Verschillende appelrassen, wanneer ze rijpen, bijzonderheden bij het planten en verzorgen

Deze kleine appelboom is verrassend winterhard. Hij kan zelfs in gebieden met een ruw klimaat groeien en vruchten dragen, waar andere appelsoorten eenvoudigweg niet kunnen overleven. Het is een raspawn. Hun vruchten zijn “klein maar machtig”: ze bevatten tot 10 keer meer bioactieve stoffen dan grote fruitsoorten. Sommige appelsoorten bevatten tot 40 mg vitamine C per 100 gram, veel P-actieve stoffen en meer dan 1% pectine. Zulke appels kunnen genezend werken. Maar de vaste plant komt niet vaak voor in tuinen; telers geven de voorkeur aan variëteiten met grote vruchten.

Oorsprong en biologische kenmerken

de bristlecone komt niet in het wild voor; hij is het resultaat van selectief fokken. Het begon allemaal meer dan 150 jaar geleden, toen men probeerde Europese appelsoorten aan te passen aan Siberië. Maar onder de zaailingen werden geen voldoende vorstbestendige exemplaren gevonden. De gekrompen vorm van boomteelt loste het probleem gedeeltelijk op, maar de opbrengsten waren laag, arbeidsintensief en de bomen werden beschadigd door knaagdieren.

Tuiniers richtten hun aandacht enthousiast op winterharde soorten wilde appelbomen, met name “chinaman apple”, Himalaya purple apple en berry apple, bekend als sibirka. Deze laatste bleek bijzonder veelbelovend – het is de meest vorstbestendige wilde appelsoort ter wereld. Door Europese variëteiten met grote vruchten te kruisen met Siberische variëteiten worden bomen verkregen met een uitstekende winterhardheid, pretentieloosheid en eetbare appels. Hoewel hun omvang niet groot was – de genen van sibirica waren sterker, hun smaak was samentrekkend, maar ze gaven een grote opbrengst. Nu zijn er meer dan 100 soorten ranetok gekweekt… Op basis daarvan worden, door verdere hybridisatie, nieuwe appelboomvariëteiten – halfcultivars – gecreëerd, en deze worden vaak gebruikt als entmateriaal voor het enten van variëteiten met grote vruchten, vooral paarse trossen.

Boomkwekers uit Siberië hebben appelsoorten gekweekt die bestand zijn tegen het harde klimaat van deze regio… Geleidelijk aan verschenen er druiven in de middelste gordel – hun hoge gehalte aan droge stof maakte ze onmisbaar voor diverse bereidingen. Als appels door vorst zijn gegrepen, verbetert hun smaak aanzienlijk, de zuurheid verdwijnt. Maar bevroren fruit kan niet lang bewaard worden.

Beschrijving:

1. Een boom met goede groeikracht, krachtige skelettakken, is geneigd tot dichte kronen, dus moet hij redelijk gevormd worden;

2. De bomen kunnen tot 5 m hoog worden en als de kroon afgerond is, is de diameter hetzelfde;

3. kan het soms een piramidale vorm hebben;

4. De boom is winterhard volgens alle parameters – scheuten zijn niet bang voor vorst, lijden niet aan winterse uitdroging en vorstgaten, wortels bevriezen niet, zelfs bij afwezigheid van een sneeuwdek bij strenge kou;

5. de weerstand van de bloemknoppen tegen terugkerende vorst is hoog;

6. De meeste rassen dragen niet periodiek vruchten, maar er zijn uitzonderingen die om het jaar oogsten;

7. snelgroeiende boom, indien geplant met tweejarige zaailingen, kan de oogst in het tweede jaar worden binnengehaald;

8. de rijpingsdatum van de meeste rassen is eind augustus;

9. De houdbaarheid van de vruchten hangt af van de specifieke variëteit;

10. De opbrengst is hoog, variërend van 50 tot 100 kg per boom, afhankelijk van het ras;

11. De vruchten zijn klein van formaat – tot 15 g in gewicht – en felgekleurd;

12. de smaak van de appels is eigenaardig – tartheid en zuurheid zijn goed voelbaar;

13. ziekteresistentie – hoog.

De boom is sierlijk: helemaal bedekt met knoppen in de bloeitijd en met sierlijke vruchten in de vruchttijd.

