Perenboom – ziekten, verzorging

De peer is een bekend gezicht in onze tuinen. Het sappige, koele vruchtvlees is een heerlijk dessert. Maar de mens is niet de enige die van peren houdt. Er zijn velen die de perenboom voor hun eigen doeleinden willen gebruiken. Onder hen zijn perenboomziekten. Dat zijn er nogal wat. Om de ziekte tijdig te herkennen en de juiste maatregelen te nemen om haar te behandelen, moet u weten hoe elke ziekte zich manifesteert.

Peer schurft

Het negatieve bijvoeglijk naamwoord “parshivy” in het Russisch is afkomstig van deze bijzondere ziekte. Dit wordt veroorzaakt door een parasitaire schimmel. verschijnt vaak na langdurig nat en regenachtig weer. De bladeren zijn bedekt met kleine donkere vlekken. Er verschijnen wratachtige groeisels op de gevormde vrucht. Ze worden groter en raken gebarsten. Vruchten verliezen hun verkoopbaar uiterlijk, de smaak verslechtert. Verslechtering van de fotosynthese leidt tot een algemene verzwakking van de plant, waardoor de opbrengst en de kwaliteit van de vruchten afneemt.

Peer schurft wordt behandeld met fungiciden. Sproeien met kopersulfaat of andere koperhoudende preparaten (XOM, Bordeaux-mengsel) vóór het ontluiken en na de bloei is doeltreffend. Daarna moet u de peren systematisch besproeien met Skor, Horus, Topsin-M met tussenpozen van eens in de 2 weken. Als je een enkele drug gebruikt, kan de ziekteverwekker eraan verslaafd raken. Zwaar aangetaste bladeren en vruchten worden verwijderd en vernietigd. Verwijder grondig alle gevallen bladeren en vruchten in de stronk voor de winter. Ze moeten ook worden verbrand en nooit voor compostering worden gebruikt.

Vruchtrot

Een andere naam voor deze ziekte is moniliosis. Een zeer gevaarlijke schimmelziekte. Er verschijnen kleine bruine vlekken op de perenvrucht. Daarna begint het rotten in deze gebieden. De kleur van de aangetaste vruchten wordt lichtbruin. Witte vlekken – vlekken van sporenbesmetting verschijnen erop. De sporen worden gemakkelijk vervoerd door wind en insecten, waardoor naburige bomen kunnen worden besmet. Daarom moeten beschadigde vruchten tijdig worden verwijderd. Tijdens de rijpingsperiode wordt geen fungicidenbehandeling aanbevolen. Bomen die tekenen van vruchtrot vertonen, moeten na de oogst met een fungicide worden behandeld. Producten zoals:

1. Strobi;

2. Topaz;

3. Horus.

Door moniliose aangetaste vruchten mogen niet afvallen. Breng preventief, na het uitgraven van de wortelstok in de herfst, een oplossing van 3% kopersulfaat op de grond aan.

Dezelfde schimmel veroorzaakt ook moniliitis. In dit geval worden jonge bladeren, bloemen en ringen op de vruchtscheuten aangetast. Daarop verschijnen bruin gekleurde kussentjes. Geleidelijk aan verdorren de pijpen en dan de vruchtenscheuten. Bladeren worden donkerder, maar vallen niet af. De zieke takken lijken op door vuur verschroeide takken. Het gewas kan volledig verloren gaan als het niet wordt behandeld. Warm, vochtig weer bevordert de ziekte. De zieke delen van de takken moeten worden weggesneden en verbrand. Bomen moeten na het snoeien met bovenstaande fungiciden worden besproeid.

Perenvlekziekte of phyllostictosis

Zeer gevaarlijk, vooral voor jonge, onrijpe planten. In het voorjaar verschijnen er kleine donkere vlekken op de bladeren. Ze breiden zich uit en bedekken het blad geleidelijk volledig, waarbij de kleur verandert in bruin, rood of oranje. Aangetaste bladeren worden lichter in de herfst. Er verschijnen zwarte vlekken op de vlekken – ophopingen van sporen. De bladeren worden dunner. Omdat de zieke bladeren niet deelnemen aan de fotosynthese, wordt de plant zeer zwak en vermindert de opbrengst. Onervaren telers kunnen het beginstadium van de ziekte verwarren met schurft, veroorzaakt door bespuiting met een preparaat. Bij de eerste symptomen moet onmiddellijk met de behandeling worden begonnen. Ernstig aangetaste bladeren worden afgescheurd en verbrand. De volgende fungiciden zijn effectief voor bespuiting:

1. Organen;

2. Tiovit Jet;

3. Scor.

In de herfst worden de gevallen bladeren zorgvuldig verwijderd en verbrand.

Roest

Een van de meest voorkomende ziekten van de perenboom. Op de bladeren van zieke planten verschijnen rode vlekken. Bladeren worden bobbelig. Er verschijnen sporenheuvels aan de onderkant van de bladeren. Deze bladeren vallen als eerste af. Naarmate de ziekte zich verder ontwikkelt, worden de scheuten misvormd, verdikken ze en stoppen ze met groeien. Door roest aangetaste perenbomen worden kwetsbaar voor andere ziekten en verliezen hun winterhardheid. Jeneverbesplanten zijn tussengastheren voor de roestschimmel. Siervormen. Daarom is de aanwezigheid van dergelijke planten in één tuin zeer ongewenst.

De takken met roestige bladeren afsnijden en verbranden. De sneden worden behandeld met een 3% kopersulfaatoplossing en behandeld met een tuinvernis. In de herfst na de oogst moeten zieke peren worden behandeld met koperhoudende preparaten: Hom, Bordeaux-mengsel. Voorjaarsbehandeling met fungiciden voor en na de bloei. Geschikt:

1. Scor;

2. Refrein;

3. Raek.

De preparaten moeten worden afgewisseld, met inachtneming van de aanbevolen doses.

Zwarte perenkanker

Een zeer gevaarlijke ziekte. De schors op de stammen en takken is meestal aangetast. Op de schors verschijnen ingedrukte vlekken met een roodachtige afdruk. De vlekken worden dan zwart en omsluiten geleidelijk de bladeren. Op deze zwartgeblakerde gebieden verschijnen scheuren. Takken met aangetaste schors verdorren. De schors laat los en onthult zwartgeblakerd hout… Indien niet behandeld, zal de boom binnen 3-4 jaar sterven. Het is praktisch onmogelijk om een boom van zwarte kanker te genezen als de schors van de steigertakken al is aangetast. De behandeling moet dus zo vroeg mogelijk beginnen. Aangetaste gebieden worden ontdaan van gezond weefsel en behandeld met een 3% oplossing van kopersulfaat en verzegeld met een tuinvernis of geschilderd met oker op olijfolie. Deze behandelingen worden het best uitgevoerd in de herfst, wanneer de temperatuur niet hoger is dan 10 graden Celsius. Preventieve maatregelen omvatten het witten van de stammen in de herfst, het tijdig herstellen van schorsschade.

Het is altijd gemakkelijker te voorkomen dan te behandelen. Kies de juiste plaatsen voor perenbomen. Trimmen in de tijd. De meest elementaire onderhoudswerkzaamheden uitvoeren: witten, takken opbinden of palen eronder zetten. Preventieve voor- en najaarsbehandelingen met beschikbare fungiciden. Hierdoor worden peren niet besmet met ziekten en zijn ze beter bestand tegen ongedierte.