Het pedagogisch systeem van A.. Makarenko: een sterke persoonlijkheid

.. Makarenko was een briljante pedagoog, een vernieuwer van zijn tijd, die een revolutie teweegbracht in de manier waarop wij over onderwijs dachten. Hij verwerpt het idee dat verlaten, depressieve (emotioneel verworpen) jeugdige delinquenten als persoon gebrekkig zijn. De opvoeder had het idee dat de negatieve eigenschappen die bij de leerlingen ontstonden een natuurlijk gevolg waren van de verschuiving in de sociale orde en de beginselen van relatievorming die het gevolg waren van de burgeroorlog. Zijn systeem werd bekritiseerd door figuren uit die tijd en beschreven als onverenigbaar met het Sovjetsysteem. Tientallen jaren later werd zijn bijdrage aan de pedagogie zeer gewaardeerd, en Makarenko zelf werd opgenomen in de lijst van vooraanstaande opvoeders van de wereld. Hij stond aan het hoofd van de strafkolonie genoemd naar A.P. Pavlov. . Gorky, vroeger bekend als een “kolonie voor gehandicapte kinderen”, waar hij de principes van het opvoeden van een sterke, zelfredzame kindpersoonlijkheid toepaste. Dit artikel presenteert de pedagogische basisbeginselen van de A.. Makarenko’s ideeën toegepast in de gezinsopvoeding.

De beginselen van de opvoeding A.. Makarenko

Het inherente democratisme van het systeem werd gezien als een bedreiging voor de opvoeding van een burger van de Sovjet-Unie. Hierdoor leren leerlingen echter collectief met elkaar omgaan, leren zij nieuwe waarden, beseffen zij de waarde van kennis en hun plaats in de samenleving. Hier zijn enkele basisprincipes om u te helpen het leerproces van uw kind te structureren.

Collectiviteit

.. Makarenko zei dat het onmogelijk is om een persoonlijkheid buiten het collectief op te voeden. Hij zag het collectief als een gemeenschap verenigd door gemeenschappelijke doelen, doelstellingen en waarden. Er bestaat een concept van “collectieve verantwoordelijkheid” in dit systeem, waarbij alle leerlingen worden gestraft voor het wangedrag van een van de groepsleden. Dit disciplineert en verenigt de kindergemeenschap.

Bij intrafamiliaal ouderschap is het gezin een collectieve eenheid waar alle elementen in voortdurende interactie zijn en gericht zijn op gemeenschappelijke aspiraties. Een gevoel van erbij horen en deel uitmaken van iets groters dan zijzelf helpt

Sociale normen leren, de regels van effectieve interactie met mensen. Correct ingebrachte collectieve waarden stellen het kind in staat met succes te socialiseren en relaties aan te knopen met zijn leeftijdsgenoten en andere belangrijke volwassenen (verzorgers, leerkrachten, enz.)..).

Leren handelen en hun vaardigheden oefenen zonder angst of verlegenheid. Het bereiken van een gemeenschappelijk doel vereist de inzet van alle leden van de gemeenschap. Op dat moment beseft het kind dat het mechanisme alleen werkt als elk lid van het gezin het beste van zichzelf geeft.

Begrijpen dat het samenleven in de samenleving het vervullen van nuttige functies vereist. Kinderen die liefde en zorg ontvangen, weten niet hoe ze die aan anderen moeten geven. Hetzelfde geldt voor het functioneren van de samenleving – om een waardevol lid van de samenleving te worden dat respect en erkenning krijgt, moet je iets terugdoen (een uitstekende specialist zijn, respect tonen voor andere mensen, enz.)..).

Erken een gevoel van verantwoordelijkheid tegenover de rest van de gemeenschap.

Zelfbeheer

De uniciteit van de A.. Makarenko, dat zij een diep respect voor de persoonlijkheid van het kind en zijn volledige aanvaarding combineert met een aantal hoge eisen. Hoe dit principe toe te passen in de opvoeding van het gezin:

1. Respecteer de mening van het kind, luister naar hen.Omdat ze weten dat hun mening wordt gewaardeerd en hun gedachten worden gehoord, voelen ze zich in elke situatie zelfverzekerd. Het kind zal weten dat het gezin een plaats is waar het zich goed voelt… De steun van iemands familie als interne referentie helpt om een sterk, zelfverzekerd persoon te creëren.

