Wat te doen als een 3-jarige niet goed eet

Het is niet ongewoon voor een moeder om de weigering van haar kind om te eten op te vatten als bezorgdheid dat zijn lichaam niet genoeg vitaminen en voedingsstoffen krijgt voor groei en ontwikkeling. Elke maaltijd is een echte uitdaging voor het zenuwstelsel van zowel. Laten we proberen uit te zoeken hoe we een ondervoed kind moeten voeden en of het nodig is…

Verschillende eetlusten

Het is voor iedereen duidelijk dat je niet kunt leven zonder voedsel, maar het is niet altijd zo, zoals velen beweren, dat eetlust gepaard gaat met voedsel.Laten we proberen uit te vinden welke soorten eetlust er bestaan.

1. Natuurlijk. Het gebeurt wanneer het lichaam energie nodig heeft om de energiereserves aan te vullen.

2. Selectief. Dit type eetlust vergezelt vaak moderne mensen. Een kind, en vaak een volwassene, wil koekjes eten, maar geen pap.

Selectieve eetlust geeft pas op jonge leeftijd een reëel beeld van de behoeften. Als een kind negen maanden oud is, kan het soep verkiezen boven melkproducten omdat calcium belangrijker is, niet omdat soep smakeloos is. Op de leeftijd van één jaar, dezelfde reden waarom de baby vlees afwijst ten gunste van groenten. In deze periode is het gewoon belangrijker voor het lichaam van het kind om groenten, fruit en kwark binnen te krijgen. Een kind weet dit intuïtief. Maar als kinderen van 3 jaar groentenpuree weigeren en worst en chocolade eisen, is dat geen kwestie van selectieve eetlust. Het probleem ligt in een pedagogische fout van de ouders, en het is niet nodig een oorzaak te zoeken in ziekten en tests af te nemen voor onderzoek.

Is slechte eetlust echt een probleem?

Voordat u beslist over een toename van de eetlust, moet u nagaan of het echt slecht is. Het zijn misschien alleen de moeder en grootmoeder die vinden dat het kind meer moet eten. Misschien is de hoeveelheid voedsel die ze overdag krijgen voldoende.

Ouders houden er niet altijd rekening mee dat de eetlust van fase tot fase kan schommelen. De meest actieve groei van het kind vindt plaats in het eerste levensjaar, dus de eetlust moet voldoen aan zijn behoeften. In het tweede levensjaar leert de baby actief lopen, verkent hij de wereld en wordt zijn energie maximaal benut. Dus hebben ze meer voedsel nodig om het goed te maken.

Op de leeftijd van 3 jaar komt het kind in een fase van stabilisatie. Ze groeien niet actief, dus hebben ze minder voedingsstoffen nodig. Ze hebben niet zoveel voedsel nodig. De volgende groeispurt, en dus eetlust, wordt verwacht tegen de leeftijd van 5 of 6 jaar. Ouders moeten beseffen dat kinderen op verschillende momenten in hun leven verschillende eetlusten hebben. Als hij actief is en zich normaal ontwikkelt, laat hem dan zoveel eten als hij wil. Als je baby honger heeft zal hij je dat laten weten…

Redenen voor verlies van eetlust

Verlies van eetlust is een toestand waarbij het kind niets wil eten, ook al heeft het lange tijd niet gegeten. Als hij een maaltijd overslaat zonder iets te eten, geen koekjes, sap of yoghurt krijgt, en bij de volgende maaltijd slechts een paar lepels doorslikt… We hebben het hier over een verminderde eetlust. In dit geval moeten de ouders uitzoeken wat de oorzaak van het gedrag is.

Alle redenen voor slechte eetlust kunnen grofweg in twee groepen worden verdeeld: die welke worden veroorzaakt door gezondheidsomstandigheden en die welke worden veroorzaakt door persoonlijkheidskenmerken. Observeer het kind; het is mogelijk dat de onwil om te eten te wijten is aan malaise. Het kan zijn dat hij het aangeboden voedsel niet wil. Bovendien mogen we niet vergeten dat 3 jaar een crisisleeftijd is, waarop kinderen geneigd zijn alles uit wrok te doen.

