Top 13 medicijnen tegen artritis

*Een overzicht van de beste volgens de redactie. Over de selectiecriteria. Dit materiaal is subjectief, niet bedoeld als reclame en vormt geen aanbeveling om te kopen. Specialistisch advies is noodzakelijk vóór aankoop.

De behandeling van de meeste artritis is “zuivere” therapie, aangezien alle artritis, behalve een zeer klein aantal, conservatief wordt behandeld. Artritis wordt meestal behandeld door huisartsen, en door meer specifieke specialisten, zoals reumatologen. Reumatologen zijn nodig wanneer de ontsteking van de gewrichten systemisch van aard is en verband houdt met bindweefselaandoeningen en auto-immuunpathologie. Infectiespecialisten en fthisiaters hebben veel minder last van inflammatoire gewrichtsziekten – bijvoorbeeld brucellose of zelfs tuberculose artritis. Als een volwassene bijvoorbeeld een geïsoleerde, unilaterale, langdurige ontsteking van het kniegewricht heeft, d.w.z. een asymmetrische gonitis, is er bijna altijd sprake van een tuberculoseproces.

Voordat we het gaan hebben over de medische behandeling van artritis, laten we ons eerst herinneren wat het is, hoe artritis verschilt van artritis, en wat het is. Als we het over artritis hebben, hebben we het over een hele groep verschillende ziekten.

Wat is artritis en wat voor soort artritis is het??

Artritis is een ontstekingsziekte van de gewrichten, waarbij de klassieke symptomen van ontsteking de belangrijkste zijn. Deze symptomen zijn sinds de oudheid bekend, en hun betekenis voor de arts is tot op heden niet veranderd. De klassieke ontstekingsverschijnselen die volledig kunnen worden toegeschreven aan elke artritis zijn:

1. roodheid of rood worden van het lokale gebied, wat wijst op hyperemie, of ontstekingsbloedstroom naar het gewrichtsgebied.

2. zwelling, die ook wijst op een zwelling van inflammatoire aard, die wordt veroorzaakt door de reactie van het weefsel op het vrijkomen van bioactieve stoffen in het ontstoken gebied;

3. plaatselijke koorts of een gevoel van warmte in het aangetaste gewricht. Dit is een zeer kenmerkende component van ontsteking en wijst op verhoogde stofwisselingsprocessen in het getroffen gebied;

4. plaatselijke gevoeligheid is een van de belangrijkste symptomen van artritis, maar pijn in het aangetaste gewricht komt niet alleen voor bij artritis, maar ook bij artritis. Hieronder wordt uitgelegd hoe gemakkelijk het is om het verschil te zien tussen artritis en artritis;

5. Ten slotte is het vijfde en laatste grote ontstekingssymptoom dat kenmerkend is voor artritis disfunctie. Verminderde functie betekent mank lopen, beperkte mobiliteit of stijfheid in het gewricht, enz.

Alle symptomen van artritis zijn uiterst eenvoudig en ongecompliceerd, en kunnen allemaal zelf, en zeer snel, worden vastgesteld. Maar soms praten mensen over artritis van het gewricht. Wat is het verschil tussen artritis en osteoartritis, en hoe deze ziekten niet te verwarren??

Het verschil tussen artritis en artrose

Ten eerste, het einde van de medische termijn. Alle medische zelfstandig naamwoorden die eindigen op “-it” zijn de naam van ontstekingsdiagnoses: encefalitis, peritonitis, sinusitis maxillaris, artritis. Alle termen die eindigen op “-osis” zijn reeds ziekten van niet-inflammatoire aard, waarbij de pathologische overgroei en verandering van bepaalde weefsels optreedt. Zo is sclerose een pathologie van de bloedvaten, waarbij ze broos en stijf worden. Amyloïdose is het proces van amyloïde eiwitvorming, terwijl chondrose een mutatie van kraakbeenweefsel is, waarbij het kraakbeen broos wordt en zijn elasticiteit verliest.

Ten slotte is artritis een gewrichtsaandoening waarbij de oppervlakken van de gewrichten veranderen, een krakend geluid ontstaat bij beweging en de productie van gewrichtsvloeistof of smering afneemt, wat ook leidt tot een beperkte beweeglijkheid van de gewrichten en het optreden van pijn. Maar artrose vertoont niet zulke uitgesproken ontstekingsverschijnselen. Integendeel, een zorgvuldige arts kan onderscheid maken tussen artritis en artrose, zelfs wanneer er geen duidelijke roodheid van de huid of plaatselijke koorts boven het aangetaste gewricht is.

De volgende zijn typische tekenen van dit onderscheid. Bij patiënten met osteoartritis is de pijn in het gewricht onmiddellijk na beweging, en daarna wordt het geleidelijk erger. Een zeer kenmerkend symptoom is een oudere die ’s ochtends direct na het opstaan uit bed mank loopt, zich moet afzonderen en ’s middags weer beter wordt. In het geval van artritis is de situatie omgekeerd, het gewricht heeft rust nodig, en rust vermindert de ernst van de ontsteking, vermindert de zwelling, en dan wordt het gemakkelijker om te lopen, hoewel dit niet lang duurt.

Artritis en osteoartritis hebben verschillende karakteristieke symptomen op röntgenfoto’s, echografieën en CT-scans, maar daar zullen we niet bij stilstaan.

Artritis kan op verschillende manieren worden ingedeeld. Als één gewricht is aangetast – dat is monoartritis, als meerdere gewrichten zijn aangetast – dat is oligoartritis, als er veel zijn – dat is polyartritis. Artritis kan ook primair of secundair zijn, afhankelijk van het proces dat tot de ontsteking heeft geleid. Inflammatoire gewrichtsschade kan van infectieuze aard zijn, bijvoorbeeld bij dezelfde brucellose, of de ziekte van Lyme, of het kan metabolisch van aard zijn. Een klassiek voorbeeld is een jichtaanval aan de basis van de grote teen. Een groot aantal typen artritis houden verband met systemische bindweefselziekten, kunnen van auto-immune, reumatische oorsprong zijn. Een klassiek voorbeeld is reumatoïde artritis.

Als de artritis een systemische oorsprong heeft en een symptoom is van bindweefselbeschadiging, kunnen er andere tekenen zijn. Vasculaire betrokkenheid, hemorragisch syndroom, vasculaire trombose, betrokkenheid van het perifere zenuwstelsel in de vorm van mononeuritis of polyneuropathie. Een patiënt kan oogletsel, droge of effusie pleuritis en pericarditis en andere ernstige symptomen hebben. Deze diffuse laesie wordt behandeld met ernstige medicatie. Dit zijn corticosteroïde hormonen, cytostatica en immunosuppressiva, die hieronder worden besproken. Maar in de meeste gevallen is de behandeling van eenvoudige artritis die niet gepaard gaat met inwendige orgaanaandoeningen veel gemakkelijker.

Farmacotherapie of medicatie voor artritis

Aangezien artritis, als ontsteking van de gewrichten, al sinds de oudheid bekend is, en in tegenstelling tot ontstekingsprocessen in interne organen alle symptomen met de ogen kunnen worden waargenomen, werd de allereerste behandeling van artritis uitgevoerd met volksmiddelen. Een volksgebruik dat nog steeds bestaat is om klis of koude aan te brengen op de plaats van ontstekingszwelling en roodheid, wat verlichting geeft. Maar dit type behandeling is puur symptomatisch. Ja, symptoombestrijding is een zeer belangrijk onderdeel van de behandeling, vooral in het begin.