Rasbeschrijving

De meeste ranetten smaken niet lekker, maar er zijn soorten die met recht een dessert genoemd kunnen worden.

paarse tros

Een van de oudste appelbomen van dit type. Het werd naar Nederland gebracht vanuit China aan het einde van de 19e eeuw. De boom is stevig, met een brede, ovale kroon. Vruchtvorming in het derde jaar. Ze rijpen in september. Houdbaarheid – tot een maand. Omdat kleine vruchten tot 8 g niet geneigd zijn af te vallen, worden ze vaak tot de vorst laten hangen, omdat hun vruchtvlees wrang en zuur is en veel sap bevat. Vruchten zijn geschikt voor alle soorten verwerking, inclusief het maken van wijn. Zijn winterhardheid en opbrengst zijn hoog, met periodiciteit. Schurft op bladeren in natte jaren. Het dankt zijn naam aan de kleur van de vrucht.

Ranetka Ermolaeva

Bij het rijpen, eind augustus, is de appelboom zeer kleurrijk: kleine appels tot 12 gram met een donkerrode coating tegen een gele achtergrond. Hun vorm is rond-ovaal, soms met ongedefinieerde ribben. In het witte vlees zijn roodachtige strepen zichtbaar. De zuurzoete smaak wordt als bevredigend beoordeeld. Deze vruchten zijn niet geschikt als dessert, maar ze zijn uitstekend geschikt voor jam en compote. Bomen van gemiddelde hoogte, de kroon is piramidaal, spaarzaam. Ze dragen vruchten op het 4e of 5e jaar, onregelmatig en met een matige opbrengst. De winterhardheid van het ras is in orde – het werd gekweekt door de tuinman Yermolaev in Minusinsk, waar het klimaat zeer streng is. Over het algemeen ziektebestendig, maar in natte jaren krijgt het schurft op bladeren en vruchten.

Cadeau van BAM

Hij wordt ook wel ‘Pink’ genoemd en behoudt zijn naam. Buryatia is een fruit- en bessenexperimenteel station, gezoneerd voor Buryatia, maar kan in alle regio’s van Nederland worden geteeld – de winterhardheid is zeer hoog. Het verdraagt ook goed warm en droog weer. Ultra-rijpe rassen met kleine oranjerode appels, eetbaar na slechts 64 dagen bloei. Ze zijn iets langer dan een maand houdbaar. Hun smaak is middelmatig, maar de verwerkte producten zijn van hoge kwaliteit. Niet erg grote opbrengst – ongeveer 26 kg appels per volwassen boom, de vruchtvorming is periodiek.

Spartacus

rijpt laat en bewaart goed. De vruchten hebben een diameter van 2,5 cm en wegen tot 20 g. Op het gele vruchtvlees is duidelijk een rode blos te zien. Hun smaak is goed, zuur-zoet. Zijn opbrengsten zijn hoog. Kroon – rond, compact. De winterhardheid is hoog, evenals de weerstand tegen schurft. Snelgroeiende boom – de eerste vruchten verschijnen in het derde jaar. Middelmatig droogtebestendig.

Donkere kers

Aantrekkelijke appels met een gewicht van slechts 10 g – in kleur vergelijkbaar met kersen, met een karmozijnrode kleur, rijp in de herfst en niet alleen geschikt voor verwerking maar ook om vers te eten, met een goede waargenomen smaak. De boom heeft een kleine omvang.

De roze wolk

Een kleine boom met een ronde kroon in de zomer, met helderroze en zeer smakelijke vruchten. Hun gele kleur is versierd met een felroze blos. Voordelen van het ras zijn een hoge wintertolerantie, een uitstekende opbrengst zonder periodiciteit, schurftresistentie.

Roze Zonsondergang

Voor ranetka heeft de boom een ongewone treurkroonvorm en zeer aantrekkelijke, kleine appels, geel van kleur en met een heldere blos aan de zonbeschenen zijde. De appelboom is niet te hoog, zodat hij zelfs op een kleine oppervlakte kan worden geplant. Hij draagt regelmatig vruchten en levert een grote oogst zoete en smakelijke vruchten op. Bestand tegen schurft en winterhardheid.

Honing

Het ras maakt zijn naam volledig waar door zijn gouden kleur van vrij groot voor een appelboom – tot 40 kg en uitstekende honingsmaak. Slechts licht wrang, licht wrange noten. Rijpt eind augustus, 2 maanden houdbaar. De opbrengst is hoog zonder periodiciteit, maar de vruchten hebben de neiging te versplinteren. In tegenstelling tot alle andere branettes heeft dit ras een gemiddelde winterhardheid.

