 3 dagen, maar de dosis zal half zo hoog zijn, 500 mg.

Van de moderne methylprednisolonmedicijnen is Solu-Medrol van Pfizer het populairst. Het is niet vaak verkrijgbaar in apotheken, en een flesje van 250mg voor injectie kost 350rub. Methyprednisolon kost ongeveer 380 roebel voor dezelfde dosis, vervaardigd door Orion, Finland. Er zijn dus vier van deze flacons nodig voor één dag pulstherapie en 12 voor de hele kuur. Bijgevolg zullen de kosten van Metipred voor een kuur van pulstherapie 4.560 rbl bedragen. gedurende 3 dagen. Natuurlijk kan de patiënt goedkopere binnenlandse versies gratis krijgen, maar hier moeten we niet alleen aan de prijs denken, maar ook aan de kwaliteit van de behandeling.

Cyclofosfamide (Endoxan, Cyclofosfan)

Beoordeling: 4.8

Als de patiënt een ongunstig beloop van multiple sclerose heeft, waarbij te vaak recidieven optreden en zich snel nieuwe neurologische symptomen ontwikkelen, waaronder motorische stoornissen, is het raadzaam pulstherapie te combineren met cytostatica, zoals cyclofosfamide, of andere regimes te gebruiken waarbij deze geneesmiddelen afzonderlijk of samen worden gebruikt.

Cytostatica worden gewoonlijk in hoge doses gegeven voor kwaadaardige tumoren, maar zij stoppen ook het auto-immuun ontstekingsproces. Cytostatica voor recidieven van multiple sclerose worden in veel lagere doses voorgeschreven dan in de oncologie en in kortere kuren, zodat de kenmerkende bijwerkingen vrij zeldzaam zijn. Cyclofosfamide wordt gewoonlijk gegeven in doses van 500 mg gedurende drie dagen, of 100 mg per dag.

De dosering wordt aangegeven in milligram per vierkante meter lichaamsoppervlak, en er zijn speciale berekeningsformules nodig om de dosis correct voor te schrijven. De kosten van Endoxan, dat wordt geproduceerd door het Duitse bedrijf Baxter Oncology, beginnen bij 200 rbl. per 200 mg poederverpakking voor een intraveneuze oplossing. Voor een volwassen man van 190 cm lang en 100 kg zwaar is de lichaamsoppervlakte dus 2,28 vierkante meter volgens een van de formules. De dagelijkse dosis die nodig is om een acute flare-up te verlichten zou dus slechts één pakje zijn.

Hoewel bijwerkingen zeldzaam zijn, moet altijd in gedachten worden gehouden dat cytostatica een nadelig effect hebben op het bloedbeeld, misselijkheid, braken en anorexia veroorzaken, de leverenzymen ALT en AST verhogen, soms met cardiotoxische effecten, de fibrose in de longen vergroten en in het voortplantingssysteem de productie van eicellen en sperma vernietigen.

Andere manieren om exacerbaties te behandelen

Het moet gezegd worden dat niet alle exacerbaties van multiple sclerose noodzakelijkerwijs het voorschrijven van “zwaar geschut” zoals pulstherapie of cytostatica vereisen. Als de flare-up van korte duur en mild is, kunnen de normale medicijnen worden verstrekt, zonder pulstherapie.

Plasmaferese sessies zijn nu zeer nuttig, zonder enige behoefte aan medicatie. Overigens, als een verergering van multiple sclerose optreedt bij een zwangere vrouw of een vrouw die borstvoeding geeft, kan deze alleen worden gestopt door middel van plasmaferese-sessies., Omdat hormonen, vooral cytostatica, categorisch gecontra-indiceerd zijn.

Gedurende 15 dagen worden per sessie tot anderhalf volume plasma uitgewisseld (3 tot 5 sessies gedurende 2 weken). Plasmaferese is ook geïndiceerd bij patiënten die geen effect hebben met corticosteroïdhormonen. Correct uitgevoerde regelmatige sessies van plasmaferese houden de remissie in stand en kunnen de manifestaties van invaliditeit aanzienlijk verminderen. Verbetering met plasmaferese wordt meestal gezien op de tweede tot vierde dag van de behandeling.

