Bijzonderheden bij het planten van rode en zwarte bessen – verschillen in de verzorging van bessen

De bessenteelt begon met de domesticatie van wilde struiken uit het bos. De plant heeft geneeskrachtige eigenschappen, de bessen zijn lekker, bevatten een reeks vitaminen en nuttige aminozuren voor de mens. Iedereen weet hoe zwarte bessen groeien, maar zelden heeft iemand een lange tros geurige en zoete, groene mosbessen uit een beek gehaald. Dicots komen in verschillende kleuren voor, maar het is gebruikelijk om de rassen als zwart te beschouwen als de kenmerkende fytonciden uit de huidmondjes van de bladeren komen. Alle soorten zwarte bessen met geurloze, rode, witte en gouden bessen, die qua verzorging allemaal hetzelfde zijn, worden rode bessen genoemd. Denk aan het verschil tussen de teelt van zwarte bessen en die van rode bessen.

Kenmerken van bessen

Variëteiten van aalbessen behoren tot de kruisbessenfamilie. De massa van de lodgepole wortels van de plant is ingebed in de bovengrond en verspreidt zich over de breedte van de kroon. Sommige gaan tot 200 cm diep, waardoor water en voeding van onderaf worden aangevoerd en de planten vitaliteit krijgen. In de natuur kan men ver van de oevers van wateren struwelen vinden, beladen met bessentrossen. Ze krijgen geen water, de wortels krijgen water.

De bladeren zijn verspreid, 3-5-lobbig, gevormd, heldergroen met een glanzende of doffe tint. De bloei begint in mei en duurt tot 2 weken. Bessen zijn gedeeltelijk zelfbestuivend, bestuivers zijn nodig. Klokvormige bloemen in trossen. Bij voorjaarsvorst lijden de struiken aan een vorstomkering maar herstellen zich snel. Alle bessen houden van diep water geven en bemesten. Struiken moeten geknipt en gesnoeid worden.

Na de rijping, eind juli en augustus, stoppen de planten met groeien en beginnen ze zich voor te bereiden op de winter. Overwinterende struiken zonder bedekking: Ze zijn bestand tegen langdurige vorst tot -40°C

0 . Winterdauwdruppels kunnen de planten echter uit hun winterslaap halen en vorst is onvermijdelijk.

De planten houden niet van schaduw en zware grond, hoog grondwater en waterrijke laaglanden. Gunstig pH 5,5 tot 5,1. Zoute en carbonaatgronden zijn ongeschikt voor de struik. De plant overwintert goed en oogst goed in Midden-Nederland, in de Oeral en Siberië. Zwarte bessenplanten verdragen de lange hitte van zuidelijke streken en de terugkerende vorst in koude streken tijdens de bloeiperiode niet.

Fokkers hebben honderden variëteiten gecreëerd, gezoneerd voor verschillende klimaten. In de meeste streken van Nederland kunnen zwarte en rode bessen worden geteeld. Ze worden vers of bevroren geconsumeerd, als jam of marmelade. Rode bessen worden gebruikt voor sierdoeleinden in tuinen en parken.

Verschillen in biologische cycli en klimaatbestendigheid tussen de verschillende soorten

Rode en zwarte bessen reageren verschillend op klimaatomstandigheden. Zwarte bessen zijn vorstbestendig tot -40

0 C, sommige sequoia soorten kunnen een lagere vorst verdragen. Bij regelmatige winterdooi komt de zwarte bes met grote verliezen naar buiten. Zodra de opwarming 2 dagen duurt, herleven de takken, de knoppen zwellen op, wanneer de winter terugkomt – bevriezen ze. Rode bessen hebben een opwarmperiode van 2 weken en blijven niet zo in de winter.

Rode bessen verdragen hitte en droogte beter als ze regelmatig water krijgen. De bessen worden echter ondieper. Zwarte bessen en water geven is misschien niet genoeg. De bladeren verdampen overvloedig water en de wortels kunnen het verlies niet aan… De struik verschrompelt, de rijping stopt. In de zuidelijke regio’s worden speciale, droogtetolerante rassen geteeld.