2. Hun rechten erkennen. Om hun rechten te kunnen doen gelden, moeten kinderen weten dat zij. Als u zijn verlangen om zijn belangen te beschermen fundamenteel onderdrukt, zal hij niet leren zich in de toekomst te laten gelden.

3. Zelfexpressie toestaan... Makarenko merkte op dat creatieve beweging en verlangen naar kennis een grote stap is om een waardevol, volwaardig lid van het team te worden. Laat het kind zijn interesses realiseren, probeer nieuwe activiteiten uit en projecteer geen onvervulde dromen en aspiraties op hem.

4. Om de verantwoordelijkheid over te dragen. Kinderen moesten regelmatig het gevoel hebben dat zij verantwoordelijkheid droegen zonder dat zij terug konden kijken en het op een ander gezinslid konden “dumpen”. Dit versterkt de persoonlijkheid en maakt haar klaar om snel en besluitvaardig op te treden in een noodzakelijke situatie.

5. Maak hun eisen aan het kind duidelijk. De ambivalente taal in de opvoeding, de “emotionele swing” van de ouders zijn misleidend. Als u wilt dat het kind uw systeem van eisen begrijpt, moet u het duidelijk formuleren, zonder voortdurende herzieningen en voorbehouden.

6. Beperk de overvloed aan materiële goederen.Een kind verwennen ontneemt hem of haar de kans om deze voordelen voor zichzelf te bereiken. Motivatie om doelen te bereiken wordt gecreëerd door te vertrouwen op hun eigen middelen en mogelijkheden.

Werkzaamheden

In het huis van bewaring waren de kinderen betrokken bij collectief werk. Iedereen en iedereen samen hield zich bezig met de productie van hulpbronnen (landbouwwerkzaamheden, workshopactiviteiten, enz.)..). De opvoeder merkte op dat in het proces van teamwerk en het leren van de vaardigheden van zelfbediening, collectief denken wordt gevormd en sociale interactievaardigheden worden getransformeerd. In feite hadden de kinderen eisen, volgens welke collectief werk plaatsvond. En de activiteit zelf wordt uitgevoerd op een niveau van vertrouwen, d.w.z.. Kinderen bepalen hun eigen manieren om het door de leraar gestelde doel te bereiken. Dit is geformuleerd als een “toekomstgerichte lijn” wet, waarbij de eisen en het vertrouwen van de opvoeder in balans zijn in de opvoeding.

Het is moeilijk voor te stellen dat een tiener tegenwoordig werkt… In de gezinscontext zou dit beginsel kunnen worden gerealiseerd door het kind actief bij het huishouden te betrekken. .. Maak een “verantwoordelijkheidsgebied”, bv. volledige verantwoordelijkheid voor het schoonmaken van het huis, het verzorgen van de planten en dieren.Welke resultaten worden verwacht van een geslaagde toepassing van dit beginsel:

1. Het kind bereikt het gestelde doel. Deze vaardigheid en de systematisering van vaardigheden zullen hen helpen in de toekomst een gevoel van doelgerichtheid en verantwoordelijkheid te ontwikkelen.

2. Hij leert dat hij niet alleen rechten heeft, maar ook een aantal plichten… En hoe meer plichten, hoe meer rechten iemand heeft…

3. Het kind ziet een holistisch handelingspatroon (bv. het huis schoonmaken) dat wordt opgedeeld in afzonderlijke taken (nat schoonmaken, dingen sorteren, enz.)..). Op basis hiervan samenwerkingsvaardigheden ontwikkelen, werktaken delegeren.

Welke persoonlijke kwaliteiten en vaardigheden brengt actieve betrokkenheid bij het gezin in een kind naar boven?

1. Time management skills – weten hoe drukke en vrije tijd efficiënt te beheren.

2. Solidariteit met het werk van anderen, respect voor het werk van anderen.

3. Participatie en zorgzaamheid, met aandacht voor de behoeften van het gezin als geheel.

4. Verantwoordelijkheid als persoonlijkheidskenmerk.

5. Multitasking.

Discipline

Strikte discipline was niet het doel van het onderwijssysteem, maar eerder het resultaat van de succesvolle werking ervan. .. Makarenko wees erop dat taboes niet zo’n belangrijke rol spelen bij het bijbrengen van groepsdiscipline als wordt geleerd. Het bijbrengen van een interne behoefte om routines te volgen, om doelen te bereiken binnen gestelde termijnen en om zich verantwoordelijk te voelen tegenover leeftijdsgenoten, waren belangrijke voorwaarden voor het organiseren van zelfdiscipline. Het collectivisme van het onderwijssysteem maakte het gemakkelijker voor de discipline van de individuele leerling. Het is het belang van het stellen van gemeenschappelijke waarden, het volgen van een betekenisvol voorbeeld, dat helpt om snel en doeltreffend discipline op te leggen.