Twee lijnen van PITPS

Dit is de Nederlands afkorting voor. Dit betekent “geneesmiddelen die het verloop van multiple sclerose veranderen”, PITRS. Hormonen en cytostatica, die als “zwaar geschut” worden gebruikt bij de behandeling van exacerbaties, behandelen de exacerbatie zelf en verlichten de symptomen ervan. Maar het verloop van multiple sclerose zelf wordt praktisch niet beïnvloed door medicijnen om verergeringen te verlichten… Het tijdstip waarop de invaliditeit begint, verandert niet dienovereenkomstig. Aangezien multiple sclerose zich meestal in stappen, of spurts, beweegt in de richting van invaliditeit, in combinatie met het optreden van exacerbaties, zijn er geneesmiddelen gevonden die het optreden van deze exacerbaties voorkomen.

Omdat ze bij de juiste behandeling het begin van invaliditeit vele jaren uitstellen, worden ze multiple sclerose-veranderende geneesmiddelen of PITRS genoemd. En er zijn twee lijnen van behandeling, eerste- en tweedelijns. Tweedelijns geneesmiddelen zijn een soort reserve en worden toegediend aan patiënten bij wie de eerstelijns geneesmiddelen niet het verwachte effect hebben.

Eerstelijns PITPS

Nadat een verergering is afgenomen, moet een geneesmiddel uit deze groep worden voorgeschreven. Indien bij een patiënt MS wordt vastgesteld buiten de acute fase, moet onmiddellijk, na volledige bevestiging van de diagnose en bij afwezigheid van contra-indicaties, een van de geneesmiddelen PITRS worden toegediend. Natuurlijk kan “onmiddellijk” alleen tegen betaling: het kan maanden duren voordat de patiënt alle stappen van de Nederlands bureaucratische gezondheidszorg heeft doorlopen, en in sommige gevallen is er helemaal geen medicatie nodig.

Lage dosis interferon beta-1a, toegediend via injectie (Avonex)

Beoordeling: 4.9

Avonex is een geïmporteerd geneesmiddel van het Hongaarse bedrijf Gedeon Richter. Het is geïndiceerd voor intramusculaire injectie eenmaal per week voor een vorm van de ziekte genaamd remitting. Het moet één keer per maand worden gegeven en is bijzonder goed voor een mild verloop van multiple sclerose, ook bij kinderen. Avonex blijkt de progressie van de ziekte betrouwbaar te vertragen.

Tot de bijwerkingen behoren koorts, het zogenaamde griepachtige syndroom, verdikking en ontstekingsveranderingen op de injectieplaats, depressie en zelfs toevallen. Maar het wordt over het algemeen goed verdragen.

Aan het begin van de behandeling is de dosis Avonex 0,25 ml per 1 week, en vanaf de vierde week wordt het eenmaal per week intramusculair toegediend. Een spuit voor een enkele injectie kost 30.000 rbl. De kosten van een maandelijkse behandeling bedragen 120.000 roebel per maand. De hoge prijs van het geneesmiddel is te wijten aan de manier waarop het wordt geproduceerd. Het is menselijk interferon, dat niet van donoren wordt genomen, maar kunstmatig wordt gesynthetiseerd. Het wordt gekweekt op Chinese hamster eierstokken. Het gen voor menselijk interferon is met behulp van recombinante technologie in deze cellen ingebracht en hamstercellen produceren het op industriële schaal. Dit is een zeer geavanceerde moderne technologie.

Hoge dosis interferon beta-1a per injectie (Genfaxone, Rebif)

Beoordeling: 4.8

Deze geneesmiddelen zijn aangewezen bij secundair progressieve vormen, met frequente terugvallen, en bij remitterende multiple sclerose. Het gebruik van Genfaxone en Rebif vermindert het aantal verergeringen met een derde en vertraagt de duur van de invaliditeit. Het geneesmiddel wordt driemaal per week subcutaan toegediend in een dosis van 44 microgram. Zoals hierboven, is in het begin van de behandeling een titratiedosis nodig, en pas vanaf week 4 wordt de volledige dosis subcutaan gegeven.