Het belangrijkste en meest onaangename symptoom dat uw levenskwaliteit beïnvloedt, is natuurlijk een ontstekingsremmende, hevig kloppende of aanhoudende pijn in het gewricht in rust en ook bij het lopen. Helaas kunnen ontstekingen niet worden behandeld door de pijn weg te nemen, daarom zijn de belangrijkste en basisgroep van geneesmiddelen de niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen – NSAID’s. Ze doven de ontsteking zelf, en worden zeer veel gebruikt bij artritis. Intramusculaire injectie, pillen, intra-articulaire injectie. Voor het elimineren van ontstekingen, vooral chronische, kunnen patiënten topische geneesmiddelen met NSAID’s gebruiken – verschillende zalven, crèmes en gels, vloeibare balsems, bischofit, ozokeriet, en andere producten die het metabolisme in de gewrichten verbeteren en ontstekingen elimineren. Topische toepassing is mogelijk in het stadium van stabiele remissie, in acute toestand of in acute fase.

Naast de klassieke behandelingen tegen artritis zijn er geneesmiddelen die niet zomaar in de apotheek te koop zijn. Dit is een moderne behandeling voor ernstige artritis, die levenslang wordt behandeld. Dit zijn de basisgeneesmiddelen, cytostatica, complexe middelen en immunosuppressiva die gewoonlijk in de reumatologie worden gebruikt. Een voorbeeld van zo’n ernstige artritis is reumatoïde artritis, waarover u hier kunt lezen.

Een grote groep van de modernste behandelingen voor artritis en systemische pathologie zijn zogenaamde monoklonale antilichamen, die kunstmatig worden aangemaakt met methoden van moleculaire genetica. Dit zijn remmers van bepaalde elementen van ontsteking, middelen die immuunagressie bestrijden, blokkers van pathogene lymfocytenfunctie en interleukine. Deze kunnen allemaal worden aangeduid als het zware geschut, en deze middelen zullen aan het eind van het artikel worden besproken.

Er zij op gewezen dat er naast de voornaamste geneesmiddelen altijd hulpstoffen zijn. Dus, als naast ontsteking van het gewricht, aangetaste spieren, centrale spierverslappers worden gebruikt die spierspasmen verminderen en de pijn verminderen. Als de artritis zich ontwikkelt tegen een achtergrond van stress en gegeneraliseerde angststoornissen, helpen antidepressiva de pijn te verminderen. Als een patiënt geen ontstekingsremmers kan verdragen en een maagzweer of erosieve gastritis heeft, worden altijd moderne preparaten voor de behandeling van maagzweren – protonpompblokkers – als dekmantel gebruikt. In sommige gevallen zijn vitaminen en mineralen, fysiotherapie en veranderingen in de belasting van het gewricht aangewezen.

In dit artikel kijken we naar medicijnen die tot de belangrijkste behoren bij de behandeling van gewrichtsontstekingen. We zullen het niet hebben over gastroprotectoren, antidepressiva, daarvoor zijn aparte artikelen, en we beginnen een geneesmiddelenoverzicht met een grote groep niet-steroïde ontstekingsremmers.

Voor elk geneesmiddel wordt eerst de internationale generieke benaming (INN) vermeld, gevolgd door de namen van het oorspronkelijke geneesmiddel en de generieke geneesmiddelen of commerciële kopieën. De prijsklasse loopt van de duurste tot de goedkoopste coupure. De prijzen gelden voor de detailhandel in geneesmiddelen voor begin 2021 in de Nederlands Federatie. De volgorde waarin de geneesmiddelen zijn opgenomen is geen beoordelingsschaal of rangorde, maar ze zijn willekeurig gerangschikt volgens hun klasse of groep.

Deze lijst vormt evenmin een advertentie of een uitnodiging tot aankoop. Het gebruik van artritismiddelen in de vorm van zelfmedicatie gedurende lange periodes, meer dan 3-5 dagen, is onaanvaardbaar. Alleen een arts kan het ene of het andere voorschrijven, rekening houdend met de indicaties en contra-indicaties. Alle informatie over de geneesmiddelen is uitsluitend afkomstig uit openbare bronnen, en op het internet geplaatst officiële instructies voor geneesmiddelen. Al deze producten worden aanbevolen voor gebruik bij de behandeling van artritis van verschillende etiologieën, volgens nationale en internationale klinische richtlijnen en behandelingsprotocollen voor patiënten met inflammatoire gewrichtsschade.

Beste artritis medicijnen ranking

Nominatie	Plaats	Naam	Prijs
NSAID’s (niet-steroïde ontstekingsremmers)	1	Meloxicam (Movalis, Amelotex, Arthrozan, Genitron, Melox, Movasin, Revmart)	574 €
	2	Nimesulide (Nimesil, Aponil, Naise, Nemulix, Nimesan, Nimulide, Prolide)	677 €
	3	Ketorolac (Ketanov, Dolac, Ketocam)	52 €
	4	Lornoxicam (Xefocam, Zornica)	220 €
	5	Diclofenac (Voltaren, Diclac, Diclofen)	32 €
	6	Ketoprofen (Ketonal)	134 €
Hormonale intra-articulaire middelen	1	Betamethason (Dipropane)	366 €
	2	Penicillamine (Couprenil)	1 432 €
	3	Methotrexaat	300 €
	4	Leflunomide (Arava, Ralef, Elafra)	1 142 €
Topische behandeling van artritis	1	Nayatox (cobragif)	151€
	3	Diclofenac (Voltaren Emulsie)	294 €
	4	Ibuprofen (Dolgit)	120 €

NSAID’s (niet-steroïde ontstekingsremmers)

NSAID’s vormen een essentiële en vrijwel onmisbare groep geneesmiddelen. Meer dan 239.000 originele artikelen over niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen zijn gepubliceerd op pabmed, ’s werelds grootste server van studies, artikelen en databases, klinische reviews.

Ze bestrijden zowel de bovengenoemde symptomen als het ontstekingsmechanisme zelf door een specifiek enzym – cyclo-oxygenase – te remmen. Wanneer een geneesmiddel selectief cyclo-oxygenase type 2 blokkeert, wordt het een selectief geneesmiddel genoemd. Het is veiliger, selectiever en veroorzaakt minder bijwerkingen dan de oudere, “niet-selectieve” geneesmiddelen in deze groep. In het algemeen werken alle ontstekingsremmende niet-steroïde geneesmiddelen op de drie “walvissen” van de ontsteking:

1. of koorts (koortswerende middelen);

2. pijn;

3. De ontsteking zelf als pathofysiologisch proces.

Wij zijn niet geïnteresseerd in koortswerende eigenschappen, aangezien er bij artritis zelden sprake is van algemene koorts. Daarom zijn middelen als Aspirine, Paracetamol en Ibuprofen van weinig nut bij acute en chronische artritis. Maar geneesmiddelen die selectief de pijn verlichten, zwelling en roodheid verminderen en de functie herstellen zijn zeer geschikt. De populairste zijn.