In het voorjaar bloeien zwarte bessen eerder dan rode bessen. Bloemen zijn niet persistent; bij nultemperatuur bevriezen stuifmeel en stamper. Tijdens het verwachte koude weer worden verschillende beschermingsmethoden gebruikt – uitroken, ’s avonds water geven, voederen, de struik inwikkelen met vliesdoek. Maar een langdurige temperatuurdaling schaadt alle fysiologische processen. Als het -10 is in de lente

0 Zwarte en rode bessenstruiken zullen onvermijdelijk bevriezen.

Rode bessen bloeien later en ontsnappen bijna gegarandeerd aan de vorst. Zwarte bes kan overleven tot -3°C

0 . Op dit moment hebben de twijgen nog geen bladeren…

De wortels van rode bessen overleven, net als die van zwarte bessen, niet als ze na het ontwaken bevriezen tot -(8-10) in de grond

0 . Als de temperaturen licht zijn (-2 0 C) de vorst duurt meer dan 7 dagen, de stammen aan de grond bevriezen en barsten, de opbrengst halveert.

Locatiekeuze, aanplant van zwarte en rode bessen

De zusters dulden de buurt niet. Rode rassen zitten graag bij kruisbessen. Op een helling kunnen rode bessen worden geplant op een open plek, boven de grond. De grond moet licht en vruchtbaar zijn.

Zwarte bessen verdragen een beetje schaduw en worden lager geplant. Hij verdraagt minder hitte, maar in de winter vorst. De bessen kunnen worden geplant op een lage, tegen wind beschermde plaats, op een kunstmatig aangelegde heuvel.

De rode bessenplant is compact en wijst naar boven. De planten worden in een band geplant op een afstand van 1,5 cm. Zwarte bessenplanten hebben de neiging zich te spreiden zodat ze een volumineuze kroon hebben en worden 2-2,5 meter van elkaar geplant.

Controleer de grond op zuurgraad voordat u gaat planten. Voer zo nodig vooraf een kalkbehandeling uit. Afhankelijk van de zuurgraad 300-800 gram kalk per 1 m2 aanbrengen. Bemest het plantgebied van zwarte en rode bessen op dezelfde manier.

Onder het graven, toepassen per 1 m2 oppervlakte:

1. Doe er 8-10 kg afgebroken organisch materiaal in;

2. Enkelvoudig superfosfaat – 150-200 gram;

3. Kaliumsulfaat – 30-40 gram.

Fruitpitten voorbereiden op een afstand afhankelijk van de raseigenschappen hoogte en spreiding van de struik.

Een klassieke zaailing heeft 3-5 rietwortels met schors, 15-20 cm lang, 1-2 scheuten van 30-40 cm hoog die zich van de wortels aftakken. Er mogen geen bladeren zijn in het voorjaar.

Het plantgat voorbereiden, wortelen

Maak een gat met een omtrek van 40×50 cm op vruchtbare, vooraf voorbereide grond. Het moet voldoende zijn om de wortels van de zaailing te herbergen.

Op schrale of ongecultiveerde grond moet de plantplaats 2 jaar van tevoren worden voorbereid. Kuil of doos 60×60 met een diepte van 70 cm tijdens de zomer vul plant en organische ingrediënten, laat het voor de winter. In het voorjaar het bezonken substraat aanvullen met vruchtbare grond. Plant kalebassen op een warm bed. Tijdens de zomer veranderen de wortels het substraat in vruchtbare grond.

Goede humus of compost kan onmiddellijk in het gat worden gegoten. Laat de grond beluchten en verdichten, en plant dan. Deskundigen zijn van mening dat de beste tijd voor het bewortelen van bessen de herfst is. In de noordelijke gebieden wordt in het voorjaar geplant.

Maak een nest in het gat gevuld met vruchtbare grond, giet 1 emmer warm water uit. Maak daarin een nest, plaats de wortels verticaal, de takken met een helling van 45

0, Dompel de hals 6-7 cm onder. Bovengrond kan worden gebruikt als opvulling. Na het besproeien van het nieuwe plantvak moet het plantgat worden beschermd tegen verwering of korstvorming. De mulch kan turf, bladafval of oud plastic zijn.