Rebif is verkrijgbaar in 3 spuiten voor een kuur van een week in de detailhandel vanaf 6000 rbl. Een maand behandeling kost dus ongeveer 25.000 roebel… Genfaxone is goedkoper, met maandelijkse kosten van ongeveer 8.000 roebel. Genfaxon wordt vervaardigd door Biotek, Nederland. Rebif is een Italiaanse.

Interferon beta-1b (Ronbetal, Infibeta)

Beoordeling: 4.7

Interferon beta 1B, ook een hoge dosis, wordt voor dezelfde indicaties gegeven als Genefaxone en Rebif, eveneens subcutaan. Alleen de toedieningsfrequentie is hoger: Ronbietal of Infibieta wordt om de dag toegediend. Op dezelfde manier neemt de dosistiter aanvankelijk toe, en een volledige dosis van 1 ml wordt een maand na aanvang van de therapie gegeven. Helaas kunnen zich tegen deze interferonen neutraliserende antilichamen ontwikkelen, gemiddeld vanaf 6 maanden gebruik tot anderhalf jaar na aanvang van de therapie. Dit kan de doeltreffendheid van de behandeling verminderen.

Infibeta wordt verkocht in concentraatvorm, in een fles die is voorzien van een oplosmiddel, spuiten, steriele servetten en wegwerpnaalden. De verpakking bevat 15 spuiten voor een kuur van een maand om de dag. De minimale kosten van een pakket en een cursus van een maand bedragen 11000 roebel. Ronbetal is een binnenlands product van Biocad, en Infibieta is een product van het binnenlandse bedrijf Generalium, een dochteronderneming van Pharmstandard.

PEG interferon beta-1a (Plegridy)

Beoordeling: 4.6

Het is aangewezen bij patiënten met relapsing-remitting multiple sclerose wanneer het niet mogelijk is frequente injecties te geven of wanneer de patiënt bang is voor de injecties. Plegridi, eenmaal per 14 dagen, vermindert ook het terugvalpercentage met een derde aanzienlijk. Het kan echter verschillende bijwerkingen hebben, variërend van reacties na de injectie en verhoogde leverenzymen, tot koorts, hoofdpijn en misselijkheid of braken. Neutraliserende antilichamen komen echter zeer zelden voor tijdens de behandeling met dit type interferon, in minder dan één procent van de gevallen.

Subcutaan toegediend met 125 g, dit is de volledige dosis en wordt in 3 injecties toegediend, d.w.z. één maand na het begin van de behandeling. Dit geneesmiddel is sinds 2018 opgenomen in de lijst van geneesmiddelen voor het nosologieprogramma voor hoge kosten. Het heeft het voordeel dat het vrij zelden wordt toegediend, wat de therapietrouw en de levenskwaliteit van de patiënt ten goede komt. Volgens het staatsregister van maximumverkoopprijzen voor geneesmiddelen in 2019 mag een verpakking van twee spuiten Plegridi 125 mg elk (voor een maand behandeling) niet meer kosten dan 20913 roebel.

Glatirameer acetaat (Copaxone, Axoglatiran, Timecsone)

Beoordeling: 4.5

Het volgende medicijn, Copaxone, moet helaas ook elke dag onderhuids worden ingespoten in een dosis van 20 mg, of tweemaal zoveel, dus 40 mg, maar driemaal per week. Het onderdrukt auto-immuunontsteking, vermindert de frequentie van exacerbaties en vertraagt de progressie van invaliditeit. Copaxone verbetert de MRI-scan, d.w.z. het vermindert het aantal haarden van demyelinisatie en hun verspreiding, maar pas na 6 of 9 maanden behandeling. Begint met Copaxone dagelijks, subcutaan in een dosis van 20 mg. Het wordt voorgeschreven voor de remitterende vorm van multiple sclerose. Copaxone, geproduceerd door het Israëlische bedrijf Teva, kost 17 tot 28 duizend roebel voor een set van 28 injecties van elk 20 mg. De kit is ontworpen voor één maand gebruik. De tegenhanger van Copaxone, Axoglatiran, is de helft goedkoper.

