Acidanthera: Aanplant en verzorging

Bloemen die bloeien in de late zomer en vroege herfst zijn een uitbarsting van kleur, maar meestal verstoken van geur. Acidanthera is een mooie uitzondering. De zoete, onopvallende geur is duidelijk waarneembaar en trekt veel insecten aan. Er is een speciale charme in de acidanthera bloei. Iedereen die ooit een gladiool heeft geplant, kan met de verzorging ervan omgaan.

Botanische beschrijving

Acidanthera betekent een scherpe bloem in het Grieks. De reden voor zijn naam zijn de puntige bloemblaadjes. Vond de plant in Oost-Afrika door de Duitse bioloog Christian Hoxtetter in 1844. Hij beschreef Acidanthera bicolor als een apart geslacht. De volgende vermelding van de bloem dateert uit 1925, toen een paar exotische bollen door de Britse ambassadeur in Ethiopië, kapitein Erskine, werden opgestuurd naar de familie Kelway, die een grote Engelse kas bezat die gespecialiseerd was in het kweken van gladiolen. Zij introduceerden niet alleen Acidanthera in de cultuur, maar gaven het ook een nieuwe naam, Gladiolus Muriel, naar de vrouw van de ambassadeur. Binnen 7 jaar had het al de prestigieuze AGM award gewonnen, die de Royal Horticultural Society toekent aan planten met uitstekende vitaliteit, kwaliteit van decoratie en gemak van vermeerdering. Acidanthera werd populair in Europa en later in Nederland.Biologische kenmerken van de plant:

1. De totale hoogte is 1 meter, inclusief de 60 cm lange zwaardvormige bladeren, die per soort verschillen;

2. Spitsvormige bloeiwijzen met tot 10, maar meestal 6 bloemen;

3. sneeuwwitte bloemen met een donkerrode, paarse of bijna zwarte vlek in het midden hebben zes puntige bloemblaadjes; de bovenste is licht overhangend;

4. De bloemen, tot 8 cm in diameter, lijken zowel op een narcis als op een gladiool;

5. De organen van vegetatieve vermeerdering zijn melkachtige knollen met een diameter tot 5 cm, bedekt met een lichtbruine reticulaire schede.

De bloei begint laat in de zomer. Als het koud en regenachtig is, krijg je misschien geen knoppen.

Volgens de moderne classificatie behoren de Acidanthera tot de Irisfamilie en het geslacht Spaznik. Het is een aparte soort met 40 variëteiten. De meest voorkomende kwekers van Acidanthera bicolor, maar andere zijn net zo interessant.

Een verscheidenheid aan Gladiolussoorten

Elk is een perkornament, maar deze exotische bloem is nog steeds moeilijk verkrijgbaar: tuincentra bieden alleen Acidanthera bicolor bollen aan. Deze plant wordt 1,2 m hoog met zwaardvormig, lichtgroen blad en grote, sneeuwwitte of crèmekleurige bloemen met een uitgesproken contrast in het centrum. Sterk geurend.

Er zijn andere soorten in de natuur:

1. . Tropisch (Gladiolus aequinoctia

2. s) – planthoogte 1,3 m, bladeren geribbeld, elk van de zes bloemen met een lange buis die wit gekleurd is, met karmozijnpaarse vlekken op de bloemblaadjes;

3. . Gladiolus floribundus is een kleine plant met slanke bladeren, slechts 2 witte bloemen, die een paarsachtige tint hebben en een hangende vorm. Hij is niet algemeen in cultuur;

4. . Kleinbloemige (Gladiolus floribundus) – vergelijkbaar met de vorige soort, maar met een rode tint aan de bloemen;

5. . Korte buis (Gladiolus gueinzii) – bloemen purperpaars, zeer helder, tot 4 bloemen aan de steel, niet in cultuur gevonden, veelbelovend voor hybridisatie;

6. . rosy-white (Geissorhiza roseoalba) – sneeuwwitte bloem versierd met karmozijnrode strepen, in cultuur gebracht, maar zeldzaam;

7. . Ixia panicum

   (Geissorhiza roseoalba) – natuurlijke habitat op het Kaapse schiereiland, de witte bloemen vertonen duidelijke strepen van purperrood;

   • . De witte Gladiolus candidus heeft een intense geur en sneeuwwitte bloemen.

Aangezien gladiolen en acidanthera nauw verwant zijn, hebben veredelaars herhaaldelijk geprobeerd ze te kruisen. Ze bleken succesvol, en een nieuwe bloem, genaamd gladanthera, was geboren… Hij ontleent zijn bloemvorm aan de gladiool, en zijn geur aan de acidanthra.

