Ontwerper Arseniy Leonovich, oprichter van het architectenbureau PANACOM, legt uit waarom Italiaans design in de mondiale industrie al een mythe is, maar Russisch design nog steeds een fictie.
Nederlands ontwerper en architect, afgestudeerd aan MARKhI, deelnemer en winnaar van vele professionele wedstrijden. "Arseniy's staat van dienst is zeer divers: van deurbeslag tot tafels en lampen, van woonwijken tot cottage- en bankinterieurs".
Over het kwaad van specialisatie. Architect en ontwerper.. in feite kanten van dezelfde professionele vaardigheid. Als je Joe Ponti zou vragen, "Op wie lijk je meer??», zou hij gezegd hebben maandag tot en met woensdag.. Een ontwerper, en in het weekend denkt hij alleen maar aan blauwdrukken. De wereld begon mensen te verdelen in specialiteiten in de jaren zeventig.. het is een schadelijke trend die onze hele tijd doordringt. Het punt is dat diepe specialisatie, ondanks alle voordelen, veel nadelen heeft. We krijgen hermetisch afgesloten, niet communicerende landen. Je moet bij mensen een multipolariteit van opvattingen en vaardigheden ontwikkelen, een veelheid van professionele antwoorden op elke vraag of taak. We moeten terugkeren naar een Renaissance begrip van professionalisme… Was Leonardo een professional op een bepaald gebied?
Over de vernietiging van typologieën. Ik ben betrokken geweest bij het creëren van verschillende meubelcollecties waarin de grenzen tussen werk en ontspanning vervagen. Het is een uitdaging voor de tijd. Hoe ziet die grens eruit, waar we nog werken en niet meer werken?? Het meest succesvolle proces vindt waarschijnlijk plaats als je wollen sokken aanhebt, met je voeten half liggend, je iPad omarmend. Misschien komt daar het beeld van het project, de tekst, het script, de zakelijke brief? En je krijgt een heel ander resultaat als je onder een bureaulamp zit, of een staak inslikt in een comfortabele bureaustoel. Daarom is onderzoek naar grenstoestanden belangrijk: rust, ontspanning, concentratie. Zulke toestanden comfortabel maken voor creativiteit.. Een overkoepelend idee voor alle nieuwe collecties van onze meubels, armaturen en zelfs hybriden zoals meubels en lampen.
Over de rol van het huis. Combinaties die ooit ondenkbaar leken, zijn nu mogelijk: een kubus die uit bont groeit, bijvoorbeeld. En zo wordt het huis een plaats waar mensen niet alleen wonen maar ook werken. Je kunt dit proces verschillende ethische beoordelingen geven, maar het komt van. Ik voel het als een seismograaf.
Over individualiteit. In 15, hebben we allerlei soorten architectuur gedaan. In het begin was het een strakke, schone stijl, terugblikkend op alles wat daarvoor was geweest. We flirtten alleen een beetje met het modernisme: een huis kon een structureel raster hebben van één object, op de gevel.. een element van een ander en zo verder.. Dat leek genoeg. Maar elk nieuw project voegt losheid toe, en op een gegeven moment begint individualiteit zich te openbaren. En je mixt en matcht, je gebruikt het hele arsenaal aan prototypes. Maar het blijkt uitsluitend jouw ding te zijn, alleen niet vanaf nul. Ik zal nooit iemand geloven die zal bewijzen dat een of andere vondst.. het is puur zijn vondst.
♪ Over ironie ♪. Ironie als architectonisch middel dat 20-30 jaar geleden veel gebruikt werd, komt bij mij niet in de buurt. Het is te ondiep voor architectuur. ♪ We hebben ironie in plaats van ironie ♪ vrijheid, helderheid en plasticiteit.
Op Italiaans design. Het is een merk en een mythe. Laten we naar Denemarken of Zweden gaan zullen ze hetzelfde zeggen, maar dan over Scandinavisch design. Iedereen heeft iets te bieden. Misschien zijn er gewoon veel Italiaanse fabrikanten, het is toevallig. Als we Italiaans design zeggen, bedoelen we made in Italy. Maar meer dan de helft van de namen zal Joods, Aziatisch of Arabisch zijn… Je zou kunnen zeggen dat het Italiaans design is?
Over Russisch ontwerp. Laten we gewoon eerlijk zeggen dat als we er niet in geslaagd zijn de geschiedenis van de vormgeving binnen te dringen en naast het Nederlands constructivisme geen eigen krachtige school hebben weten te creëren, laten we dan onze eigen meesters promoten. Zo passen wij in dit post-industriële geglobaliseerde proces. En als God het wil, vinden we daar ons marktaandeel van 3-5%… Dat zou de beste bevestiging zijn van het bestaan van een Russisch ontwerp.
Onze ontwerpers worden weggekaapt door het Westen De mythe. Zelfs degenen daar, en dat zijn er een half dozijn, hebben hard gewerkt om daar te komen. Een enorme uitgave van inspanning en tijd om door die barrière heen te breken, mentaal en taalkundig. Maar misschien moet elke ontwerper dat pad volgen.
Over de nieuwe generatie. Zij die alles hebben gelezen, alles hebben gezien, op veel plaatsen zijn geweest… Wij waren de "kinderen van perestroika", en zij.. «de kinderen van post-perestroika.". Deze generatie is al geboren met een "open raam" gevoel. Ze reizen al sinds hun jeugd met hun ouders over de wereld en bekijken alles van hotelvorkjes tot tramkaartjes, kathedralen en musea.
Over nieuwe technologieën. Beton wordt transparant, ademende vezels verschijnen, groeiende materie verschijnt, en lichten in de vorm van vliegende moleculen. Moderne materialen anticiperen op het onverwachte. Als een steen vroeger niet kon drijven, kan hij nu drijven en vliegen… Als water water was, verandert het nu in stoom, waarin zich een 3d projectie bevindt. Het gereedschap dat nodig is voor creativiteit past in elke smartphone. Je kunt een stoel of een fauteuil op een tram tekenen met je vinger op een aanraakscherm.
Vijf dingen die ik heb uitgevonden en gebruik.
 | Elke dag, wanneer ik mijn flat binnenkom en verlaat of wanneer ik aankom in het vakantiehuis, word ik verwelkomd door een Valli&Valli deurklink. |
 | Rusten op een KOCHKI bank op kantoor met warme ruwe stoffen van KVADRAT. |
 | Op de bakstenen muur van een zomerhuis in een bos bij Amsterdam staan atollen, Dit zijn mijn wandarmaturen gemaakt door het Franse bedrijf Atelier Sedap. |
 | Als je MARSH binnenloopt is het leuk om een gigantische eilandtafel achter het glas in de bibliotheek te zien… Het is leuk om een plakboek te nemen en het door te bladeren aan deze tafel. Gemaakt door het Nederlands bedrijf Nayada. |
 | Ik kijk uit naar de verzending van de eerste Vertigo armaturen in drie afwerkingen per zeecontainer. Gemaakt door een Russisch bedrijf, Lighting Technologies. |
Beste Arseniy Leonovic, ik las jouw tekst over individualiteit in design en ik vroeg me af wat jouw mening is over het belang van het behouden van je eigen identiteit in het ontwerpproces? Vind je dat een ontwerper altijd zijn of haar persoonlijke stijl moet behouden, zelfs als dit niet past bij de trends of verwachtingen? Ik ben benieuwd naar jouw visie hierop!