*Beschouwing van de beste volgens de redactie. Over de selectiecriteria. Dit materiaal is subjectief en vormt geen reclame, noch is het een verkooppraatje. Alvorens te kopen, moet u professioneel advies inwinnen.
Misschien komt ieder mens vroeg of laat op een moment in zijn leven waarop hij zich verschillende existentiĂ«le vragen begint te stellen. Wat is de zin van het bestaan?? Waarom is de wereld zo oneerlijk?? Geest of materie is primair? Hoewel⊠we zijn een beetje opgewonden hier, zelden stellen we materialisme of idealisme in vraagâŠ
Deze vragen hebben de mensheid sinds mensenheugenis achtervolgd. En verschillende denkers uit het verleden hebben getracht daarop een antwoord te geven. Of tenminste de vragen zelf goed formuleren. Als gevolg daarvan is de geschiedenis van de mensheid beïnvloed door een groot aantal filosofen. Sommige van hun ideeën zijn tot stof vergaan en alleen in leerboeken gebleven, andere zijn belichaamd in moderne sociale instellingen, en weer andere zijn slechts een gelegenheid om hun eruditie te etaleren.
Het maakt niet uit waarom u geĂŻnteresseerd bent in deze geschiedenis van het denken â om antwoorden te zoeken op enkele van de belangrijkste vragen van het bestaan, om de samenleving en andere mensen te begrijpen, of gewoon om te pronken met de dialoogcitaten van Seneca terwijl u broccoli koopt bij Billa in de uitverkoop â we hebben een ranglijst opgesteld van de 15 beroemdste filosofen ter wereld.
Zoekmachinegegevens werden gebruikt om de ranglijst samen te stellen. De populairste filosoof is de beroemdste.
Een overzicht van âs werelds beroemdste filosofen
| Nominatie | plaats | De Denker | rangschikking |
| Beoordeling van de beroemdste filosofen ter wereld | 15 | Alvin Toffler | 4.3 |
| 14 | Arthur Schopenhauer | 4.4 | |
| 13 | Diogenes | 4.5 | |
| 12 | NiccolĂČ Machiavelli | 4.5 | |
| 11 | John Locke | 4.5 | |
| 10 | Voltaire | 4.6 | |
| 9 | Georg Wilhelm Friedrich Hegel | 4.6 | |
| 8 | René Descartes | 4.7 | |
| 7 | Friedrich Nietzsche | 4.7 | |
| 6 | Socrates | 4.7 | |
| 5 | Confucius | 4.8 | |
| 4 | Aristoteles | 4.8 | |
| 3 | Immanuel Kant | 4.9 | |
| 2 | Plato | 4.9 | |
| 1 | Karl Heinrich Marx | 5.0 |
Alvin Toffler
Beoordeling: 4.3
Alvin Toffler van de moderne school van filosofie⊠Zijn werken, gepubliceerd in de tweede helft van de 20e eeuw, beschrijven de postindustriële informatiemaatschappij en de plaats van de mens daarin. Dat is de situatie op dit moment.
In zijn inmiddels iconische werk Shock of the Future, voor het eerst gepubliceerd in 1970, beschreef Alvin Toffler wat hij noemde âde derde golfâ â een geheel nieuw soort samenleving die voortkomt uit de intellectuele revolutie. Hij voorspelde de vorming van een groot aantal subculturen, het fenomeen van de massaconsumptie, het vervagen van de grenzen tussen âproducentenâ en âconsumentenâ, maar vooral het primaat van informatie. Inderdaad, ideeĂ«n worden nu waardevoller dan welk goed ook. Hij voorspelde ook de vorming van een âconsumenteneconomieâ die het traditionele kapitalisme zou vervangen.
Ondanks het feit dat deze filosoof tijdens zijn leven niet veel populariteit genoot, hebben zijn ideeĂ«n, die nu in de wereld om hem heen worden belichaamd, Alvin Toffler bekendheid gebracht. Zijn voorspellingen â van lokaal (het effect van âfuture shockâ, uitgedrukt in irrationeel consumentengedrag met de aankoop van nieuwe iPhones elk jaar na de release, alleen om de veranderende maatschappij bij te houden) tot wereldwijd â worden nu al bewaarheid. En als je last hebt van onbegrijpelijke hoofdpijn en nooit de laatste bus kunt halen â lees zijn boeken.
