Baby trekt in het zwart: Wanneer is het normaal en wanneer moet je alarm slaan?

Ouders die enorm veel van hun kinderen houden en proberen veranderingen en afwijkingen in de ontwikkeling te volgen, om problemen tijdig te voorkomen. De eerste artistieke meesterwerken van de kleuters – gekleurde cirkels, lijnen en eerste koppotigen – zijn een bijzondere bron van trots. Het is een andere zaak wanneer kunstwerken in donkere kleuren zijn geschilderd… Angstige moeders en vaders hebben angsten en twijfels over de psychologische gezondheid van hun baby’s. Ik wil meteen zeggen dat u uw kind niet zelf kunt diagnosticeren – er zijn deskundigen die meer verstand hebben van psychodiagnostiek dan mensen zonder gespecialiseerde opleiding. Bovendien kan uw bezorgdheid leiden tot angstige gevoelens en onbegrip voor wat er rond uw baby gebeurt.

Projectieve diagnostische methoden, met name kwalitatieve analyse van tekeningen, zijn zeer subjectief.Veel factoren beïnvloeden de betrouwbaarheid van de geanalyseerde gegevens:

1. Mood. Kinderen weten niet dat ze zullen proberen een diagnose te stellen door ze te tekenen. De uitdrukking van hun gevoelens komt voort uit huidige ervaringen, vreugde en verdriet. Wees niet verbaasd als een gefrustreerde peuter een tekening in donkere kleuren maakt. Dit betekent niet dat er afwijkingen zijn in de psychologische ontwikkeling. Om zijn toestand kwalitatief te herleiden uit de aard van de tekening, is het belangrijk een langere tijdspanne – bijvoorbeeld enkele maanden – voor de analyse te nemen. Daarbij kijkt u welke kleuren het kind tekent, en wat het onderwerp van deze tekeningen is.

2. Het onderwerp van de tekening. Alleen al de inhoud van een idee voor een kunstwerk suggereert een voorselectie van een geschikt kleurenpalet. Bijvoorbeeld, bewolking en regen kunnen niet worden getekend in roze en oranje kleuren. Soldaten, honden, koffers – bij het tekenen van verschillende voorwerpen laten de kinderen zich leiden door hun ideeën over echte voorwerpen.

3. Beschikbaarheid van verschillende kleuren krijtjes.Kinderen jonger dan drie jaar reageren in principe niet selectief op de kleurweergave van de tekening die zij maken. Voor hen is de nabijheidsfactor belangrijk – zij tekenen een cirkel of een streepje in de kleur binnen hun vingertoppen. Als er geen verscheidenheid aan potloden is, zullen oudere kinderen beginnen met het kiezen van geschiktere kleuren uit de beschikbare potloden.

4. Leeftijdsverschillen.Het is niet nodig de beoordeling van de tekening van een driejarig kind serieus te nemen. Op deze leeftijd is er geen significante reden voor een projectieve diagnose. Vanaf de leeftijd van 3,5-4 jaar verschijnt het bewustzijn van het patroon. Onbewuste verbindingen en ervaringen worden onthuld. Het is beter om een gesprek over de tekening te voeren – vraag wat hij of zij heeft getekend, wie is afgebeeld, wat hij of zij doet, enz.. Dit zal helpen het beeld nauwkeuriger te analyseren. Maar om het kleurenpalet van een tekening te analyseren, kun je beginnen vanaf de leeftijd van 4,5-5 jaar.

Hieronder worden de verontrustende tekenen van het gebruik van zwart in tekeningen en de ontwikkelingsrelevante tekenen nader bekeken. En leer ook de juiste actie ouders, als ze gevonden de eerste tekenen van problemen.

De keuze voor zwart in de foto als optie voor de norm

Zoals hierboven vermeld, heeft kleurkeuze vóór de leeftijd van 4-5 jaar geen diagnostisch potentieel. Psycholoog en pedagoog M. Maximova.. gaf in haar artikel “Invloed van kleur op de expressiviteit van kindertekeningen” aan dat kinderen tot hun vijfde jaar kleur gebruiken als decoratief element. Ze drukken geen emoties of gevoelens uit via kunst. Daarom zullen wij het hier hebben over kinderen van middelbare en oudere leeftijd (5-7 jaar), wanneer kleurkeuze een belangrijk diagnostisch criterium wordt. Wanneer is zwart de normale kleur:

1. Het kind voelt zich niet goed, is onwel. De kwalen van een kind, verdriet, droefheid vinden een uitweg in de weergave van bepaalde beelden. Dit komt doordat er een overgang is van visueel naar figuratief denken. In dit stadium werkt hij met de synthese van deze twee vormen van denken. Directe associaties spelen een rol bij het weergeven van emotionele en fysieke ervaringen. Dus regen en bewolkte luchten worden geassocieerd met droefheid. Als hij/zij zich verdrietig voelt, tekent hij/zij een tekening vol sombere kleuren. En dit zal een variatie op de norm zijn.