Teriflunomide – tabletten (Abajio)

Beoordeling: 4.4

Kortom, de eerstelijns PITRS-geneesmiddelen moeten worden vermeld als tabletten, niet als injecties. Teriflunomide is ook geïndiceerd bij remitterende multiple sclerose, maar het wordt niet onmiddellijk voorgeschreven en alleen als de patiënt geen interferoninjecties verdraagt. Waarom is dat zo?? Allereerst kunnen er meer uitgesproken bijwerkingen zijn, zoals lever- en pancreasfunctiestoornissen, diarree en misselijkheid, minder vaak verdunning en zelfs haaruitval. In de eerste zes maanden van de behandeling is er een verhoogd risico op infecties. De leverenzymen moeten altijd worden gecontroleerd bij gebruik van teriflunomide en mogen niet hoger zijn dan 3 maal de bovengrens van normale leverenzymen. Een verpakking van 28 tabletten Abajio voor een maand kost minimaal 17.000 roebel.

Dimethylfumaraat tabletten (Tekfidera)

Beoordeling: 4.3

Dimethylfumaraat is ook een tablet, die aanvankelijk wordt ingenomen in een dosis van 120 mg tweemaal per dag, waarna de dosis wordt verdubbeld: 240 mg tweemaal per dag. Zelfde indicatie: bij remitterende multiple sclerose. Aanbevolen voor patiënten die niet goed reageren op interferon of Copaxone. Maar idealiter is dit wanneer de patiënt betaalbaar is. Patiënten krijgen niet wat het beste voor hen is, maar wat het ministerie van Volksgezondheid gratis kan vrijgeven. Het geneesmiddel vermindert de ontsteking en heeft een onderdrukkend effect op het immuunsysteem, waardoor de frequentie van de exacerbaties met 50% afneemt.

De meest voorkomende bijwerkingen zijn opvliegers, een branderig gevoel en koorts, zweten, diarree aan het begin van de behandeling. Het geneesmiddel wordt onder bloedcontrole genomen, en als de lymfocyten onder een bepaald niveau zakken, wordt het geneesmiddel ingetrokken, omdat het risico op een ernstige complicatie zoals progressieve multifocale leuko-encefalopathie (PML) toeneemt, die zelfs dodelijk kan zijn. Een Tekfider van 14 capsules met 120 mg dimethylfumaraat kost 6000 roebel – dit is een kuur van een week voor een dosis van 240 mg. Een maand behandeling kost dus vier keer zoveel: ongeveer 25.000 roebel.

PITRS tweede lijn

Tweedelijns geneesmiddelen worden voorgeschreven als alle eerstelijns geneesmiddelen niet werken. Als MS echter snel groeit, gestaag vordert en de demyeliniserende activiteit groot is, moeten deze geneesmiddelen idealiter worden gestart zodra de diagnose is gesteld. Meteen moet worden gezegd dat, ondanks de hoge prijs van eerstelijns geneesmiddelen, deze niet ernstig lijken in vergelijking met tweedelijns PITC-middelen, misschien met uitzondering van mitoxantrone. Het zijn bijna allemaal monoklonale antilichamen, die met behulp van geavanceerde moderne technologie worden geproduceerd.

Mitoxantrone

Beoordeling: 4.9

Het immunosuppressivum mitoxantrone is de eerstelijns initiator van lijn 2 PITC. Het is verrassend betaalbaar, beter dan misschien zelfs sommige eerstelijnsmiddelen.

Het wordt gebruikt bij agressieve en snel evoluerende vormen van de ziekte: het vermindert de frequentie van de exacerbaties en de snelheid waarmee de symptomen evolueren aanzienlijk met 60%.

Net als cyclofosfamide voor de behandeling van exacerbaties wordt het toegediend volgens regimes die rekening houden met het lichaamsoppervlak, maar de 20 mg intraveneus, eenmaal per 3 maanden gedurende het eerste therapiejaar, wordt vaak gebruikt. Vóór de toediening van mitoxantrone, voorbereiding vergelijkbaar met pulstherapie, 1000 mg methylprednisolon intraveneus. Een flesje van 10 ml voor één infusie kost gemiddeld 2000 roebel., en methylprednisolon kost gemiddeld 400 roebel. De kosten van de behandeling van multiple sclerose met Mitoxantrone zouden dus 2500 € bedragen. Meer dan 3 maanden, of ongeveer 840 roebel. per maand, wat heel betaalbaar is.