Framboos

Een van de meest sierlijke vroege zomerbloemen. Kleine appels met een gewicht tot 6 gram, een levendige karmozijnrode kleur en een blauwachtige geur bedekken de takken over de hele boom. Ze zijn begin september rijp en rijpen goed in een geschikte opslagplaats gedurende een half jaar. Het rozeachtige vruchtvlees heeft een zoetzure smaak, en wordt daarom gebruikt voor verwerking. Als een twee jaar oude zaailing wordt geplant, duurt het twee jaar om vruchten te dragen. De vruchten worden elk jaar geoogst. Zeer goede winterhardheid.

De volgende 3 rassen (kweker Vasilieva) zijn “ranoki” van oorsprong, ze zijn verkregen door hybridisatie van geselecteerde vormen van Siberische bessenappel en huisappel. Maar ze smaken en meten als halve cultivars.

Palmetto

De vruchten rijpen in de herfst, begin september, zijn lichtgeel met karmozijnrode blos en wegen tot 40 g. Goede smaak met lichte kruiden. Een maand bewaren. Vruchtvorming in het derde jaar, regelmatige en hoge opbrengst – tot 90 kg per boom. Zijn winterhardheid en weerstand tegen schimmelziekten zijn ook uitstekend. Middelmatige hoogte, de kroon is rond en geveerd, gevormd op een lage tak.

Veselovka

Rijpt vroeg in de herfst en brengt 110 kg per boom op. Ronde appels met een diepe karmozijnrode kleur en een gewicht van 35g. Sappig en lekker. De boom is middelgroot en draagt vruchten in het vierde jaar.

Baganenok

Rijptijd: herfst, half september. De vruchten rijpen met succes tot december. Hun gewicht van de framboos is niet typisch voor de framboos – 42. De smaak is zoet en zuur. Appels leveren zeer smakelijk sap op. De opbrengst is een record van 156 kg per boom. De kroon is piramidaal, smal als hij jong is, maar wordt breder naarmate hij ouder wordt. Hij staat op een zeer lage stam, slechts 20 cm hoog. Baganenka appel heeft een hoge winterhardheid en weerstand tegen schimmelziekten. Deze boom leeft langer dan andere rännettes en geeft zijn eerste vruchten in het derde jaar.

Als er geen ruimte is voor een grote boom in de tuin, kunt u een paar takken peperkoek enten in de kroon van een willekeurige appelboom met grote vruchten of deze onderhouden op een dwergonderstam.

Selectie van zaailingen

Voor het planten worden een- of tweejarige appelbomen geselecteerd. Ze wortelen beter en zijn minder ziek. Ze kunnen zowel met gesloten als met open wortels worden gekweekt.In beide gevallen zijn er voor- en nadelen.

1. Als de zaailing oorspronkelijk in een groot volume container is gekweekt, is het een win-win optie, het zal wortel schieten wanneer het geplant wordt gedurende het groeiseizoen. Soms graven verkopers de boom vlak voor het planten op en maken een kunstmatige kluit van aarde. Het is niet mogelijk het wortelstelsel van de zaailing in dit geval te controleren, maar het is ongetwijfeld beschadigd.

2. Planten met een open wortelstelsel hebben een duidelijke zichtlijn en kunnen worden gecontroleerd. Het is belangrijk dat de zaailing veel zuigwortels heeft naast de centrale penwortel. Ook hier is er een risico: als de wortels niet met stopverf worden behandeld en in vochtige doeken en folie worden gewikkeld, bestaat de kans dat ze uitdrogen. Het uiterlijk van de zaailing wordt aanvankelijk niet aangetast, maar de boom zal waarschijnlijk niet wortelen. Als de wortels leven, zijn de stekken lichter van kleur.

Inspecteer het jonge boompje visueel:

1. De stam moet glad zijn zonder schorsschade;

2. Zijn kleur is groenachtig;

3. De entplaats is duidelijk zichtbaar en onbeschadigd.

Gekochte kwekerijen met een open wortelgestel moeten vóór het planten worden bevochtigd, zodat ze niet uitdrogen. Voordat ze in het plantgat worden geplaatst, moeten ze vijf tot zes uur worden geweekt in water met een bewortelingsmiddel volgens de aanwijzingen van het preparaat.

Zaailingen in containers kunnen het hele groeiseizoen worden geplant, met uitzondering van de late herfst. Bij een open wortelgestel is het tijdstip van aanplant beperkt tot na het vallen van de bladeren van de boom in de herfst en vóór het uitlopen van de knoppen in de lente.