Arthur Schopenhauer
Beoordeling: 4.4
Arthur Schopenhauer, een van de beroemdste vertegenwoordigers van de Duitse school van filosofen⊠Tegelijkertijd stond zijn denken haaks op dat van zijn voorgangers. Hij stond bijvoorbeeld zeer kritisch tegenover de geschriften van Kant en neigde in het algemeen naar de ideeën van het irrationalisme.
In Schopenhauers filosofie is er het idee van het onkenbare. Hij verdeelt onze wereldomgeving in eenvoudige dingen die de menselijke geest kan bevatten en sferen die eenvoudigweg onmogelijk te bevatten zijn. De neigingen tot mystiek in het denken van deze filosoof suggereren echter dat deze onkenbare sferen voor ons beschikbaar zijn via openbaring, geloof, gevoel en andere âinzichtenâ.
Deze filosoof verwierf zijn populariteit in de moderne wereld echter vooral door het idee van universeel pessimisme. Volgens zijn geschriften is het enige kennisorgaan het intellect⊠Maar daarbij wordt het aangevuld door een belangrijk kenmerk van de menselijke psyche â de wil. En het idee van universeel pessimisme is dat deze wil zinloos is, omdat onze wereld waarin jij en ik leven de slechtst mogelijke is⊠En de taak van de mens is deze wereld te doorkruisen, door âeen arena bezaaid met gloeiende sintelsâ. En het heeft geen zin om de wil om te leven te behouden, want het intellect moet beseffen dat het bestaan van de mens op aarde zijn lijden alleen maar vermenigvuldigt.
Tegelijkertijd was Arthur Schopenhauer, net als de Boeddhisten, een fel tegenstander van zelfmoord. De taak van de mens is deze wereld door te komen, niet om zijn weg te âbedriegenâ door een âarena bezaaid met brandende sintelsâ.
Diogenes
Beoordeling: 4.5
Diogenes is misschien de enige filosoof in het klassement die niet bekend staat om zijn werken, maar om zijn flamboyante gedrag⊠Hij maakte voortdurend grappen met de Atheners en trok tegelijkertijd zeer intellectuele conclusies uit deze âgrappenmakersâ.
Bijvoorbeeld, op een dag kwam hij op het stadsplein van Athene en begon een soort filosofische lezing te geven⊠Waar, niemand luisterde naar hem. Diogenes huilde toen als een vogel â en een menigte toeschouwers verzamelde zich om hem heen. En hij bekritiseerde hen â alsof hij belangrijke dingen vertelde, luisterde niemand naar hem, maar het was genoeg om te brullen als een onredelijke vogel â en hier stonden Atheners met open monden.
Diogenes was de stichter van de school van de Cynici, een bijzondere school van de filosofie die ontstond in de lagere klassen. De cynici verachtten de wereld en het traditionele wereldbeeld en prezen hun armoede aan als een symbool, als een afwijzing van plezier, van de staat en de publieke moraal. Diogenes zocht hierin ook de deugd, en beschouwde het doel van de mens als bevrijding van de goederen die van bovenaf, door de maatschappij of door het fortuin werden gegeven.
Daarom kan Diogenesâ wereldbeeld nauwelijks cynisch worden genoemd in de moderne zin van het woord, maar eerder epatisch en ascetisch, ascetisch en kritisch ten aanzien van het fortuin, de maatschappij en de voordelen die zij biedt.
Niccolo Machiavelli
Beoordeling: 4.5
NiccolĂČ Machiavelli is een van de beroemdste filosofen die de ideeĂ«n over staat en menselijk bestuur heeft bestudeerd. Het grootste deel van zijn werken is gewijd aan kritiek en redeneringen over de activiteiten van verschillende heersers uit de oudheid, de oudheid en de moderne tijd (ten tijde van het leven van de auteur, d.w.z. het begin van de 16e eeuw).
