Het bekijken van de majestueuze bergtoppen kan een van de mooiste spektakels ter wereld worden genoemd. Ze betoveren, inspireren en zetten je aan tot verschillende gedurfde prestaties. Het Europese terrein bestaat meestal uit vlakke landschappen en heeft niet zulke opvallende bergketens als de Tibetaanse Himalaya, maar toch zijn er heel wat hoge bergen die populair zijn bij klimmers. Dit zijn de tien hoogste toppen van Europa. Deze rangschikking omvat de bergen van de Kaukasus, die volgens de meeste wetenschappers geografisch gezien op het Europese continent liggen.
Ranglijst van de hoogste bergen in Europa
| Nominatie | plaats | naam | beoordeling |
| Top 10 hoogste bergen in Europa | 10 | Bazardüzü | 4.1 |
| 9 | Matterhorn | 4.2 | |
| 8 | de eisshoorn | 4.3 | |
| 7 | Liskamm | 4.4 | |
| 6 | Home | 4.5 | |
| 5 | Dufour | 4.6 | |
| 4 | Mont Blanc | 4.7 | |
| 3 | Shkhara | 4.8 | |
| 2 | Dychtau | 4.9 | |
| 1 | Elbrus | 5.0 |
10e plaats – Bazardüzü
Beoordeling: 4.1
Hoogte boven zeeniveau: 4.466 meter
De berg Bazardüzü is het hoogste punt van de Grote Kaukasus en ligt op de grens tussen Nederland en Azerbeidzjan. De Turkstalige naam, die “marktplein” betekent, is afgeleid van de grote jaarmarkten die in de middeleeuwen in de vallei werden gehouden en waar handelaren uit alle delen van de wereld op afkwamen. De berg kreeg zijn middelste naam van de Lezgins (inheemse bevolking van Dagestan), het betekent “berg van de angst”. De eerste beklimming van Bazardüz werd ondernomen door de Nederlands bergbeklimmer Aleksandrov in 1847. De berg is vooral beroemd omdat hier in het begin van de twintigste eeuw een gletsjer van ongeveer een kilometer lang van de top afdaalde.
9e plaats – Matterhorn
Beoordeling: 4.2
Hoogte boven zeeniveau: 4.478 m
De Matterhorn ligt in de Pennine Alpen, precies in het midden tussen de twee skioorden Zermatt in Zwitserland en Breuze Cevigna in Italië. Zijn gebogen piekvorm lijkt op een kap. De berg bleef lange tijd onbeklommen en boezemde de klimmers ontzag in, maar uiteindelijk begon een team bergbeklimmers onder leiding van Edward Wimper aan de taak om de top te bereiken. Slechts twee klimmers overleefden deze gevaarlijke expeditie in 1965; vier anderen vielen tijdens de afdaling in de afgrond.
8 plaats – Weisshorn
Beoordeling: 4.3
Hoogte boven zeeniveau: 4.506 meter
De Weisshorn, gelegen in Zwitserland en Italië, maakt deel uit van de Pennine Alpen. Het grootste deel van het bereik ligt aan de Zwitserse kant. De naam Weisshorn is Duits voor “witte piek”. De berg is beklommen door vele durfals, maar altijd zonder succes. De Britse klimmer John Tyndall, vergezeld door zijn gidsen Ulrich Wenger en Johann Joseph Bennen, slaagde er pas in 1861 in de top te bereiken. Het is vermeldenswaard dat de berg zelfs vandaag nog als gevaarlijk wordt beschouwd om te beklimmen en dat liefhebbers hem vermijden. Alles draait om onvoorspelbaarheid – de Weisshorn is beroemd om zijn lawines, die de dood van hele expedities tot gevolg hebben gehad. Alleen de meest onverschrokken klimmers wagen zich van tijd tot tijd aan de beklimming van deze top.
7 plaats – Liscamm
Beoordeling: 4.4
Hoogte boven zeeniveau: 4.538m
De Matterhorn, onderdeel van de Westelijke Alpen, is een bergketen gevormd door twee toppen en ligt op de grens tussen Italië en Zwitserland. Het heeft de angstaanjagende naam “ogre”, gekregen van bergbeklimmers vanwege de herhaalde en onvoorspelbare lawines, de vele blokken die gevaarlijk aan de bergkam hangen en het gevaarlijke terrein om te klimmen. De top van de Liskamm werd voor het eerst veroverd in 1861. Een 14-koppige expeditie, waaronder acht Engelse klimmers en zes Zwitserse gidsen, beklom de top. De klimmers hadden het geluk dat de beklimming relatief gemakkelijk en zonder slachtoffers verliep. Tegenwoordig zijn er verschillende wandelroutes voor trekkers op de hellingen van de Liskamm, maar meestal durven alleen professionals de top te beklimmen.