In het geval van een baby die niet selectief weigert te eten, d.w.z. een maaltijd mist, maar gewillig instemt met een ander gerecht dat hem wordt aangeboden, moeten de redenen voor de slechte eetlust worden gezocht. Als het kind overdag niets eet, moet u de kinderarts raadplegen, misschien ligt de oorzaak bij een ziekte.

De belangrijkste oorzaken van verlies van eetlust op de leeftijd van 3 jaar:

1. Individuele intolerantie voor het aangeboden voedsel. Het is niet ongewoon dat een kind bepaalde voedingsmiddelen, bv. melkproducten, op intuïtieve gronden afwijst. Later wordt lactose-intolerantie vastgesteld. Door de melkpap te weigeren, beschermt de baby zichzelf tegen wat zijn lichaam zal schaden.

2. Reactie op nieuw voedsel. Kinderen van 3 jaar zijn meestal op hun hoede voor nieuw voedsel. Het is alsof ze bang zijn voor alles wat onbekend is. Hoe krachtiger een nieuw voedsel wordt aangeboden, hoe groter de weerstand… In dit geval moeten de ouders geduldig zijn en het kind op geen enkele manier dwingen te eten.

3. Het voedsel kan te warm of te koud zijn voor de smaak of consistentie van het kind.

4. Grote porties aanbieden. Vaak worden te veel porties aan het kind gegeven en dat maakt het bang. Het kind is vol na het eten van een halve kom soep en dan is er een bijgerecht met een kotelet. Zoek uit wat de baby inneemt. Hij is misschien niet kieskeurig, maar hij zit al vol. Serveer niet te veel. Het is beter om je baby meer aan te bieden als hij niet vol zit.

5. Geen dagelijkse routine. Reeds in het tweede levensjaar is het noodzakelijk een dagelijkse voedingsroutine en voedingsinstincten bij kinderen te ontwikkelen. Er kan niet veel tijd tussen de maaltijden zijn verstreken en het kind kan geen honger hebben.

6. Snoepjes eten. Als het kind zich tussen de maaltijden door voedt met koekjes, sapjes of fruit, is de kans groot dat het, als het tijd is om te eten, niet wil eten.

7. Er wordt niet genoeg energie verbruikt. Als het kind niet actief is, op de grond zit en opgaat in het bouwpakket, is het geen energieverspilling en wil het niet eten.

Het kind kan in een slechte bui zijn, zich angstig voelen, iets zit hem dwars. Door nervositeit verliest hij zijn eetlust…

Wanneer moet je naar een dokter

Als het kind gretig gaat zitten eten en dan abrupt de lepel weglegt, zit het iets dwars. Misschien begint hij een stomatitis of keelpijn te krijgen, misschien heeft hij gastritis. Vaak is de oorzaak van de slechte eetlust de aanwezigheid van parasieten, hoewel het niet ongewoon is dat het kind wormen heeft en toch een buitensporige eetlust heeft.Situaties die een reden zijn om naar een dokter te gaan:

1. Gewichtsverlies zonder duidelijke reden.

2. Geen gewichtstoename gedurende zes maanden.

3. Diarree.

4. Koorts.

5. Braken na een maaltijd.

Als uw kind weigert te eten, controleer dan op ontstoken tandvlees, microtrauma’s in de mond. Kinderen van 3 jaar “trekken” vaak speelgoed, handen in hun mond, misschien hebben ze hun tandvlees gekrabd, gehemelte. Niet verwonderlijk dus, als het proces van voedselinname onaangenaam wordt…

Let op hoe uw baby ademt en of zijn neus verstopt is. Misschien begint hij ziek te worden. Het lichaam van het kind begint de negatieve veranderingen eerder te voelen… Als het kind weigert te eten, is er misschien een afweermechanisme in werking gesteld. Een hongerig lichaam kan gemakkelijker infecties of virussen bestrijden en hoeft geen energie te verspillen aan het verteren van voedsel. Als dit gebeurt, is het bijzonder belangrijk om niet te forceren. Een kind doet alles goed. Maar als het kind een chronische ziekte heeft, is gebrek aan eetlust een negatief teken. De beroemde kinderarts Komarovsky zegt dat een ziek kind pas gevoed moet worden als het erom vraagt… Maar het is de taak van de moeder om voor water te zorgen…

