Succulenten: Soorten en verzorging

Succulenten zijn een groep planten die als gemeenschappelijk kenmerk hebben dat ze water opslaan in hun weefsels en bladeren. Ze hebben een verschillend bereik, uiterlijk en biologische kenmerken, maar vergelijkbare leefomstandigheden – schaarse regenval en verzengend zonlicht.

Classificatie

Volgens hun vermogen om vocht vast te houden in verschillende delen van de plantSucculenten zijn verdeeld in grote groepen:

1. Bij de bladhoudende soorten wordt het bewaard in de dikke bladeren, die sappig en vlezig zijn zoals die van de aloë, hawortia, lithops of echeveria;

2. bij stamsucculenten is het belangrijkste reservoir van vocht een verdikte, vaak geribbelde stengel, de bladeren zijn klein, soms afwezig of gereduceerd, meestal tot stekels, de meest opvallende vertegenwoordigers van deze groep zijn de cactussen, waartoe ook veel soorten lijsterachtigen behoren;

3. Bij caudiciforme vetplanten is niet alleen de stengel verdikt, maar ook de hypocotyl – de sub-cotyledonale knie; vaak wordt het verdikte deel houtachtig en heeft het een bal- of raapvorm;

4. Pachycaul vetplanten hebben verdikte hypocotylen en epicotylen – het deel van de stam tot aan de knoop van het eerste echte blad, dus hun stam is onderaan verdikt en hun wortels zijn bovenaan verdikt.

Een speciaal type fotosynthese onderscheidt vetplanten ook van andere planten:

1. kooldioxide-absorberende huidmondjes gaan alleen ’s nachts open om de transpiratie te beperken;

2. Kooldioxide wordt ’s nachts opgeslagen in plantencellen;

3. Overdag komt het vrij en neemt het deel aan het fotosyntheseproces.

Succulenten omvatten planten uit meer dan 70 geslachten en 800 soorten.Planten van de volgende families worden het meest gekweekt in de kamer:

1. De Lastoviaceae;

2. Molocaceae;

3. Asphodelia;

4. Aisaceae;

5. Distels;

6. Maar de meest uitgebreide familie zijn de cactussen, die allemaal tot de vetplanten behoren.

Om te overleven hebben vetplanten al hun aanpassingsvermogen moeten gebruiken.

Vocht besparen helpt:

1. pubescente bladeren en stengels of een dichte wasachtige schede, die beide de verdamping verminderen

2. De ronde vorm van de bladeren beperkt het gebied waar het voorkomt;

3. een gereduceerde steel en dicht opeengepakte bladeren verminderen de transpiratie;

4. Het aantal ademhalingsstomata, waardoor vocht ontsnapt, wordt tot een minimum beperkt;

5. sommige soorten hebben helemaal geen bladeren of zijn stekelig geworden;

6. De steel krijgt een cilindrische of sferische vorm, waardoor het verdampingsoppervlak kleiner wordt;

7. Een speciale vorm van fotosynthese;

8. Bij extreme droogte verliest de plant zijn bovengrondse delen, die weer aangroeien als het nat wordt.

Zijn reservoirs zijn dikke bladeren en stengels, vaak geribbeld, die zich kunnen rechtzetten wanneer een grote hoeveelheid water in de weefsels van de plant komt en daardoor niet barsten.

Succulenten gebruiken alles om kostbaar water te onttrekken:

1. wordt een hoge osmotische druk gecreëerd in de wortels;

2. door hun lengte kunnen ze ondergrondse waterreservoirs of aquifers bereiken

3. verzamelen de oppervlaktewortels vocht uit regenval en dauw;

4. hun trogvormige bladeren leveren water aan de wortels; er wordt geen druppel verspild;

5. De pubescente bladeren verzamelen vocht uit de lucht.

Succulenten hebben vaak een beschermende kleur op hun bladeren om ze te beschermen tegen zonnestraling. Soms bijna volledig verborgen in de grond, valt het licht in de plant via transparante plekken aan de uiteinden van de verticale, cilindervormige bladeren.

Succulenten hebben ook geleerd zich te verdedigen tegen dieren:

1. Veel van hen produceren giftig sap;

2. De bladeren zijn bedekt met doornen of stekels;

3. Planten imiteren en worden steenachtig, zoals Lithops of openen een mond met tanden, zoals een phaucaria; de randen van hun bladplaten hebben zachte stekels met gebogen punten.

In de binnenhuiscultuur hebben de planten hun gewoonten, ontwikkeld gedurende duizenden jaren van leven in extreme omstandigheden, niet losgelaten. Zij bepalen de regels voor de verzorging van vetplanten.

Zorg

Veel succulentesoorten hebben hun eigen bijzonderheden waarmee bij de binnenteelt rekening moet worden gehouden. Maar er zijn ook algemene praktijken die voor alle soorten gelden.

Temperatuur

Scherpe dagelijkse temperatuurschommelingen zijn gebruikelijk in vele succulente habitats. Ze kunnen hun zomer dus beter buiten doorbrengen, waar de verschillen tussen dag- en nachttemperaturen groter zijn dan in het vlakke land. Als dit niet mogelijk is, wordt de temperatuur overdag tussen 23 en 25 graden Celsius gehouden, terwijl het ’s nachts koeler moet zijn, rond de 15 graden Celsius.