Meloxicam (Movalis, Amelotex, Arthrosan, Genitron, Melox, Movasin, Revmart)

Beoordeling: 4.9

Movalis is een zeer effectief Duits geneesmiddel dat verkrijgbaar is in ampullen voor intramusculaire injectie en in tabletten. Bij acute artritis, vooral als deze van reumatische of systemische aard is, wordt het geneesmiddel de eerste dag eerst intramusculair in parenterale vorm toegediend, waarna de behandeling wordt overgeschakeld op tabletten voor het onderhoud. Het spreekt vanzelf dat bij acute infectieuze of purulente artritis de behandeling moet beginnen met antibiotica en antibacteriële geneesmiddelen, en niet met het verlichten van secundaire ontstekingen.

Movalis is goed om pijn te bestrijden, koorts te verlagen en de prostaglandinesynthese te remmen. Het is, naast acute en chronische artritis, aangewezen bij lage rugpijn, bij protrusie en hernia’s, bij reumatoïde artritis en bij ankyloserende spondylitis, of de ziekte van Bechterew. Het wordt gewoonlijk gegeven als acute pijnstilling, 1 tablet 15mg, eenmaal per dag. Zodra een effect is bereikt, wordt de dosis met de helft verminderd. De maximale dagelijkse dosis mag niet hoger zijn dan 15 mg per dag, d.w.z. één tablet is de maximale dagelijkse dosis. Movalis wordt vervaardigd door Berlin-Chemie en kost tussen 370 en 540 roebel voor een verpakking van 10 tabletten van 15 mg. Het goedkoopste binnenlandse analoog van Pranapharm kost 43 roebel. tot 100 roebel. Dit betekent dat het huishoudelijk analoog 16 keer goedkoper is dan het oorspronkelijke product. Hopelijk is de kwaliteit van de behandeling toch niet 16 keer slechter.

Voordelen en nadelen

Het is een zeer actief geneesmiddel, en hoewel het selectief is, moet het toch zo kort mogelijk worden ingenomen, en moet de dosis onmiddellijk worden verminderd. Het is, zoals bij veel NSAID’s, gecontra-indiceerd als neuspoliepen gepaard gaan met bronchiale astma en aspirine-intolerantie. De belangrijkste contra-indicaties zijn actieve maagzweer, acute erosieve gastritis, de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa, ernstige leverschade, dreigende maagbloedingen, zwangerschap, borstvoeding en jonger dan 12 jaar. Het geneesmiddel heeft vaak bijwerkingen zoals hoofdpijn en maag-darmstoornissen, het geneesmiddel kan interageren met andere geneesmiddelen, waarmee rekening moet worden gehouden bij het voorschrijven.

Nimesulide (Nimesil, Aponil, Naise, Nemulix, Nimesan, Nimulide, Prolide)

Beoordeling: 4.8

Nimesulide is een van de weinige NSAID’s die niet verkrijgbaar zijn in ampullen voor parenteraal gebruik. De meest voorkomende zijn poeders om op te lossen in water en oraal in te nemen, tabletten en verschillende crèmes en gels. Nimesil is een middel tegen gewrichtspijn, artritis en rugpijn, zelfs tegen spier- en tandpijn en verwondingen aan de weke delen. De werking is milder dan die van Movalis. Het bestrijdt niet alleen ontstekingen en verlicht pijn, maar het verlaagt ook de temperatuur, wat nuttig kan zijn bij verkoudheid. Het product kan zelfs worden gebruikt bij pijnlijke menstruatie, en hoewel de symptomen terugkeren na intrekking, kan het onmisbaar zijn als onderdeel van een complexe behandeling.

Nimesil en zijn analogen moeten tweemaal per dag in één zakje worden ingenomen en de gebruiksduur mag niet meer dan 2 weken bedragen. Nimesil wordt ook geproduceerd door hetzelfde bedrijf, Berlin-Chemie, en een pak van 30 zakjes voor een kuur van twee weken kost 600 tot 750 roebel. U kunt de binnenlandse verpakkingen van Marbiopharm kopen voor de prijs van 250 tot 590 roebel., Maar de goedkoopste zijn de gelijknamige tabletten. Zelfs een dosis van 20 wordt in apotheken verkocht voor slechts 40 roebel, en zelfs lager.

Voordelen en nadelen

Nimesil heeft dezelfde contra-indicaties als Movalis. Het wordt afgeraden bij ernstige bloedstollingsstoornissen, alcoholisme en drugsverslaving. Het is ook een contra-indicatie voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, en kan bijwerkingen veroorzaken die andere NSAID’s ook hebben, meestal misselijkheid, diarree of zelfs braken. Zoals in het vorige geval moet nimesulide in de laagste effectieve dosis en gedurende de kortst mogelijke kuur worden gebruikt. Het wordt ook afgeraden dit geneesmiddel te combineren met andere geneesmiddelen uit de NSAID-groep.

Ketorolac (Ketanov, Dolac, Ketokam)

Beoordeling: 4.8

In tegenstelling tot de twee hierboven beschreven geneesmiddelen heeft ketorolac, of Ketanov, een bijzonder uitgesproken anti-pijn oriëntatie. Het is niet zo goed in het verminderen van de algemene ontsteking en heeft praktisch geen effect op koorts, maar de scherpe pijn is aanzienlijk verminderd na het gebruik ervan, of zelfs helemaal verdwenen. Het pijnstillende vermogen van Ketaniv en zijn analogen benadert dat van verdovende pijnstillers en Tramadol. Zelfs ernstige tandpijn en pijnen na operaties kunnen ermee worden behandeld. De drug is een derivaat van azijnzuur, met zeer ernstige pijn wordt intramusculair gebruikt, maar meestal gebruikt in tabletten, het is genoeg. Ketorolac kan worden beschouwd als het sterkste pijnstillende middel van alle andere geneesmiddelen in deze groep.

Het geneesmiddel moet worden gebruikt in tabletten, één tablet per dag, de maximale dagelijkse dosis voor zeer ernstige gewrichtspijn mag niet hoger zijn dan 40 mg en de duur van de kuur mag niet langer zijn dan vijf dagen, ongeacht de dosis. Ketorolac en zijn analogen zijn dus geen langetermijnbehandeling maar een geneesmiddel voor noodgevallen. Al zijn analogen zijn zeer goedkoop; zo kan Indiase Ketanov worden gekocht voor 40 à 55 rbl., een pak van 20 tabletten.

Voordelen en nadelen

Ketanov heeft een enorm, belangrijk voordeel in de vorm van een krachtig pijnstillend effect, en het ministerie van Volksgezondheid van de Nederlands Federatie krijgt een enorme, dikke min, omdat Ketanov niet zonder recept in de apotheek verkocht zal worden, hoewel het geen effect heeft op opioïde receptoren, en niets met drugs te maken heeft. Blijkbaar moet je bij ernstige tand- of gewrichtspijn eerst smeken om een recept van je huisarts, hoewel deze medicatie nog niet zo lang geleden als levensreddende pijnstiller vrij betaalbaar verkrijgbaar was. Wat de andere nadelen betreft, is het de standaardreeks van contra-indicaties, waaronder zwangerschap, borstvoeding en jonger dan 16 jaar, en dezelfde reeks bijwerkingen. Een zeer goed pluspunt is de lage prijs, maar dit pluspunt gaat onmiddellijk verloren door de volledige onbeschikbaarheid van het geneesmiddel op de open markt.

