Kool: Aanplant en verzorging in de volle grond, teelt, ziekten, plagen

Het is moeilijk om een huishoudelijke of commerciële tuin te vinden waar geen kool wordt geteeld… Vele variëteiten en soorten van de groente worden aangeboden door kwekers. Het assortiment zaden maakt het mogelijk het gewas te telen in korte, gematigde en hete zomers. Kool wordt beschouwd als een schat aan sporenelementen en vitaminen, verliest zijn nuttige eigenschappen niet bij langdurige opslag. Rassen van kool, blad- en stengelkool en bloemkool verschillen enigszins wat betreft groeiomstandigheden en bewaring.

Witte kool

De landbouwkundige basisprocedure voor witte kool. In dit voorbeeld zullen wij rekening houden met de eisen van de plant aan de bodem, de vegetatieperiode in verschillende groeiomstandigheden en de raskenmerken. Laten we eens kijken naar de problemen die ontstaan als de verzorgingsregels niet worden nageleefd, en tegen welke plagen u de groente moet beschermen.

Kool vormt een dichte witte of rode kool. De structuur van de plant:

1. Naar beneden strekkende, verdikte stamwortel met kluit aan de onderkant.

2. De bovenste stengel met dicht op elkaar staande bladeren wordt de aar genoemd. De onderste bladeren zijn groen, grof, verspreid, gesteeld. De bovenste knoppen vertegenwoordigen het uitlopen van de apicale knop in de vorm van een spruit. Daarbinnen groeien de bladeren, waardoor het hoofd geleidelijk groter wordt.

3. Het volgende jaar wordt de stengel tot 1,5 m hoog en vormt talrijke bloeiwijzen en erwtachtige vruchten in peulen.

Verschillende koolsoorten

Alle koolrassen worden op basis van de lengte van het groeiseizoen ingedeeld in vroegrijpe, middelrijpe en laatrijpe rassen. Zaaien in de volle grond of open veld met een kiem wanneer het weer opwarmt.

De keuze van de teelt hangt af van de klimaatzone. Kool heeft een gematigde temperatuur van 20-25 nodig om te rijpen

0 . In warme klimaten de oogst binnenhalen vóór de hittegolf, in koudere klimaten vóór de vorst. De plantmethode wordt gekozen naargelang de omstandigheden – zaden of spruiten. In een gematigd klimaat worden beide methoden gebruikt. Kies degene die het beste past bij de complexiteit van de zorg. gezaaid voor beplanting in het open veld over grote oppervlakten.

Afhankelijk van de ontwikkelingstijd van de kool, hangt het tijdstip van planten af van het volgende. Vroege rassen kunnen twee keer per voorjaar worden geplant om een lopende band van vroegrijpe kool te creëren. De middelgrote variëteit voor verwerking moet worden geplant zodra de grond is opgewarmd. Kolen voor winteropslag worden verkregen door ze eind mei, begin juni te planten. Plant late kool vroeg, verwijder het in de herfst nadat de eerste vorst voorbij is. Kool wordt geacht in deze tijd aan zoetheid te winnen.

Voorbereiding en zaaien van de zaailingen

Alle zaden, behalve de voorverpakte, moeten worden gecontroleerd op ontkieming, met een preventieve behandeling. De voor de kiemmethode geprepareerde exemplaren worden vóór het zaaien afgehard. Alleen droog zaaien op het veld.

Het doel van desinfecteren is het verwijderen van bacteriesporen van het oppervlak van de zaden, zodat de zaailingen gezond kunnen groeien. Het verharden van de zaden zorgt voor de ontwikkeling van gedrongen zaailingen. Spruiten verschijnen op dag 3-4, ontwikkelen zich snel, wees niet bang voor de vroege verharding. Deze zaailingen overleven gemakkelijk een retourvorst tot -5

0 Van een bed.

Kies het tijdstip van zaaien volgens de maankalender, het duurt 40-50 dagen om de zaailingen te ontwikkelen. Vroege planttijd – grond warmt op tot 8-10 graden – berkenblad bloeit. Laat – vogel kersenbloesems zijn in volle bloei, geen dreiging van vorst.

