Rhododendron: Aanplant en verzorging in de volle grond

Een eenvoudige struik met een lange bloeitijd, voldoende winterhard en een onmisbaar onderdeel van Japanse en Chinese landschapsstijlen. Rhododendron heeft de nodige kwaliteiten voor de versiering van tuinen in de centrale zone van Nederland en de Trans-Oeral. De sierwaarde van de planten hangt echter af van de kennis van hun biologie, de keuze van de cultivars en het onderhoud ervan.

Rhododendron Beschrijving

De vorm van de plant is een struik. Een deel van de Heather familie. Rhododendronveredeling omvat meer dan 1300 soorten en 3000 variëteiten. De groenblijvende, halfverliezende en halfverliezende struiken variëren in hoogte van 0,3 tot 5 meter.

De plantnaam is tweeletterig – Rhodon (roos) + Dendron (boom) – in de natuur hebben sommige variëteiten die langs rivieren en meren groeien een meerstammige vorm tot 25 m hoog met bloemen van 20 cm diameter die op rozen lijken.Knoppen in trossen of schilden. De vorm, grootte en kleur van de bloemblaadjes zijn opvallend gevarieerd:

1. trechtervormig;

2. tubulair;

3. klokvormig;

4. wielvormig.

De bloemen gaan geleidelijk open, bloeien over een lange periode en verspreiden een geur van verschillende hardheid en tint.

De zaden worden verzameld in buisvormige capsules. Er zijn verschillende korrels van 2 mm in de kamer. De bladeren zijn dicht, leerachtig, gesteeld en zijdelings, afwisselend gerangschikt. Tot de vorstbestendige variëteiten behoren bladverliezende variëteiten en variëteiten die om de 2 jaar van blad wisselen.

De wortels zijn oppervlakkig, taps toelopend. Transplantatie wordt goed verdragen. De bodem moet zuur zijn en het klimaat koel. Gecultiveerde planten zijn beschut tegen de wind, geplaatst in de penumbra. Een noordelijke helling in de nabijheid van stromende of ingesloten wateren wordt voor hen als het beste beschouwd. De schaduw van de boom biedt een goede bescherming tegen de zon.

De struik groeit langzaam. Met een goede teelttechniek kan hij meer dan 30 jaar op één plaats groeien. In het landschap aangepaste plantencultivars voor het plaatselijke klimaat.

Verscheidenheid en verscheidenheid verscheidenheid

Kenmerkend voor Nederland is dat de soortenrijkdom van de rododendrons gebaseerd is op het gebruik van natuurlijke struikvormen uit Azië, Noord-Amerika en de Kaukasus.

1. Ledeburgh of maralberry komt voor in de Altai, Mongolië, Siberië.Struiken tot 2 m hoog. Bladeren met schubben, blijven overwinteren, vallen af na de bloei met roze-paarse klokjes in het vroege voorjaar en de herfst. Blijkt bestand tegen -32

   0 .

2. Daurian of rozemarijnverschilt van de maralboom door zijn herfstbladeren en sterke vertakking. Bloeit met kleine knoppen die zich tot een mooi schild bundelen als de andere planten nog slapen. Onder gunstige omstandigheden kan de plant 3 m hoog worden.

3. Rhododendron Smirnova– Wintergroene struik tot 1,5 m hoog. De bladeren zijn van onderen ellipsvormig, groot. Bloemen groot, purperroze met gele spikkels. Hoog opstaande meeldraden omringen de kale stamper. Turkse bevolking.

4. Catevby of Grandiflorum,De stam is afkomstig uit Noord-Amerika. Spreidende struik, 2-4 m hoog, groot, donkergroen blad met zichtbare nerven. Bloeit uitbundig, 15-20 bloemen in een mand. Bloemblaadjes zijn lila en paars-lila met geel-groene spikkels. Geeft aanleiding tot vele hybriden. Zeer winterhard.

5. Cascara– gouden rododendron. Langzaam groeiend, bloeit in grote paraplu’s en vormt ondoordringbare struwelen in Siberië en het Verre Oosten. Klimmende struiken, niet hoog, bladeren zijn groenblijvend, vorstbestendig tot – 26

   0 .

6. Een Canadese soortGekenmerkt door kleine bloemen, lage struik, kleine groenblauwe bladeren. De bloemblaadjes van de klokjes zijn roze-paars van kleur en de bloeiwijze is sierlijk door het grote aantal knoppen.

7. Rosewood Schlippenbach,Bladverliezende hoge struik met spreidende kroon. Bloemen groot en geurig. Bloeit in mei met grote witte en roze bloemen.

8. Rhododendron vaseaBladeren worden in de winter paars, bloemen met lichtroze knoppen. Winterhard, verdraagt noordwestelijk weer.