Lornoxicam (Xefocam, Zornika)

Beoordeling: 4.8

Lornoxicam heeft een relatief hoog veiligheidsprofiel, en behoort net als Movalis tot de oxycam-klasse. Dit middel geeft een goede pijnstilling en vermindert ontstekingen goed. Lornoxicam onderdrukt de ademhaling niet en is uitstekend geschikt voor rugpijn, spier- en skeletproblemen en gewrichtsontstekingen.

Het is belangrijk te begrijpen dat Xefocam, net als alle andere ontstekingsremmers, een symptoombestrijding is. Ja, ze verlichten lichte tot matige pijn van spier- en gewrichtsoorsprong, bij tendinitis, tendovaginitis, artritis en artrose. Maar het heeft geen direct effect op de oorzaak van de pijn. In feite kan artritis worden veroorzaakt door langdurig en monotoon werk, in welk geval het een aseptische reactieve artritis zou zijn… Het gewricht moet in zo’n geval rust krijgen, en een geneesmiddel uit de NSAID-groep kan de patiënt helpen genezen. Maar in het geval van artritis veroorzaakt door tuberculose, of chlamydia, kan het de patiënt niet genezen… Ook hier moet de etiotrope therapie, die de oorzaak aanpakt, specifiek antibiotica zijn.

Het geneesmiddel wordt gebruikt in tabletten van 8 mg elk, en een verpakking van 10 tabletten kost tussen 80 en 240 roebel. Xefocam wordt geproduceerd door het bekende farmaceutische bedrijf Takeda, voorheen Nicomed. Het wordt gegeven als een eenmalige dosis van 8 mg, met een maximale dagelijkse dosis van 2 tabletten, of 16 mg. Het geneesmiddel is ook verkrijgbaar in ampullen voor intramusculaire of intraveneuze injectie, om een zo snel mogelijk effect te bereiken.

Voordelen en nadelen

Xefocam werkt snel en wordt goed verdragen. Na inname van Xefocam, of intramusculaire injectie, kan de pijn in een ontstoken gewricht aanzienlijk afnemen en kan de patiënt de nodige röntgenfoto’s en procedures ondergaan terwijl hij het geneesmiddel inneemt.

Dit middel mag echter niet continu worden ingenomen omdat het, zoals alle geneesmiddelen uit de NSAID-groep, erosieve-ulceratieve bloedingen kan veroorzaken, tot bloedarmoede en hartkloppingen kan leiden, en vaak buikpijn, diarree en zelfs braken veroorzaakt. Het is niet geschikt voor kinderen jonger dan 18 jaar, mensen met een geschiedenis van aspirine-intolerantie, bloedingsstoornissen, mensen met een coronaire bypassoperatie en mensen met een ernstige leverstoornis. Xefocam mag evenmin worden voorgeschreven aan zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven.

Zoals in alle gevallen is het hoogst ongewenst om twee NSAID’s tegelijk te gebruiken. Dit leidt weliswaar tot een toename van het therapeutisch effect, maar ook tot een nog grotere toename van de bijwerkingen. Als Xefocam echter in korte kuren wordt gebruikt, met alle voorzorgsmaatregelen, en in combinatie met topische geneesmiddelen voor de behandeling van artritis, zal het de levenskwaliteit aanzienlijk verbeteren, de pijn, roodheid en zwelling verminderen en het bewegingsbereik van het gewricht vergroten.

Diclofenac (Voltaren, Diclac, Diclofen)

Beoordeling: 4.8

Geen van de beoordelingen van medicijnen kan zonder diclofenac. Diclofenac is echt een publiekslieveling. De patiënten die niet geholpen worden door een ander middel uit de groep van de NSAID’s, kopen zich gretig preparaten van diclofenac, en gaan zelfs over tot zelfmedicatie door het intramusculair in te spuiten. Deze populaire liefdesaffaire ermee is zeer terecht: het middel is bekend, zeer effectief en goedkoop.

Maar Diclofenac is, ondanks zijn doeltreffendheid, ook een van de ruigste geneesmiddelen, met veel bijwerkingen en contra-indicaties. Diclofenac moet in zeer korte kuren worden toegediend, bij voorkeur niet langer dan 3-4 dagen, in verband met mogelijke gastro-intestinale complicaties met protonpompremmers, dezelfde profylactische toediening van omeprazol.

Diclofenac is dankzij zijn hoge efficiëntie en brede toepassing verkrijgbaar in ampullen, in enterische tabletten, in zetpillen en zelfs in oogdruppels. Een van de meest doeltreffende diclofenac-preparaten is terecht Voltaren, vervaardigd door het bekende farmaceutische bedrijf Novartis. Dit is de duurste diclofenak, voor 20 tabletten van 50 mg zal moeten betalen van 240 tot 308 roebel. Binnenlandse pillen zijn natuurlijk veel goedkoper. Diclofenac van Ozone zou voor hetzelfde bedrag slechts 13 roebel kosten. Maar als je hard genoeg probeert, kun je zeer, zeer goedkope Diclofenac van Europese kwaliteit vinden. Hetzelfde geneesmiddelenbedrijf Chemopharm uit Zuid-Europa, zal ook minder dan 20 roebel kosten.

Natuurlijk is Diclofenac ook verkrijgbaar in verschillende zalven, crèmes en gels, die ook worden gebruikt om acute en subacute artritis te behandelen. Diclofenac zelf is een derivaat van fenylazijnzuur, en het zeer sterke ontstekingsremmende vermogen ervan helpt gewrichtspijn te verminderen, in rust en in beweging, vermindert ochtendstijfheid en zwelling.

Voor acute en subacute artritis is een orale dosis van 100 mg eenmaal daags, d.w.z. twee tabletten per dag, aan te bevelen. Indien een patiënt ochtendstijfheid of nachtelijke gewrichtspijn ontwikkelt, kunnen diclofenac rectale zetpillen aan deze dosering worden toegevoegd. Maar in ieder geval mag de dagelijkse dosis niet hoger zijn dan 150 mg. De duur van de behandeling van het acute gewrichtssyndroom met diclofenac zonder medisch toezicht mag niet langer zijn dan 3-5 dagen, en in het geval van intramusculaire zelfinjectie blijft de maximale dagelijkse dosis gelijk. Diclofenac intramusculair voor langer dan 3 dagen is verboden!

Voordelen en nadelen

Diclofenac kan worden beschouwd als een schoolvoorbeeld van contra-indicaties en bijwerkingen van NSAID’s. Er zijn nogal wat beperkingen op het gebruik: het is een aspirinetriade, erosief-ulceratieve laesies van het maagdarmkanaal, zwangerschap, borstvoeding, leeftijd onder de 18 jaar, en andere aandoeningen. Diclofenac en zijn analogen moeten met bijzondere voorzichtigheid worden gebruikt bij oudere patiënten. Alcohol mag niet samen met diclofenac worden gebruikt. In combinatie met diuretica kan Diclofenac de werkzaamheid verminderen.

Maar ondanks zijn beperkingen zal diclofenac, vooral de goedkope vormen voor huishoudelijk gebruik, altijd worden gebruikt om gewrichtspijn te verminderen, artralgie te verlichten en de levenskwaliteit te verbeteren, vooral bij ouderen.

