Pruim: aanplant en verzorging, snoeien en enten, ziekten, plagen, beschrijving van variëteiten

Pruim – vertegenwoordiger van de roze familie. Het geslacht is talrijk en telt ongeveer 250 soorten, die voornamelijk op het noordelijk halfrond groeien. De pruimenboom was het resultaat van een kruising tussen kersenpruim en kersenpruim, wat een natuurlijke hybride is. Tegenwoordig wordt het als fruitgewas in verschillende regio’s geteeld, waarbij het ras zorgvuldig wordt geselecteerd. Fokkers werken onvermoeibaar om deze laatste te ontwikkelen. Elk jaar vullen zij de catalogus aan met nieuwe rassen voor verschillende agroklimatologische zones.

Populaire variëteiten

Kies vóór het planten een geschikt ras. De keuze hangt af van het doel van de teelt. De smaak, verkoopbaarheid, bewaarbaarheid en vervoerbaarheid hangen ervan af. Als de regio wordt getroffen door epifytica van bepaalde ziekten, moet u naar onze mening rassen selecteren die resistent zijn tegen specifieke ziekteverwekkers.

“Anna Speth

De variëteit wordt vertegenwoordigd door bomen met een hoogte van ongeveer 4,5 m. De stam is recht en glad. De kroon wordt gevormd door zijn sterke takken en zijscheuten. De pruim komt tot bloei in het 3e-5e jaar. De oogst bestaat uit grote vruchten met een gewicht van 45g.

Voordelen	Nadelen
Opbrengst tot 23 kg per boom	Gevoelig voor barsten door de sappigheid van de vrucht
Vorstbestendig
Tolerant voor moniliose en rode vlek
Herstelt snel van schade

“Blufri”

Resultaat van een kruising door Amerikaanse kwekers van twee rassen “President” en “Stanley”. De middelgrote pruimenboom draagt regelmatig veel vruchten. Verspreid, maar niet overwoekerd. Aangezien de takken zeer krachtig zijn, is regelmatige en krachtige snoei vereist.

Begint op de leeftijd van 4 jaar grote vruchten (60g) op te leveren. Het ras is niet zelfvruchtbaar en heeft bestuivers nodig. Volgens ons kunnen hoge opbrengsten worden bereikt door naast elkaar staande bomen van de rassen “Stanley”, “Amers” en “Stanley” te planten. Uitstekende weerstand tegen ziekten en lage temperaturen.

“Gouden Druppel

Een variëteit met grote vruchten en eigen vrucht. “Anna Spet”, “Kirk” fungeren als bestuivers. De vruchtzetting vindt plaats in het tweede decennium van augustus. De vruchten zijn vlezig en wegen ongeveer 65 gram. De geoogste vruchten zijn tot november houdbaar als ze in augustus worden bewaard. Goede vorstbestendigheid.

Reus’

Hoogproductief en winterhard ras, ontwikkeld aan het American Institute of Plant Breeding. De hoogte van de struik is 4 m. De vruchtzetting vindt plaats 3 jaar na het planten. Bij teelt volgens de landbouwpraktijken levert de variëteit met eigen vruchten een opbrengst van 40 kg per boom op. De vruchten wegen tussen 45-60 gram.

“Kabardian Early Plum

De eerste vruchtzetting na aanplant in 4 jaar. De bloei vindt eind april of begin mei plaats, afhankelijk van het weer in het teeltgebied. Zelfbestuivend ras. Vruchten van gemiddelde grootte. Het gewicht van één vrucht is 45 gram. Dunne schil, maar sappig vlees, wat de houdbaarheid beïnvloedt. De houdbaarheid is kort.

Het planten van

Zaailingen worden verkocht met zowel gesloten als open wortels. Evalueer in het eerste geval de stam. Het moet recht zijn, zonder vertakkingen. Als er wortels zichtbaar zijn, onderzoek ze dan. Ze mogen geen tekenen van ziekte vertonen, droge delen. Naar onze mening is het de moeite waard om eenjarige zaailingen te planten.

Elke bodem is geschikt voor de pruimensoorten, behalve zure. Er moet een goed verlichte en tegen wind beschermde plaats met een diep grondwaterpeil van 1,5 m worden gekozen. Begin op voorhand met de voorbereiding van het perceel en het plantgat – 2 weken voor het eigenlijke plantwerk. Er wordt gegraven tot de bajonet van de spade. Als de grond zuur is, moet dolomiet worden toegevoegd. Het gebruik bedraagt 1 kg/m

2.