Niccolo Machiavelliâs beroemdste werk is De Prins. Hierin beschrijft hij zowel de manieren waarop de macht wordt gegrepen als de methoden van regeren, en geeft hij een portret van het ideale hoofd van. En kenmerkend is dat de ideeĂ«n die Machiavelli in dat werk publiceerde, hun relevantie tot op de dag van vandaag niet hebben verloren. Volgens hem zijn er verschillende manieren om aan de macht te komen â wapens, geweld, geluk⊠En omdat het fortuin geen macht heeft over de mens, geeft de Soeverein manieren om succes te behalen door het gebruik van geweld⊠Volgens Machiavelli moet een goede heerser soms worden vergeleken met een dier â en de Italiaanse filosoof had een bijzondere eerbied voor vossen en leeuwen.
Volgens Niccolo Machiavelli waarderen de mensen een succesvolle heerser meer dan een deugdzame, omdat het succes van een staat leidt tot de welvaart van de hele samenleving, terwijl de deugdzaamheid van een vorst alleen leidt tot de welvaart van bepaalde groepen. En het manifesteert zich in de moderne maatschappij. Zelfs heersers die wreed zijn tegen hun eigen volk zijn gerechtvaardigd wanneer hun land op een of ander gebied een zeker succes boekt.
John Locke
Beoordeling: 4.5
John Locke, de Engelse filosoof en verlichter, een van de grondleggers van de liberale beweging. Zijn ideeën over mensenrechten en vrijheden zijn bijvoorbeeld terug te vinden in de Verklaring van Jefferson en Washington, een belangrijk Amerikaans staatsdocument.
Maar de hoofdlijn van John Lockeâs denken betreft de vorming van de menselijke geest. Hij leidde het idee van de tab af
- een rasa â âeen schone leiâ. Ieder mens wordt geboren met een zuivere geest en vult die gedurende het hele leven met zijn of haar eigen ervaringen, bestaande uit singuliere waarnemingen. Volgens John Locke zijn menselijke gevoelens primair en hebben ze voorrang op de rede⊠Bijgevolg worden dezelfde voorwerpen door verschillende mensen verschillend waargenomen.
- De mensheid. Elke persoonlijkheid is de som van de ervaringen die men in zichzelf opdoet. En het is vereist dat het gericht is op de mensheid;
- Justitie. De maatschappij en het individu worden gedomineerd door de waarheid, niet door hun eigen aspiraties;
- Loyaliteit aan de klant. De samenleving berust op rituelen die moeten worden nageleefd. Bijvoorbeeld, eerbied tonen voor ouders;
- Prudence. Een mens moet de gevolgen van zijn daden kunnen overzien;
- Integriteit. Handelingen moeten oprecht worden uitgevoerd, met alleen goede bedoelingen.
- Tegenstellingen impliceren het bestaan van elkaar â zoals slaap en waakzaamheid, bijvoorbeeld. Daarom moet de dood worden aangevuld met onsterfelijkheid;
- Er zijn universele concepten, zoals âschoonheidâ en ârechtvaardigheidâ zonder drager. En als men ze kent, moet men ze ergens leren. Plato dacht dat de ziel vóór de geboorte zich bewust was van absolute essenties, wat haar onsterfelijkheid bevestigt;
- Aangezien in de vereniging van lichaam en ziel de ziel heerst en het lichaam daaraan ondergeschikt is, betekent dit dat de ziel dicht bij de goddelijke essenties staat. Onsterfelijkheid, in het algemeen;
- De ziel is een eidos, het idee van leven; de grondoorzaak van het bestaan van het lichaam. En het betekent dat zijn wezen verder reikt dan de grenzen van de bewuste wereld.
- De eenheid en de strijd van tegenstellingen. Elk onderzocht object heeft een innerlijke bron van ontwikkeling. Het wordt âin beweging gebrachtâ door de strijd van tegenstellingen, die tegelijkertijd onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn;
- De overgang van kwantiteit naar kwaliteit. Kwantiteit is onverschillig voor het zijn, maar kwaliteit bepaalt het. Daarom gaat de ene maatregel over in de andere;
- De negatie van de negatie. Bij de evolutie van een maatregel, object of verschijnsel is elke nieuwe stap een negatie van de vorige, maar tegelijkertijd heeft de ontwikkeling zelf een progressief-repetitief (spiraalvormig cyclisch) karakter.
