Gewatteerde kers in de tuin – alles over planten, groeien, snoeien en vermeerdering

Spreidende Chinese kersenstruik – mooi, neemt weinig ruimte in, bessen zijn lekker. Daar, waar echte kersen niet kunnen worden geacclimatiseerd, groeien variëteiten met gegolfde randen, pubescente bladeren, scheuten en vruchten goed en dragen ze jaarlijks vruchten. Wilde bessen hebben geen waarde – grote steenvruchten, weinig vruchtvlees, veel zuur. De hybride kweek in Nederland is begonnen door I. . Michurin. Tuinders kregen pretentieloze, vorstbestendige struiken met grote, lekkere en nuttige bessen.

Verscheidenheid

Om erachter te komen welk type struik het beste is voor uw tuin, kunt u een kijkje nemen in de catalogus van hybride viltkersenrassen. Hier zijn korte beschrijvingen van de meest succesvolle planten in het Staatsregister.

Verscheidenheid	Groei	Gewicht bessen	Opbrengst kg	Bloei, decennium van mei	Levensduur, jaren, resistent
Natalie	1,7-2,0	4	8-10	2	15-20 Coccomycose, Bleisterosporiosis
De prinses	tot 1,5	3-3,5 met stiksels	10	3 overvloedig	tot 15, – 40 0
Alice	1,5	3,5 langwerpig	8,5	2 einde	15-18
Groet	1,6-1,7	3.5 scarlet	meer dan 10	3 einde overvloedig	15 bloeit in 4-5 jaar
Skazka	1,2	3,5 donker bordeauxrood	10	3 starter lo	18 Clasterosporiose
Damanka	1.5	4,0 bijna zwart	10	2-3	15
Baby	1,8-2,0	3,5-4,0	10	2	18
Jubileum	1,6-1,9	3,5	8-9	3	18-20

Gewatteerde kersen zijn selffertiel. Voor een goede oogst moeten 2 tot 3 gelijktijdig bloeiende rassen worden geplant. De hybriden Detskaya, Skazka, Vostorg, Smuglyanka zullen bij een enkele aanplant een kleine opbrengst opleveren. Als u het geluk hebt een zaailing van de variëteit “Khabarovskaya” te vinden, is deze zelfvruchtbaar, wat zeer zeldzaam is.

De struiken Ogonyok, Yubileinaya, Alisa, Tsarevna en Ocean virovskaya zijn bijzonder winterhard. Vostorg, Mechta, Natali en Skazka zijn resistent tegen clasterosporiose en coccomycose.

“Makunas ras genoemd naar de ver oosterse tuinbouwer. De grootte, kleur en smaak van de bessen wedijveren met die van de Vladimirovskaja-kersenboom.

Alle gevilte kersen worden onmiddellijk na rijping geconsumeerd en verwerkt. Niet geschikt voor opslag en vervoer – kwetsbaar.

De habitat van de vervilte kers

Klimatologische omstandigheden van het Verre Oosten, Kazachstan en Zuid-Siberië, waar de winters zonder dooi zijn en de sneeuw diep is, voldoen aan biologische normen, de vruchtzetting is stabiel. De Oeral is een gebied waar de zandkers goed groeit, terwijl de vilten kers regelmatig vorst krijgt. Wortels vriezen uit tijdens bijzonder strenge winters.

In de Midlands is de plant min of meer tam. Uit zaad geteelde rassen en plaatselijke cultivars dragen hier goede vruchten. Maar zelfs dit redt het niet – de levensduur van de struik is 8 jaar. De volgende rassen zijn geschikt voor de buitenwijken van Amsterdam: Skazka, Detskaya, Jubilee, Belle van het Verre Oosten en Okeanskaya Virovskaya. Ze zijn allemaal winterhard, vroeg- en laatrijp.

In het noordwesten, in vochtige klimaten met winterdooi, wortelt de vilten kersenboom moeilijk en draagt hij slecht vruchten. Het probleem is het uitkomen. In de winter blijft de grond gesmolten en verzamelt zich water rond de stam. Schimmelinfecties ontwikkelen zich in de zomer in zeer vochtige omstandigheden. Hier wordt hij gekweekt voor zijn sierwaarde – overvloedige en vroege bloei. De beste overlevers zijn Skazka en Detskaya, maar die gaan niet lang mee, maximaal 7 jaar.

