Vergelijking van FAT32- en NTFS-bestandssystemen

Externe harde schijven – thumb drives, memory sticks, draagbare harde schijven – kunnen worden geformatteerd met verschillende bestandssystemen. Maar in het middensegment zijn de twee meest voorkomende FAT32 en NTFS.

De meeste schijven met een capaciteit tot 32 gigabyte zijn geformatteerd in FAT32. Maar NTFS is niet capaciteitsafhankelijk – er zijn kleine flashdrives, grote, en zelfs externe harde schijven die er “out of the box” onder werken.

Dit is het verschil tussen FAT32- en NTFS-bestandssystemen – en de beste manier om uw schijf te formatteren voor snellere en stabielere prestaties.

Wat is een bestandssysteem in het algemeen

Elke geheugenstick, geheugenkaart, harde schijf of zelfs 3.Een 5-inch diskette is een reeks cellen die gebruikt wordt om informatie op te slaan. Hiermee zijn vertrouwde documenten, muziek of video in een staat van nullen en enen. Deze vorm van registratie is onbegrijpelijk voor mensen, maar duidelijk voor computers.

Elk van de cellen heeft zijn eigen grootte en adres. De laatste geeft precies aan waar op de harde schijf of flash drive die cel zich bevindt.

Alle verzamelde adressen worden verzameld in een directory. Vervolgens worden ze verdeeld over de dossiers. De uiteindelijke directory ziet er ongeveer zo uit:

1. “kladblok” bestand.txt staat in de cellen 1, 2 en 8″;

2. “File muziek.mp3 is in het 33-79” bereik, enzovoort.

Deze directory in combinatie met de celnummeringsmethode heet een bestandssysteem. En bij het formatteren van het opslagmedium moet u kiezen hoe uw computer de gegevens op de USB-stick of harde schijf zal opslaan.

FAT32-bestandssysteem

FAT32 is een vrij oude technologie en catalogiseringsmethode. Geïntroduceerd in het midden van de jaren negentig en oorspronkelijk ontworpen om te werken met externe schijven. Bijvoorbeeld flashdrives, microSDHC- of SDHC-geheugenkaarten en sommige andere media worden volgens dit bestandssysteem geformatteerd.

FAT32 betekent dat siliciumcellen in een gedeelde array zijn verdeeld in clusters van 32 kilobytes. Dit levert een aantal belangrijke beperkingen op voor het gebruik van het medium.

FAT32 werkt niet goed met kleine bestanden. Een document van 10K, bijvoorbeeld, neemt 32K in beslag op de flashdrive. En een volume van 65KB is al 96KB. Grotere gegevenspakketten worden verdeeld in brokken van 32KB en “verpakt” in cellen.

De FAT32 bestandstabel kan geen groot aantal records bevatten. Daarom is de maximale grootte van een volume dat in dit systeem wordt geformatteerd 32 GB. Bijgevolg is het nutteloos voor het partitioneren van schijven van 64 GB of groter. In het beste geval worden ze gesplitst in twee of meer logische schijven, in het slechtste geval gaat het grootste deel van de bruikbare ruimte gewoon verloren.

Ten slotte is de bestandsgrootte beperkt. Het mag niet groter zijn dan 4GB. U wilt iets groters overbrengen, zoals een film of een disc image? Maak er iets anders van.

Het lijkt erop dat dit bestandssysteem slechts één nadeel heeft. Waarom hebben ze het dan gemaakt??

Feit is dat FAT32 ideaal is voor gebruik met mobiele apparaten. Er is niet veel RAM nodig om het station te laten werken, zelfs 4-8MB is meer dan genoeg. E-books, MP3-spelers, draagbare consoles, hebben allemaal zeer weinig RAM, en zullen dus niet effectief kunnen werken met sommige FS.

En het werkt prima met trage, slecht presterende schijven. Uw smartphone zal zelfs geen prestatieverlies lijden als u een geheugenkaart plaatst die in dit bestandssysteem is geformatteerd.

Het is dus mogelijk om FAT32 aan te bevelen voor gebruik met flash drives en geheugenkaarten die in mobiele apparaten zijn geïnstalleerd.

Voordelen

• Het RAM wordt praktisch niet geladen;

• Toont hoge prestaties op trage schijven.

Nadelen

• Er kunnen geen bestanden groter dan 4GB worden opgeslagen;

• Het maximale volume is 32 GB;

• Het verwerkt kleine bestanden niet efficiënt.

NTFS-bestandssysteem

Het NTFS-bestandssysteem, dat nu in bijna alle computers wordt gebruikt, vooral in die waarop “besturingssystemen” van de Windows-familie draaien, werd midden 1993 geïntroduceerd. Ontworpen door Microsoft. En NTFS is oorspronkelijk ontworpen om specifiek te werken met besturingssystemen uit de Windows-familie.