Een radicale benadering van discipline kan niet worden bereikt in een gezinssetting. MaarU kunt uw kinderen discipline bijbrengen met de volgende activiteiten:

1. Strikte organisatie van de dagelijkse routine.Niet alleen kleine kinderen hebben een regime nodig… Tieners hebben er ook baat bij een tijdschema te hebben en de hun gegeven tijd te kunnen beheren.

2. Een “peer-to-peer”-houding aannemen. U, als volwassen lid van de gemeenschap, respecteert de rechten en behoeften van het kind. Maar laat hem niet vergeten dat er naast rechten ook veel verantwoordelijkheden zijn… Zij omvatten het volgen van routines, het helpen van ouders met huishoudelijke taken en het vervullen van hun andere verplichtingen. Het gebruik van fysieke straffen, emotionele mishandeling werd als onmogelijk gezien. Dit genereert angst, lafheid, angst om met mensen om te gaan… De persoonlijkheid met deze kwaliteiten kan nooit vervuld worden en zijn rechtmatige plaats vinden in de maatschappij…

Het voorbeeld van een ouder

.. Makarenko beschreef een werk “Een boek voor ouders,” dat de basisprincipes van zijn systeem weergeeft, van toepassing op de opvoeding van gezinnen. Daar zegt hij dat de hoge eisen die ouders aan zichzelf stellen, ouderlijke zelfbeheersing en zelfrespect de basis vormen voor de opbouw van een sterke persoonlijkheid. De opvoeder suggereerde dat verbale discipline niet doeltreffend is tenzij ondersteund door het voorbeeld van de ouders. Hedendaagse psychologen steunen dit standpunt en weerspiegelen het in hun eigen onderwijsfilosofieën.

De houding, het gedrag en zelfs het uiterlijk van de ouders vinden weerklank bij hun kinderen. De goede en slechte acties die zij uitvoeren leggen de basis voor toekomstige reacties op verschillende situaties. Dus, om een sterk, zelfverzekerd individu te ontwikkelen, moet je er zelf een worden…

Opvoeding door spel

De opvoeder benadrukte de bijzondere rol van spelgerichte discipline. Hij meende dat door realistische gedragspatronen in het spel toe te passen, het kind zal leren deze toe te passen naarmate het volwassen wordt. ⭐ Welk soort spel zou je kunnen spelen om een sterke persoonlijkheid bij een kind te ontwikkelen?

1. Doelstellingen van het toneelstuk,moeten één voor één worden uitgevoerd. Het leert het hele proces van activiteit te zien, de structurele elementen ervan te onderscheiden. Een volwassen kind gaat efficiënt met zijn tijd om en neemt verantwoordelijkheid voor zijn taken.

2. Het doel van het spel moet worden bereikt.Volgen is een nuttige vaardigheid voor het volwassen leven. Het is niet genoeg om doelen te stellen, het is belangrijk om het eindresultaat te kunnen zien. Het vermogen om kracht te verzamelen en op koers te blijven is een kwaliteit van een zelfverzekerd, geaard persoon.

3. Het kind moet weten dat speelgoed een waardevol hulpmiddel is.Het is belangrijk een zorgzame houding te ontwikkelen. Het ontwikkelt praktijkgerichtheid, kennis van de waarde van dingen en voorwerpen, en leert verantwoordelijkheid.

4. Ouders staan altijd klaar om te helpen.Steun van belangrijke volwassenen geeft je vertrouwen in je omgeving. In de toekomst zal het kind in zichzelf en zijn kracht geloven…

Conclusie

In de omstandigheden van de tijdelijkheid, A.. Makarenko kan overdreven hard lijken voor kinderen. De doeltreffendheid ervan bij probleemjongeren die zo’n moeilijke tijd doormaken, bewijst dat het de aandacht van de ouders waard is. Sommige van de basisbeginselen worden overgenomen in de gezinsomgeving en helpen kinderen belangrijke waarden en kwaliteiten bij te brengen.