De juiste zaailing kiezen is slechts de helft van de strijd. Het moet nog geplant worden.

Het planten van

De standplaats van de duizendknoop moet zonnig zijn, maar hij verdraagt ook schaduw. De boom groeit op elke bodem, maar vruchtbare bodems geven een betere opbrengst. Appelplanten houden net als alle andere appelbomen niet van stilstaand water. Houd bij het planten rekening met de kroonomvang, zodat de boom later niet te klein wordt. De vroegbloeiende zaailing is zelfvruchtbaar. De opbrengst kan worden verkregen als andere appelbomen – rannet- of grootbloemige rassen – naast elkaar groeien.

Plant algoritme:

1. wordt het perceel omgewoeld, en de wortels van het onkruid eruit geplukt;

2. De kuil voor zaailingen in het voorjaar moet in de herfst van het vorige seizoen worden gegraven; in het najaar moet de kuil in het voorjaar worden gegraven, maar niet later dan een maand voor het planten, anders heeft de grond geen tijd om zich te zetten;

3. de grootte van de kuil hangt af van de bodemsamenstelling – in zware klei- of steenachtige bodems moet de diameter ten minste een meter zijn, in de diepte is 50 cm voldoende;

4. op andere gronden moet het gat een diameter van 60 cm en een diepte van 70-80 cm hebben;

5. de bovenste laag grond tot een diepte van de bajonet van een spade wordt noodzakelijkerwijs opzij gelegd, bij voorkeur op een film – deze zal nodig zijn voor de bereiding van het grondmengsel, dat de wortels zal opvullen;

6. Meng de afgezette grond met 2-3 emmers humus of compost met toevoeging van 500 g dubbel superfosfaat, 150 g kaliumsulfaat, 1 kg as;

7. Als de grond kleiachtig is, wordt een emmer zand toegevoegd; zandgrond wordt gestructureerd met turf en een beetje klei;

8. leg op de bodem van het gat een drainagelaag van 15 cm van kiezels, grind of gebroken bakstenen, vooral nodig op de kleigrond en waar het water hoog staat, sla er een pin in om vast te binden;

9. de kuil wordt gevuld met het voorbereide mengsel zodat er een kleine heuvel ontstaat;

10. Tegen de tijd dat de grond tot rust is gekomen, wordt een gat gegraven ter grootte van het wortelstelsel van de zaailing;

11. De bodem wordt goed bewaterd, een heuvel van aarde wordt gegoten, installeer de plant zo dat zijn wortelhals er gelijk mee ligt nadat de grond is neergeslagen, maar terwijl hij 2-3 cm hoger ligt, zal hij naar de juiste diepte worden getrokken wanneer de grond wordt verdicht;

12. wortels rechtzetten, de jonge boom tot de helft met aarde vullen, van tijd tot tijd schudden, opnieuw water geven en aarde toevoegen tot het gewenste niveau;

13. het is licht geplooid, voer de derde waterbeurt uit (2 emmers water per 3 waterbeurten) en mulch eventueel organisch materiaal;

14. Bij het planten van een boom uit een container is een hoopje aarde niet nodig, de boom wordt uit de container gehaald en op het gewenste niveau gezet, alle andere handelingen zijn hetzelfde.

De laatste handeling bij het planten van een plant met een open wortelstelsel is het snoeien van de top van de stam, en als er zijscheuten zijn, dan ook die, met een derde. Dit is een manier om het evenwicht tussen het bovengrondse en het beschadigde ondergrondse deel van de appelboom te herstellen.

Zorg

Vroege groeiers zijn pretentieloos en doen het prima met minimale zorg, en soms zelfs zonder zorg.Maar een goede oogst is alleen mogelijk als de agronomische techniek wordt gevolgd:

1. Geef de boom regelmatig water, niet alle rassen verdragen droogte goed, en direct na het planten heeft elke appelboom dat nodig;

2. voeden tijdens het seizoen 2-3 keer, vanaf het derde jaar na het planten: in de eerste helft van de zomer met complexe meststoffen, in de tweede – met kalium en fosfor;

3. Vorm de kroon door tijdig te snoeien voordat het sap in het voorjaar begint te stromen;

4. Niet alle rassen zijn resistent tegen schimmelziekten; sommige hebben een profylactische behandeling nodig, vooral in de natte zomer.

Een goede verzorging verlengt de levensduur van de boom en levert de tuinier kleine maar zeer nuttige vruchten op.