Hoe voed je een kind dat niet veel eet

Als je onderzocht bent, zei de kinderarts dat alles normaal is, verminderde eetlust wordt niet veroorzaakt door interne lichaamsproblemen, nu heeft de moeder een moeilijke taak om met externe oorzaken om te gaan. Wij hebben de aanbevelingen van kinderpsychologen bestudeerd en geven op basis daarvan het volgende advies:

Je hoeft het kind niet onder druk te zetten.Hij is erg gevoelig voor de emoties van zijn ouders, vooral als die negatief zijn. Behandel half opgegeten maaltijden rustig. Als hij niet eet, wil hij niet. Als het geen probleem is voor het lichaam van het kind, hoef je niet aan de bel te trekken en maak je er niet je doel van om je baby koste wat kost te voeden. Eet nu niet, sta geen snacks toe, hij zal bij de volgende maaltijd eten.

1. Dwing je kind niet te eten, dreig hem niet met “als je niet eet, gooi ik het eten op zijn hoofd”. Je mag de wil van je kind niet breken. Psychologen hebben opgemerkt dat kinderen die gedwongen worden alles aan tafel te eten, opgroeien tot zwakke, zwakzinnige mensen…

2. Scheld een kind niet uit voor slechte eetlust, een vlekje, gemorste compote of verkruimeld brood. Alles wat negatieve gevoelens veroorzaakt aan tafel is een bron van slechte eetlust later.

3. Als de baby zijn mond dichthoudt, forceer dan geen eten, ongeacht of het een overreding is, “voor mama, voor papa, voor de rode auto”, of dreigementen, “als je niet eet ga je niet naar tekenfilms kijken”.

4. Straf het kind niet met eten.

Het is belangrijk voor ouders om het verschil te leren tussen chagrijnigheid en volheid. Wees niet agressief, bied zoete snacks alleen aan na de hoofdmaaltijd. Je kind komt om eten vragen als hij honger heeft.

Maak een mooie traditie van eten.Als dezelfde rituelen dag na dag worden herhaald, voelt de baby zich veilig… Maak van een gewone maaltijd of ontbijt een leuke traditie door een kleurrijk tafelkleed op tafel te leggen en het kind te vragen de tafelkleden en servetten te schikken. Laat hen betrokken zijn bij de voorbereiding. Probeer als gezin te eten. Verwijder afleidende voorwerpen, zet de televisie uit. Maak er een gewoonte van om tijdens het eten te praten, de dag ervoor te bespreken, plannen te maken… Laat het kind zien dat eten een ontspannen, aangename ervaring is. Hij zal zelf aan de gezinsmaaltijd willen deelnemen.

Geef een positief voorbeeld.Als u wilt dat uw kind verstandig met voedsel omgaat, doe dan hetzelfde.

1. Eet alleen als je honger hebt.

2. Probeer ervoor te zorgen dat de maaltijden op hetzelfde tijdstip worden gegeten.

3. Neem kleine porties.

4. Sta geen snacks toe.

5. Beperk de etenstijd, niet meer dan 20 minuten.

6. Geef voorrang aan een gevarieerde voeding.

7. Controleer de hoeveelheid groenten, vlees en fruit in voldoende hoeveelheden.

8. Kok in verhouding tot de leeftijd van het kind.

Let op de eetgewoonten. Je kunt je kind niet vragen om goed te eten als je een snack met koekjes of chocoladerepen neemt.

Probeer dezelfde pap mooi te schikken op een bord met bessen.Het kost niet veel tijd om een bekend gerecht mooi te versieren. De baby zal blij zijn met worstjes met spaghettihaar, muisjes met kaasstaarten en sultanarogen. U kunt uw eigen mooie gerechten maken voor uw kind. Hij eet alles op zijn bord, een grappig plaatje verschijnt op de bodem…

Probeer een compromis te vinden.Baby weigert groenten, laat het, bied een bijgerecht aan met vis of vlees, wil geen gestoofd voedsel eten, bak hetzelfde voedsel. Let op de smaakvoorkeuren van je baby. Hij heeft er recht op. Er zijn momenten dat uw kind alleen maar pasta en gehaktballen “verslindt”, terwijl het aardappelen en vis afwijst. Het gaat wel over, laat hem eten wat hij lekker vindt.

Het belangrijkste is, heb geduld. Deze eetfantasieën zullen niet eeuwig duren. De taak van de ouders is het vormen van correcte eetgewoonten. En hier kun je niet zonder je eigen voorbeeld.