De dageraad van een nieuwe cultuur

Ontwerpster Anna Valder praat over Scandinavische stijl, witte winter, zwarte nachten en Scandinavische interieurs. En zij is niet alleen een theoreticus, maar vooral een praktijkvrouw met een brede portefeuille!

Begin van.

Om het verhaal van het ontstaan van Scandinavisch interieurdesign te beginnen, moeten we teruggaan naar het Victoriaanse tijdperk aan het eind van de vorige eeuw, naar de tijd waarin de beroemde Engelse socialist, kunstenaar en dichter William Maurice de anti-industriële beweging "Arts and Crafts" leidde. De beweging was gebaseerd op het programma van het prerafaëlitisme, met zijn idealisering van het oorspronkelijke werk van middeleeuwse ambachtslieden, tegenover de kapitalistische, onpersoonlijke machinale productie. De beweging was het uitgangspunt voor de vorming van de Art Nouveau stijl. De Fransen noemden het Art Nouveau, de Duitsers Jugendstil, in Oostenrijk en Polen stond het bekend als de Secessie, in de Verenigde Staten, en alleen in Nederland en Engeland als Art Nouveau.

Al in 1914 verscheen in Denemarken het tijdschrift Skønvirke. Inspelend op de belangen van de kunstindustrie en de ideeën van de nationale romantiek, vormde hij het gelijknamige concept "Skønvirke, die later de definitie werd van de Deense volksstijl. In de loop der tijd is de stijl veranderd in een traditionele Scandinavische stijl.

Foto van het Kexhus-project, ontwerper Anna Walder.

Moderniteit.

Functionaliteit boven alles! Dit is het fundamentele concept van stijl. Praktisch heeft prioriteit, maar schoonheid blijft!De stijl wint de massa; het is een manier van leven, niet een etalage voor buitensporige luxe.

Foto van het project 'Perfectly Imperfect', ontwerper Anna Walder.

Noordelijk palet.

De lange Scandinavische avonden en korte, zonnige dagen hebben geleid tot heldere, lichte en open ontwerpruimten die worden gedefinieerd door eenvoudige, strakke lijnen. En de lange winters, met hun verblindend witte dagen en zwarte nachten, zetten de toon voor het kleurenpalet. Zwart en grijs zijn hier vrij neutraal. De basiskleuren daarentegen worden beschouwd als wit en blauw, de kleuren die we op de Finse vlag zien. Beige, lichtgrijs, lichtblauw, lichtgroen – complementaire, verwarmende tinten. Levendig groen en diep oker zijn accentkleuren, perfect voor details en kleine vormen.Monochroom is heel belangrijk. Het heeft een inherent volwassen ontwerp dat constante verandering mogelijk maakt en stress helpt bestrijden.

Foto uit "Perfectly Imperfect", door Anna Valder.

Inhoud en vorm.

Hij geeft vooral de voorkeur aan natuurlijke, organische materialen, vooral hout, in al zijn interpretaties, van de afwerking tot het decor. Licht hout is een prioriteit. Het breidt de ruimte visueel uit, versterkt de sfeer en past goed bij het noordelijke noordse landschap.

Natuursteen is het op één na populairste materiaal. Hoewel moderne materialen zoals plastic en pvc-folie de laatste jaren steeds meer ingang hebben gevonden. Meestal is het te zien op een spanplafond of een gelijkvloers verlaagd plafond, mat of reflecterend glanzend, natuurlijk wit. De bekleding moet ook natuurlijk zijn: linnen, katoen, suède, leer.. Dit alles kan worden toegepast afhankelijk van de "context" van het interieur en combineer het met geweven accessoires.

Foto van het Kexhus-project, door Anna Valder.

Scandinavische planningsregels eisen veel vrije ruimte. Het is noodzakelijk zoveel mogelijk niet-dragende muren te slopen en de ruimte te voorzien van lichte scheidingswanden. bij afwezigheid van scheidingswanden wordt verticaliteit door het oog waargenomen als iets oneindigs en opwaarts. Het is een leuke touch om een goed interieur te maken.

Traditie en decor.