Hoe gebruik je Acidanthera

Een delicate bloeier en het hoogtepunt van het bed. De groene bladeren vormen een goede achtergrond voor andere planten en in de bloei is hij gewoon onverslaanbaar en geeft hij een feestelijk tintje aan elk perk of bloemperk. Een eiland bloembed van Acidanthera in een gazon zal onvermijdelijk de aandacht trekken. Geschikt voor de aromatische tuin, staat goed in een container en gaat lang mee in stekken. Deze zuidelijke bloeiende plant kan ook als potplant in de kamer groeien, mits hij de juiste omstandigheden heeft: los, voedzaam substraat, bewatering en voedingsstoffen. De bloem voelt zich goed in kassen en verwarmde winterkassen. Het kan ook gebruikt worden als gors.

Acidanthera agronomie

Het kan geen grillige bloem worden genoemd, maar het heeft wel bepaalde voorkeuren.

locatiekeuze en bodem

Zelfs op een open plek kan de bloem in de regenachtige zomer te weinig licht krijgen, en nog meer als hij in de schaduw is geplant. Direct zonlicht op de middag is niet de beste optie, beter is het om de plant een paar uur in de schaduw te zetten Gevaarlijk voor de geurende gladiolen en tocht. In een gebied waar het water vaak stagneert, zullen de wortels en bollen weken en rotten.

De grond moet licht, lucht- en waterdoorlatend, voedzaam en licht zuur zijn. Hij groeit het best op zand of zandige leem met voldoende verteerd organisch materiaal.

Het planten van de zure gladiool

De grond wordt voorbereid vanaf de herfst – ploeg tot een diepte van 30 cm, breng eerst een tien-liter emmer compost, alleen goed gerijpt, of mulch, tot 5 kg oude niet minder dan zes maanden zaagsel per vierkante meter. . Op zware gronden, turf en zand toevoegen – elk een emmer op dezelfde plaats.Breng minerale meststoffen aan (per sq. .):

1. 2 eetlepels. . Superfosfaat;

2. 1 st. . Kaliumsulfaat of as – 5 eetlepels. .;

3. In het voorjaar, voor het losmaken van 1 el. . Ureum.

Voorbereiding van de bollen

1. Haal de bollen 2 weken voor het planten uit de opslag en bewaar ze bij kamertemperatuur om ze wakker te maken;

2. Twee tot drie dagen voor het planten maakt u de bollen uit hun omhulsel los, inspecteert u ze, sorteert u ze op grootte en laat u ze in de zon op de vensterbank groeien – zo beschermt u ze tegen ziekten en plagen;

3. De bollen aanvullend behandelen met een oplossing van Fitosporin, Epin of Zircon (verdund en laten inwerken volgens de gebruiksaanwijzing).

Planttijden vallen gewoonlijk samen met die van gladiolen. De bollen worden geplaatst in grond die is opgewarmd tot 10 graden of meer. Maar frequente koudegolven in het voorjaar kunnen een negatief effect hebben op de ontwikkeling van planten. Ervaren kwekers raden daarom aan de bollen in potten te planten – tot 6 stuks per stuk, ze 3 cm onder water te zetten en op een lichte en warme plaats te zetten. Dit moet in maart gebeuren. En eind mei gaan de planten de grond in…

Plant algoritme:

1. Als de grond op de site besmet is met schimmelinfecties, wordt deze vóór het planten overgoten met een oplossing van fungicide, “Fitosporin” is geschikt (verdund volgens de instructies);

2. diepte – 3 bolhoogtes;

3. De afstand bedraagt 10-15 cm; hoe groter het plantgoed, hoe groter de afstand;

4. Leg een drainerende laag zand onder elke bol – 1-2 cm;

5. Hetzelfde mengsel met de aarde en vul de bollen ermee;

6. water geven;

7. Mulch met turf – een laag van 2-3 cm zodat de zaailingen ongehinderd boven de grond kunnen uitkomen.

Acidanthera – compacte plant, neemt niet veel ruimte in. Ze worden het best geplant in “bossen”, niet in rijen,

Verzorging in de zomer

Acidanthera verdraagt droge grond, maar te veel vocht verhoogt de kans op schimmelziekten. Daarom wordt bij het water geven een “gulden middenweg” gevonden – bevochtig de grond wanneer de bovenlaag een beetje uitdroogt. Het is belangrijk om de waterdruppels weg te houden van de bladeren en stengels om zonnebrand te voorkomen. Na elke besproeiing de bollen losmaken en tegelijkertijd het onkruid verwijderen. Mulchen – met turf, humus of ontbonden organisch materiaal. Een mulchlaag van versnipperde boomschors ziet er geweldig uit.

Het acidanthra wortelstelsel is goed ontwikkeld,Maar de plant heeft nog steeds extra voeding nodig:

1. onmiddellijk na het uitkomen van de spruiten – stikstof, een oplossing van ureum of ureum (verdund volgens de instructies) volstaat;

2. breng dan vóór de bloei een complexe minerale meststof aan, bij droog weer in de vorm van een oplossing, bij regen worden ze gewoon op de grond gestrooid en door losmaken opgenomen;

3. Tijdens de opkomst van de bloemstengels heeft Acidanthra fosfor en kalium nodig.

Na de bloei moeten de planten worden voorbereid op een rustperiode:

1. Snijd de bloemstelen en een deel van de bladeren af, zodat alleen de onderste bladeren overblijven;

2. minder water geven;

3. Niet bemesten.

Bagger de bollen in de herfst.

