Wat is een existentieel vacuüm en wat kan men eraan doen??

In de loop van het leven heeft iedereen gedachten van zinloosheid en gevoelens van innerlijke leegte. Om ze kwijt te raken, verdiepen sommigen zich in zaken, anderen houden zich bezig met filosofische speculaties… Anderen verliezen hun houvast in het leven en leven met depressieve neuroses, zelfmoordneigingen en verslavingen. Gebaseerd op het metafysische werk van J. Sartre. . Sartre over de zoektocht naar het Zijn, het boek van Frankl, de werken van filosofen en psychotherapeuten, deskundigen hebben zich een mening gevormd over het existentiële vacuüm.

Wat is het??

De naam komt van het Latijnse woord existentia, “bestaan”. Het onderwerp is een persoon die het vermogen heeft verloren om zich te ontwikkelen… De term kwam in gebruik in het midden van de twintigste eeuw, op instigatie van de psychiater Viktor Frankl, maar Kierkegaard wordt beschouwd als de grondlegger… Met existentieel vacuüm bedoelde hij een psychologisch probleem dat ontstaat bij mensen die de zin van het bestaan niet zien.

Het existentialisme – als een aparte tak van filosofie – bestond niet. Het was een beweging in de cultuur die verband hield met de spirituele zoektocht van mensen… De theoretici beschouwen J. Sartre, K. Jaspers, R. Mei. A. Camus, F. Nietzsche, N. Berdyaev, L. Shestov. In de jaren 1930 en 1960. De eerste scholen die existentiële filosofie en psychologie met elkaar verbonden, ontstonden. Ze zijn geassocieerd met de namen van L. Binswanger, B. Frankl, R. May, E. Yaloma.

Filosofen en psychotherapeuten hebben het lijden aan de onuitvoerbaarheid van het leven beschreven als “de ervaring van de afgrond”.Ze kwellen het individu:

1. begrijpt zijn doel niet;

2. weigert te geloven in het belang van het bestaan;

3. worden waarnemers, die het leven van een afstand gadeslaan.

Al in de 19e eeuw zag Kierkegaard leegte als een bewustzijn van het zelf door contemplatieve-zintuiglijke waarneming en aanvaarding als uniek individu.

Wanneer komt het besef van het innerlijke vacuüm?

De kernbegrippen van het concept zijn verschijnselen voor de wereld, erkenning van het individu, aanwezigheid voor de wereld. Zij worden gezien als een reactie op het rationalisme, dat de wereld verdeelt in objectieve en subjectieve delen, terwijl het irrationalisme uitgaat van de eenheid van object en subject. Deze laatste theorie is belichaamd in het existentialisme.

. Jaspers schrijft, dat bewustwording van de innerlijke leegte niet altijd mogelijk is vanwege alledaagse problemen. Het begrip komt in grenssituaties:

1. in levensbedreigende situaties;

2. diepe angst en frustratie;

3. van weerloosheid;

4. begrip van schuld.

Hamlets existentiële zoektocht werd in gang gezet door het verlies van zijn vader, en draaide om de vraag “to be or not to be”?”Spanningen leiden tegenwoordig niet altijd tot een geestelijke crisis. Ze horen bij het leven en gaan snel voorbij. Maar als het chronisch wordt door tegenslagen, begint iedereen het leven opnieuw te evalueren, ervaart psychologisch ongemak, en trekt passende conclusies.

Als de geest gekweld wordt door vragen over de zin van het leven, maar er zijn geen antwoorden, ontstaat er een existentiële crisis. De persoon beseft dat hij/zij geen controle heeft over zijn/haar leven, annuleert/corrigeert verkeerde handelingen en beseft de paradox. Gelooft dat het leven bedoeld is om te leren en te ervaren, maar ziet er geen doel in. Cognitieve dissonantie ontstaat door een logische tegenstrijdigheid en groeiende angst leidt tot het vallen in het konijnenhol.

Oorzaken van existentiële crisis

Hardwerkende mensen worden het minst getroffen door diepe nood. Dit komt door het gebrek aan vrije tijd voor filosofische reflectie. De zoektocht naar zin in het leven wordt nagestreefd door jonge mensen met ambities, onbereikte doelen, creatieve persoonlijkheden, die de wereld op subtiele manieren waarnemen. Gevoelens van hopeloosheid ontstaan soms wanneer men zich realiseert dat er geen carrière-, persoonlijke of financiële vooruitzichten zijn.