- Hegelâs materialistische benadering van de dialectiek leidde Karl Heinrich Marx tot de concepten van een nieuwe sociale orde â communisme (socialisme). Daarbij bekritiseerde hij het utopisch socialisme en noemde zijn eigen wetenschappelijke. Marx dacht dat de sociale orde die hij creĂ«erde voortkwam uit de ideeĂ«n van de klassieke Duitse filosofen.
Het basisproduct van het denken als eigenschap van de ziel, volgens John Locke, zijn ideeĂ«n. Zij vloeien voort uit zowel externe als interne ervaringen. Eenvoudige ideeĂ«n worden verder gevouwen tot complexe, meer ambitieuze ideeĂ«n. Ervaring was de enige bron van zulke gedachten, en er kon geen âfantasieâ of mystiek in voorkomen.
In andere geschriften onderzoekt John Locke de ideeën van de staat⊠Volgens hem is de enige staat die voor de mens het bereiken waard is, volledige vrijheid. Mensen moeten het volledige recht hebben om over hun eigendom te beschikken en om. Geen enkele man in de samenleving mag een dienaar of vazal zijn, niet alleen van een andere persoon, maar ook van een staatsinstelling⊠Dit moet zich bijvoorbeeld uiten in vrij verkeer of het beheer van eigendommen.
John Lockeâs ideeĂ«n krijgen nu een tweede geboorte⊠Ook omdat steeds meer presidenten en staatshoofden het liberalisme en het libertarisme als hun belangrijkste ideologie kiezenâŠ
Voltaire
Beoordeling: 4.6
Voltaire was een van Frankrijks beroemdste filosofen. Het waren zijn ideeën en geschriften die de vorming van de Verlichting beïnvloedden. Tegelijkertijd stonden zij tijdens Voltaires leven (eerste helft van de 18e eeuw) zeer kritisch tegenover het huidige sociale en politieke systeem.
Volgens Voltaire was een rechtvaardige samenleving gebaseerd op drie grondbeginselen: vrijheid, gelijkheid en broederschap. En elk stond tegenover de eigenlijke sociale laag⊠Het feodalisme werd gekenmerkt door ongelijkheid, en de invloed van de kerk werd gekenmerkt door onvrijheid. Maar Voltaire begreep zelf dat elke maatschappij die het fenomeen eigendom vertoonde, gedoemd was te verdelen in rijk en armâŠ
Volgens Voltaire zou vrijheid dus in de plaats kunnen komen van eigendom⊠Mensen moeten het recht hebben om te kiezen voor wie ze werken. Deze vrijheid van arbeid zou hen helpen eigendom te verkrijgen zonder het daadwerkelijk te hebben.
Voltaire was een sterke criticus van religie. Volgens hem was de kerk onder andere schuldig aan de tweedeling van de samenleving⊠Maar hij had ook kritiek op het atheïsme. In een verlichte samenleving moet er volgens deze filosoof vrijheid van godsdienst zijn⊠Voltaire riep op tot broederlijke eenheid van verschillende confessies.
Voltaireâs sociale en politieke geschriften gaven vorm aan het idee van een gecontroleerde monarchie, die later constitutioneel werd. En in de 19e en 20e eeuw kozen steeds meer staten voor deze manier van regeren.
Georg Wilhelm Friedrich Hegel
Beoordeling: 4.6
Georg Wilhelm Friedrich Hegel, beter bekend onder zijn achternaam, was een van de filosofen van de Duitse klassieke school en stichter van de Duitse Idealistische school. De ideeën van deze denkschool impliceren de suprematie van geest en ziel. Absoluut idealisme is duidelijk in de geschriften van Hegel, deze filosoof geloofde dat alle werkelijke dingen neigden naar de triomf van de filosofie en het pure denken.
Het basisidee van Hegels filosofie is de triomf van de rede. Hij beschouwde de hele omringende natuur als een deel van het absolute idee, beschouwde de gebeurtenissen als voorwaarden en veranderde willekeur in noodzaak. Een belangrijk kenmerk van Hegels idealisme is het idee dat in verschillende stadia van de menselijke geschiedenis elk afzonderlijk volk kan worden beschouwd als drager van het wereldintellect.
