De 10 grootste bloemen ter wereld

*Beschouwing van de beste volgens de redactie. Over de selectiecriteria. Dit materiaal is subjectief, geen reclame en is niet bedoeld als leidraad voor de aankoop. Het is noodzakelijk een specialist te raadplegen vóór de aankoop.

Er zijn meer dan 350 000 verschillende soorten bloeiende planten op onze planeet. Ze bedekken alle continenten van de wereld, zelfs Antarctica, waar ze groeien op de hellingen van de bergen tijdens relatief warme periodes. De wereld van de bloemen is rijk aan kleuren, vormen en maten en is nog lang niet volledig door de mens verkend. De meeste van deze verbazingwekkende planten zijn vrij klein, maar sommige zijn reuzen. Introductie van de tien grootste bloemen ter wereld.

Ranglijst van de grootste bloemen ter wereld

Nominatie	locatie	Naam	beoordeling
Een overzicht van de grootste bloemen ter wereld	10	Pioenen	5.0
9	Hibiscus	4.9
8	Clematis	4.8
7	Hortensia	4.7
6	Zonnebloem	4.6
5	Puja Raimondi	4.5
4	Stapelia gigantea	4.4
3	Umbrella corypha	4.3
2	Rafflesia arnold	4.2
1	Amorphophallus titanicus	4.1

Pioenen

Beoordeling: 4.1

Pioenen zijn vaste planten en kunnen kruidachtig, bossig of half bossig zijn. Bloemdiameter tussen 15 en 25 centimeter, groeit als eenling, soms tot een meter hoog. Gevonden in de subtropische en gematigde gebieden van Europa, Azië en Noord-Amerika. Deze planten worden al eeuwenlang gebruikt voor decoratieve en medicinale doeleinden; nieuwe variëteiten van pioenen werden ongeveer tweeduizend jaar geleden voor het eerst gekweekt door tuiniers in de keizerlijke paleizen van China. Elk jaar wordt in de provincie Henan het Luoyang Peony Festival gehouden, dat meer dan 210 miljoen toeristen uit de hele wereld trekt. De pioenen danken hun naam aan de genezer Peon, die volgens de mythologie niet alleen wonden van mensen maar ook van goden kon genezen. Deze soort bloem wordt vaak gebruikt voor tuindecoratie en landschapsarchitectuur. Ze zijn gemakkelijk te verzorgen, gemakkelijk te onderhouden en in volle bloei zijn ze een lust voor het oog met hun grote bloemknoppen. Pioenen bloeien in de late lente of zomer, afhankelijk van de variëteit.

Hibiscus

Beoordeling: 4.2

Afhankelijk van de soort kan de hibiscus boom- of struikvormig zijn. De grootste kunnen bloemen hebben die tot 25 centimeter in diameter en twee tot vier meter hoog zijn. Elke bloem groeit op zichzelf en heeft een heldere, intense kleur. Hibiscussen worden het meest aangetroffen in Aziatische landen en op de Polynesische eilanden, van waaruit ze reeds in andere landen zijn geïntroduceerd. Ze worden beschouwd als een nationaal symbool in Maleisië. Ze behoren tot de mallow familie, met meer dan tweehonderd soorten. Hibiscus bloeit bij warm weer vanaf de laatste maand van de lente tot het einde van de zomer.

Clematis

Beoordeling: 4.3

Clematis, ook wel lotus genoemd, is een geslacht van vaste planten in de boterbloemfamilie, met ongeveer 300 verschillende soorten. Gevonden in gematigde breedten op alle continenten behalve Antarctica. Groeit op stenige kliffen, in kloven, langs rivieroevers, op hellingen en soms in steppen. Clematis wordt in West-Europa al sinds de 16e eeuw gebruikt als tuin- en oranjerieplant, terwijl hij in Nederland in de 19e eeuw opdook. De meeste soorten zijn klimmers met een sterk wortelstelsel van soms 5 kg of meer en met grote bloemen van 20-25 cm doorsnede. Clematis bloeit 3-4 maanden achter elkaar. Zonnebloemen zijn in trek bij tuiniers die ze gebruiken voor hagen.

Hortensia’s

Rangschikking: 4.4

Hortensia dankt haar naam aan de Franse botanicus Philibert Comerson. De meest gangbare opvatting is dat hij de bloem heeft genoemd naar prinses Hortensia, de zus van de Romeinse prins Nassau-Siegen. Wijdverbreid in Oost-Azië en geïntroduceerd in andere landen voor sierdoeleinden. De meeste hortensiasoorten zijn struiken die tot drie meter hoog worden. Zonnebloemen kunnen zowel groenblijvend als bladverliezend zijn, hoewel de meeste bladverliezende soorten in gematigde streken groeien. Ze bloeien in het late voorjaar en blijven dat doen tot laat in de zomer. De bloeiwijzen zijn paraplu- of bolvormig en meten soms meer dan 25 centimeter in diameter. Hortensia’s hebben vruchtbare, zeer zure grond nodig om goed te gedijen.

