Hoe kom je van je sociale fobie af?

Sociofobie is een van de mentale verdedigingsmechanismen die de cognitief-emotionele belasting helpen verminderen en voldoende energie opslaan voor een comfortabel bestaan. Moderne mensen besteden steeds minder tijd aan “natuurlijke” behoeften: het huis beschermen, voedsel vinden om zich te voeden en andere basisbehoeften…

Maar de sociale lasten zijn onevenredig toegenomen: de communicatie met grote aantallen “overbodige” mensen, de publiciteit van acties, de noodzaak om “te groeien en te ontwikkelen” in een concurrerende samenleving waarin de “spelregels” voortdurend veranderen… In feite denken veel mensen dat de rijken en slimmen van geboorte veel meer krijgen dan de rest, voor wie coaches en marketeers tonnen afvalpapier bedenken over “Hoe beter te worden: de sleutel is te beginnen en dan uit te breiden en te verdiepen” ©.

Het is hun schuld

Dus terwijl je de tijd neemt om de geheimen van het opgroeien en onzelfzuchtige menselijke relaties te leren, begin je te beseffen dat de sociale omgeving een beetje anders in elkaar zit. Er is een massa “rommelinformatie”, psychologische druk en despotisme, schijn en oneerlijke concurrentie in plaats van een comfortabel ordelijk systeem. Er is natuurlijk een verlangen om zich te verstoppen, diep te gaan slapen en deze chaotische Brownse beweging af te wachten, en dan zal het op de een of andere manier “zichzelf oplossen”.

Zoals het gezegde luidt, “dit is de norm”, of liever, “dit is de klinische norm”, aangezien sociofoben gewoonlijk worden gedegradeerd tot de gelukzaligen, semi-maniakken, of buitensporige freaks die niet willen deelnemen aan de volksbevrijdingsbeweging. Klinische deskundigen definiëren sociofobie als een angststoornis waarbij iemand wordt achtervolgd door buitensporige, ongemotiveerde angst of vrees in verschillende sociale situaties. De persoon vreest voortdurend dat zijn woorden of handelingen door anderen negatief zullen worden opgevat, zodat hij “onnodige” interacties in de groep vermijdt.

Van sociofobie is sprake wanneer zorg, aandacht, empathie voor anderen onbelangrijk en onnodig wordt. Wanneer een persoon niet in staat is op eigen kracht een communicatiebarrière te overwinnen en medicatie en psychotherapie nodig heeft.

In tegenstelling tot de gebruikelijke opwinding bij belangrijke gebeurtenissen, lijdt de sociophobe voortdurend, zelfs zonder duidelijke reden of reden tot bezorgdheid. Hij manifesteert zijn toestand op verschillende manieren, maar in ieder geval merken zijn omgeving vroeg of laat enkele “eigenaardigheden” op en beginnen ze hem ijverig te pesten, waardoor zijn paniektoestand verergert.

Uit de statistieken blijkt dat het aantal pathofysiologische stoornissen door de hogere levensverwachting weliswaar is afgenomen, maar dat het aantal psychiatrische problemen sterk is toegenomen. Dit is de beloning voor het negeren van het evenwicht van de natuur, wanneer oude instincten en reflexen nutteloos blijken te zijn en de nieuwe regels van sociaal gedrag zeer snel en intensief veranderen. Het is waarschijnlijk de schuld van de Vrijmetselaars en Reptiloïden.

In feite zijn er, zoals bij elk psychologisch verschijnsel en proces, motieven en oorzaken voor sociaalfobie; het is een geheel van interne houdingen en bestaansvoorwaarden die een bepaald gedragspatroon vormen. Maar er is altijd een specifieke reden, een “trigger” die een sterk negatieve reactie uitlokt en een sociofobe stoornis als voorkeursgedragsstrategie veroorzaakt.

Waarheen te vluchten, wie te vrezen

Het spreekt vanzelf dat een sociophobe zich nergens helemaal kan verstoppen; vroeg of laat moet hij uit zijn hol kruipen om aan voedsel en kleding te komen, om zijn bestaan te organiseren. Wij kijken nu met belangstelling hoe mensen virtueel afstand nemen, terwijl zij in theorie, zonder hun huis te verlaten, allerlei goederen en diensten kunnen krijgen, een baan kunnen krijgen.