Plaats afvalhout op de bodem van het gat. Deze zullen geleidelijk vergaan en “topdressing” worden.

Waar is het plantgoed te verkrijgen?

In nabijgelegen kwekerijen wordt de teelt van geregionaliseerde rassen van zwarte en rode bessen op gang gebracht. Gezonde, correct gekweekte zaailingen van rassen kunnen hier en in gespecialiseerde winkels worden gekocht,

U kunt zelf op verschillende manieren aan plantmateriaal komen:

1. door stekken – in water, aarde, substraat van groene en houtachtige twijgen;

2. Horizontale ingraving van de van de struik afgebogen tak;

3. Verticale snoei, waarbij de toppen van de takken worden gesnoeid en de wortels uit de onderste, slapende knoppen komen, bedekt met aarde.

Zwarte bessen kunnen in het voorjaar worden vermeerderd met onderstammen en met alle bovengenoemde methoden. Voor rode bessen zijn de beste methoden verticaal graven, snijden. Een horizontale, stijve tak kan niet altijd worden gebogen, en rode bessen hebben geen worteluitlopers.

Stekken klaar voor aanplant na 2 jaar, onderstammen geplant in het voorjaar.

Verschillen in de verzorging van rode en zwarte bessen

Een van de belangrijkste manieren om een hoge opbrengst te bereiken en de levensduur van de struik te verlengen is regelmatig snoeien.

Aan de takken ontwikkelt zich binnen 5 jaar een aalbesgewas. Daarom wordt de struik gedurende de eerste 8 jaar gevormd door elk jaar 3-4 scheuten toe te voegen totdat er 20. Na elk jaar zoveel mogelijk oude takken wegknippen als nodig is om opnieuw te groeien. Geen hergroei van de wortel.Sanitair snoeien is noodzakelijk:

1. Als de takken dieper groeien;

2. Op een volwassen tak, slechte groei en een verminderde opbrengst;

3. De tak verdorde, de glasworm kan zijn binnengedrongen.

Snoei de uiteinden van de takken niet – dit is waar de vruchtknoppen geconcentreerd zijn, op de grens van de scheutgroei en de ringetjes.

Er is meer werk te doen met zwarte bessen. Het draagt vruchten op de scheuten van het laatste jaar. Snoeien veroorzaakt vertakking. Volgend jaar zal de oogst groter zijn.

Maar dat is niet de enige reden. Een tak geeft 27% opbrengst in het eerste jaar, 50% in het tweede en 13% in het derde jaar. Dan zal het de struik nutteloos verdikken. Alle versleten, naar binnen groeiende, verwarde takken, nulgroei moeten worden verwijderd. Dit zal de vruchtvorming bevorderen.

Een volwassen plant moet 12 werkende stengels hebben. Elk jaar, vanaf het vijfde jaar, worden er 3 vervangen door nieuwe scheuten. De struiken behouden hun opbrengst. Ze hebben zonlicht, voeding en lucht nodig. Snoei in het voorjaar voordat het sap begint te stromen of op tijd voor de winter. Verzegel het snijvlak met tuinlak. De laagdikte is 3-5 mm.

Bemesting van zwarte en rode bessen

De bijzonderheid van de bemesting heeft te maken met de structuur van de struiken. Het wortelstelsel van rode bessen is krachtig, dringt diep door en onttrekt zelf fosfaten. De struik groeit snel, is goed bebladerd en verbruikt veel stikstof en kalium. Onderhoud met superfosfaat eens in de 3 jaar, droge bemesting onder het losmaken van de grond. In het voorjaar worden de struiken bewaterd met gier 1:10 of pluimveemest 1:20 in een eerder losgemaakt gat, 3-5 liter per keer. De resulterende korst zal de wortels beschermen tegen afkoeling.

Tijdens de knopvorming toepassen onder rode bessen:

1. Ammoniumnitraat 15-20 g/m2;

2. calciumnitraat – 30-40 g/m2;

Voeg aan het zwart 20 g superfosfaat en 10-15 g kaliumsulfaat toe.