Helaas is mitoxantrone niet voor alle vormen van de ziekte geïndiceerd. Heeft ook bijwerkingen zoals misselijkheid, kaalheid, infectie van de bovenste luchtwegen. Het is cardiotoxisch en mag niet tijdens de zwangerschap worden gebruikt. Maar de belangrijkste bijwerking is een verhoogd risico op leukemie (kwaadaardige witte bloedziekten), vooral bij hoge doses, waarbij cumulatie optreedt. Het is een dosis van 80 mg per vierkante meter. Het risico om bloedkanker te ontwikkelen is vrij hoog, namelijk 1%, wat het gebruik ervan beperkt. Maar het kan eenmaal worden gebruikt, in een lage dosis, voordat de behandeling met Copaxone of Interferon Beta wordt gestart.

Natalizumab (Tizabri)

Beoordeling: 4.8

Tizabri wordt eenmaal per maand intraveneus toegediend, in een dosis van 300 mg. Aanbevolen voor ernstig actieve gevallen indien een volledige kuur van lijn 1 PITRS nog niet de verwachte resultaten heeft opgeleverd. Het kan onmiddellijk worden gebruikt, d.w.z. als eerstelijnsbehandeling voor agressieve multiple sclerose. Het mag nooit worden gebruikt bij patiënten met primair progressieve of secundair progressieve vormen. Natuurlijk is het moeilijk voor iemand zonder medische opleiding, en zelfs voor een arts die niet gespecialiseerd is in multiple sclerose, om de specifieke kenmerken van het verloop te begrijpen, maar het is uiterst belangrijk voor een goede therapie in afwachting van een adequate respons.

Wanneer Tizabri correct wordt gebruikt, vermindert het de frequentie van de exacerbaties met bijna 70% en vertraagt het de tekenen van invaliditeit met 55%. Bijna 40% van de patiënten die Tizabri gedurende 2 jaar kregen, had geen toename van de ziekteactiviteit. Het probleem is dat Tizabri-infuus alleen mag worden toegediend door speciaal opgeleide verpleegkundigen, en alleen in instellingen waar ernstige allergische reacties in noodgevallen kunnen worden behandeld. Ongewenste bijwerkingen zijn de ontwikkeling van PML (een groot minpunt), en opportunistische infecties. Tizabri kost ongeveer 36.000 roebel voor één injectie, gelijk aan de kosten van een kuur van één maand.

Fingolimod (Gilenia)

Beoordeling: 4.7

Het is een tablet en moet oraal worden ingenomen; er zijn geen injecties of infusies nodig. Aan de ene kant is dit goed en het helpt… Als bij een patiënt een relapsing-remitting vorm van MS wordt vastgesteld en de eerstelijns geneesmiddelen niet hebben geholpen, is het mogelijk om over te stappen op Gilenia. Het kan ook worden gebruikt bij patiënten met agressieve multiple sclerose die niet eerder een behandeling hebben gekregen. Het medicijn vermindert de frequentie van exacerbaties en vertraagt de progressie van invaliditeit.

Het kan echter het hartritme verstoren, een verhoogd atrioventriculair blok veroorzaken, het risico op infecties, waaronder herpes, verhogen en het aantal lymfocyten verminderen. Daarom is het essentieel dat de bloeddruk wordt gemeten en een ECG wordt opgenomen voordat de eerste fingolimod wordt toegediend, om de patiënten met bijkomende risicofactoren zoals een trage hartslag en atrioventriculair blok te identificeren die een ernstige complicatie kunnen krijgen.

Na inname van het geneesmiddel moet de pols elk uur worden gemeten, na 6 uur moet een ECG worden opgenomen en pas na een ziekenhuisopname van 6 uur, evaluatie en ECG-controle mag de patiënt naar huis. Het tweede nadeel is de relatief hoge kostprijs van het geneesmiddel. Gilenia is verkrijgbaar in capsules, die ongeveer 65.000 roebel per maand kosten.

