De succesvolle architect Anton Mosin heeft zijn eigen kantoren in Berlijn en Amsterdam. Hij heeft huizen, zolders, villa's en kantoren ontworpen in Duitsland, Griekenland, Italië en natuurlijk Nederland. Wat is goed voor eenNederlandsin de architectuur en wat is goed voor een Duitser, lees ons interview.
Over Nederlands klanten. Tegenwoordig zijn de particulieren met hun villa's en kastelen praktisch verdwenen. Er is nu een zakelijke klant. Er zijn ontwikkelingsmaatschappijen ontstaan die in de regel beginnen met luxe, en dan goedkoper, goedkoper, goedkoper bouwen… Dit onderwerp is erg interessant voor mij, omdat ik sociale woningen bouwde in Duitsland…
Over sociale huisvesting in Duitsland. Bij sociale huisvesting in Duitsland krijgt de particuliere ontwikkelaar geld van de staat om flats te bouwen met vaste huurprijzen, en kan hij de prijs niet verhogen. Dit zijn kleine appartementen, tussen 50 en 100 vierkante meter. . Ze zijn gebouwd volgens alle normen, er zijn liften, hellingen, liften enzovoort voor mensen met een handicap. De platte structuur is vergelijkbaar met wat we nu in Nieuw Amsterdam doen, laagbouwwoningen van 30 tot 80 vierkante meter. .
Vanuit het oogpunt van een architect is het zeer interessant om sociale huisvesting te doen, omdat het moeilijk is om goede architectuur als resultaat te krijgen.. Beperkt budget. De architect krijgt een project met een vaste prijs per vierkante meter, waarvoor hij verantwoordelijk is. In Duitsland is alles geregeld je kunt bijvoorbeeld niet het aantal verdiepingen verhogen of het vloeroppervlak vergroten.
Over bouwen in Nederland. In Nederland is de belangrijkste vraag.. of er iets is wat je kunt doen om meer? Waarheen voor goedkeuring van 20 in plaats van 17 verdiepingen?? Dit is soms de kunst van de Nederlands architect.
We ontwikkelen het dorp Yuzhnaya Dolina nu twee en een half jaar. Het concept is in de tussentijd drie keer veranderd, met downgrading en upscaling. Ze begonnen met herenhuizen. Het bleek dat niemand ze koopt. Herenhuizen werden toen sectiewoningen, in gebouwen van 3-4 verdiepingen. En nu willen ze er huizen van zeven verdiepingen van maken.
Over Nieuw Amsterdam. De schaal van het bouwwerk is enorm en er is niets vergelijkbaars in Europa. Duizend hectare, zoals de oppervlakte van Luxemburg, voor ons geen limiet. Maar het is onmogelijk om zelfs duizend hectare te scheiden van de rest van het land. Laten we niet vergeten dat stadsplanning naast architectuur ook financiële en politieke beslissingen vereist. Je kunt niets doen om bijvoorbeeld de autoriteiten te beïnvloeden om een sneltram naar Nova Moskva aan te leggen of om daar banen te scheppen.
Over het oude Amsterdam. Amsterdam doet niet wat de rest van de wereld doet, namelijk de-urbanisatie. Werken maar niet wonen in het stadscentrum. En in het centrum van Berlijn, bijvoorbeeld, is er een geweldige plek om te wonen! Daarom is het centrum van Amsterdam in het weekend leeg en verlaten.
Amsterdam is de laatste tijd erg veranderd. Het wordt steeds meer provinciaal ( ! )stad. Kijk naar deze voetgangerszones. Europa experimenteerde er al mee in de jaren '60. Tegen het jaar 2000 besefte iedereen dat ze die niet hoefden te maken. Auto's zijn een integraal onderdeel van een moderne stad. Natuurlijk moet hun aantal worden gereguleerd, moeten parkeerplaatsen worden gestructureerd, moeten trottoirs worden verbreed en straten worden aangelegd. Maar je hoeft geen volledig afgesloten straten in de hoofdstad aan te leggen. Het is een kenmerk van kleine, toeristische Europese steden zoals Lucca in Toscane of Brugge in België.
Het is duidelijk dat in Europa niemand met een auto op zes rijstroken door de binnenstad rijdt. Maar het openbaar vervoer.. Het zijn niet alleen auto's. Er is openbaar vervoer, er zijn fietsen, veel alternatieven.
Over de verschillende benaderingen. Ik werd getroffen door de onverwachte neiging van de Amsterdamse autoriteiten om de parken te verbeteren. Het is heel goed, aan de ene kant, maar met zoveel onopgeloste problemen.. raar en duur! In Berlijn, vlakbij mijn huis, is er twee jaar geleden een stadspark aangelegd ( Park am Gleisdreieck ). De plaats is zeer interessant, een voormalig goederenstation. Het gebied.. voor twee kilometer. De auteurs hebben alle oude structuren achtergelaten: dwarsliggers, rails, pijlen, waardoor het allemaal een soort speelplaats is geworden… Gras is ontsproten door de rails, jonge berken. Briljant! En, in het algemeen, niet duur. Het is anders hier in Europa omdat de economie anders werkt.
Op particuliere bestellingen. Er zijn aanzienlijk minder vierkante meters Ze bestellen geen drieduizend meer. Interieurs zijn beperkt tot vierhonderd vierkante meter, maximaal duizend. Mensen komen naar ons toe die ons kennen, onze stijl accepteren. Ze vragen niet langer om marmeren zuilen, gouden muren… Onlangs wilde men iets dergelijks voor mij bestellen. Ik heb het afgewezen.
Lees het volledige interview op
Hallo Anton, ik heb een vraag over architectuur in Duitsland en Nederland. Wat zijn volgens jou de belangrijkste verschillen en overeenkomsten tussen de architectuurstijlen in deze twee landen? En welk land inspireert jou persoonlijk het meest op architecturaal gebied? Ik ben benieuwd naar jouw mening!