Hybridisatie en vermeerdering

In het Europese deel van het land zijn hybriden van de Canadese zandkers (Bessey) en viltkers gezoneerd. Met andere soorten is zelfs enten, niet alleen door kruisbestuiving, onverenigbaar. Eén manier van hybridisatie is het creëren van een kersen-pruim hybride door ingewikkelde kruising, gevolgd door enting op de vervilte. Zo wordt compatibiliteit bereikt. De verenigbaarheid van enten op alycha en pruim van de Aziatische (Usurisch-Chinese) groep wordt gebruikt.

Raseigenschappen gaan gedeeltelijk verloren door zaadvermeerdering. Om alle raseigenschappen te behouden, moet de hybride worden gestekt of geënt op een zaailing.

Voortplantingsmethoden

De eenjarige scheuten ontwikkelen zich goed en zijn geschikt om te snijden. Knip van de tak in een hoek van 45 met een snoeischaar

0 Fragmenten zo dik als een potlood, 10 cm lang. Verwijder de bladeren van het onderste deel van de stekken en laat de bovenkant 4-5. Week de onderste stronk enkele uren in een oplossing met wortelstimulerend middel. Dompel de twijgen onder in gesteriliseerde zandige turfsubstraat onder een hoek van 75 0. Ze moeten worden bedekt met een mini-open doos. Laat ontkiemen in de volle grond, maar zorg voor schaduw en houd de grond vochtig. De wortels verschijnen binnen een maand. De zaailing wordt een jaar later op een vaste plaats geplant.

Quilts kers produceert geen wortelstokken, maar zaden ontspruiten gemakkelijk zelf uit gevallen vruchten. Dergelijke zaailingen kunnen direct op een permanente plaats worden overgeplant.

De pitten kunnen worden geplukt, gewassen en tot de herfst in schoon, vochtig zand worden bewaard. 2 weken voor de vorst een gat maken in het voorbereide vruchtgat gevuld met substraat, een paar zaden zaaien tot een diepte van 4 cm. In het voorjaar, wanneer de zaailingen tot 4-5 bladeren zijn uitgegroeid, de sterkste scheut laten staan.

Voortplanting door horizontale broedsels is de gemakkelijkste manier. Pluk een eenjarige scheut, prik hem in de grond, begraaf hem zodat zich op het contactpunt nieuwe wortels ontwikkelen. Transplantatie naar een permanente locatie.

Het is het beste om de plant onmiddellijk te bewortelen. De gekochte zaailingen mogen niet ouder zijn dan 3 jaar. De Chinese kersenboom heeft een vroege bloei. Uitzondering: de hybride Salut.

De locatie voor de vilten kersenboom kiezen

De wortels van de struik zijn oppervlakkig, versterken goed hellingen, topografie. Plaats vilten kersenbomen op een open, zonnige plek. De grond moet licht, vruchtbaar leem of zandleem zijn met een neutrale pH. Zure venen, zware klei en zand moeten vooraf, anderhalf jaar voor het planten van de struik, worden gestructureerd en gekalkt.

Bij het kiezen van een locatie moet u er rekening mee houden dat de plant droogtebestendig is en geen ondiep grondwaterpeil verdraagt. Het oppervlaktewortelstelsel verspreidt zich breder dan de kroon. Graven onder de struik kan niet dieper dan 10 cm.

Voor een goede oogst moeten 3 struiken op ongeveer 2 meter van elkaar worden geplant, van verschillende variëteiten. Moniliose, cladosporiose, coccomycose – kenmerkende ziekten die kunnen worden overgedragen van andere steenvruchtenteelten. Bij de planning van de plaatsing van de bomen in de tuin moet rekening worden gehouden met hun compatibiliteit en algemene ziekten

Tijdstip van planten

Plant in de herfst tegen eind september, in de lente voordat het sap begint te stromen. In de Oeral, Siberië en nabij Amsterdam is de beste tijd voor het bewortelen van zaailingen van vilten kersenbomen de lente, vóór het begin van de sapbeweging. Kuilen worden, zoals altijd, vooraf voorbereid, voor het planten in het voorjaar vanaf de herfst, voor september – ten minste 2 weken.