9. Rhododendron blubux– Gebruikt als haag en solitaire beplanting in de buitenwijken van Amsterdam. Het ras is niet veeleisend en verdraagt zelfs neutrale bodems beter dan andere heide. Zelfs de bladeren zijn geurig.

Voor liefhebbers van laagblijvende rassen die struwelen vormen in een hoogte van 15-80 cm bieden kwekerijen de volgende rassen aan: Stijfharig, Roodachtig, Dicht, Roodharig. Vorst deert deze planten niet – ze overleven de winter onder een laagje sneeuw.

Voor liefhebbers van tuinen in gebieden met extreme kou is het de moeite waard te kijken naar Rosie Lights, een bladverliezende heester met een winterhardheid van -40

0 C, de bloemen zijn roze en lijken op kleine lelies. De struik wordt tot 2 meter hoog en bloeit in mei. Golden Lights, PMJ Elite, English Roseum spectaculaire struiken 1.5-2.0 m hoog, tolerant voor dertig graden vorst, vaak te vinden in tuinen in de Midlands. Het weer hier is ongelijk; er zijn dooien midden in de winter en veel regen in de zomer. Eén voorwaarde: Exotische planten moeten bij plaatselijke kwekerijen worden gekocht. Veredelaars hebben 20 soorten rododendrons ontwikkeld die goed bestand zijn tegen het klimaat in de regio Amsterdam. Uit Polen en Nederland ingevoerde heesters worden vorstig.

Een plaats kiezen voor rododendrons

Bepaal eerst of er een geschikte plaats kan worden gevonden voor de bloeiende struik. De teelt kan plaatsvinden bij vijvers, onder het bladerdak van dennenbomen of onder het bladerdak van spreidingsbomen.

De nabijheid van berken, elzen, linden, sparren, kastanjebomen of esdoorns zal de struik onder druk zetten – hij heeft vocht nodig, en deze planten zijn zelf watereters, met de oppervlakkige ligging van de wortels. Een hek of een gebouw kan een barrière vormen voor de koude wind en de felle lentezon.

Hoe rododendrons worden vermeerderd

Het is het beste om zaailingen uit de kwekerij te bewortelen. Een containerplant wortelt gemakkelijk indien correct geplant. U kunt rhododendrons zelf vermeerderen, door zaad, stekken of wortelvermeerdering.

Zaailingen kweken uit zaad

Zaden verliezen snel hun kiemkracht, mogen niet ouder zijn dan 2 jaar. Zaden kunnen op verschillende manieren worden verkregen – zolang ze maar lokaal zijn. Als ze tijdens de korte winterdagen beschikbaar zijn, kunnen ze in december of januari worden geplant. De planten ondergaan dan een ontwikkelingscyclus van twee jaar. Ze kunnen worden gezaaid in turfkorrels of in bakjes met een drainagegat.

Het substraat moet altijd roodachtige topturf met verteerde dennennaalden of fijngestampte sphagnum bevatten. Er moet een mengsel van 1:1 of 1:0,5+zand worden gebruikt, dat een pH van 3,5-5 bereikt. Stoom het substraat, steriliseer de schalen.

Giet kleidiet, baksteen of granietsnippers op de bodem van het bekerglas. Vul het substraat tot aan de top met een zachte afdichting, doordrenk het op elke gewenste manier met aangezuurd of gedestilleerd water. Water geven met een lekbak.

De zaden worden op het oppervlak verspreid en ontkiemen in de vochtige omgeving van een gesloten minikas bij kamertemperatuur. Niet uitdrogen. De eerste scheuten verschijnen in 7-10 dagen, maar kunnen vertraging oplopen en 1,5 maand duren.

In 1,5 maand na het ontkiemen moeten de plantjes gewend zijn aan kameromstandigheden. Voed zaailingen met azalea-meststof, maar de oplossing moet 3 keer zwakker zijn. Bij het begin van de warmte worden de jonge struiken naar buiten verplaatst en in grotere bakken geplant. Ze moeten overwinteren in een dug-out. Nieuwe planten moeten worden geplant op de leeftijd van 3-4 jaar.

Haar ervaring met rhododendrons die in de regio Amsterdam uit zaad zijn gekweekt, is beschreven door N. Zarucheiskaya uit Novosibirsk. Elektrostal. Zaden rijpen in de middelste gordel van september tot november, de bollen worden dichtgesneden, de rijping wordt voltooid.

Vermeerdering met stekken

Stekken moeten in de eerste helft van de zomer worden voorbereid. De toppen van de gezonde twijgen worden afgesneden in een lengte van 10-15 cm, onder een hoek van 45

0, Laat alleen de bovenste twee bladeren. Week de stekken 15-24 uur in een groeibevorderende oplossing.

