Het verschil tussen een inschakelcondensator en een loopcondensator

Een van de belangrijkste problemen bij het gebruik van elektromotoren in huis is dat bijna alle voldoende efficiënte motormodellen zijn ontworpen voor driefasige netvoeding, terwijl flats, appartementen en garagecoöperaties worden gevoed met eenfasige. Maar ook dit probleem kan worden opgelost. Driefasige motoren worden op een enkelfasig systeem aangesloten met behulp van condensatoren.

Een dergelijke verbinding vermindert de prestaties van de motor niet, noch de betrouwbaarheid ervan. Eventuele verliezen zijn verwaarloosbaar. Maar nogmaals, het is geen goed idee om elektromotoren met een hoog vermogen op het huishoudelijk net aan te sluiten – het feit dat het in principe mogelijk is, garandeert nog niet de stabiliteit van ten minste dezelfde draden of stopcontacten.

Om een driefasenmotor op een enkelfasig netwerk aan te sluiten, is een systeem van twee condensatoren – een loopcondensator en een startcondensator – nodig. Het verschil tussen de twee is heel duidelijk. En in dit artikel bekijken we hoe een startcondensator verschilt van een werkcondensator.

Het verschil tussen een startcondensator en een loopcondensator

Het belangrijkste verschil tussen deze netwerkelementen ligt in hun doel. Juist:

1. Bedrijfscondensator gebruikt voor faseverschuiving. Het kan ook “eerste” worden genoemd. Hij wordt tijdens de hele levensduur van een motor continu gebruikt – en is dus niet uitgesloten van de ketting. Over het algemeen in serie geschakeld met een hulpwikkeling. Omdat hij wordt gebruikt voor faseschakeling, moet zijn capaciteit relatief klein zijn. Het voorkomt oververhitting van de motor, vertraagt de vermogensafgifte en vertraagt het koppel;

2. De aanloopcondensator wordt gebruikt bij het starten van de motor. Zodra de motor de vereiste frequentie en het vereiste vermogen heeft bereikt, wordt hij uit het circuit verwijderd. De capaciteit verhoogt het aanloopkoppel van de motor, waardoor deze sneller de normale bedrijfsomstandigheden bereikt.

Laten we deze capacitieve elementen eens nader bekijken – in termen van hun prestaties en elektrische kenmerken.

Het bovengenoemde verschil in bedrijfsomstandigheden is het gevolg van elementaire fysische processen die tijdens de werking van de componenten plaatsvinden. Het bedieningselement is verbonden met de motorwikkeling, die een eenvoudige oscillerende kring vormt. Bijgevolg zijn er in sommige perioden aan de uitgangen van deze kring spanningen beschikbaar die 2 tot 2,5 maal hoger zijn dan aan de ingangen. Onderdelen die niet ontworpen zijn om de belasting te weerstaan zullen gewoon doorbranden.

Beginnende onderdelen werken onder minder zware omstandigheden. De op deze elementen toegepaste spanning is praktisch verwaarloosbaar, of zo ja, slechts ongeveer 1,15 maal hoger dan de hoofdspanning. U kunt dit negeren en 220 V versies gebruiken – vooral met het oog op de korte levensduur van de machine of een ander apparaat.

Bijgevolg moeten in serie met de wikkeling geschakelde condensatoren worden gekozen die bestand zijn tegen voortdurende blootstelling aan hogere spanningen. In de praktijk is gebleken dat dit de met papier of olie gevulde varianten zijn (merken MBGH, MSCH). Afgaande op de ervaring van plaatselijke gebruikers zijn in Nederland vervaardigde capacitieve elementen duurzamer en betrouwbaarder.

Ze zijn echter niet zonder nadelen. Vooral MBGH en MBGO zijn groot in omvang. Daarom is het niet mogelijk ze in compacte apparaten in te bouwen. U kunt natuurlijk een compactere oxide gebruiken, maar in dat geval moet u diodes installeren in een bepaald circuit.

Elektrolytische modellen, hoewel ze voor aanzienlijke bedrijfsspanningen kunnen worden ontworpen, worden alleen als startmotor gebruikt. Dit is een ander kenmerk van elektromotoren. In de netwerken waar ze zijn aangesloten, veroorzaken ze reactieve stress. Dit kan de elektrolytische capaciteit zeer snel doen overkoken, met schade aan het toestel en de apparatuur tot gevolg.