Wanneer en hoe de bollen te rooien

Veel tuincentra beschrijven Acidanthera als een overwinterende gladiool. Maar dit is niet waar: De plant verdraagt geen temperaturen onder de 2 graden. Hij kan alleen overwinteren in de grond waar de grond niet bevriest. Dat krijgen we niet elk jaar, zelfs niet in het zuiden. Daarom moeten de bollen worden gerooid voor de winter.

Begin na de eerste lichte vorst:

1. De planten worden opgeraapt met een hooivork, waarbij men probeert de grond en de wortels daar te bewaren, en bij voorkeur is de grond dan droog;

2. Hij wordt zorgvuldig met de hand verwijderd, waarbij alle wortels, zelfs de kleinste, van de babyplantjes worden gescheiden;

3. snij het bovenste deel af, zodat een stronk van 2 cm overblijft;

4. Week het plantgoed in een fungicide-oplossing (verdunnen en behandelen zoals voorgeschreven)

5. laat de bollen 30 minuten weken in een oplossing van carbofos (40 g per 10 liter water) – tripsbestrijding.

De bollen moeten nu een maand drogen. De kamertemperatuur moet ongeveer 20 graden Celsius zijn en er moet een goede luchtcirculatie zijn. Gedurende deze tijd vormen de bollen de bloemknoppen van het volgende seizoen. Verwijder na het drogen verdorde wortels en de oude bodem, maar laat de droge schaal onaangeroerd tot het voorjaar.

De bollen bewaren

Het belangrijkste tijdens de opslag is dat de bollen niet uitdrogen, wegrotten en vroegtijdig uit de rustperiode komen. Ze moeten worden verpakt in stoffen zakken of papieren zakken. Bollen bewaren goed in dozen gevuld met droog zand, turf of zaagsel bij een temperatuur van ongeveer 10 graden, eventueel iets lager. Veel bronnen bevelen een bewaartemperatuur van ongeveer 15 graden aan. Trips, de belangrijkste plaag van Acidanthera, gedijt zeer goed in dergelijke omstandigheden en is alleen geschikt voor niet-geïnfecteerde bollen.

Propagatie

Zo’n mooie bloem wil zich voortplanten. Dit kan op twee manieren: door zaad en door nakomelingen. Zaadplanten bloeien niet lang, soms pas in het 4e of 5e jaar. Deze methode wordt dan ook zelden gebruikt.Stadia van zaadvermeerdering:

1. Maak losse grond klaar met een hoog humusgehalte en bevochtig deze;

2. Zaden zaaien in februari, licht ingraven in de grond;

3. Creëer kasomstandigheden door een plastic zak over de container te doen voor het ontkiemen, houd de container op 28 graden en ventileer dagelijks;

4. Verwijderen zodra de zaailingen verschijnen;

5. Een container moet op een warme en lichte plaats staan;

6. Zodra een paar echte blaadjes zijn opgekomen, zet u de zaailingen in hun eigen potjes.

In het voorjaar worden ze op het kweekbed geplant en in het najaar worden ze opgegraven en op dezelfde manier opgeslagen als de volwassen bollen.

Het is gemakkelijker om acidantera te vermeerderen als nakomelingen, omdat elke bol er veel produceert. De babybollen moeten tegelijk met de volwassen bollen in het kweekbed worden geplant tot een diepte van maximaal 3 cm. Je kunt ze vooraf in potten opvoeden. Geef het bed water, maak het los en voer de zaailingen. De bollen baggeren voor de winter.

Plagen en ziekten

Trips, korsten, bladluizen en spint zijn de meest voorkomende plagen. Van de mijt gebruiken insecto-acariciden, andere plagen vernietigen insecticiden, niet te vergeten om de grond onder de planten te besproeien. Slakken houden van acidanthera bladeren. Ze worden met de hand opgeraapt. Ongedierte wordt aangetrokken door stukken leisteen of planken die op de grond liggen – daar verstoppen ze zich graag onder. Slakken houden niet van stekelig stro als mulch.

Ziekten komen zelden voor op Acidantera als de teelttechniek wordt gevolgd. In vochtige zomers kunnen de wortels gaan rotten en kan er meeldauw of roest op de bladeren komen. Deze ziekten worden veroorzaakt door schimmels. Bestrijd ze met schimmelwerende middelen. Erger is het geval met lichtgekleurde mozaïekachtige vlekken op de bladeren. Besmet met virussen. Geen behandeling. Zieke planten moeten worden verwijderd om te voorkomen dat ze hun buren besmetten.