Het onderste deel van de stekken wordt ondergedompeld in een substraat van turf en zand onder een hoek van 30

0. De bovenkant met twee blaadjes is ingesloten in een miniplank die verdamping voorkomt. Tot 14-16 uur licht versnelt de wortelontkieming. Het proces verloopt niet snel – tussen 5-6 weken en 4-5 maanden. Een bewortelingspercentage van 85% wordt als hoog beschouwd. Overwinteren van stekken in potten, thuis. Ze worden in het voorjaar in een pot overgeplant en blijven nog 2 jaar staan voordat ze permanent worden geplant.

Vermeerderen door enten

Per struik kunnen maximaal 3-5 uitlopers worden geproduceerd. Zoek een takje uit dat gemakkelijk aan de grond kan worden vastgeprikt. Maak een overlangse snede in de steel bij het contactpunt, steek er een lucifer in. De spleet wordt in een gat geprikt, bedekt met substraat, de bovenkant wordt bevestigd op een verticale steun. Tijdens de zomer moeten de twijgen wortelen. De volgende lente opnieuw planten op een vaste plaats.

Regels voor het planten van rododendrons

De informatie over het correct bewortelen van heide is gebaseerd op jarenlange ervaring van amateurbloemist en -verzamelaar Svetlana Samoilova. Sommige specificaties zijn ontleend aan de ervaring van andere enthousiaste bloemenkwekers, specialisten.

Ongeacht of u de zaailing zelf hebt gekweekt of in een gespecialiseerde winkel hebt gekocht, het planten is niet anders. Het wortelstelsel is gesloten, in een container.

Bereid de plant voor op het planten

De wortels hebben de bodembedekking zo ver gevlochten dat het nauwelijks zichtbaar is. Verdun de dag voor het planten een groeistimulans of natriumhumaatoplossing in een grote bak en dompel de kluit onder in water. Stabiliseer het kopje om te voorkomen dat het gaat drijven.

Een kluitje grond van een gekochte plant bevat langdurige meststoffen. Het is noodzakelijk om de wortels zorgvuldig te verdunnen, de bestaande erwten van chemicaliën uit de grond te verwijderen. Zonder voeding zullen de wortels het in de grond zoeken, wortels nemen. Wees niet bang om de wortels aan de zijkanten en onderkant uit elkaar te halen, gebruik gereedschap, maak de wortel ruig.

Een struik gekocht met al bloemen – de knoppen afknippen voor het planten – de plant zal niet genoeg kracht hebben om te wortelen, in de winter kan hij bevriezen.

De locatie kiezen en de grond voorbereiden

In de omstandigheden van de middenzone zijn groepsaanplantingen onder algemene dekking beter om de winters te overleven. Bind hoge struiken vast aan een steun die van de heersende wind afwijkt. Bladverliezende rassen groeien goed in de volle zon, de andere vereisen penumbra. Goede buren den of eik. De dennenboom heeft diepe wortels, terwijl de eik schaduw en bescherming biedt tegen de wind. Door heidesoorten van verschillende hoogte te kiezen, kunt u een bloeiende muur creëren.

Bereid het substraat tijdig voor. Hij heeft bovenste of onderste turf, dennenkalk, kegels en zand uit het dennenbos nodig. De grond moet een zuurgraad van 4,5-5,5 hebben.

Samenstelling:

1. turf – 20 l;

2. Compost – 20 l;

3. Multi-nutriënt meststof – 2 el. .;

4. Superfosfaat – 1 el..

5. Meng dennenpuin, kegels, zand en gedroogd sphagnum mos – 10 l.

Gebruik geen twijgen en kegels van sparren en plant niet op klei- en zandgrond.

Het planten van

Graaf een gat van 30×30 cm, leg dennenappels of zand op de bodem, voorbereid substraat. Zet de plant op een zacht kussen. De wortels moeten ¼ van de weg omhoog zijn vanaf de grond. Breng het lint aan, vorm de wortelzone. De struik is nog niet eens geworteld. Giet er een halve emmer water op en bedek het dan met substraat. Rechtop geplant, zoals een rododendron moet zijn.

Op plaatsen waar de grond niet geschikt is voor rododendrons moet een dubbele kuil worden gemaakt, gevuld met substraat en daarin al een nest onder de wortel gemaakt. De wortels groeien niet sterk en ontwikkelen zich in voorbereide grond.

Schaduw de nieuwe aanplant gedurende 2 weken tegen de zon, maar laat een “opening” vanuit het noorden. De plant moet zo vaak mogelijk worden besproeid – hij houdt van vocht. Geen losmaking. Verwijder voorzichtig onkruid. Houd de grond bedekt met een mulch van mos en dennennaalden. Een bak met water kan tussen de planten worden geplaatst om vochtige lucht te creëren.