Zonnebloem

Beoordeling: 4.5

De zonnebloem is een eenjarige van de familie der Asteraceae. Oorspronkelijk afkomstig uit Midden-Amerika, vanwaar het later door de Spaanse veroveraars in Europa werd geïntroduceerd. Volgens archeologische vondsten werd de plant als symbool van de zonnegod vereerd door de Indianen die haar bijna tweeduizend jaar geleden cultiveerden. Europese burgers hebben lange tijd zonnebloemen gebruikt om hun tuinen te versieren, en pas in de 19e eeuw begon de grootschalige productie van plantaardige zonnebloemolie. In Nederland en verschillende andere landen zijn ze de belangrijkste oliehoudende plant. De zonnebloem dankt zijn naam aan zijn vermogen om met zijn bloeiwijze mee te draaien als de zon langs de hemel beweegt. De hoogte van de steel is meestal anderhalf tot twee meter en de bloemenmanden hebben een diameter tot 40 centimeter. Zonnebloempitten bevatten talrijke mineralen en vitaminen. Naast de winning van olie worden ze ook veel gebruikt in de culinaire industrie.

Puya Raimondi

Beoordeling: 4.6

De plant komt voor in het Andesgebergte en in natuurgebieden in Bolivia en Peru. Ze vallen op door hun ongewone vorm en hun gigantische omvang. De bloeiwijze van de Puya Raimondi kan tot 10 meter hoog worden, met een diameter van ongeveer tweeënhalve meter. Hij behoort tot de familie van de bromelia’s en werd in 1830 ontdekt. Genoemd naar de Italiaans-Peruaanse wetenschapper en natuuronderzoeker Antonio Raimondi, die de unieke plant zorgvuldig bestudeerde en er zijn wetenschappelijk werk aan wijdde. Puya raymondi groeit op droog en rotsachtig terrein en overleeft in dergelijke barre omstandigheden dankzij zijn sterke, vertakte wortelstelsel dat vocht uit de grond opneemt. Wetenschappers hebben via DNA-onderzoek ontdekt dat de plant sinds de prehistorie vrijwel onveranderd is gebleven. Puja heeft een levensduur van 50 tot 150 jaar. Hij bloeit maar één keer, waarna hij binnen enkele maanden verdort.

Stapelia gigantea

Beoordeling: 4.7

Stapelia gigantea groeit in het droge halfwoestijngebied van zuidelijk en zuidwestelijk Afrika. Een vetplant die behoort tot de Cuthaceae familie. Tijdens de bloei bloeien enkele vijf-bladige bloemen met langwerpige randen tussen lange, vlezige scheuten. Ze zijn volledig bedekt met een lichtgekleurde pool en hebben een diameter van ongeveer 35 centimeter. Net als alle andere Stapelia-soorten verspreidt de reuzenrafflesia een vieze, rotte geur die naar bedorven vlees ruikt. Het trekt vliegen aan, de belangrijkste bestuivers van de plant. De Giant Stapelia ruikt echter niet zo sterk als de andere variëteiten, zodat hij meestal in kassen wordt aangetroffen.

Paraplu Corifa

Beoordeling: 4.8

Een eenzaadlobbige plant, ook bekend als de talipotpalm, die voorkomt in India, Sri Lanka en enkele andere Zuidoost-Aziatische landen. Sommige exemplaren kunnen tot 25 meter hoog worden en de diameter van de basis van hun stam bereikt anderhalve meter. De palmen zijn versierd met grote waaiervormige bladeren en in bloei verschijnt boven de bladeren aan de top van de stam een indrukwekkende geel-witte bloeiwijze van ongeveer vijf meter. De plant bloeit maar één keer, tussen 30 en 80 jaar. Ongeveer een jaar na de bloei brengt hij tot twee ton kleine geelgroene ronde vruchten voort, en kort na het vruchtproces sterft de palm. De Corypha paraplu wordt in Sri Lanka beschouwd als een nationale boom en de lokale bevolking maakt paraplu’s, waaiers of gebruikt de bladeren als dakbedekking.

Rafflesia Arnold

Beoordeling: 4.9

Rafflesia Arnold werd voor het eerst beschreven door de Engelse naturalist Joseph Arnold, lid van een wetenschappelijke expeditie naar het eiland Sumatra. Deze bloem, bij de plaatselijke bevolking bekend als de “bunga patma”, werd ernaar genoemd. Behalve op Sumatra komt hij ook voor in de vochtige tropische wouden van Indonesië en Maleisië, de Filippijnse eilanden en het eiland Borneo. De plant bloeit niet lang, slechts enkele dagen, met enorme bloemen die 8 tot 11 kilo wegen en tot een meter in diameter kunnen zijn. Elke bloem bestaat uit vijf afgeronde bloemblaadjes van drie centimeter dik. Rafflesia Arnold mist stengels, bladeren en zelfs wortels omdat zij parasiteert op de lianen van het geslacht Tetrastigma en alle noodzakelijke stoffen uit de gastheer haalt. Hij wordt bestoven door vliegen en verspreidt een stinkende, rottende geur om ze aan te trekken.

Amorphophallus titanicus

Beoordeling: 5.0

Een andere geweldig ruikende plant met een vieze geur is Amorphophallus titanicus. Oorspronkelijk afkomstig uit de tropen van Sumatra, is hij bijna volledig door de mens uitgeroeid, en wordt nu algemeen aangetroffen in botanische tuinen over de hele wereld (er zijn slechts 125 exemplaren van de soort). De bloem is verbazingwekkend groot – hij kan twee tot drie meter hoog worden en weegt ongeveer 75 kilogram. Interessant is dat het ook een recordgroeisnelheid heeft, waarbij elke dag 7 centimeter wordt toegevoegd vóór de eerste bloei. Maar de Amorphophallus bloeit en opent zich slechts enkele dagen volledig, waarna hij in een langdurige winterslaap valt. De bloem wordt bestoven door vliegen en kevers, waardoor de reuzenschildpad een geur ontwikkelt die doet denken aan rottend vlees.