Conformisme

Levend in een maatschappij met gevestigde wetten, heb je geen persoonlijke waarden en moet je… Angst om afgewezen te worden door de maatschappij, wordt deel van de menigte en handelt tegen de wil in. Wie zich te veel zorgen maakt over sociale status ervaart existentiële eenzaamheid. Deze ervaringen roepen emoties op die worden veroorzaakt door verschillende angsten met betrekking tot de natuur, ziekte en dood.

Neurotische angst

Ongemotiveerde overdreven reacties op bedreigingen uitlokken. Bij onderdrukking neemt de kwetsbaarheid voor gevaar toe, omdat het blokkeren van de geest de toegang blokkeert tot informatie die bedreigingen identificeert.

Existentiële schuld

Net als angst is het zowel adequaat als neurotisch. Terwijl gewetensvolheid dient als maatstaf voor geweten en ethiek, versterkt ontologisch schuldgevoel de persoonlijke verantwoordelijkheid. Wanneer het correct wordt waargenomen, is het gunstig – het vergroot het vermogen om zich in te leven en te analyseren.

Extreme angst

Irwin Yalom identificeerde 4 vier factoren die diepe emotionele onrust veroorzaken. In de existentiële psychologie krijgen ze een grote betekenis…

Besef van de dood

Gedachten van onherroepelijk verspilde jaren, van afnemende levensdagen veroorzaken onophoudelijke angst. Existentiële conflicten komen voort uit een besef van onvermijdelijkheid, een verlangen om eeuwig te leven… De ontwikkeling van psychische pathologie wordt bepaald door mislukte pogingen om het bestaan te overstijgen.

Vrijheid

In filosofische zin wordt het niet gezien als een positief concept vanwege het gebrek aan gestructureerde gebeurtenissen en chaos. Elk individu is een schepper van het lot en kan niet vertrouwen op de ordelijkheid van het universum. Als men zich niet gegrond voelt, wordt vrijheid gezien als gedoemd en biedt valse hoop.

Isolatie

Het besef van eenzaamheid veroorzaakt een conflict tussen absoluut isolement en de behoefte aan sociale contacten. Met de aanvaarding van deze stand van zaken en het communicatieve evenwicht, ontsnapt het gevoel.

Gebrek aan betekenis

Als de mens moet sterven, uit chaos, zijn universum scheppen, alleen zijn, wat is dan de zin van het bestaan?? Als men weigert te zoeken naar verborgen betekenissen, leiden innerlijke leegte, gebrek aan deterministische waarden tot een verdieping van de leegte, een depressieve neurose.

“De zin van het leven zelf”

Dit is wat Fromm betoogde. Sartre sprak over zinloosheid en dat het “geen a priori betekenis heeft”. In zijn visie is leegte de realiteit van de mens, en zijn ervaringen en angsten existentiële factoren die moeten worden verdragen. Ervaringen ontstaan als gevolg van de realisatie van betekenissen en zijn voor iedereen onvermijdelijk. Iedereen ziet ze als een uitdaging. sommige zijn situationeel, doen zich voor in specifieke situaties en kunnen gunstig worden opgelost. Mensen zijn vrij om de middelen te kiezen om de leegte op te vullen, maar ze kunnen er niet van af… Het is een gegeven en de basis van het bestaan.

“Wanhoopscrisis” of een indicator van volwassenheid

Op middelbare leeftijd, bij het heroverwegen van fundamentele waarden en resultaten, worden allen geconfronteerd met hetzelfde probleem – een existentieel vacuüm. Het kan zelfs optreden na een aangename gebeurtenis – een abrupte verandering in sociale status. In het geval van promotie wordt de persoon in een onbekende omgeving geduwd, en niet klaar zijn voor een nieuwe rol leidt tot een kritische overschatting van capaciteit, een vallen in een emotioneel gat.

In deze situatie probeert iedereen het doel en de zin van het leven te begrijpen. Door verloren betekenissen en teleurstellingen verandert de perceptie van de wereld en de identiteit… Manifestaties van crisis zijn verveling als gevolg van gebrek aan belangstelling en apathie die initiatief doodt. Zelfs met een gezin, vrienden en een carrière voelt men zich “alleen in de menigte”.Crisis wordt ook gedefinieerd door andere symptomen:

1. depressieve stoornis;

2. frustratie;

3. chronische stress;

4. verschuivingen in waarden en betekenis;

5. Het verlangen naar isolatie;

6. slaapverstoring;

7. ontevredenheid met zichzelf.