Het laatste bastion is misschien het stichten van een gezin, maar genetische manipulatie en voortplantingstechnologie lijken te suggereren dat we ons kunnen ontspannen, alles is onder controle… Binnenkort fokken we geslachtsgebonden, sociaal geconditioneerde types mensen… Het blijkt dat die sociophobe geen motivatie heeft om “mensen te bereiken”; hij heeft ze helemaal niet nodig, en voelt zich veel beter en rustiger zonder hen.

In het boek van psycholoog J.J. Beek… . “Training voor het overwinnen van Sociofobie” door psycholoog J.B. Beek. De Zelfhulpgids benadrukt herhaaldelijk het idee dat sociofobie bijna altijd een “begeleider” is van depressie, bipolaire stoornis en andere psychiatrische pathologieën.

Een socioprofoob kan zijn angsten zelfstandig overwinnen, maar het is beter de dynamiek van de psychische toestand na te gaan bij een klinisch psycholoog of psychotherapeut. Niemand dwingt ons immers om naar het ziekenhuis te gaan, maar hun begeleiding zal het verloop van de psychotherapie aanzienlijk verminderen en versnellen en psychosomatische complicaties voorkomen.

Als je kijkt naar de praktische aanbevelingen voor het omgaan met sociaalfobie, zie je postulaten uit de psychoanalyse, de cognitieve gedragstherapie en soortgelijke concepten die werken met eenvoudige regels en gezond verstand. In het algemeen, als eenvoudige manieren goed werken, waarom dan ingewikkelde manieren verzinnen, laten we verschillende trainingen en oefeningen proberen.

De algemene richting is dit:om sociaalfobie te overwinnen kunnen situaties worden gesimuleerd die geen praktische betekenis hebben, d.w.z. zij kunnen geen negatieve beoordeling van anderen veroorzaken of de sociale status van een persoon met sociaalfobie veranderen.

1. “Waar de bibliotheek zich bevindt?”De bedoeling van de oefening is om een groot aantal mensen (8-10 personen) in één keer te ondervragen.) wat adres, of zoek het even uit, totdat deze vaardigheid een automatisme wordt en angst en zorgen veroorzaakt.

2. “Ik weet dat je!”Maak een lijst van mensen op een oplopende schaal (8-10 mensen).), die degenen zal identificeren die de negatieve gevoelens veroorzaken. Elke dag een “verbindingssessie” houden, één voor één, om een contact te krijgen en een probleem op te lossen, zelfs een verzonnen, irrelevant probleem. Bel of benader bijvoorbeeld de directeur en vraag om advies over een goede autoservice.

3. “Ik heb hier de leiding!”een evenement of procedure initiëren waarbij de socio-foob als organisator optreedt, ook al is het maar een vriendschappelijke bijeenkomst van vijf mensen”. De begeleider moet een buiten de gebaande paden treden, een speurtocht of fietstocht, om een interessant programma te bedenken en uit te voeren. Hetzelfde kan worden voorgesteld op het werk: een stagiair opleiden, een herschikking organiseren.

4. “We zijn allemaal ziek!”Ik ben alcoholist”, neem deel aan zelfhulpgroepen. De methodologie is zeer omstreden; enerzijds helpt zij het probleem te onderkennen en te overwinnen, maar anderzijds geeft zij een soort aflaat voor een speciale, bevoorrechte positie. Ik ben de patiënt, wat kan ik doen?.

Sommige sociofoben passen een stressvolle methode van “behandeling” toe – bijvoorbeeld het opgeven van geld en verschillende soorten hulp gedurende een maand. Zij moeten hun voedingsbodem, hun bron van inkomsten opnieuw “vinden”, zij moeten communiceren en kennismaken, de resultaten van de communicatie voorspellen en evalueren. Dan beseffen ze dat veel problemen in hun hoofd op een overdreven, vervormde manier zijn geprojecteerd.