2. Hij is omringd door donkere objecten, of draagt donkere kleren. Het egocentrisme van de voor- en vroegschoolse periode komt tot uiting in het artistieke domein. Dit betekent dat de jonge schepper zichzelf centraal stelt in wat er om hem of haar heen gebeurt. Bijvoorbeeld, als hij loopt en hij denkt dat de wolken en de zon hem volgen… Dit is bewezen door de beroemde psycholoog J.P. H. Hodgkins. Piagets theorie van de cognitieve ontwikkeling. Elke tekening is doordrenkt met de subjectieve opvattingen van de jonge kunstenaar. Als hij/zij zich bijvoorbeeld in een kamer met weinig licht bevindt, of gekleed is in kleding met sombere tinten, zullen deze beelden een uitweg vinden in het kleurenpalet van de tekening.

3. Een vruchtbare verbeelding en een veelzijdige fantasie. Voor een kind is zijn tekening meer dan een plaatje. Hij geeft het een “levendige” beeldspraak. Dromers kunnen letterlijk de zware ademhaling van de hond op de foto voelen, en de warmte van de zon op de foto. Soms, om zich te beschermen tegen de mogelijke gevaren die zich in de verbeelding voordoen, schildert het kind een deel van de tekening in zwart. Het wordt uitgedrukt als een stopper, een pleister, die de beweging van beelden tegenhoudt, scherp waargenomen door de rijke verbeelding van de kunstenaar. Om de reden te weten te komen, hoef je alleen maar met hem te praten… Vraag naar het deel van de foto waarover u niet zeker bent. Het kind deelt graag de subjectieve betekenis die hij of zij aan het meesterwerk heeft gegeven…

4. De afbeeldingen zijn getekend in sombere kleuren, maar het kind is lichamelijk actief, blij en kalm.Misschien is zwart een manier om de tekening te laten afsteken tegen het witte papier… Hij vindt het gewoon leuk. Wat moet een ouder doen als er nog steeds ervaringen zijn? Praat meer met uw baby, speel en breng samen tijd door. Zo kun je overtuigd worden van de juistheid van je twijfels en angsten.

5. De lijst van gelegenheden waarbij sombere kleuren de norm zijn voor kleuters is veel langer. Elk individueel geval moet worden opgehelderd en samen met het kind worden uitgewerkt. Voor oudere kinderen (vanaf 8-9 jaar) zijn de variaties in de norm voor het gebruik van zwart al verschillend. Dit hangt samen met een rijping van de emotioneel-volwassen sfeer en een ontwikkeld zelfbewustzijn. Nu is rouwkleur op het doek een manier om zorgen, opwinding en negatieve gevoelens te sublimeren. Uitputtende emoties worden uitgedrukt door droevige beelden. Er zijn echter kenmerkende signalen voor jongere leerlingen en vroege adolescenten die de volkomen normale redenen voor het gebruik van zwart verklaren:

6. Ontwikkelde stilistiek.Voor oudere kinderen is tekenen niet alleen een manier om de tijd te doden. Ze geven het bepaalde artistieke beelden, en de benadering van het tekenen wordt weloverwogen. De stijl waar het kind van houdt komt naar voren en kan gepaard gaan met een overwicht aan sombere kleuren. In dit geval kenmerkt het op geen enkele manier psychologische problemen.

7. Crisissen.De adolescentie is een periode van grote persoonlijke transformatie voor het kind. Vaak zien adolescenten de wereld als een vijandige eenheid en gebruiken ze kunst om protest, wrok en eenvoudige eenzaamheid uit te drukken. In dit geval gaat de liefde voor zwart in de tekeningen over als de acute fase van de crisis voorbij is.

Wanneer zwart in een tekening een alarmerend teken is

De volgende zijn variaties op het gebruik van zwart die wijzen op psychologische problemen. Belangrijk is dat deze tekenen gelden voor kinderen tussen 5 en 8 en 9 jaar. Als een kind boven de 10-12 jaar zwart blijft kleuren, is het belangrijk om het te ondervragen en zo nodig een psycholoog te raadplegen. Het scala aan gevoelens en emoties bij oudere kinderen is groter dan bij jongere kinderen. Het heeft niet alleen aandacht en begrip nodig, maar ook een ondersteunende ouderlijke steun en een vriendelijke houding.

