3D-printers, of 3D-printers, zijn apparaten om driedimensionale modellen te maken. De zeer gespecialiseerde apparaten hebben onbegrensde mogelijkheden en worden nu op elk gebied van het moderne leven gebruikt. Een paar jaar geleden kwamen 3D-printers ook beschikbaar voor thuisgebruik, waardoor sommige kleine bedrijven…
Inleiding geschiedenis
De geschiedenis van dergelijke machines ontstond in het midden van de jaren ’80 van de vorige eeuw, maar slechte ontwikkeling van computertechnologie “bevroor” de actieve introductie van driedimensionale afdrukken in het huis en de productie.
3D-printers zijn pas in 2005 concreet van start gegaan, samen met de vooruitgang in computermogelijkheden. De eerste 3D printer werd toen onthuld aan het publiek in kleur werd afgedrukt. Vervolgens heeft de techniek vele veranderingen ondergaan, is er moderne software ontwikkeld om het drukproces te controleren. Hierdoor hebben gebruikers toegang tot een functionele eenheid die telefoonhoesjes of nieuwe 3D-printers kan “printen”.
Eerste 3D printer
Hoe het werkt
Het algemene principe van een 3D-printer is theoretisch eenvoudig en ongecompliceerd. In 3D-modelleringssoftware wordt een object of een deel van een object gecreëerd (grote modellen worden opgedeeld in verschillende elementen). Het bestand wordt dan voor verwerking naar een gespecialiseerd programma gestuurd (om een G-code te vormen), waarna de techniek in werking treedt. G-code verdeelt het digitale model in honderden horizontale paden en bepaalt het pad voor de drukwagen. Het gesmolten materiaal wordt laag voor laag op het substraat aangebracht, waardoor een tastbaar object ontstaat.
Schematische voorstelling van een 3D-printer
Er zijn in totaal zeven belangrijke technologieën die voor 3D-printen worden gebruikt, maar de meeste daarvan worden alleen in industriële toepassingen gebruikt. Er zijn relatief compacte en goedkope apparaten ontwikkeld voor hobbyisten en kleine bedrijven.
- Technologie Gesmolten Afzetting Modellering (aka FDM printers) werden de meest gebruikte voor 3D modelleren en koken. het materiaal wordt opgewarmd en via de spuitmond van de printkop naar het platform gebracht. Het object “groeit” op een plat oppervlak en zijn grootte wordt beperkt door de parameters van het platform.
Alles over hoe moderne printers voor driedimensionaal “plastic printen” werken kunt u leren van de thematische video, zoals deze. Ze demonstreren ook vaak hoe de machine werkt met verschillende materialen om een voorwerp te produceren.
Controle van het drukproces
De gebruiker moet meestal een aantal aanpassingen doen net voordat het afdrukken begint.
- De apparatuur wordt via een USB-kabel op een PC aangesloten.
- Nozzle en platform bewegingen zijn gekalibreerd.
- Instellen en regelen van platform- en sproeierverwarming.
- Controle van de temperatuurverhouding.
- Het afdrukproces beheren (extruder) – de toevoersnelheid aanpassen, de plastic spoelen vervangen.
Bediening van het printen gaat via de PC. De gebruiker heeft speciale software nodig om een object te creëren van idee tot resultaat 3D-modelleringssoftware en controle van het apparaat.
De moderne technologie maakt het nog niet mogelijk een printer te maken waarbij alle handelingen worden uitgevoerd door op een paar toetsen te drukken, dus moet je veel specifieke programma’s en de basis van het modelleren leren.
Alvorens te beginnen met afdrukken, kalibreert de operator de printer door deze af te stellen ten opzichte van het tafelblad. De basisfirmware van de printer biedt een aantal standaardinstellingen en de gebruiker kan, afhankelijk van het gebruikte materiaal, preciezere instellingen aanbrengen. Voor het maken van driedimensionale elementen op basis van ABS of PLA wordt bijvoorbeeld een andere smelttemperatuur ingesteld. Operator controleert de werking via software tijdens het drukproces. Het hele proces van het maken van een model kan enkele uren tot vierentwintig uur duren. De belangrijkste factor hierbij is de nauwkeurigheid van de uitvoering: nauwkeurige objecten met gedetailleerde tekening nemen meer tijd in beslag dan grovere.
Schijven voor auto’s
Een kopie van een beeldhouwwerk van Michelangelo
Volumetrische modellering wordt ook gebruikt in de juwelenindustrie en op alle gebieden van ontwerp en engineering.
Het tweede nadeel van de 3D-printer is zijn afmetingen. In de handel zijn compacte modellen verkrijgbaar, maar hun afdruklimieten zijn te bescheiden, hoewel zij zeer geschikt zijn voor de productie van installaties of architectonische projecten in delen.
Natuurlijk, als speelgoed om een 3D-printer te kopen is niet rationeel, de gemiddelde kosten van modellen in het lage segment meer dan 30 000 roebel. De aankoop zal rendabel zijn als de uitNederlandting een specifieke taak vervult: winst opleveren, vaardigheden ontwikkelen, onderwijs geven, creatief zijn, helpen bij het werk.
In de nabije toekomst kunnen nieuwe ontwikkelingen op dit gebied worden verwacht. Vandaag is het al mogelijk om echte huizen te printen van een eenvoudige mortel. Uiteraard is dergelijke apparatuur niet beschikbaar voor huishoudelijk gebruik, maar alleen al het gebruik van nieuwe drukmaterialen belooft een methodische uitbreiding van volumedrukwerk in eigen land.
Wat zijn enkele van de belangrijkste toepassingen waarbij het grote potentieel van 3D-printers voor volumeprinten kan worden benut?