Hegels basisopvatting van het denken is dat de absolute idee drie ontwikkelingsstadia doormaakt. De eerste is zijn bestaan in zijn eigen âholâ, in wezen een volledige primordialiteit. De tweede is de overgang naar âanders-zijnâ, de transformatie in natuurlijke verschijnselen en omringende objecten. En de laatste â de veralgemening van het absolute idee in de vorm van de werkelijke wereld in het menselijk bewustzijn.
René Descartes
Beoordeling: 4.7
René Descartes was een Franse filosoof, denker, ontdekkingsreiziger en wiskundige. Geboren in 1596, heeft zijn werk het culturele en wetenschappelijke paradigma van de Middeleeuwen aanzienlijk beïnvloed. En direct in de filosofie staat hij bekend als de schepper van de methode van de radicale twijfel.
Descartesâ taak was om de grondslagen van alle kennis zo te definiĂ«ren dat er geen enkele twijfel mogelijk was. In principe is deze denkwijze gebaseerd op het oude Griekse scepticisme, maar de Franse filosoof ontwikkelde het. En hij is het duidelijkst in zijn pogingen om het bestaan van God te bewijzen (of te weerleggen)âŠ
Descartes leidt het bewijs van het bestaan van God af uit het idee van de onvolmaaktheid van de mens. Aangezien de mens zichzelf als onvolmaakt kan herkennen, is hij in staat zichzelf te vergelijken met een volmaakter wezen dat hem misschien geschapen heeft. God bestaat, volgens Descartes, gedeeltelijk vanwege het bestaan van het idee van hemâŠ
Veel van de ideeën van René Descartes vormden de basis van de Europese filosofie. Hij leidde de notie af van een volmaakt wezen (God), de scheiding tussen materie en rede, een oneindig heelal, en het algemeen welzijn dat zich manifesteert in de noodzaak van het menselijk bestaan in solidariteit met de rest van de wereld.
Friedrich Nietzsche
Beoordeling: 4.7
Friedrich Nietzsche is niet alleen een vertegenwoordiger van de Duitse school van filosofen⊠Hij zette zelfs een eigen beweging op die vandaag de dag onacademisch is, maar toen ze werd opgericht raakte ze een snaar bij veel van de denkers van zijn tijd.
Friedrich Nietzsche zelf hield zich niet aan een bepaalde filosofische stroming. Elementen van nihilisme (verwerping van conventionele waarden), elementen van metafysica en perspectivisch subjectivisme zijn te vinden in zijn geschriften. Maar hij is vooral bekend om twee ideeĂ«n â die van de superman en die van de dood van God.
Het idee van de superman is gebaseerd op het idee van versnippering van het menselijk bestaan⊠De superman is een wezen dat de wereld herovert⊠Hij is een schepper, schepper van nieuwe ontwikkelingsvectoren⊠Hij hoeft zijn leven niet op te splitsen in de vervulling van enkelvoudige behoeften, omdat diezelfde behoeften niet bestaan. Het idee van de superman wordt weerspiegeld in de moderne wereld â als een symbiose van de geest en de machine, als een versterking van het intellect door technologische oplossingen.
Het idee âGod is doodâ is een element van nihilisme⊠Volgens Nietzsche hebben moderne mensen de waarde verloren van morele referentiepunten gebaseerd op bovennatuurlijke concepten. De dood van God komt tot uiting in het feit dat mensen de garantie van de goedheid van het zijn niet meer voelen, ideeĂ«n over vergevende wezens of concepten kunnen de mens niet meer bevredigen.
Socrates
Beoordeling: 4.7
Socrates was een oude, Griekse filosoof die de denkrichting van een heel land veranderde. Vóór Socrates probeerden de mensen de natuur, haar verschijnselen en betekenissen te begrijpen, maar na hem richtten zij hun aandacht op hun eigen geest, gevoelens en persoonlijkheid.
Daarom noemen veel geleerden Socrates de eerste filosoof in de klassieke zin van het woord. Zijn geschriften zijn gericht op reflectie, de studie van het zelf, het zoeken naar antwoorden op existentiĂ«le zijnsvragen. Socratesâ filosofische leer onderzoekt zijn eigen principes en methoden.