Het planten gebeurt in twee fasen, in het voorjaar en in het najaar. Als de zomer in de regio kort is en er snel koud weer komt, verdient het voorjaar de voorkeur, omdat het risico groot is dat de in de herfst geplante zaailingen bevriezen. De optimale tijd is vóór het doorbreken van de knoppen, voordat het sap actief begint te stromen. In warme streken met zachte winters wordt bij voorkeur in september gewerkt.

Let op!Als de optimale timing al in de herfst is verstreken, is het beter om de zaailingen op het perceel te begraven en ze tot de lente met lapnoten te bedekken.

Water geven in de herfst

Wanneer het terrein is voorbereid, gaat u over tot de inrichting van de plantplaats. Graaf een gat met een diepte van 60 cm en een diameter van ongeveer 70 cm. Kiep de bovengrond apart af. Een pin wordt in het gat geplaatst, die de jonge zaailing zal ondersteunen. Lengte ongeveer – 1,2 m. Bereken dat het minstens een halve meter boven de grond is. Maak zo nodig (als er kans is op wateroverlast op het perceel) een drainagelaag van gebroken bakstenen. Bereid een voedingssubstraat van de eerder gestorte aarde en humus in een verhouding van 1 : 1. Giet de grond in de kuil door een heuvel te maken.

Zodra de plantdatum aanbreekt, gaat u over tot planten.Stap voor stap instructies:

1. Plaats de zaailing op de heuvel.

2. Als het in een container zit, wordt het voorzichtig gegoten. Strijk de blootgelegde wortels glad om afbrokkeling te voorkomen.

3. De kuil geleidelijk vullen met het voedzame grondmengsel en dit regelmatig verdichten zodat er geen holtes rond de wortels achterblijven. Na het vullen van het plantgat moet de nek van de plant zich 3 cm boven de grond bevinden.

4. Het jonge boompje krijgt water. De dosering is 20 liter per plant.

5. Nadat de grond tot rust is gekomen, wanneer het water is geabsorbeerd en de wortelhals gelijk ligt met de grond, bedek je het gebied rond de basis met een laag mulch. Gebruik turf.

Voorjaarsaanplant

Het plantwerk in het voorjaar verschilt niet veel van dat in het najaar. De bijzonderheid ligt in de bereiding van het voedingssubstraat. Naast organisch materiaal worden stikstofmeststoffen aan de tuinaarde toegevoegd.Bereid het grondmengsel als volgt voor:

1. Meng de uitgegraven bovengrond met humus in een verhouding van 1 : 1.

2. Voeg 100 g NPK en 350 g houtas toe.

3. Meng alles grondig.

Wanneer u bestuivers in de buurt plant, houd dan afstand tussen de planten. Een lengte van 3-4 m is voldoende, zodat de kronen elkaar niet raken en de planten elkaars ontwikkeling niet hinderen.

Zorg

Goed planten is geen garantie voor een overvloedige oogst. De geplante pruimenboom moet goed worden verzorgd – voeding, water geven, snoeien. Intensieve ziekteontwikkeling en aantasting door ongedierte moeten worden vermeden.

Water

Bij het bewateren van een volwassen boom worden tot 10 emmers water gebruikt, en 4-6 emmers voor een jonge boom, afhankelijk van de leeftijd en de vegetatieperiode. Bevochtig de pruimenbomen zodat een laag grond van 40 cm dik verzadigd is met water. De hoeveelheid waterbehandeling hangt af van de intensiteit van de neerslag. In de regel is 3-5 keer water geven voldoende. Voordat het koud wordt, krijgt de boom water om de grond met vocht op te laden. Dit laatste zal de wortels beschermen tegen vorst.

Behandeling van de bodem

Maak na zware regenval of watergift de grond in de wortelstokken los om een goede luchttoevoer naar de wortels te garanderen. Verwijder tegelijkertijd onkruid dat een bron van infectie kan zijn of kan bijdragen tot de aantasting van het gewas door ongedierte. Om een snelle verdamping van vocht te voorkomen, moet de grond rond de bollen volgens ons bedekt worden met mulchmateriaal.

Bemesting

Pruimenbomen hebben geen frequente bemesting nodig. Toegepast met tussenpozen van 2-3 jaar, afhankelijk van de intensiteit van de groei van het gewas. In het voorjaar worden stikstofcomplexen gebruikt. Daarna wordt het macronutriënt uit het bemestingsmengsel verwijderd, omdat het de scheuten stimuleert ten nadele van de knop- en vruchtvorming. In de zomer is het de moeite waard om fosfor en kalium in te brengen, die niet alleen helpen om de opbrengst te verhogen, maar ook de immuniteit van de plant verbeteren.