Ketoprofen (Ketonal)

Beoordeling: 4.8

Een ander modern geneesmiddel dat wordt gebruikt voor inflammatoire en dystrofische degeneratieve aandoeningen van het bewegingsapparaat zijn ketoprofen capsules, of Ketonal. De firma Lek uit Slovenië produceert Ketonal tegen een redelijke prijs: een verpakking van 25 capsules van 50 mg kost gemiddeld slechts 100 roebel, en de Europese kwaliteit van het product is uitstekend.

Ketonal is niet alleen verkrijgbaar in tabletten, maar ook in ampullen, en heeft als taak de pijn snel te verlichten en het bewegingsbereik te herstellen. Naast ontstekingsremmend en pijnstillend (analgetisch effect) heeft het een licht koortswerende werking.

Ketonal is geïndiceerd voor een breed scala van artritis, spondylitis, psoriatische gewrichtsziekte, syndroom van Reiter in combinatietherapie met antibiotica. Ketonal behandelt reumatoïde artritis, artrose en artrose. Het product kan worden toegediend bij migraine, en onderdrukt niet alleen lichte tot matige, maar ook ernstige pijn bij neuralgie, radiculitis en alle musculo-articulaire pijnen. Het wordt ook gebruikt voor pijnlijke menstruatie, en zelfs voor pijnbestrijding in de oncologie. Een enkele dosis Ketonal is 1-2 tabletten, maar het mag niet meer zijn dan 200 mg per dag, wat neerkomt op vier tabletten. Het aantal keren dat het kan worden genomen is flexibel. Voor de behandeling van acute pijn bij artritis van verschillende etiologieën moet de behandeling, zoals altijd, zo kort mogelijk duren en niet langer dan 5 dagen zonder voorschrift.

Voordelen en nadelen

Ketonal is echter het middel bij uitstek, dat in geval van acute artritis eerst intramusculair kan worden toegediend gedurende één of twee dagen, waarna, zodra de acute pijn is afgenomen, kan worden overgeschakeld op tabletten in combinatie met topische middelen. De contra-indicaties voor Ketonal zijn standaard, zoals voor alle NSAID’s. Het wordt met voorzichtigheid gebruikt in aanwezigheid van een Helicobacter-infectie. Maar deze voorzichtigheid is begrijpelijk, aangezien Helicobacter een voorspeller is van zweren. Als een patiënt een maag- en twaalfvingerige darmzweer of erosieve ulceratieve gastritis heeft, is het beter dit geneesmiddel samen met protonpompremmers te gebruiken ter afdekking en alleen als de maagzweer of gastritis in remissie is en met grote voorzichtigheid.

Hormonale intra-articulaire geneesmiddelen

Wat kunt u doen als een niet-steroïde ontstekingsremmer, intramusculair of in tabletvorm, niet helpt?? Hormonen worden gebruikt voor specifieke indicaties, en in het geval van intra-articulaire injecties zijn dat voornamelijk hormonen.

Betamethason (Dipropane)

Beoordeling: 4.9

De bekendste en meest gebruikte glucocorticosteroïde voor uitwendig gebruik is betamethason. Het wordt toegediend als een steriele suspensie. Dit is een vrij sterk glucocorticosteroïdhormoon dat wordt gebruikt in de vorm van intra-articulaire en peri-articulaire injecties. Dit geneesmiddel kan zowel intramusculair, in een dosis van 1 tot 2 ml, als intra-articulair worden toegediend. Intra-articulaire injectie van 0,5 tot 2 ml doet de pijn snel en duurzaam verdwijnen, herstelt de beweeglijkheid van het gewricht, en het effect van slechts één injectie kan langdurig zijn: tot 1 maand, en zelfs langer.

Dipropan wordt geproduceerd door het bekende bedrijf Schering-Plough in België. Het product is verkrijgbaar in een kleine verpakking van 1 ml die voldoende is voor vier gewrichten in het geval van kleine gewrichten, en één voor grote gewrichten. De kosten van een dergelijk pakket variëren van 230 tot 300 roebel. De Oekraïense versie ervan, Betaspan depot, is ook beschikbaar. Hier in een pakket zal niet één ampul zitten, maar de hele vijf, geprijsd van 450 tot 500 roebel. per eenheid. Bijgevolg zullen de kosten van deze belasting ongeveer 4 keer goedkoper zijn, als we de prijs van één ampul in aanmerking nemen.

Voordelen en nadelen

De sterke punten van Dipropan zijn de snelle en langdurige werking, de westerse kwaliteit en de lage prijs. Dit middel kan echter niet intraveneus of onderhuids worden toegediend, maar het is niet raadzaam om het onmiddellijk voor te schrijven; het is immers een sterk, reservemiddel. Zoals alle glucocorticosteroïden kan het leiden tot verhoogde kaliumuitscheiding, natriumretentie en oedeem, gewichtstoename, hoge bloeddruk en osteoporose. Langdurig gebruik kan leiden tot door steroïden veroorzaakte diabetes, verergering van diverse gastritissymptomen, verergering van maagzweer en andere complicaties en bijwerkingen die bij glucocorticoïden gebruikelijk zijn.

Dipropan is ook gecontra-indiceerd bij acute infectieuze artritis, omdat, zoals hierboven vermeld, infectieuze artritis niet wordt behandeld met pathogene middelen die het ontstekingsmechanisme beïnvloeden, maar met etiotrope therapie, dat wil zeggen, de directe oorzaak van artritis beïnvloeden – de pusflora.

Huidige behandeling van ernstige artritis

Bij ernstige artritis zijn er echter vormen van artritis die levenslange behandeling en langdurige medicatie vereisen. De doelstellingen van deze geneesmiddelen zijn al verschillend: het auto-immuunproces beïnvloeden, de celdeling verminderen en zo de ontstekingsverschijnselen doen verdwijnen. Simpelweg ingrijpen op de ontsteking door cyclooxygenase te blokkeren en de ontstekingscascade te verstoren is niet langer een afdoende oplossing. Deze geneesmiddelen worden basisgeneesmiddelen genoemd en behoren tot de klassen van complexvormers, cytostatica en immunosuppressiva. Deze geneesmiddelen zouden niet worden voorgeschreven aan een patiënt met symptomatische artritis die op een andere manier kan worden behandeld, bijvoorbeeld infectiebestrijding bij tuberculose, of een verstandige rust- en herstelroutine bij beroepsmatige gewrichtsontsteking. Basismedicatie is geïndiceerd voor systemische aandoeningen die tot invaliditeit kunnen leiden. De klassieke diagnose is een ernstige, progressieve vorm van reumatoïde artritis, of ankyloserende spondylitis… Hier zijn enkele van de bekendste geneesmiddelen uit de groep van de basisgeneesmiddelen.

Penicillamine (Cuprenil)

Beoordeling: 4.9

Penicillamine (niet te verwarren met penicilline)!), dat wordt verkocht onder de handelsnaam Cuprenil, is verkrijgbaar in tabletvorm en verwijst naar een complexvormende verbinding. Dit betekent dat het grote moleculaire structuren vormt met atomen van koper, ijzer, kobalt, calcium en andere sporenelementen. Het geneesmiddel behoort tot de specifieke antireumatische geneesmiddelen.