De centrale gedachte van Socrates is het primaat van kennis en het zoeken naar waarheid. Hij onderzoekt de morele deugden, met behulp van de meest populaire techniek van die tijd â dialectisch debat. Daarom zijn de werken van Socrates niet rechtstreeks bewaard gebleven, en kunnen zijn filosofische ideeĂ«n alleen worden beoordeeld aan de hand van de geschriften van zijn tijdgenoten en volgelingen.
Inzicht in Socratesâ denken kan worden verkregen uit zijn âparadoxenâ â korte uitspraken die in tegenspraak lijken met het gezond verstand. Deze filosoof stelde dat het kwaad voortkomt uit een gebrek aan kennis van de deugd, en dat ieder mens niet uit vrije wil kwaad wil doen. De deugd die hij kennis noemde.
Socrates staat bekend als een van de grondleggers van het MayaĂŻsme, een methode om kennis te verwerven door middel van argumenten die een kritische houding ten opzichte van dogmatisme inhoudt. Hij stelde zijn tegenstanders verhelderende vragen en bracht ze samen tot een definitief antwoord.
Confucius
Beoordeling: 4.8
Confucius was de beroemdste oosterse filosoof wiens geschriften en denkwijze de basis vormden van het confucianisme. Dit onderwijs omvatte ethiek, politiek, wetenschap, wereldbeeld, levenswijze en zelfs religie â en is nu niet alleen in China gebruikelijk, maar ook in Japan en Korea.
De belangrijkste ideeën van Confucius beschrijven het creëren van een ideale, harmonieuze samenleving waarin er voor elk individu een plaats en functie is. Het is gebaseerd op de begrippen loyaliteit en wederzijds respect. Confucius onderscheidde vijf constanten van een rechtschapen man die een plaats heeft in deze maatschappij:
Veel elementen van de leer van Confucius zijn ook terug te vinden in de Westerse filosofie. Hij werd echter niet altijd met enthousiasme bekeken. Hegel noemde bijvoorbeeld het confucianisme en zijn aanhangers âwandelende moraalâ, en noemde de bovenstaande lijst van constanten een verzameling gemeenplaatsen van vitale wijsheid zonder enige metafysica.
Aristoteles
Beoordeling: 4.8
Aristoteles was een filosoof, ontdekkingsreiziger en denker uit het oude Griekenland, die zijn stempel drukte op bijna elk gebied van de menselijke kennis: wiskunde, natuurkunde, politiek, logica en nog veel meer.
Ondanks het feit dat Aristoteles een leerling was van Plato, die op zijn beurt onder Socrates studeerde, richt deze filosoof zich in zijn werk voornamelijk op de natuur en de wereld om hem heen. In de Metafysica bijvoorbeeld beschouwt hij vier hoofdoorzaken â allereerst materie, vorm, actie en doel. Tegelijkertijd noemt hij God als de eerste beweger, omdat alle begin is van hem.
Aristoteles zag God niet als een almachtig oorspronkelijk wezen, maar als de oorsprong van alle dingen â een of andere substantie, universeel en ondefinieerbaar voor de zintuigen en het verstand. Deze bevat de andere vier oorzaken, die materie, vorm, actie en doel scheppen.
Bovendien onderzoekt Aristoteles actief zijn en existentiĂ«le vragen. Hij onderscheidt denken en zijn elementen â logica, concepten en oordeel. Het zijn is onlosmakelijk verbonden met het bewustzijn en manifesteert zich door gevoel, herinnering en gewoonte. Aristoteles ontwikkelde ook een systeem van deugden, die hij verdeelde in ethische en cognitieve. De eerste zijn een reeks eigenschappen die eigen zijn aan de mens. De laatste is een manier van handelen waarbij mensen zich in alle situaties zo goed mogelijk gedragenâŠ
Immanuel Kant
Beoordeling: 4.9
Immanuel Kant, een van de grondleggers van de Duitse klassieke filosofie. In zijn epistemologie verwierp hij de dogmatische methodologie van kennis en stelde hij voor de klassieke concepten te bekritiseren, waarbij hij zich concentreerde op het onderzoek van de rede zelf.