Afhankelijk van de klimaatzone zijn er voorlopige data voor het planten van koolzaailingen:

1. Snelrijpende rassen in 2 termijnen – vóór 10 mei, vóór 30 mei;

2. Laat – 10-20 mei;

3. Middelgrote rassen voor verwerking tot 10 mei, voor zouten en winteropslag tot 5 juni.

Zaailingen kweken

Spruiten worden gekweekt per pluk of direct in individuele cups. Strooi de zaden in 0,5 cm diepe holtes in vruchtbare, lichte, vochtige grond, gekruid met houtas, bedek ze met substraat, druk ze lichtjes aan en plaats ze op een warme en lichte plaats om te ontkiemen. In 3 tot 4 dagen zullen de zaailingen uitlopen. Ze hebben de eerste 2 weken licht en koele lucht nodig – anders zal de stengel uitrekken en eraf vallen. Op dit moment moeten de zaailingen worden besprenkeld. Zodra de echte bladeren zijn opgekomen, uitplanten in containers. De stomp is gesnoeid. Als ze eenmaal wortel hebben geschoten, verhard ze dan. Op een gesloten balkon, op een helder raam, op welke manier dan ook. Spruiten kunnen alleen worden gekweekt in spartaanse omstandigheden.

Geslepen tuiniers adviseren kool te telen in een onverwarmde kas. In het voorjaar zijn de meest gunstige omstandigheden voor koudebestendige zaailingen. Ze hebben genoeg licht en warmte nodig.

De grond voorbereiden voor kool

In de vruchtwisseling mag kool het bed niet bezetten na de kruisbloemigen. Aardappelen, kalebassen zijn goede voorlopers als op het veld geen bacteriële rot is waargenomen.

Kies een zonnige, humusrijke bodem. Zandgrond en leem zijn geschikt voor vroege kool. De rest vereist matig kleiachtige grond of vruchtbare leem. Kool verdraagt geen zuurgraad lager dan 6,0. Bekalk de grond alleen onder de winter. Vanaf de herfst worden kalk, superfosfaat en kaliumchloride toegepast onder diepe herbeplanting, waarbij de grond wordt gekeerd. In het voorjaar worden de kluiten geëgaliseerd door het vocht af te dekken. Als de zuurgraad hoog is, kunt u in het voorjaar 2 el kalk (geen kalk) toevoegen. . per vierkant.

Koolscheuten planten

Verspreid de kleine gaatjes op de op de verpakking aangegeven afstand. Als dergelijke gegevens niet beschikbaar zijn, plant dan vroege kool met een voedingsoppervlak van 30×40 cm, medium – 50×60 cm, laat – 60×70 cm. U kunt ruimte in uw tuin besparen door vroege en late witte kool samen te planten. Haal de vroege eind juni weg, en de late zullen vrij groeien tot de herfst.

Vóór het planten moeten de gaten worden bemest met voedingsstoffen:

1. Turf, zand, mulch in een verhouding van 1:1:2.

2. Houtas – 50 g.

3. Nitrophoska – 0,5 theelepel.

Meng alles in een kleine kuil, giet ongeveer een liter warm water, plaats een turfbak of een vochtige kluit aarde met de wortels in de brij. Strooi in voor de eerste echte bladeren. 10 dagen geen water geven, totdat de zaailingen wortel schieten.

Attentie! Er zijn aanbevelingen voor bewatering. Maar langdurige ervaring van boeren toont aan – gedurende de tijd van beworteling, worden de bladeren grover, verliezen aantrekkelijkheid voor ongedierte, de plant wordt meer gehard.

Kool zaaien

Op een grote oppervlakte in een lange zomer kan zinkkool uit zaad worden geteeld, waarbij het zaailingstadium wordt overgeslagen. Neem vroege en middelgrote rassen. In zuidelijke regio’s zijn de late rassen aan te bevelen, maar alleen Amager 611 en Podarok.

In een goed gevoed bed, zaai een paar zaden in de gaten. Breng op het veld met een zaaimachine een mengsel van zaad en gegranuleerd superfosfaat aan. Nadat er twee bladeren zijn opgekomen, laat u twee planten in het gat staan. Na het plukken van het zwakke exemplaar, om de wortels van het belangrijkste exemplaar niet te beschadigen.

De zaailing heeft een intact, staafvormig wortelstelsel. De struik vindt vocht en voeding in de diepte en ontwikkelt zich snel. Voor het overige is de verzorging van zaailingen en zaailingen hetzelfde.

Verzorging van de kool

De verzorging van het geacclimatiseerde gewas is niet ingewikkeld: wieden, hozen, water geven en bemesten. Bevochtig de grond regelmatig – geen regen – na 2-3 dagen, ’s avonds, en ’s ochtends, zorg ervoor dat de grond goed doorweekt is. Bij regenachtig weer moet de grond eenmaal per week grondig worden gedrenkt. Door te maaien raak je de koolvlieg kwijt en verhoog je de voeding door het ontstaan van nieuwe wortels. Een laag van 6 cm mulch voorkomt dat de grond uitdroogt en is een extra meststof.