Penicillamine is aangewezen bij ernstige reumatoïde artritis, bij systemische sclerodermie en bij de ziekte van Wilson, wanneer te veel koper in het lichaam is opgehoopt en moet worden gebonden en uitgescheiden. Cuprenil is ook geïndiceerd voor ernstige metaalvergiftiging, zoals lood of kwik. Cuprenil wordt alleen voorgeschreven door een reumatoloog, een half uur voor een maaltijd of twee uur na een maaltijd in het geval van reumatoïde artritis.

De begindosis begint met 250 mg per dag, wordt langzaam verdubbeld totdat een significante verbetering is bereikt, en dan wordt de dosis geleidelijk verlaagd. Dit is de minimale effectieve dosis die kan worden bereikt. Als het middel niet heeft geholpen binnen 6 maanden na de behandeling, wordt het als onwerkzaam beschouwd. De gebruikelijke onderhoudsdosis is 600-750 mg/dag. Verkrijgbaar in 250 mg tabletten, in een flesje met 100 tabletten. Kuprenil wordt in Polen geproduceerd door het farmaceutische bedrijf Polfa en de verpakking kost gemiddeld 1300 roebel, wat gezien de gebruiksduur niet goedkoop is.

Voordelen en nadelen

Zoals bij elk ernstig geneesmiddel is Cuprenil gecontra-indiceerd bij nierfalen, bij kinderen, zwangere en zogende vrouwen, bij aanwezigheid van agranulocytose in het bloed en bij nierfalen. Couprenil houdt niet van combinaties met cytostatica. Het grote nadeel kan worden beschouwd als onvoorspelbaar – bij ongeveer 30% van de patiënten kan het geneesmiddel niet werkzaam zijn, maar dit wordt pas na enkele maanden behandeling bekend. Cupranil is niet “onmiddellijk effectief”, en zelfs een week of twee na het begin van de behandeling is het onmogelijk te zeggen of het zal helpen.

Bovendien kan Cuprenil veel bijwerkingen hebben, zoals braken en stomatitis, huiduitslag en smaakstoornissen, eosinofilie en interstitiële pneumonitis. Bij het voorschrijven van Cuprenil moet eraan worden herinnerd dat het een vitamine B6-antagonist is, en daarom een pyridoxinedeficiëntie en aandoeningen van het perifere zenuwstelsel kan veroorzaken, tot en met polyneuritis, die verdwijnen na het staken van de behandeling.

Methotrexaat

Beoordeling: 4.8

Methotrexaat is het eerstvolgende cytostatische geneesmiddel dat wordt gebruikt bij verschillende vormen van artritis, waaronder ernstige reumatoïde artritis, artritis psoriatica. Het is ook geïndiceerd voor een verscheidenheid aan maligniteiten, lymfogranulematose. Het is een antimetaboliet van foliumzuur, dus het is essentieel dat patiënten die methotrexaat worden behandeld voldoende hoge doses foliumzuur krijgen om complicaties te voorkomen, waarbij bepaalde regimes moeten worden gevolgd. Dit medicijn wordt ook voorgeschreven onder speciale regimes, en het vertraagt de progressie van reumatoïde artritis.

Methotrexaat is verkrijgbaar in 5mg tabletten, en een van de bekendste en meest effectieve is Methotrexaat dat in Oostenrijk wordt geproduceerd door Ebeve Pharm. 50 tabletten kosten tussen 300 en 380 roebel.

Voordelen en nadelen

Methotrexaat kan zowel vroege als vertraagde bijwerkingen veroorzaken. Verschillende gastro-intestinale symptomen ontwikkelen zich vroeg, ulceratieve stomatitis van het mondslijmvlies kan ontstaan, hoofdpijn komt voor. Tot een derde van alle patiënten ondervindt langdurige of vertraagde bijwerkingen. Ontwikkeling van bloedarmoede, afname van witte bloedcellen, daling van bloedplaatjes. 1% van de patiënten lijdt aan door geneesmiddelen veroorzaakte pneumonitis, een ernstige complicatie die zelfs levensbedreigend kan zijn. Significante immuundaling met methotrexaat leidt tot opportunistische infecties, schimmelinfecties en zelfs pneumocystis pneumonie. Methotrexaat beschadigt de lever, dus de leverenzymen moeten tijdens de behandeling worden gecontroleerd.

Leflunomide (Arava, Ralef, Elafra)

Beoordeling: 4.8

Arava is een modern immunosuppressivum dat ook tot de basis behoort. Het is vooral aangewezen voor reumatoïde artritis en in tweede instantie voor ernstige artritis psoriatica. Arava is verkrijgbaar als tablet, en wordt aanvankelijk ingenomen met 100 mg per dag gedurende 3 dagen, waarna wordt overgegaan op een onderhoudsdosis van 10 tot 20 mg per dag. Net als bij Cuprenil treedt het eerste therapeutische effect pas anderhalve maand na aanvang van de therapie op en voelt de patiënt zich, als de therapie aanslaat, steeds beter; dit therapeutische effect kan gedurende zes maanden toenemen en geleidelijk een maximum bereiken.

Gefabriceerd door Sanofi Aventis. Een verpakking van 30 tabletten van 10 mg kost tussen 1200 en 3500 roebel., Dit is genoeg voor een maand onderhoudstherapie. Als een patiënt net met de behandeling begint, verbruikt hij het hele flesje in de eerste drie dagen als hij dagelijks 10 tabletten inneemt. Maar er is een uitweg – het is binnenlandse leflunomide, die wordt geproduceerd, bijvoorbeeld door het bedrijf Canonfarma Production: een dergelijk pakket kost minder dan 1000 roebel, in het bereik van 950 roebel.

Lees hier meer over de behandeling van reumatoïde artritis met Arava.

Voordelen en nadelen

Zoals alle basisgeneesmiddelen is het gecontra-indiceerd bij zwangerschap, borstvoeding en jonger dan 18 jaar. Arava mag niet worden ingenomen bij ernstige lever- en nierdisfunctie, ernstige infecties, leukopenie, beenmergsuppressie en ernstige immunodeficiënties. Het heeft ook embryotoxische effecten, en als een man die dit medicijn gebruikt een kind zou verwekken, zou hij worden gewaarschuwd voor het hoge risico van intra-uteriene misvormingen.

Het middel geeft ook aanzienlijke bijwerkingen, variërend van diarree en misselijkheid tot tendovaginitis en mogelijk gescheurde banden en haaruitval. Het aantal witte bloedcellen daalt, er ontstaat bloedarmoede en er treden soms allergische reacties op. Daarom mag dergelijke medicatie alleen onder toezicht van een specialist worden ingenomen en moeten de testgegevens.

Moderne monoklonale antilichamen

Tot slot van dit overzicht moeten we een modern geneesmiddel in herinnering brengen waarvoor moderne moleculaire genetische technologie nodig is om te produceren. Het resultaat is hetzelfde, of monoklonale antilichamen geproduceerd door speciale micro-organismen, zoals de productiestammen (rassen) van een bepaalde gist.