Het verband bestaat uit vruchtbare grond, waaraan een emmer humus, 20-30 g kaliumsulfaat en 50-60 g superfosfaat worden toegevoegd. Alles moet goed gemengd zijn. Vul de ondergrond tot 2/3 van de hoogte van het gat, laat staan.

De gekochte zaailing moet op dezelfde hoogte worden geplant als in de kwekerij. Controleer de positie van de hals met de winkelier. U kunt het beste een zaailing kopen met een VSL.

Consistentie:

1. Controleer de plant, verwijder de beschadigde wortels, snoei ze tot een lengte van 15-20 cm.

2. Week in een stimulerende oplossing voor 12-24 uur, dip in een kleiputty, laat een beetje drogen.

3. Roer de grond om, maak hem los, giet veel water in het gat zodat er een kruimelige massa ontstaat. Dompel in de modder als een dikke pap en leg de wortels erin.

4. Vul de kuil met de resterende grond en zorg ervoor dat de hals niet wordt begraven.

5. Strooi turf bovenop de beplanting.

Plant alle struiken op deze manier na thuiswortelen, of gekocht van de kwekerij.

Nieuwe planten hebben de eerste 2 jaar geen meststoffen nodig. Geef regelmatig water, maar met mate. De plant is droogtebestendig, zoals blijkt uit de pubescente bladeren, jonge scheuten en vruchten.

Snoeien

De struik wordt gekenmerkt door snelle overwoekering. Moet regelmatig gesnoeid worden vanaf het eerste jaar na het wortelen. Maar let op, alle vruchtknoppen zitten op een jaarlijkse scheut. Door het snoeien wordt een deel van het gewas verwijderd. Anderzijds zullen de vruchten ondieper zijn naarmate ze rijper zijn. Er moet een evenwicht worden gevonden tussen het vormgeven van de struik en de toekomstige vruchten. Precies, met de juiste snoei en verzorging kan de snelgroeiende struik tot 18-20 jaar oud worden.

Soorten snoeien:

1. Vorming – voorjaar, vorming van een lichte struik uit skeletachtige takken, met regelmatige inkorting van de scheuten.

2. Saneren – in elk seizoen als problematische, gebroken of zieke takken moeten worden verwijderd.

3. Verjonging: Geleidelijke verwijdering van delen van de kroon die ouder zijn dan 3 jaar, te beginnen op een leeftijd van ongeveer 6-7 jaar.

De vormsnoei begint het volgende jaar, na het planten van de twijg op een vaste plaats. Laat in het vroege voorjaar een 40 cm hoge stam staan, zodat deze in de zomer kan uitlopen. Het volgende jaar alle scheuten met een derde inkorten en wachten tot de struik vruchten begint te dragen.

Laat in de volgende jaren de sterkste skelettakken op een afstand van 10-15 cm en in totaal tot 10 stuks in de struik liggen.

Kort de scheuten in. Als ze groter worden dan 50 cm, produceren ze scheuten. Om veel bloemen te krijgen moeten de eenjarigen in het voorjaar 40 cm worden gesnoeid. In de zomer worden ook de sterkste scheuten gesnoeid.

Alle sneden worden gemaakt aan de buitenste knop, zodat de tak naar buiten groeit. Binnenscheuten worden altijd verwijderd. Zonder zon dragen de twijgen geen vruchten, verdikken de struiken en veroorzaken moniliose.

Het tuingereedschap moet comfortabel in de hand liggen en altijd schoon en goed geslepen zijn. Wonden moeten worden gedesinfecteerd en bedekt met tuinlak of kunstmatige latexhuid.

Bijzonderheden van bemesting en behandeling van vervilte kersen

Elke struik moet jaarlijks een meststofcomplex krijgen in de vorm van kunstmest, dat geen snelle groei van groene massa veroorzaakt en de winterhardheid van de kersenboom verhoogt.