Verzorging van rododendrons

De sierstruik heeft verzorging nodig zoals alle planten in gevangenschap. Bij regenachtig weer hoeft u niet te sproeien. Maar tijdens droge beregening en regelmatige irrigatie met zacht water. Als er geen beschikbaar is, roer dan een emmer hoogvochtige turf in een vat met water en het water is binnen een dag klaar. Het criterium voor goede bevochtiging – de grond verzadigt 15-20 cm. Watergeeffrequentie 1-2 keer per week. Voor de winter is veel water nodig.

Het voeden van de plant is essentieel, maar het moet de grond verzuren, niet ontoxideren.Meststoffen in chelaatvorm – de beste helpers.

1. Vroege voorjaarsstikstof in de vorm van ammoniumsulfaat, drijfmest. Heb K2SO4 nodig.

2. Breng na de bloei een volledig gamma NPK en zure minerale zouten aan.

3. In juli – alleen superfosfaat en kaliumsulfaat – om winterhardheid te vormen.

Een infusie van cowpea verdund 1:15 en hoornmeel 1:10 moet worden gebruikt als meststof. U kunt monofosfaat, kaliumnitraat en ammoniumsulfaat gebruiken – ze verzuren en bemesten de grond.

Bemest of besproei nooit bloeiende struiken. Het snoeien van de stengels verlengt de bloei. Voorzichtig verwijderen van de knop betekent een kans om twee nieuwe twijgen te laten groeien. Vergeet bij het uitsnijden van overgroeide scheuten niet de stekken te verven of te vernissen. De plant is gevoelig voor snoeien, houdt zijn vorm lang vast.

Als de wintertemperaturen onder -25

0 C, de struik moet worden geïsoleerd… De voorbereiding op de winter bestaat uit overvloedig water geven en mulchen met een laag van 15-20 cm. In de middelste gordel en Siberië moeten de struiken worden gebonden en bedekt met lapnoten. De knoppen zullen als eerste bevriezen, tenzij ze bedekt zijn. Daarom moeten ze worden overdekt met een tunnel of een tent, zodat ze beschermd zijn tegen vorst en wind. In het voorjaar hebben rododendrons schaduw nodig om schorsverbranding te voorkomen.

Ongedierte- en ziektebestrijding

Onjuist onderhoud en een onjuiste zuurgraad van de grond leiden tot bladvlekken, chlorose of ziekte. Een late opening van de struik na de winter, een gebrek aan schaduw in de lente, onjuiste bemesting – alle beïnvloeden het uiterlijk. Het is de taak van de tuinman om de oorzaken te vinden en de plant weer gezond te maken.

Schimmels en ziekten zijn moeilijker te bestrijden. Ook deze vertonen vlekken, donkere bloemblaadjes en minder bloemen. De ziekten bladvlekkenziekte, grijsrot, roest en meelboorder worden bacteriële ziekten genoemd. Ze worden behandeld met schimmelwerende middelen en knoflookinfusie. Ziekte van de wortels met verwelking en volledige uitdroging van de bladeren heet een phytophthora. Het probleem doet zich voor in de tweede helft van de zomer. De zieke struik wordt snel verwijderd, verbrand en het gereedschap wordt gedesinfecteerd.

Ziekteverwekkende insecticiden zijn

1. De rododendronwants– Een grote volwassene legt eieren op de rug van een blad, en de nakomelingen komen in het voorjaar uit, na de winter.

2. Spint– Voeden zich met het sap, verspreiden de ziekte van zieke planten. Het vrouwtje maakt meerdere legsels. Op de rug van het blad in de wieg van een spin, zal de nakomeling sap uit het blad trekken.

3. Rhododendron snuitkeverProduceert een legsel tijdens het ontluiken en voorziet de nakomelingen van voedsel uit de knoppen. Tekenen van aanwezigheid – U-vormig knagen aan bladeren. De kever is een nachtdier; zijn larven overwinteren in de grond en voeden zich met de wortels.

4. Rhododendron cicade– Laat nakomelingen achter die zich voeden met sap en schimmelziekten verspreiden.

Er zijn andere plagen. Ze worden behandeld met een complex van insecticiden. Indien mogelijk moet de behandeling worden uitgevoerd nadat de rododendrons zijn uitgebloeid.

Conclusie

Rhododendrons vormen een prachtige tuin; ze zijn gemakkelijk te verzorgen als ze op de juiste plaats worden geplant. Veel van hen bloeien twee keer. Evergreens zijn een lichtpunt in de winterdecoratie. Het is belangrijk om een gerijpte variëteit te kiezen en de juiste teelttechniek te volgen.