Verlichting

Veel vetplanten groeien van nature in de volle zon, ze zijn er zelfs in de kamer niet bang voor: cactussen, agave, aisobium hebben maximaal licht nodig. Succulente soorten met bladeren met een dunne huid hebben slechts een deel van de dag direct zonlicht nodig. Planten met gekleurde en lichtgroene bladeren hebben meer licht nodig dan planten met donkergroene bladeren. Tijdens de overwinteringsperiode met lage temperaturen hebben veel vetplanten minder licht nodig, behalve sommige cactussen als ze tegelijkertijd bloeien of knoppen leggen. Dit geldt ook voor sommige distelplanten, maar in oktober. Ze hebben hoge temperaturen nodig om de bloemknoppen tot bloei te laten komen, wat intensieve verlichting vereist.

Vochtigheid

Succulenten hebben geen last van droge lucht en hoeven niet besproeid te worden. Alleen tijdens de warme winter kunnen planten ongemak ondervinden bij een gebrek aan vocht in de lucht. Het probleem kan gemakkelijk worden opgelost door de pot op een natte kiezelbak te plaatsen.

Bewatering

Succulenten zijn gewend om zeer zuinig met water om te gaan en gebruiken zelfs in tijden van droogte niet al hun opgebouwde reserves. Deze planten zijn altijd beter onder water dan overbewaterd.De watergift hangt niet alleen af van de soort, maar ook van de temperatuur, het licht en het seizoen:

1. tijdens de zomer water geven wanneer de bladturgor afneemt; de grond in de pot kan tot een week volledig droog blijven;

2. als de overwintering plaatsvindt bij een temperatuur van 6-8 graden of iets hoger (tot 10) – kunnen de planten 2-3 maanden zonder water;

3. in warmere winters bij 14 tot 15 graden Celsius, meer dan eens per maand niet bevochtigd hoeft te worden.

Belangrijke overwegingen bij het water geven:

1. zacht water zonder zouten;

2. een temperatuur die niet lager is dan kamertemperatuur;

3. water geven langs de wanden van de pot, niet op de bladeren, veel minder in het midden van het rozet, optimaal in de vroege ochtend;

4. Het vocht moet onmiddellijk na het bevochtigen uit de pallet worden gegoten.

Voeding

In de natuur groeien de meeste vetplanten op arme gronden; daarom mag er niet te veel stikstof in de voedingsoplossingen zitten. Er moeten meststoffen met een NPK:1:1:1 formule worden gebruikt, organische stoffen zijn volledig uitgesloten. De bemestingsfrequentie hangt af van de sterkte van de plant en het seizoen. Tijdens de actieve vegetatie vaker voeden en tijdens de koude winter helemaal niet bemesten.

Langdurige en langzaam vrijkomende meststoffen voor het kweken van vetplanten.

bodem

Organisch-arme grond met veel losmaakmiddelen is essentieel voor gezonde vetplanten. Het zal geen vocht ophopen, zodat het risico van wortelrot minimaal is.Er worden losmiddelen gebruikt:

1. grof zand;

2. claydiet en grind van een fijne fractie – tot 5 mm;

3. vermiculiet;

4. Perliet;

5. Gebroken keien.

Ze worden toegevoegd aan de basiscomponent – blad- of graszodengrond, die 50 % van de totale hoeveelheid moet bedragen. Kleine stukjes houtskool maken de grond brokkelig, absorberen overtollig vocht en ontsmetten de grond.

Het volume en de vorm van de pot hangen af van de soort waartoe de plant behoort; gebruikelijk is drainage op de bodem en een groot aantal drainagegaten.

Sluimerperiode

Afhankelijk van de soort kan het voorkomen in de winter of in de zomer als de plant in zijn geboortegrond extreem heet is. Sommige vetplanten hebben het helemaal niet nodig, maar moeten zich aanpassen aan de verminderde lichtintensiteit in de winter en de lagere temperaturen. Ongeacht wanneer de rustperiode begint, stellen planten minder eisen: vocht, voeding en soms zelfs licht.

De herkomst van de planten corrigeert vaak de verzorging ervan:

1. Zuid-Amerikanen hebben in de winter weinig water nodig;

2. Inheemse vetplanten uit Mexico en Midden-Amerika: overwinteren bij een temperatuur van ca. 12 graden en minimale watergift;

3. Tropische soorten houden van vrij vochtige grond, regelmatige bemesting en een vrij warme overwintering bij 15 graden;

4. Succulenten van de Canarische Eilanden en Zuid-Afrika hebben dezelfde overwintering nodig, maar matig water in de zomer;

5. Vetplanten van Madagaskar: vaker bemesten, een rusttemperatuur van minstens 15 graden aanhouden en twee keer per maand water geven.

Plagen en ziekten

Ze zijn hetzelfde als de andere planten:

1. verschillende mijten;

2. wolluizen;

3. bladluizen;

4. nematoden;

5. Schurft en valse schurft;

6. Succulenten.

Bestreden door insecticiden en insectendodende spray.

Succulenten worden meestal aangetast door wortelrot en schimmelziekten. Het niet in acht nemen van de groeiomstandigheden kan ertoe leiden dat ze.

Succulenten vermeerdering

De meeste produceren uitlopers of dochterrozetten, waardoor ze zich vegetatief kunnen vermeerderen. De methoden zijn specifiek voor elke soort. Zaadvermeerdering houdt in dat de zaden snel ontkiemen, het is moeilijker en duurt langer.

Succulenten zijn minder veeleisend dan veel andere kamerplanten en kunnen prachtige composten zijn voor uw huis.