Alemtuzumab (Lemtrada)

Beoordeling: 4.6

Alemtuzumab is waarschijnlijk het duurste medicijn tegen multiple sclerose op dit moment… 5 infusies in het eerste jaar en 3 infusies in het tweede jaar. In totaal 8 infusies. Overwegende dat één flesje preparaatconcentraat ongeveer 550.000 roebel kost., Een behandeling van 2 jaar zou meer dan 4 miljoen kosten… Euro.

Het wordt niet aan iedereen gegeven, maar alleen aan patiënten die een actieve en agressieve ziekte hebben en waarbij Tizabri gecontra-indiceerd is. Ook patiënten met een agressieve vorm van multiple sclerose die een jaar lang niet zijn behandeld met eerstelijns geneesmiddelen. Tot de patiënten die met alemtuzumab worden behandeld, behoren degenen die gedurende 2 jaar met Tizabri zijn behandeld, maar die een hoog risico lopen op het ontwikkelen van een ernstige complicatie zoals progressieve multifocale leuko-encefalopathie. Er zijn ook andere aanwijzingen, zoals het aanhouden van ziekteactiviteit ondanks eerdere mitoxantronbehandeling.

Het geneesmiddel is een monoklonaal antilichaam, en het is ook aangetoond dat het het aantal exacerbaties met 50% vermindert en de progressie van de handicap vertraagt. Zoals met alle krachtige geneesmiddelen kan er een acute reactie op de infusie van Lemtrada optreden, schade aan de schildklier, nefropathie. Daarom is bijzonder nauwlettend toezicht nodig bij patiënten met schildklierpathologie.

Ocrelizumab (Ocrevus)

Beoordeling: 4.6

Tot slot omvatten tweedelijns PITC’s ocrelizumab. of Ocrevus. Het wordt eenmaal per zes maanden intraveneus toegediend als de patiënt relapsing-remitting en secundair progressieve multiple sclerose heeft. Het is ook geïndiceerd voor een primaire progressieve vorm van. Een indicatie is een gebrek aan respons op eerstelijns PITPS, een hoog risico op progressie naar multifocale leuko-encefalopathie na twee jaar behandeling met Tizabri, en hoge ziekteactiviteit na cyclofosfamide of na mitoxantrone. Het geneesmiddel vermindert op betrouwbare wijze de frequentie van de exacerbaties en verlengt de activiteit van de patiënt, en is duur.

De eerste infusie is aanvankelijk 300 mg op dag 1 en 300 mg op dag 15, voor een totaal van 600 mg over 2 weken. Als ze het medicijn goed verdragen, krijgen ze na 6 maanden een dosis van 600 mg. Hoeveel kost Ocrevus? De helft van de standaarddosis, d.w.z. een concentraat met 300 mg, kost ongeveer 250.000 roebel., en elke volgende injectie na 6 maanden, respectievelijk 450000 roebel.

Organisatorische kenmerken van het voorschrijven van PITRS

Zoals de namen suggereren, zijn al deze geneesmiddelen onbekend voor de gemiddelde persoon, ze zijn zeer specifiek. En zelfs als een arts een diagnostisch onderzoek heeft uitgevoerd en de diagnose, het soort beloop en de ernst van multiple sclerose nauwkeurig heeft vastgesteld en de juiste medicatie heeft “voorgeschreven”, moet men niet denken dat de medicatie onmiddellijk aan de patiënt zal worden voorgeschreven:

1. Het PITPS-voorschrijfcomité moet dit geneesmiddel aanbevelen;
2. De informatie moet worden voorgelegd aan de regionale zorginstelling, waar de patiënt op een wachtlijst wordt geplaatst (!);
3. De zorgverlener moet reageren;
4. Voor het voorschrijven van de medicatie wordt de patiënt opnieuw onderzocht door een neuroloog (voor het geval hij hersteld is, en dat is geen grap, want regelmatig komen gehandicapten bij de MSE melden dat ze nog steeds geen been of arm hebben);
5. Dan wordt een recept geschreven en gekopieerd naar het poliklinische dossier;
6. de patiënt wordt opgeleid om injecties te geven en pas daarna wordt het geneesmiddel toegediend, als de veiling heeft plaatsgevonden en het in deze regio van de Nederlands Federatie beschikbaar is.