Om kilo’s groene massa te kweken, heeft de kool voedingsstoffen nodig.

1. Tijdens de groei van bladeren op natte grond ammoniumnitraatmeststof – 10 g ammoniumnitraat per 10 liter water in een verhouding van 1,5 liter per plant.

2. Natuurlijk organisch materiaal – mest van de boerderij of pluimveemest, geïnfiltreerd en 10 keer verdund – versnelt de ontwikkeling van de bladmassa.

3. Peulvorming – voeden door een theelepel ureum, een eetlepel kaliumsulfaat en een theelepel superfosfaat op te lossen in 10 liter water.

Los het laatste bestanddeel vooraf op in heet water. Zet 1,5 liter onder elke spruit om hem zoeter te maken en sneller te laten groeien.

Ongediertebestrijding

Vanaf de eerste dagen van het planten van zaailingen zal ongedierte zich naar de jonge bladeren haasten. Bestuif de bladeren eerst met as, tabaksstof om ze oneetbaar te maken voor vlooien en om slakken af te schrikken. Op dit moment kun je ecologie opofferen en de gorzen weren met een eenmalige toepassing van Spark. Maar het is beter om kruiden – munt, koriander, salie en andere – rond de kool te planten. Tuiniers oefenen in het sproeien van azijnwater op de bladeren – het is een angstaanjagende geur voor het insect. Mulch helpt.

Droog zaagsel onder de stronk gooienWeert slakken af– Want het onbeschermde lichaam is een stekende hindernis… De voorjaarsziekteverwekker, die de plant kan doden, is de kruisbloemige wants. Hij drinkt het sap van de onrijpe plant zelf door de prikgaten, legt eitjes; de uitgekomen bedwantsen voeden zich daar, groeien binnen een maand uit tot volwassen exemplaren. In geval van een bedwantsenplaag, sprayen met Actellic of Fosbecid.

De bladkever, Kleine, afgeronde bronzen, eivormige sporen eten de pulp in het blad weg, of eten de randen weg. De uitgekomen larven schrapen de huid van het blad, en het loof verdort. Actellik en Spark zullen helpen.

Kool stengel insect– Grijs, kleiner dan een speldenknop, maar maakt een koppeling door een gat in de steel. De larven, die zich voeden, dalen af naar de wortel, waardoor de voeding wordt verstoord. De bladeren worden geel en de plant sterft af. Het kan worden vergiftigd met Actellik, maar alleen op het eerste moment, voordat de kever tijd heeft om een legsel te maken.

KoolmottenZichtbaar van veraf. De eileg is duidelijk zichtbaar op de achterkant van het blad; het kan binnen 2 weken worden ontdekt en uitgeroeid. De koolvlieg legt haar eitjes wit en dicht bij de stronk. Larven in de vorm van witte wormen die het stengelvlees wegvreten en de plant vernietigen. Hark de gevonden koppeling met grond af en besproei de plek met Carbophos of Decis-oplossing.

In de praktijk, niet misbruiken chemicaliën – in de tijd spray de kool met een verbinding, waarvan de geur is scherp (azijn, alcohol), en voor een week de kool zal niet zitten op de vlieg of vlinder.

Koolziekten

We hebben er al op gewezen dat kool niet van zure grond houdt. Een veel voorkomende ziekte bij koolplanten is spruitjes. Het begint zich te ontwikkelen in zaailingen, bepaald door de vorming van verdikkingen op de wortels in de vorm van wratten. De zaailingen worden weggegooid. Maar kila kan op elk moment van het groeiseizoen voorkomen op stevige grond. Profylaxe – gebruik minerale meststoffen in plaats van organische, as, calciumnitraat. Behandel het gat van de vernietigde plant met 0,4% colloïdale zwaveloplossing.

Fusarium verwelking– De kool stopt met groeien, de bladeren verliezen hun stijfheid, alsof ze niet zijn bevochtigd. De ziekte komt met spruiten wanneer zaden worden gebruikt zonder de juiste behandeling. De planten worden verwijderd, het gat wordt bespoten met een Bordeaux mengsel.

Witrot– Witte dons en slijm met een slechte geur verschijnen op de bladeren. Redenen: gebrek aan kalium en fosfaatzouten, aangetaste grond, verkeerde vruchtwisseling. De kool moet snel worden verwerkt zodat de rot zich niet naar binnen verspreidt.

GrijsrotDe ziekte is eigen aan opgeslagen z/w kool… Wit sporenspul aan de bovenkant en zwarte vlekken dringen diep binnenin door. Reden: Candidae lagen te wachten in een onbehandeld magazijn. Het vooraf witwassen van de kelder met bleekwater zal het probleem verlichten.