Op het moment van de bloei is het noodzakelijk om de grond onder het oppervlak in een cirkel los te maken:

1. Verspreid 1,5 emmer goede humus;

2. Kaliumnitraat – 50 g;

3. Kaliumsulfaat – 50 g;

4. superfosfaat – 80 g.

Breng na de vruchtzetting, in augustus, dezelfde hoeveelheid superfosfaat en kalium aan onder de grond, maar gebruik geen stikstofmeststoffen. De plant verdraagt niet te veel meststoffen. Als u tegen insecten of ziekten wilt spuiten, bereidt u een spray voor voor 1 tak en wacht u 10-12 dagen. Dosering voor gewone fruitbomen verbrandt de tere bladeren. Niet alle fungiciden zijn geschikt.

Problemen en oplossingen

Schending van de landbouwtechniek, verkeerde keuze van de plantplaats, “onsmakelijke” grond leiden tot verschillende gevolgen, waardoor de struik moet worden gerooid.

De kersenboom zal niet bloeien als hij in de schaduw wordt geplant, op vochtige laaglandgrond of op zware kleigrond. De knoppen kunnen bevriezen als de wintervorst overgaat in dooi. De boom is al volwassen, kan niet worden verplant, het is beter om zich ervan te ontdoen.

De struik bloeit uitbundig, maar draagt weinig of geen vruchten. Er zijn geen volledig zelfvruchtbare rassen, u moet vriendinnen van andere rassen planten, maar met dezelfde bloeiperiode. Als er slechts een seizoen van lege bloesems was – er kan omgekeerde vorst zijn geweest, de stigma’s kunnen zijn bevroren, en de eierstokken kunnen zijn mislukt. Het valt meteen op – je ziet een zwarte vlek in de kelk. Verwacht vorst, ’s nachts afdekken in een Loutrasil-cocon, overdag verwijderen voor bestuiving.

Rot:

1. Verdorde bladeren na de bloei – moniliasziekte. Gevaarlijke ziekte behandeld met fungiciden, maar alleen na verwijdering van met de schimmel besmette takken.

2. Roodbruine vlekken op de bladeren, die zich geleidelijk uitbreiden. Het is clusterosporiosis (geperforeerde vlekziekte). De vlekken zullen uitvallen, de vroege bladeren zullen beginnen te vallen.

3. Losse kussentjes grijze schimmelsporen op de vruchten. De vrucht oogsten en vernietigen, de tak voorzichtig afsnijden en verbranden.

4. De bessen hebben een ongewone peulvorm – pruimenbuidelziekte.

Alle rot, schimmel is verbonden met ontijdige preventie – de tuin is niet voorbij de stadia van de lente behandeling tegen ziekten en plagen. Topaas, Horus, Skor, Bordeaux mengsel 3% en kopersulfaat 3% van de lente remmen de ziekte, laat het niet ontwikkelen tijdens de zomer.

Bladeren in gaten, aangevreten aan de randen – insecten hebben eitjes gelegd, rupsen eten. Bitoxybacilline, Fitoverm, Lipidocide zullen helpen om de plaag aan te pakken, vruchten kunnen na 3 dagen worden gegeten. Bacteriedodende preparaten die onschadelijk zijn voor de mens.

Bladeren gekruld, jonge takken vertonen zuigende bladluizen. Als de bladeren eenmaal tot een buis zijn opgekruld, kunnen de bladluizen niet meer worden bereikt. Eenmaal besmet, kunnen ze zelfs worden weggespoeld met koud stromend water. Mieren zullen overleven, bladluizen zullen veel minder…

Conclusie

Hybriden van gevilde kersen zijn aangepast aan omstandigheden van droog continentaal klimaat zonder winteropwarming. Ze vereisen minimale zorg. In het noordwesten is de winterstengelziekte het onvermijdelijke gevolg van een natte, warme winter. In de regio Amsterdam en in de Oeral hangt de oogst af van een goede teelttechniek. De levensduur van de vervilte kers is hier kort.