Maar vaak zijn er onderbrekingen en moet de behandeling worden voortgezet. In dit geval is er sprake van een pijnlijke vervanging van het ene middel door het andere, die door de patiënt bijna altijd slecht wordt verdragen. Waarom is het slecht? Ja, want alle veranderingen die we hebben werken in één richting, en de plotselinge aankoop van een duur geïmporteerd geneesmiddel in plaats van een goedkoop binnenlands middel dat goed wordt verdragen is uit het rijk der fabelen. Er zijn veel valkuilen op dit gebied. Het geneesmiddel kan bijvoorbeeld door de overheid worden gekocht wanneer de vervaldatum nadert, hoewel het nog steeds geldig is. Zo kunnen zij niet-gerealiseerde restanten aanbieden, die met administratieve middelen gegarandeerd niet uitverkocht raken.

Natuurlijk moeten soms ook PITR-medicijnen in het buitenland worden veranderd. Idealiter beschikt de arts over meer dan één middel, omdat het ene middel voor de patiënt kan werken en het andere niet. Indien het verloop van de ziekte verandert, is ten slotte een verticale substitutie nodig, d.w.z. een overgang van de eerste naar de tweede regel. Hoe eerder dit gebeurt, hoe beter.

Conventionele geneesmiddelen

Helaas blijft de financiële injectie in de behandeling van multiple sclerose niet beperkt tot dure specifieke geneesmiddelen, hoewel dit uiteraard de belangrijkste uitgavenpost is, zowel voor particulieren als voor de volksgezondheid. Patiënten hebben veel conventionele medicijnen nodig:

1. Veel mensen met multiple sclerose hebben een verhoogde spierspanning, of spasticiteit… Ze krijgen Midocalm, Baclofen en Sirdalud voorgeschreven. De anti-epileptica gabapentine worden ook gebruikt voor de behandeling van spasticiteit, vooral bij pijnlijke vormen;
2. Botox of Dysport wordt aanbevolen voor ernstige spasticiteit;
3. bij aanwezigheid van bekkenstoornissen en dwingende aandrang tot urineren, gebruik Driptan, Detruzitol;
4. Een patiënt met multiple sclerose heeft veel pijn. Net als bij neuropathische pijn worden gabapentine, finglepsine, lamotrigine en clonazepam gebruikt;
5. rugpijn door beperkte mobiliteit, die wordt behandeld met niet-steroïde ontstekingsremmers;
6. Een groot aantal patiënten heeft seksuele disfunctie. Mannen gebruiken fosfodiësteraseremmers zoals Viagra, Cialis en Levitra om een actief leven te kunnen leiden;
7. Het is uiterst belangrijk depressies te bestrijden; daarvoor worden moderne antidepressiva gebruikt.

De lijst van geneesmiddelen zou heel lang kunnen zijn, maar men mag niet vergeten dat niet alleen geneesmiddelen nodig zijn voor de behandeling van multiple sclerose, maar ook fysiotherapie, massage en vervolgens, als zich een handicap ontwikkelt, diverse fysieke revalidatiemiddelen.

Een positieve mentale instelling en houding ten opzichte van de ziekte, alsmede voldoende en ononderbroken slaap, die ten minste 7 uur moet bedragen, zijn eveneens uiterst belangrijk. De patiënt moet zijn mobiliteit optimaliseren en mag zelfs sporten. Voltijds werk is zeer belangrijk, omdat het bijdraagt tot psychologisch comfort.

Natuurlijk is steun van de familie belangrijk, aangezien de geneeskunde nu zover is dat een vrouw met multiple sclerose zwanger kan worden en kan bevallen, aangezien dit geen invloed heeft op het risico van verergering, en multiple sclerose niet op het kind wordt overgedragen. Het is belangrijk te onthouden dat u met de juiste behandeling en tijdige behandeling van exacerbaties de symptomen van de ziekte vele jaren kunt uitstellen en een vol en actief leven kunt leiden.