Valse meeldauw– Wanneer de bladeren eerst vlekkerig zijn en dan afsterven. De ziekte wordt overgedragen van zaad op zaailingen. De plant kan bestreden worden. Verdun 75 g geplette knoflook in 10 l water, laat 12 uur staan, kook. Besproei een bed van kool. Alternatief – Phytosporin M 2-3%. Herhaal de behandeling na 2 weken. Als de kool begint te verwelken, gebruik dan alleen volksmiddeltjes.

Rhizoctoniaontstaat op zure bodems met drastische temperatuur- en vochtigheidsschommelingen. De ziekte vernietigt de wortelhals. De kool, indien niet gevoed, sterft… Er zijn problemen in de regio – behandel voor het planten de gaten met koperhoudende preparaten.

Wanneer te oogsten

Oogst witte kool en rode kool wanneer de bovenste bladeren aan de kop zijn uitgespreid. Dan kan de kop van de kool afbreken. Vroege en middelgrote soorten worden verwerkt. Laat de grove bladeren aan de kop voor de winteropslag. Bewaar ze op een koele, droge plaats.

Specifieke zorg voor andere koolsoorten

Gebruik minder van de andere koolsoorten. Lange tijd onverwerkbaar.

1. Rode koolGelijktijdig met de middelrijpe z/w, zeer dikke kroppen, tot 3 maanden houdbaar. Gebruik voor salades, augurken.

2. Savoy– Losse kool met borrelende, donkergroene bladeren wordt als zaailing geteeld en tegelijk met de middelgrote witte kool geplant. Zeer goed bestand tegen kou. Kool is rijk aan eiwitten, het houdt geen.

3. Spruitjes– Stengels tot 60 cm hoog met lange, volle bladeren. Groef ontwikkelt 50-70 scheuten ter grootte van een walnoot. Ze bevatten veel eiwitten (3.5-5,5)%. Wortelen bevatten tot 5,4% suiker. Ze worden gebruikt voor hoofdgerechten. Kool is koudebestendig, met een vegetatieperiode van 130-150 dagen, en groeit uit zaailingen. Onthoofd eind juli – de stengels afsnijden, waardoor de groei wordt beperkt. Bloemkoolspruiten zijn dan groter. Oogst in verschillende fasen. Begraaf de plant voor de vorst in de kas en oogst meer door hem van de stam te voeden.

4. Koolrabi– steel. De gekiemde likdoorns zijn zoet en sappig, geschikt voor alle soorten gerechten. Gekweekt in zaailingen en door zaad. Geoogst wanneer de kroppen 6-8 cm hoog zijn.

5. bloemkool– Kool met biologische ontwikkeling tot zaad in 1 jaar, met een groeiseizoen van 270 dagen. Eerst vormt zich een rozet van bladeren, dan een bloemspruit in de vorm van een hoofd – een waardevol voedingsproduct. De plant heeft een vruchtbare bodem nodig, geen retourvorst en micronutriënten. Bemesting met boorzuur en ammoniummolybdeenzout is essentieel in het zaailingstadium.Kool is een veeleisend gewas – ongedierte mag niet worden toegelaten, er moet op tijd water worden gegeven en de kool moet worden gevoed met complexe meststoffen. Het uitlopende hoofd wordt overschaduwd door de bovenste gebroken bladeren. Oogst een dichte spruit met weinig bladeren.

6. Broccoli– Een soort bloemkool, maar minder veeleisend qua bodem en temperatuur. Hij heeft minder water nodig, maar 3 extra meststoffen met een mengsel van ammoniumnitraat, superfosfaat en kaliumchloride. Neem elk 1 el.. Verspreiden met een schuif, oplossen in een emmer water, 0,5 liter in vochtige grond bij de wortel plaatsen. De verkoopbare delen zijn de kroppen met onrijpe knoppen en een deel van de stengel (10-20 cm). De centrale stengel blijft bloeiwijzen produceren uit zijknoppen, zelfs als hij slapend is.

7. Peking kool– Een eenjarige plant die kan worden gegeten in de fase van 7-8 echte bladeren in een losse scheut. De bladmassa groeit tot 60 dagen waarna hij zijn bloemstelen loslaat. Een kasgewas, geteeld als een vroege vitamine groen.

Conclusie

Ongeacht de koolsoort is een goede oogst mogelijk als de grond vruchtbaar is. Het is belangrijk om de plant voldoende water en voeding te geven. Ongediertebestrijding moet systematisch gebeuren. Afwerende geuren, zaaien van groene mest, volksgeneesmiddelen zullen de bladeren en hoofden redden van knaagdieren, slakken en slakken.