6e plaats – The House
Beoordeling: 4.5
Hoogte: 4.545m
De Dome ligt in de Pennine Alpen, en behoort tot het Misabel-gebergte. Zijn naam betekent in het Duits “koepel” of “kathedraal”, een verwijzing naar een ontdekkingsreiziger genaamd kanunnik Berchtold van de kathedraal van Sion, die het gebied rond de berg onderzocht. Maar zijn vroegere naam was Mischabel, wat “vork” betekent, vanwege zijn vorm – hij bestaat uit vijf dicht op elkaar staande puntige pieken die lijken op de tanden van een hooivork. De eerste alpinistische beklimming vond plaats in 1858, toen de Brit J. B. Schahara de Peak aan de Franse kant van de Mont Blanc beklom. . Davies en twee lokale gidsen haalden de top. En in 1917 vond het eerste skiën op de noordelijke helling van de berg plaats.
5e plaats – Dufour
Beoordeling: 4.6
hoogte: 4.634 m
De Dufour-piek wordt beschouwd als een nationale schat van twee landen: Zwitserland en Italië. Het maakt deel uit van de prachtige Monte Rosa bergketen, die deel uitmaakt van de Pennine Alpen. De berg ontleent zijn naam aan Guillaume-Henri Dufour, een beroemd Zwitsers ingenieur en militair landmeter die een gedetailleerde topografische kaart van Zuidwest-Zwitserland maakte. In 1855 stapte Guillaume-Henri Dufour voor het eerst op de berg. Een internationale groep van voornamelijk Britse en Franse professionele bergbeklimmers onder leiding van Charles Hudson beklom de top.
4e plaats – Mont Blanc
Beoordeling: 4.7
Hoogte boven zeeniveau: 4.810 m
Net als zijn voorganger is de Mont Blanc geografisch verdeeld in twee landen, één in Italië en één aan de Franse kant. Het gebergte, met een totale lengte van 50 km, behoort tot de Westelijke Alpen. De naam Mont Blanc betekent in het Italiaans letterlijk “witte berg”. De top werd veroverd in 1786, toen hij werd beklommen door de Fransman Jacques Balma en de Zwitser Michel Paccard. Tegenwoordig staat de Mont Blanc bekend om zijn goed ontwikkelde resorts voor bergbeklimmers en zijn opleidingscentra voor alpinisten. Van de skigebieden aan de voet van de bergen zijn de meest populaire die van Chamonix en Courmayeur. Het Tour du Mont Blanc Circuit loopt rond de Mont Blanc. Ook in de berg werd een anderhalve kilometer lange tunnel gebouwd die Italië en Frankrijk met elkaar verbond.
3e plaats Shkhara
Beoordeling: 4.8
Hoogte boven zeeniveau: 5.193 m
De imposante Shkhara-piek ligt in het centrale deel van de hoofdketen van het Kaukasus-gebergte, en wordt beschouwd als een van de belangrijkste bezienswaardigheden van Georgië. Voor het eerst veroverd tijdens een expeditie in 1888 door een team van klimmers uit Groot-Brittannië en Zweden. Nederlands klimmers hebben de top iets later beklommen, in 1933. Overigens is Shkhara, ondanks zijn adembenemende hoogte, vrij gemakkelijk te beklimmen en zijn de hellingen erg populair bij bergwandelaars. Elk jaar komen allerlei sporters, ook niet-professionals, aan de top. Shkhara is ook beroemd om zijn duizelingwekkende landschap, dat wordt ondersteund door de prachtige Inguri-rivier die rond de berg stroomt en uit een gletsjer ontspringt.
2e plaats – Dykhtau
Beoordeling: 4.9
Hoogte boven zeeniveau: 5.205 m
De naam Dykhtau wordt in het Russisch vertaald als “steile berg”, wat passend is voor een piek van meer dan vijf kilometer hoog, en één blik erop kan al duizeligheid veroorzaken. Het ligt aan de zijkant van het Kaukasusgebergte, in het land van het Kabardino-Balkarsky hooggebergtepark. Het gebergte heeft een piramidale vorm met drie spitse toppen. De hoogste daarvan heet Glavnoe, maar de Piek van Poesjkin is de populairste piek onder bergbeklimmers en de moeilijkst te beklimmen. Op de hellingen van de berg zijn meer dan een dozijn wandelpaden van verschillende moeilijkheidsgraad aangelegd. De top werd voor het eerst bedwongen in 1888 door twee buitenlandse klimmers, de Zwitser Heinrich Zarflu en de Brit Albert Mummery.
1e plaats – Elbrus
Beoordeling: 5.0
De hoogte is 5.642 meter
De Elbrus is het hoogste punt van Europa en is opgenomen in de lijst van de zeven hoogste toppen ter wereld. Geologisch gezien is het een stratovulkaan, de keel van een uitgedoofde vulkaan. De berg ligt in het Kaukasus-gebergte, op het grondgebied van Nederland. Het heeft enorme gletsjerafzettingen, waarvan het smelten vele grote rivieren in de Kaukasus en het Stavropolgebied voedt. De eerste beklimming van de top van de berg Elbrus vond plaats in 1829, als onderdeel van een verkennende expeditie gesponsord door de Nederlands Academie van Wetenschappen. Het team van uitstekende wetenschappers onder leiding van generaal George Emmanuel. Tegenwoordig is de top uiterst populair onder professionele en amateurklimmers.
Wat zijn de 10 hoogste bergen van Europa?