NTFS houdt in dat er een hoofdpartitietabel, MFT, op het station wordt geplaatst. Hier wordt informatie opgeslagen over welke specifieke cellen de gewenste informatie bevatten. MFT kan relatief groot zijn, maar dit wordt gecompenseerd door een sterk geoptimaliseerde behandeling van kleine bestanden.

Bij deze technologie wordt de schijf gepartitioneerd in clusters van 512 bytes tot 64 kilobytes. Het verbetert ook de afhandeling van diverse “kleine dingen” op het medium – maar kan de toegang tot grote bestanden vertragen, vooral als er sprake is van aanzienlijke fragmentatie.

Het lost ook het probleem op van lange mappen (met veel submappen en een naam van meer dan 64 tekens). Het apparaat wordt niet langer traag.

Tenslotte is de maximale grootte van een NTFS-volume 2 TB. En er is helemaal geen limiet op de bestandsgrootte.

Maar het is niet zonder nadelen. De meest in het oog springende daarvan zijn de slechte prestaties op mobiele apparaten. De directory wordt verplaatst naar RAM, zodat de computer ten minste 64MB “RAM” nodig heeft om te kunnen werken op een enkel volume dat in deze FS is geformatteerd. Hoe komen mobiele apparaten zoals MP3-spelers of e-readers aan zoveel RAM??

Ook schijven die in NTFS zijn geformatteerd kunt u het beste ongevuld laten. De prestaties zullen drastisch afnemen wanneer de gebruikersgegevens 80-90% van de capaciteit overschrijden.

Voordelen

• Het maximale volume is 2 TB;

• Geen limiet op de bestandsgrootte;

• Geen prestatieverlies bij het werken met “lange” mappen;

• Geoptimaliseerde behandeling van kleine bestanden.

Nadelen

• Niet geschikt voor mobiele apparaten;

• Zeer belastend voor de RAM;

• Prestatieverlies wanneer de schijf voor meer dan 80-90% vol is.

FAT32 of NTFS?

Beide technologieën hebben voor- en nadelen. Laten we ze vergelijken in een overzichtstabel!

Functie	FAT32	NTFS
Clustergrootte	1 tot 32 Kbytes, meestal 32 KB	512 bytes tot 64 kilobytes, meestal 8KB
Maximale volumegrootte	32GB	2TB
Beperkingen op de bestandsgrootte	Tot 32GB	Geen
Vereisten voor het apparaat, Beperk de bestandsgrootte van een enkel volume dat op deze FS is geformatteerd	Geen	Ten minste 64MB RAM
Behandeling van kleine bestanden	Slecht geoptimaliseerd	Goed geoptimaliseerd
Behandeling van lange mapnamen	Slecht uitgevoerd	Goed uitgevoerd
Prestaties opslaan als ze vol zijn	Er is	Geen
Werken met trage harde schijven	Het is goed geoptimaliseerd	Slecht geoptimaliseerd

FAT32 is dus vooral een systeem voor schijven die bedoeld zijn voor gebruik in mobiele apparaten (lezers, spelers, smartphones en tablets). NTFS is al beter geschikt voor harde schijven in computers.

Beide bestandssystemen verliezen het nu van de nieuwere, exFAT. Het is relatief nieuw, uit 2006, maar is al geïmplementeerd op zowel mobiele apparaten als desktops. Het mist de nadelen van NTFS en FAT32, hoewel het in sommige opzichten inferieur is.

En het grootste probleem waarmee een gebruiker kan worden geconfronteerd door de verkeerde FS te kiezen, is de beperking van de grootte van een enkel bestand. Om een groot archief, een film of een DVD-image op een flashdrive te dumpen, moet deze vaak opnieuw worden geformatteerd naar een NTFS-achtige structuur. En deze operatie vernietigt de gegevens op de externe schijf.

Alternatieven

Deze twee technologieën zijn echter niet de enige catalogiseringstechnologieën die worden gebruikt. Zo worden bijvoorbeeld “buiten Windows” gevonden:

1. APFS is een nieuwe opslagmethode die door de macOS-familie uitsluitend in Apple computers en laptops wordt gebruikt. Gekenmerkt door specifieke optimalisatie voor SSD’s (en niet zozeer voor HDD’s);

2. ReFS – een verbeterde versie van NTFS, gebruikt in serverconfiguraties en uitsluitend onder Windows Server en later. Gekenmerkt door verhoogde betrouwbaarheid, die te danken is aan het gebruik van B+ bomen (zoals in relationele databases);

3. EXT3 en EXT4 zijn speciale bestandssystemen voor computers waarop

4. nux. Het ondersteunt block journaling en groepering, wat het risico van fragmentatie vermindert.

Bovendien gebruiken sommige andere “besturingssystemen” eigen FS. En Microsoft werkt al meer dan 10 jaar aan WinFS, dat zal worden gebruikt met HDD en SSD in desktop computers. Het is waar dat het project regelmatig wordt bevroren.