Een existentiële crisis overwinnen

Deze periode sluit de volwassenheid af en leidt tot een nieuwe ontwikkelingsronde, als men de omstandigheden die het leven biedt accepteert. Psychologen zijn tot de conclusie gekomen dat het, om de crisis te boven te komen, belangrijk is toe te geven dat de zin van het bestaan ligt in het bewust leven van het moment, het aanvaarden van de onvermijdelijkheid van de dood. Mensen hebben geen missie, maar iedereen vormt zijn eigen betekenis. Om uit de crisis te komen, heb je een persoonlijk doel nodig. De Noorse filosoof Zapfe adviseert:

1. om van angstige gedachten af te komen in meditatie;

2. De overhand vinden;

3. Focus op doel/doelen;

4. de energie van wanhoop ombuigen naar creativiteit.

Logotherapie of “zingevingstherapie”

. Frankl ziet de oplossing in een herformulering van waarden en belangen, aanvaarding van situaties, liefdadigheid en liefde. In een nazikamp bewees een psychiater dat zingeving en wilskracht ons helpen om de onmenselijke beproeving te boven te komen. Om het evenwicht te herstellen en noogenieke neurose als gevolg van frustraties, depressies te voorkomen, hijEen formule met twee constanten en één variabele:

1. De motiverende kracht is de zoektocht naar zin in het leven, die apathie en frustratie voorkomt.

2. De wil om zin te maken gaat de drang tegen om zich te laten gelden om psychologische complexen te compenseren.

3. Betekenis vinden in het lijden is nuttig als de eerste twee manieren niet beschikbaar zijn.

Het individu moet ze niet zoeken in een denkbeeldige wereld, maar in de omringende werkelijkheid. Mensen halen positiviteit en energie uit werk en creativiteit; uit esthetische ervaringen van natuur, kunst, gepassioneerde liefde; uit reflectie op positieve levenservaringen.

Wat is existentiële psychotherapie??

Het is een praktische hulp om uit een crisis te komen.De basisvan existentiële psychotherapiezijn viervoudig:

1. identificatie van de aandoening;

2. een fenomenologische benadering van het probleem;

3. een verkenning van de ervaring;

4. De bereidheid van de patiënt tot dialoog met zichzelf en de buitenwereld.

De programma’s zijn gebaseerd op de Logotherapie van Frankl en de methoden van I. Yalom. Logoanalyse helpt bij het inventariseren van waarden door het verruimen van het wereldbeeld en de creatieve verbeelding. Voor de behandeling van fobieën, slapeloosheid, is de paradoxale intentie geschikt. Angst voor de dood kan op een ironische manier onder ogen worden gezien: zich een begrafenis voorstellen, kijken naar mensen die ernstig ziek zijn, een overlijdensbericht schrijven.

Psychotherapeuten gebruiken dereflexie om de hyper-obsessieve neiging tot zelfobservatie te overwinnen… de methode berust op het vermogen zich te richten op betekenis en waarden. Deze aanpak maakt een realistische beoordeling van de situatie mogelijk, vermijdt neurose en negeert de symptomen van de crisis.

Met toenemende angst, In verband met vrijheid werkt de therapeut aan de vrijwillige factor van de patiënt:

1. leidt tot de noodzaak verantwoordelijkheid te nemen voor iemands lot;

2. leert zoeken naar de oorzaak-en-gevolgrelaties van mislukkingen;

3. Accepteren van situaties die niet veranderd kunnen worden.

Dromen is belangrijk in existentiële leegte, maar plannen maken is mogelijk zolang ze emotioneel in evenwicht zijn. Werken met geblokkeerde effecten kost tijd. Maar het verkennen van de aard van vastgeroeste gevoelens en beperkt denken dwingt je op een nieuwe manier naar vertrouwde dingen te kijken…

Werken met de angst voor isolatie helpt de patiënt te beseffen dat hij niet alleen is. De probleemstudie is gebaseerd op een experiment. Hij wordt aangemoedigd enkele dagen bewust alleen te zijn om zich bewust te worden van de gruwel van een situatie waarin hij werkelijk van de wereld is afgesloten.

Als er klachten zijn over de zinloosheid van het leven, kan de therapeut de deur openen naar het besef dat het bestaan draait om zingeving, en dat het de verantwoordelijkheid van het individu is om dingen te laten gebeuren. Existentiële psychotherapie kan je helpen nieuwe horizonten te zien, gemoedsrust te vinden en uit een crisis te komen tegen lage kosten.

Ter afsluiting is het de moeite waard Paolo Coelho te citeren: “Iedereen heeft één plicht: het pad van zijn of haar eigen Trap te bewandelen en het leven te vullen met verlangens”.Als je iets heel graag wilt, zul je het zeker krijgen, want het Universum houdt er rekening mee.