Meststofoplossingen moeten afzonderlijk worden bereid, gemengd als een vloeistof. Bewatering in voren op de omtrek rond de kuil; na het weken wordt de kuil gesloten.

In juni moet bladvoeding met een complex van micro-meststoffen worden gegeven.Maak een mengsel van mortels:

1. kopersulfaat – 1 g;

2. Zinksulfaat – 2 g

3. Boorzuur – 2 g;

4. Mangaansulfaat – 5 g;

5. Molybdeenammonium 2 g.

Besprenkel met een fijne nevel op een droge, bewolkte dag of ’s avonds. Schep om de 3 jaar de grond ondiep om. Bemesten met een volledige minerale en organische meststof.

Ziekten en plagen

Plagen en ziekten op bessen verspreiden zich snel zonder preventieve behandeling. De tuin slaapt nog en de insecten, opgewarmd door de eerste stralen, beginnen uit hun winterslaap te komen…

Ziekten van rode bessen– Anthracnose en septoriose veroorzaken bladval. Zwarte bes, roest en echte meeldauw.

Rode bessen krijgen maceronal, dit is een virale ziekte en er is geen genezing. De knopmijt veroorzaakt geen knopgroei; integendeel, de knoppen verschrompelen… Op zwarte planten blaast hetzelfde insect de knoppen op in het voorjaar.

De galmug creëert gallen op bladeren van rode bessen, terwijl de groene bladluis de jonge bladeren op scheuten van zwarte bessen omkrult tot een buis. De kruisbessenzaagwesp en de aalbessenniermot tieren welig op rode bessen. Rode bessen worden gegeten door de mottenrups en zwarte bessen door de kruisbessenmot. Takken verdorren door aantasting door glaswormen of schorskevers.

Plagen en ziekten kunnen aanzienlijk worden verminderd door preventieve behandelingen.

Tijdstip van de teelt	Ziekte Ongedierte	Bereidingen, concentraties,
Door slaper +5 0	Overwinterende sporen van insecten	Week zwarte bessen in kokend water. 30 Plus volgens de instructies. Nitraphen 3-4 %.
Voordat ze bloeien	Nierspinmijt bladluizen	Zwavel volgens voorschrift, Karbofos 0,3 %, Fufanon – Nova BB volgens voorschrift
Na de bloei	Ognevka galmijten echte meeldauw, roest	Carbofos 20 g / 10 l water Bitoxybacilline Fitoverm Spark Lepidocide handmatige ongediertebestrijding Horus infusie verse cowpea Topaz XOM
Bulken en rijpen	Mijten gallica anthracnose septoriosis	Colloïdale zwavel volgens de instructies, verwijderen van verdorde takken, handmatig verzamelen van beschadigd kreupelhout Verwijder zieke bladeren met galmuggen en vlekken
Na de oogst	Ongedierte, rupseneieren ziekte	Carbophos 0,3 % Scor Kinmix Iskra Inta-Vir volgens voorschrift
Onder de winter	Winterzorg voor ongedierte	Zieke takken wegsnijden en verbranden, de grond losmaken, de bladeren behandelen en verbranden.

Tijdens het rijpen van de bessen mogen geen sterke chemicaliën worden gebruikt. U kunt volksmethoden gebruiken – kruidenthee en afkooksels, mosterd, houtas. Voeg wasmiddel en groene zeep toe aan de oplossing voor hechting.

Oogsten

De rode bes wordt bij volle rijpheid geoogst. De bessen vallen pas in de herfst. Op de struiken krijgen ze meer suikers. Sierheesters vormen een mooi tuinelement in de herfst.

Zwarte bessen zijn niet altijd zwart; ze kunnen ook paars of blauw zijn. Verwijder de steeltjes van de vruchten. Verdraaien, beschadiging van de huiden. Laat geen rijpe bessen aan de struik zitten; ze zullen eraf vallen.

Conclusie

Het telen van elke soort bes is niet moeilijk, als men de teelttechnieken kent. Als u de tijd neemt om uw struiken te verzorgen, zullen ze een rijke oogst opleveren. Het is belangrijk de juiste cultivar en plantplaats te kiezen.