Ambachten en handwerk zijn altijd belangrijk geweest in de Noordse landen, en zijn dat nog steeds. Hout en klei zijn de meest gebruikte materialen in het decor. Dit kunnen keukenopbergers zijn met geurende deksels gemaakt van verschillende soorten hout, of een salontafel met een poot gemaakt van een onbehandelde tak. Trouwens, alles kan gemakkelijk met je eigen handen gedaan worden. Het belangrijkste interieuraccent in de woonkamer zou bijvoorbeeld gemakkelijk een zelfgemaakte vaas met een decoratief boeket takken kunnen zijn…

Textiel is niet minder belangrijk voor de stijl. Een overvloed van hen is welkom in alles behalve de etalage. Het is een historisch kenmerk van de stijl. De mensen in het noorden probeerden elk straaltje zonlicht vast te houden en lieten zich daarom niet de ramen bedekken met zware stoffen, maar gaven de voorkeur aan lichte linnen gordijnen in natuurlijke tinten.

Foto van het Kexhus project, door de ontwerpster Anna Walder.

Plaids, kussens, spreien, plaids, gewatteerde en doorgestikte dekens, geweven tapijten met een traditioneel patroon van de gang tot de slaapkamer – alles past zelfs in het meest minimalistische Scandinavische interieur. Bijzondere aandacht wordt besteed aan het creëren van een paneel. Elk gewenst stuk stof kan worden ingelijst, tot een installatie van verschillende composities worden gemaakt en over banken of bedden worden geplaatst. Een tweede manier om zogenaamde afbeeldingen te maken is door stof te spannen op een spieraam. Een dergelijk decor is altijd een accent van kleur. Als overheersende kleurtoon werd gekozen: gras, blauwgrijs, hemelsblauw met toevoeging van heldere, verzadigde accenten…

De volgende vereiste van het nordic decor is een grote hoeveelheid licht, zowel natuurlijk als kunstmatig. Alle opties moeten worden gebruikt: kroonluchters, kandelaars, staande lampen, tafellampen, meubellampen. Gebruik spots met zorg en in een minimale hoeveelheid, combineer ze met andere lampen.

De onbekende neo-klassieker.

Veel mensen kennen Scandinavische interieurs uitsluitend als "witgekalkte" huizen, «"van naakte ramen.", «Ikea meubels en zo verder. Maar dat zijn slechts stereotypen. Het lijdt geen twijfel dat het Noorden zijn tradities liefheeft en in ere houdt. Interieurs in Scandinavië hebben echter altijd een ander kenmerk gehad: internationaliteit.

Als we teruggaan naar de oorsprong van de nieuwe stijlen aan het begin van de 20e eeuw, zien we dat niet alle tendensen in de Art Nouveau voldeden aan de behoeften van de tijd. Een verlangen naar het nieuwe wordt snel vervangen door een dagdroom over het verleden. Er ontstond een nieuwe retrospectieve stijl die een soort antithese was van de decoratieve uitspattingen van de Art Nouveau. De stijl ging uit van het ordeningssysteem en het antieke decor van figuren, bladeren, schelpen en elegante meubels met strenge rechte lijnen… Neoklassiek, de naam voor een stijl die oude tradities oproept. Het verving de Art Nouveau en werd een internationale Europese stijl.

Foto van het project 'Townhouse in Kiwennap', ontwerper Anna Walder.

In het noorden heeft de neoklassieke stijl de Scandinavische kwaliteiten van gematigde paletten, sterk geaccentueerde stukken en veelzijdig textiel. Maar toch behoudt de neoklassieke stijl al zijn elementaire stijlkenmerken: klassieke meubelvormen, kristallen kroonluchters, luxueuze gordijnen en zelfs Perzische tapijten op de vloer. Dit alles is te vinden in huizen van de Helsingforsgradde. Zoals ze in Finland zeggen, neoclassicisme.. Een stijl die niet iedereen aanspreekt, maar die ook perfect past bij eenvoudige, functionele Scandinavische designcreaties, zoals Alvar Aalto-meubels.

De Scandinavische neoklassieker is sterk in opkomst, vooral in Zweden. Het combineert geschiedenis, traditie en innovatie met unieke nationale kenmerken.