Maar om ervoor te zorgen dat gist naast alcohol ook monoklonale antilichamen gaat produceren, moeten speciale genen, delen van nucleïnezuren, die kunstmatig zijn gevormd, in hun genetische code, in hun erfelijke informatie, worden ingebracht en die nog niet eerder bij gist zijn waargenomen. Er is een zeer geavanceerde industrie voor nodig om zo’n kunstmatig gen te maken dat codeert voor de aanmaak van de gewenste antilichaam-eiwitten. En dit genoom moet niet alleen worden gecreëerd, het wordt geïmplanteerd in een gistcel, en dan wordt deze kloon vermenigvuldigd en onderhouden. De geproduceerde antilichamen worden dan in “zuivere vorm” geoogst. Zo wordt gist een leverancier van een uiterst belangrijk product, een soort “medisch dier”.

Van verschillende van deze geneesmiddelen is bekend dat zij in de reumatologie worden gebruikt, onder meer voor de behandeling van artritis. Dit zijn Remicade en zijn analogen, die de tumornecrosefactor (TNF) remmen en als immunosuppressiva worden geclassificeerd. Dit is rituximab, of Mabthera. Mabthera is een geneesmiddel tegen tumoren dat de functie van B-lymfocyten verandert, en wordt gebruikt bij de actieve vorm van ernstige reumatoïde artritis. Het is een medicijn zoals Orencia, of een blokker van T-lymfocyt stimulatie… Dit laatste geneesmiddel wordt ook gebruikt om de activiteit van volwassen patiënten met ernstige actieve reumatoïde artritis te verbeteren.

Er zij aan herinnerd dat al deze geneesmiddelen alleen worden voorgeschreven als de patiënt de basisstoffen niet verdraagt of er onvoldoende op reageert. Er zijn veel van dergelijke situaties, aangezien veel van de basisgeneesmiddelen agressief zijn en een groot aantal bijwerkingen veroorzaken, bijv. hetzelfde Methotrexaat.

Alle monoklonale antilichamen worden gewoonlijk intraveneus toegediend als een infuus en de kosten zijn zeer, zeer hoog, zodat patiënten letterlijk moeten vechten met ambtenaren voor vele ervan, ondanks het feit dat vele ervan gratis aan de patiënt zouden moeten worden gegeven. Bijvoorbeeld, de prijs van de goedkoopste infliximab (generiek van Remicade) varieert van 11 tot 26 duizend roebel voor een enkel flesje, en in het geval van Remicade, het originele medicijn, kan de prijs oplopen tot 53 duizend roebel. Mabthera kost ook 13 tot 45 duizend roebel, en als het een oplossing is voor onderhuidse injectie met een hoge dosering, kan de prijs oplopen tot 120 duizend roebel. Het geneesmiddel Orensija of abatacept is ook vrij duur, en de interleukinereceptorblokker Aktemra kan ook enkele tienduizenden Euro kosten.

Waarom zijn deze medicijnen zo duur?? Ten eerste zijn ze zeer moeilijk te verkrijgen, zelfs de meest geavanceerde farmaceutische productie is niet voldoende, het is moleculair-genetische, biotechnologische productie. De monoklonale antilichamen zijn zeer selectief in hun werking, en hebben daarom bijwerkingen, maar het genezingsproces kan met een hoge mate van voorspelbaarheid worden gecontroleerd.

Daarom zijn al deze moderne remedies uiterst doeltreffend, en bij patiënten met ernstige artritis en een hoog risico op snelle invaliditeit kunnen monoklonale antilichamen het proces zo niet stoppen, dan toch het begin van invaliditeit aanzienlijk vertragen, bijvoorbeeld door het twee keer zo langzaam te laten verlopen. Als dus volgens de statistieken iemand na 7 jaar invalide wordt, zal deze persoon bij gebruik van monoklonale antilichamen de volle 14 jaar, of zelfs langer, in staat zijn voor zichzelf te zorgen en een actief leven te leiden. Geloof me, dat is helemaal niet kort.

Topische behandeling voor artritis

Ondanks de overvloed aan de meest moderne geneesmiddelen van de XXIe eeuw, zou ons verhaal over de behandeling van acute en subacute, chronische artritis niet compleet zijn zonder het te hebben over topische remedies. Er zijn er veel: verwarmende kompressen, riemen en kniekussens van honden- en kamelenhaar, ebonieten cirkels, Kuznetsov of Lyapko applicators en apparaten voor thuisfysiotherapie. Mensen smeren bishofiet op hun gewrichten, verwarmen ze met ozokeriet en paraffine, en maken Dimeksid kompressen.

Wij beschrijven verschillende zalven, crèmes en gels die zonder recept verkrijgbaar zijn in elke apotheek, en vaak dienen als eerstehulpmiddelen in elk medicijnkastje. Wat is het verschil tussen zalf, crème en gel?? Wanneer toe te passen?

1. De zalf kan het best ’s nachts worden aangebracht. Het is een vettige substantie, meestal met vaseline of lanoline, die er lang over doet om in te trekken, vlekken maakt op kleding, maar een langdurige therapeutische werking heeft. Daarom is het beter de zalf na een nachtelijke toepassing enkele uren te laten intrekken onder een occlusief verband, bijvoorbeeld perkament.

2. Een crème is een emulsie, een suspensie van vet in water of een oplosmiddel. De meest populaire mayonaise, waarin minuscule druppels plantaardige olie in eiwit of dooier zijn gedispergeerd, kan worden beschouwd als de bekendste crème. Een crème trekt veel sneller in dan een zalf, letterlijk binnen enkele minuten, en als u het gebied goed masseert.

3. De gel is niet langer een in vet oplosbare emulsie, maar een waterige alcoholische massa die zeer snel verdampt en een beschermende film op de huid achterlaat. Aangezien de gel het minst in het weefsel doordringt, is het vaak verstandig de ontstekingsremmende gel aan te brengen op plaatsen waar grote gewrichten het minst door de huid worden bedekt, zoals op de knie of de elleboog. U kunt de gel op de intercostale zone aanbrengen, maar de poging om het op de bil van een zwaarlijvig persoon aan te brengen, zodat het “er doorheen reikt” naar de heupzenuw, is gedoemd te mislukken.

Er bestaan natuurlijk heel wat zalven, gels en crèmes voor gewrichten en ontstekingen van het bewegingsapparaat. Er zijn verwarmende zalven en verkoelende zalven. Hier is een vertegenwoordiger van elk van de zalven, crèmes en gels gebruikt voor de behandeling van artritis.

Nayatox (cobragif)

Beoordeling: 4.9

Nayatox is een Vietnamese zalf (Vietnam is de grootste leverancier van medicinaal slangengif), en het belangrijkste werkzame bestanddeel is cobragif, samen met kamfer, methylsalicylaat en eucalyptusolie. Het irriteert de huid, koelt en verlicht pijn, en is ideaal voor de behandeling van aandoeningen van het bewegingsapparaat. Het kan helpen bij de behandeling van artritis, ischias, radiculitis, neuralgie, ischias zenuwontsteking en ischias. Deze zalf moet in kleine hoeveelheden, één tot twee theelepels per keer, op de huid worden aangebracht en één keer per dag worden ingewreven. Kan twee keer per dag worden toegepast bij ernstig pijnsyndroom. Het product mag tot 10 dagen zonder voorschrift worden gebruikt. Een kleine verpakking van deze zalf van 20 gram kost 200 tot 250 roebel.

