Mikhail Redin, ontwerper, kunstenaar, auteur van het merk Monsieur Lunatique, praat over zijn werk, zijn begrip van kunst en favoriete materialen.
Over werk op het snijvlak van kunst en design. Eigenlijk probeer ik kunst ( specifiek kunst ) haar oorspronkelijke toegepaste functie terug te geven. Ik ben ervan overtuigd dat een mooi object niet alleen esthetische kwaliteiten moet hebben, maar ook een verplichte utilitaire functie… Bijvoorbeeld, mijn spiegel is aan de ene kant een ding dat dagelijks voor het beoogde doel wordt gebruikt, en aan de andere kant.. Een kunstvoorwerp dat ook zonder gebruik als kunstvoorwerp kan functioneren.
Over de favorieten. Ik hou van al mijn werk, maar vooral.. een spiegel van 2,60 meter hoog, met een tinnen driehoek. Het concentreert al mijn technologische vorderingen: verbrand hout, gietstukken, enz. In het tijdperk van de geavanceerde technologie, waarin de mens zowel de ruimte als de virtuele ruimte heeft veroverd, heeft hij nog steeds echte voorwerpen nodig: een tafel, een stoel, een spiegel, bijvoorbeeld…
Over de inspiratiebronnen. Ik vraag me altijd af waar je zo'n onuitputtelijke bron van ideeën vandaan haalt? Mijn ideeën verschijnen in mijn hersenen en of ze nu van literatuur of muziek komen.. moeilijk te beantwoorden. Ik denk dat het een combinatie is van alles tegelijk en niets in het bijzonder. In het algemeen hou ik van de Strugatsky's, Dostojevski, Jan Groth, de muziek van Sibelius, de New Yorkse jazzscene in de jaren '90. Mijn favoriete film is Metropolis Fritz Lang, door Leni Riefenstahl.
Over de leraren. Mijn idool El Lissitzky. Toen ik bijvoorbeeld aan deze spiegel werkte, besloot ik Lissitzky's ervaring te herhalen en van de platte wereld van het grafische Suprematisme een volume te maken. In het algemeen, wanneer ik met materiaal werk ( of het nu een meubelstuk of een decoratie is ) houd ik me aan één enkel concept dat, zoals ik zeg, "in het geweld van het materiaal" wordt uitgedrukt, Geweld in de positieve zin van het woord, als het "geweld" is over het, vernietigen wordt een daad van creativiteit en geeft het een nieuwe vector en nieuw leven…
Over de materialen. Het hout waarmee ik werk is verbrand, het metaal is vergiftigd met zuur, enz.. Maar het resultaat is een spiegel in een verbrande lijst die het meest verfijnde en dure interieur kan versieren. Pas veel later, toen mijn spiegels van verbrand hout waren en mijn salontafels bedekt met hars, Chinese inkt en God weet wat nog meer, bedacht ik dat misschien iemand anders het mooi zou vinden, behalve de auteur zelf. En, het moet gezegd worden, veel mensen vinden het leuk. Maar er is een probleem: degenen die weten en bereid zouden zijn zo'n ding in hun huis te installeren, hebben de middelen niet, en degenen die dat wel hebben, of het niet begrijpen, of gewoon het merk Monsieur Lunatique niet kennen…
Lees het volledige interview op
Wat is jouw mening over de plaats van kunst in design, Mikhail Redin? Vind je dat kunst een integraal onderdeel zou moeten zijn van het ontwerpproces, of zie je het meer als decoratie? Geloof je dat kunst een diepere betekenis kan geven aan een ontwerp, of is het puur esthetisch? Ik ben benieuwd naar jouw perspectief op deze kwestie.