Een plotselinge verandering van kleur

Bijvoorbeeld, uw peuter heeft tot op zekere hoogte heldere, regenboogkleurige tekeningen gemaakt van vriendelijke dieren en stralende zonneschijn. Daarna verandert de tekenstijl abrupt – vriendelijke dieren worden donkere, trieste beelden. Een dergelijke verandering kan vele oorzaken hebben, waarvan de populairste hieronder worden uiteengezet:

1. Het kind heeft veel stress gehad. Traumatische gebeurtenissen, zoals de dood van een favoriet huisdier, veroorzaken een negatieve emotionele reactie. Zonder het te beseffen ervaart hij/zij diepgaande stress en onbewuste emoties vinden een uitweg in de sombere kleuren van de tekening.

2. Hij is lichamelijk of psychisch mishandeld... Elk geweld is vernederend en angstaanjagend voor de persoonlijkheid van het kind. Dit zal niet onopgemerkt blijven in de trieste artistieke beelden. Het is in dergelijke gevallen niet ongewoon dat kinderen zichzelf verkleind in de tekening tekenen (hun onbeduidendheid, negatieve perceptie van zichzelf weergeven), en dat pesters actief worden overschilderd met zwart of rood potlood met een felle krabbel om het papier te verscheuren (agressie, woede, boosheid, haat).

3. Aanpassingsproblemen.Een nieuwe samenleving, plaats en omgeving voor verlegen, teruggetrokken kinderen is een echte emotionele marteling. Moeilijke aanpassing komt niet alleen tot uiting in de tekening, maar ook in andere aspecten van het leven van het kind (gedrag, slaap, eetlust, enz.)..).

Veranderingen in de persoonlijkheid en het gedrag van het kind.

Het gebruik van zwart in combinatie met een plotselinge gedragsverandering in negatieve zin is een zorgwekkend teken. Bijvoorbeeld, na een verhuizing naar een nieuwe kleuterschool, wordt een kind teruggetrokken, huilerig, klaagt vaak over ziekte, en schildert dicht zwart op papier. Er is waarschijnlijk sprake van onaangepastheid die corrigerende maatregelen vereist. Samen met een psycholoog worden de behandelingsgebieden onderzocht: werken met angst, interpersoonlijke interactiemechanismen, diagnostisch werk met correctiepotentieel enz..De volgende veranderingen in gedrag, samen met de sombere onderwerpen en kleuren in de tekeningen, behoeven uw aandacht:

1. Onthechting (van ouders, vrienden, andere belangrijke volwassenen).

2. Agressiviteit.

3. Slaapstoornissen (’s nachts wakker worden en huilen, moeilijk in slaap vallen, nachtmerries, nachtmerries, bedplassen).

4. Angst (constante angsten, scherpe reacties op harde geluiden, etc.)..).

Sombere scènes

Het onderwerp van de tekening is een centrale parameter voor de psychologische analyse. Onbewuste angsten, zorgen, zorgen en agressie worden door het verhaal uitgedrukt. U kunt gemakkelijk merken dat het werk van uw kind somber is geworden, zowel qua kleur als qua inhoud. Bijvoorbeeld, dichte, donkere kleuren staan voor onzekerheid, leegte, angst… Het wegstrepen is een onbewuste poging om iets of iemand uit iemands leven te weren… Het tekenen van zwarte dieren met grote ogen en scherpe tanden drukt een combinatie uit van intense angst en agressieve reactie. Vaak tekenen kinderen de mensen waarbij zij zich ongemakkelijk voelen in het zwart, in vergelijking met andere figuren op de foto. Als je moorden, intense zwarte of rode doorsteken of andere angstaanjagende scènes in een foto ziet, kun je je kind beter meenemen naar een psycholoog.

Langdurig gebruik van zwarte kleur

Een enkele sombere tekening in zwart heeft geen diagnostisch potentieel. Het langdurig tekenen van dergelijke beelden – minstens 3-4 maanden – is een alarmerend teken. Als het kind een verscheidenheid aan potloden en verf heeft en opzettelijk lange tijd alleen zwart gebruikt, is er een psychologisch probleem.Wat ouders in dit geval moeten doen:

1. Praat zelf met je baby. Leg de plot van het plaatje uit, wie wat doet en waarom het zo getekend is.

2. Als u zelf niet tot een conclusie kunt komen, neem dan contact op met een psycholoog. Het kan helpen licht te werpen op het probleem en advies geven over hoe het aan te pakken.

Conclusie

Er zijn keerpunten wanneer je vrolijke kind zwart tekent. Het blijkt dat dit niet altijd een slechte zaak is en afhangt van veel gerelateerde factoren: leeftijd, stemming, weer en meer. Uw taak als ouder is de toestand van de jonge kunstenaar goed in de gaten te houden, maar hem in geen geval de kleuren op te leggen die u “juist” vindt – felle, gele, groene, roze tinten. De gedachten en gevoelens van uw baby vinden een uitlaatklep in de kunst, laat het zich vrij uiten.