Snoeien

Om een goed gesnoeide boom te krijgen, moet hij gesnoeid worden. De procedure moet al in het 2e groeijaar worden uitgevoerd. Snoei in het voorjaar voordat het eerste sap begint te vloeien gedurende 4 jaar. De kronen zijn meestal gelaagd en uitgedund:

1. In het eerste en tweede jaar wordt de onderste laag gevormd uit de steigertakken.Laat op een stamhoogte van 45-50 cm 5-7 krachtige scheuten groeien onder een hoek van 45 °C. Ze worden met een derde van hun lengte ingekort. De rest moet worden gesnoeid zonder stronken achter te laten. De hoogte van de centrale geleider wordt gehandhaafd op 1,5-1,8 m.

2. In het derde jaar, inkorten met ¼ van een lengte van 60 cm.De volgende laag wordt gevormd door takken van de tweede orde. Ze moeten 30 cm van het skelet verwijderd zijn. Het snoeien is correct als de centrale spil zich ongeveer 30-40 cm boven de toplaag bevindt.

3. In het vierde jaar, na de volgende snoeibeurt, moeten alle steigertakken 6 knoppen onder de bovenste tak zitten. De tak wordt regelmatig afgeknipt tot hij 2,5 m hoog is.

Zodra de kroon is gesneden, wordt er sanitair gesneden. Snoeien: Uitgedroogde, getraumatiseerde en verdikte scheuten worden verwijderd. Timing in de lente en de herfst.

Klaar voor de winter

Volwassen planten hoeven niet te worden afgedekt. Als er in de winter weinig sneeuw ligt, volstaat het om de wortelzone te mulchen met een dikke laag humus. Jonge planten kun je het beste beschermen tegen vorst en winterwind door de stengels te bedekken met jute.

Plagen en ziekten

Pruimen zijn vatbaar voor aantasting door pathogene micro-organismen en voor aantasting door ongedierte als de teelttechniek niet wordt nageleefd. Onder de ziekten op de kweeknota zowel schimmel als bacterie, bijvoorbeeld wortelkanker. Blijvende ziekten kunnen niet worden genezen. Maar het is mogelijk om de schimmel te doden met fungiciden. Insecticiden kunnen u helpen de insecten aan te pakken. Aangezien bestrijdingsmiddelen giftig zijn, moeten zij strikt volgens de aanwijzingen worden toegepast.

Ziekten en plagen bij pruimen

Ziekten	Ongedierte
Ulcerosporiose	Appelzaadschurft
Moniliosis	Pruimenbestuivingsluis
Shommose	Appel- en pruimenmotten
Roest	Meidoornziekte
Vruchtrot	Kersenscheutmot
Coccomycose	Kersenslijmvlieg
Wortelkanker	Zijderups

Voortplantingsmethoden

Pruimenbomen kunnen worden vermeerderd door steenenting, maar deze methode is niet erg efficiënt. In de zomer kan het gewas vegetatief worden geplant. Bovendien kunnen de volgende rassen worden geënt om raskenmerken te verkrijgen.

Door wortelstok

Een eenvoudige methode, vooral omdat pruimenbomen in een seizoen een groot aantal scheuten laten groeien.Ga als volgt te werk:

1. Kies een goed ontwikkelde onderstam die ver genoeg verwijderd is van de boom zelf.

2. Graaf de wortel op en snij deze met een scherpe spade af van het ouderlijk exemplaar, 20 cm van de scheut.

3. De ent wordt uit de grond gehaald.

4. Het snijvlak moet worden behandeld met een tuinvernis.

5. Plant in een permanente positie.

enting

Voor deze vermeerderingsmethode heeft men beide nodig: onderstam en ent. De eerste methode is een worteluitloper die op een permanente plaats wordt getransplanteerd.Volgorde van de stappen:

1. Bewatering van de onderstam om de sapstroom te verbeteren. Zo kan de schors gemakkelijker van het hout worden losgemaakt.

2. De steel wordt schoongeveegd.

3. Laat 4 cm vanaf de wortelstok omhoog staan.

4. Met een schorsmes wordt een T-vormige snede in de schors gemaakt.

5. Snoei ent met een knop (lengte 3 cm).

6. Steek de knop in de T-snede, hout op hout.

7. Wikkel de onderstam met plasticfolie of plasticfolie zodat de knop bloot blijft liggen.

Pruimenbomen zijn vruchtdragende gewassen die elk jaar veel vruchten kunnen dragen. Het belangrijkste is de juiste soort te kiezen, de eisen voor het planten in acht te nemen en de aanbevelingen voor de verzorging niet te verwaarlozen.

Bronnen:Vitaly Krivoruchko, Yury Gorbunov – “Pruim en kersenpruim. Variëteiten, aanplant en verzorging”, B. . Roots – “Plum”.