Voordelen en nadelen

Nayatoks kan niet worden toegepast bij individuele intolerantie, koorts, actieve tuberculose en infectieuze processen, bij vermagering, tegen een achtergrond van insufficiëntie van de cerebrale circulatie, bij patiënten die onlangs een hartaanval hebben gehad en die een onstabiele vorm van angina pectoris hebben. Geen zalf met slangengif aanbrengen bij zwangere en zogende vrouwen, of personen met huidbeschadigingen in de projectie van de toepassing. Echter, Nayatox, bij correct gebruik, op de tweede of derde dag na het begin van de artritis-symptomen, versterkt het oplossen van de ontstekingshaard en, door de irriterende, afleidende werking van kamfer, koelt en kalmeert het enigszins.

Diclofenac (Voltaren Emulsie)

Beoordeling: 4.8

Hierboven hebben wij reeds Diclofenac in zijn verschillende vormen beschreven. Nu produceert Novartis, die het Voltaren-assortiment in verschillende vormen voortzet, Voltaren Emulsgel, als gel voor uitwendig gebruik. De duurste tube, 2% diclofenac met een gewicht van 100 g zal niet goedkoop zijn: van 580 tot 750 roebel, maar deze hoeveelheid is genoeg voor een lange tijd. Tube van 1% diclofenac met een gewicht van 50 g kost 356 roebel. En een kleine tube van 20 g kan zelfs goedkoper dan 200 roebel worden gekocht. Ja, dit middel is niet goedkoop, maar Diclofenac, indien plaatselijk toegepast, vooral in combinatie met tabletten, verlicht intens de pijn, zwelling, ontsteking, vermindert koorts in het gewricht, verlicht de nachtelijke pijn en verbetert het bewegingsbereik.

Het is geïndiceerd voor een breed scala van pijnlijke aandoeningen van het bewegingsapparaat, reumatoïde artritis, spiercontusie en verstuikingen. Het moet 3 keer per dag worden toegepast, de dosis mag niet groter zijn dan een grote kers of een walnoot. Het is raadzaam de handen te wassen na het inwrijven, want de gel heeft een eigenaardige geur. Als het nodig is om kleine vingergewrichten te behandelen, dan is het natuurlijk niet nodig om de handen te wassen.

Voordelen en nadelen

Wij schreven hierboven dat Diclofenac een van de meest actieve en onveilige NSAID’s is… Daarom mag het niet langer dan 7 dagen worden gebruikt zonder doktersadvies. Het geneesmiddel wordt normaal gesproken niet in grote hoeveelheden in de bloedbaan opgenomen, tenzij natuurlijk te grote huidoppervlakken worden ingesmeerd. Zeer zelden, en bij plaatselijk gebruik, kan het urticaria, de ziekte van Quincke, en contactdermatitis veroorzaken en kan er vrij vaak uitslag ontstaan, maar toch minder vaak dan één incident per 10 toepassingen. Het is gecontra-indiceerd als u gevoelig bent voor astma door aspirine, een intolerantie heeft voor aspirine, zwanger bent of borstvoeding geeft, kinderen jonger dan 12 jaar, of als er wonden of krassen zijn waar het is aangebracht. Het moet uiterst voorzichtig worden gebruikt bij chronische lever- en nierinsufficiëntie en mag niet in contact komen met slijmvliezen of de ogen.

Ibuprofen (Dolgit)

Beoordeling: 4.8

Dolgit crème bevat vijf procent ibuprofen, en een tube van 50 gram kost tussen de 120-140 roebel. Dolgit crème wordt geproduceerd in Duitsland, en wordt toegepast voor de behandeling van aandoeningen van het bewegingsapparaat. Het verlicht reumatische pijnen, artritis, artrose, spit en radiculitis. De crème heeft een sterke ontstekingsremmende en pijnstillende werking. Het verlicht zwelling en roodheid, verbetert het bewegingsbereik van het gewricht en verlaagt de temperatuur boven het oppervlak van het ontstoken gewricht. Het wordt 3 tot 4 keer per dag aangebracht en zachtjes op de gewenste plek ingewreven. Een 4-6 cm lange strook room is voldoende. Vergeet niet dat de crème, in tegenstelling tot de zalf, vrij goed wordt opgenomen als u het getroffen gebied actief genoeg masseert.

Voordelen en nadelen

De crème is gecontra-indiceerd bij overgevoeligheid voor ibuprofen, bij zwangere vrouwen en tijdens het geven van borstvoeding. Het mag niet worden gebruikt bij kinderen onder de 14 jaar, hoewel ibuprofen in de vorm van Nuroprofen zelf uitstekend geschikt is voor kinderen als koortswerend middel. Maar feit is dat deze crème, naast pure ibuprofen, toevoegingen bevat zoals solketal, isopropanol, poloxamer, en andere toevoegingen waarvoor kinderen intolerant kunnen zijn.

Maar als u Dolgit crème in uw medicijnkastje thuis hebt, weet dan dat het bij verstuikingen, verrekkingen, kneuzingen of artritissymptomen de pijn, zwelling en zwelling kortstondig kan verminderen, de temperatuur boven het getroffen gewricht kan verlagen en het bewegingsbereik kan vergroten. Dit is genoeg tijd om een traumacentrum of arts te bezoeken, gekwalificeerde medische hulp te krijgen, naar de apotheek te gaan, naar huis te gaan en een behandeling te beginnen met wat de arts voorschrijft.

Conclusie: koel of warm?

In het begin van de ontsteking, wanneer het gewricht meer ontstoken is, de pijn toeneemt, en de roodheid en zwelling toenemen, moet u nooit onmiddellijk verwarmende zalven aanbrengen, warmte toepassen, een stoombad nemen, of een ruwe, verwarmende massage met een wrijvende beweging geven.

Dit is wanneer het bloed naar het gewricht stroomt en de extra toename van de bloedcirculatie in het gewricht zal leiden tot nog meer oedeem en meer pijn, omdat de ontsteking zich nog aan het ontwikkelen is en u die helpt.

Op dit punt helpen verkoelende zalven met pepermuntolie. U kunt pijnlijke gewrichten zelfs gewoon zalven met essentiële pepermuntolie verdund met een plantaardige basisolie, bv. zonnebloemolie, tot de consistentie van één op tien. Een dergelijke formulering zal aangenaam koud en afleidend zijn, en er kan een vochtig of koud kompres op het gewricht worden gelegd. Het is niet tevergeefs dat onze voorouders de bladeren van verse klis op pijnlijke gewrichten bij artritis legden. Een heet gewricht gewikkeld in een koel klisblad verdampt krachtig water, het klisblad blijft koeler, en vermindert de pijn.

Maar na 2-3 dagen, wanneer de maximale fase van ontsteking voorbij is, is het noodzakelijk om zowel verwarmende zalven als droge warmte toe te passen. Ze hebben een oplossend effect, verbeteren de doorbloeding van het gewricht, verminderen zwelling en stijfheid en vergroten het bewegingsbereik. Gewoon onthouden: Als de verbetering, zwelling en pijn toenemen, kunt u voorzichtig beginnen met het stomen van de botten. Als dit in het begin gebeurt, leidt dit tot een sterke toename van de pijnklachten.