Het beroemdste werk van Immanuel Kant is natuurlijk de Kritiek van de zuivere rede. Daarin overwoog de auteur de mogelijkheid van ware kennis die niet gebonden is aan ervaring en onderzoek, a priori. Later begon Kant existentiële vragen te stellen, maar stopte niet met het bestuderen van de manieren van weten⊠Hij stelde dat cognitie gebaseerd is op het onderwerp van de cognitie.
Volgens Kant bestuderen we objecten niet rechtstreeks, maar hun fenomenen â onze eigen ervaring gevormd in de studie van een object. Er is ook een conflict tussen rede en ervaring. En om dit te bevestigen leidt Kant vier antinomieĂ«n af â oordelen die zichzelf weerleggen. Om deze tegenstellingen te verzoenen stelt de filosoof voor een beroep te doen op het geloof, omdat de wetenschap niet almachtig is en ze niet kan verklaren.
Het is vermeldenswaard dat de moderne wetenschappelijke kennis de antinomieĂ«n van Kant weerlegt. Ooit waren ze echter nogal âschokkendâ omdat ze de noodzaak van religie vanuit een verkennend oogpunt suggereerden.
Plato
Beoordeling: 4.9
Plato was een van de weinige oude Griekse filosofen wiens werk in zijn volledige vorm tot op heden bewaard is gebleven. Als leerling van Socrates wendde hij zich tot de studie van de rede â en werd zo een van de grondleggers van het Idealisme.
In zijn geschriften ontkende hij de sociale opvatting van het zijn. Volgens Plato kan âzijnâ alleen gezien worden in enkele absolute entiteiten die niet gebonden zijn aan tijd en ruimte. De filosoof noemde ze âeidosâ of âideeĂ«nâ.
De wereld bestaat volgens Plato uit drie elementen (geslachten) â eidos, eeuwig en buiten de ruimte bestaand; dingen die tijdens hun leven veranderen; en de ruimte waarin deze dingen bestaan. Dit standpunt komt bijzonder duidelijk naar voren in de dialoog âTimaeusâ, waar de denker zijn opvatting over het universum beschrijft.
In Parmenides wordt gesteld dat de wereld van de ideeĂ«n los van het materiĂ«le universum bestaat. Deze sferen staan tegenover elkaar. En daarom kunnen moderne geleerden van Plato niet precies bepalen hoe hij de wereld voorstelde â want als de universa tegenover elkaar staan, hoe is er dan Ă©Ă©n ruimte?
Ook Plato bestudeerde de ziel en leidde 4 argumenten af die de onsterfelijkheid ervan bevestigen:
In zijn filosofische onderzoekingen gebruikte Plato de methode van kennis als dialectiek. Daarom zijn de meeste van zijn geschriften geschreven in de vorm van een dialoog, waarin het ene personage het andere bevraagt of tegenspreekt.
Karl Heinrich Marx
Beoordeling: 5.0
Karl Heinrich Marx wordt vaak vooral bestudeerd als econoom, auteur van vele werken over politieke economie en de man die het Kapitaal schreef. Maar hij is een filosoof. Behalve dat zijn denken zich niet bezighoudt met existentiĂ«le vragen, maar met de eigenaardigheden van de organisatie van de maatschappijâŠ
Marxâ ideeĂ«n komen voort uit Hegelâs gedachten. Hij geloofde dat de mens zich kon ontwikkelen van het niveau van subjectief denken tot het niveau van absolute speculatie. Hegel noemde deze weg âfenomenologieâ, en zijn logica âdialectiekâ. Marx van zijn kant eiste dat dit denken werd âomgedraaidâ.
Het was dus Marx die aan de basis stond van de materialistische dialectiek als wetenschap. Volgens hem ontwikkelt het menselijk denken zich volgens dezelfde wetten als de omringende werkelijkheid. Bovendien verschijnt het bewustzijn als een afspiegeling van het bestaan (maatschappij en natuur). Samen met zijn kameraden leidde Karl Marx de drie wetten van de materialistische dialectiek af:
Wie zijn enkele van de beroemdste filosofen ter wereld en wat waren hun belangrijkste bijdragen aan de filosofie?