Wat is trapbegrazing en een trapbegrazingsschema voor tomaten

De wilde tomatenstruik is van nature een nachtschade, een overblijvende. De stam van de tomatenplant produceert uit elke bladoksels een scheut, die zelf weer zijstengels produceert. De liaan kruipt over de oppervlakte, wortels verschijnen in de internodiën, en de takken hebben borstels met lelijke, kruisbestoven bloemen. De Solanum Lycopersicum-tomaat heeft een multikarperbes, een eetbare vrucht aan een giftige liaan. Geclassificeerd als een tomaat, wordt het geclassificeerd als een groente.

Wat betekent de term “dropworming”?

Uit de eigenaardigheden van de ontwikkeling van tomatenstruiken blijkt dat het bij een eenjarige teelt, om een gewas van tomaten te krijgen, niet groene massa, noodzakelijk is de groei te beperken ten koste van zijscheuten. Vermindering en snoeien zijn agronomische praktijken die de opbrengst verhogen en de rijping versnellen.

Na honderden jaren veredeling heeft de cultivar nieuwe vormen gekregen, vastgelegd als type- en raseigenschappen. De wijnstok vereist niet alleen kennis van de structuur en de kenmerken van de struik, maar ook een goede handvaardigheid en een gedegen kennis van de eigenschappen van de plant. De vorming van het skelet is eenvoudig als je de raseigenschappen in aanmerking neemt.

Doel van het wieden:

1. zoveel mogelijk vruchten aan de plant laten als in de loop van het groeiseizoen kunnen worden geproduceerd.

2. Vermijd overgroei om geen omstandigheden te creëren voor de ontwikkeling van phytophthora en rot.

3. Zorg voor goede voeding voor de tomaten.

4. Zorg voor een vroege oogst.

De ontwikkeling van planten in de kas en buiten verschilt. Er kunnen verschillende wiedmethoden worden toegepast. Veredelaars hebben nieuwe variëteiten en hybriden gecreëerd met een beperkte groei en een vriendelijke fruitopbrengst die geen vorm nodig hebben.

Het wieden bestaat uit het plukken of afknippen van de okseltakken tot 5 cm lang, met een gesteriliseerd gereedschap. Het wordt ’s ochtends gedaan, de wond droogt in de loop van de dag op.

Rasgroepen van tomaten

Tomaten met een onbeperkte hoofdstengel die 3-5 m hoog wordt, worden onbepaald genoemd. Lianen worden gekenmerkt door hun fijne smaak en een lang groeiseizoen. De zaailingen worden 70 dagen gehouden en de eerste bloemtrossen worden gevormd na 9-11 bladeren. De kwasten zijn schaars, met 3 tot 5 bladeren en een onderlinge afstand tot 30 cm. De stengel eindigt niet met de bloeiwijze, de groei wordt beperkt door snoeien over de laatste overgebleven borstel.

Bepalende rassen hebben een beperkte groei, piek. Ze zijn kort en produceren tot 6 borstels, de eerste boven 6-8, de andere na 1-2 bladeren.

Halfbepaalde rassen en hybriden kunnen tot 2 meter hoog worden en tot 10 vruchttakken vormen na 1-3 bladeren aan de hoofdstengel en 3-5 aan de zijstengels. De eerste tros begint boven 7-9 bladeren. Stengel kan worden geprikt of groeien voor het snoeien

De superdeterminante tomaten zijn altijd vroeg rijp en groeien 40 dagen op een zaaibed. De eerste tros begint boven het 5e blad en er kunnen wel 3-4 blaadjes zijn. De kwekerijen kunnen slechts tot 5 bladeren groeien, waarna ze al hun energie steken in het produceren van een snel rijpend gewas. Stengelhybriden zijn laaggroeiend, vroegrijp, produceren geen zijtakjes.

Deskundigen hebben een tendens opgemerkt: hoe minder borstels er aan de stengels zitten, hoe vaker ze gesnoeid moeten worden om overgroei te voorkomen. Dit is geen eenmalige, systematische procedure. Overwoekerde takken zijn moeilijk te verwijderen en kunnen stress veroorzaken voor de plant. Daarom worden de stengels regelmatig geplukt, vanaf het moment dat de zaailingen worden geplant tot de laatste bos wordt geoogst.

Het type plant en het scheidingspatroon staan op de zaadverpakking vermeld. Hoeveel trossen vruchten aan de plant moeten blijven hangt af van

1. De vruchtbaarheid van de bodem en de intensiteit van de teelt;

2. de klimatologische omstandigheden van de regio;

3. De rassen verschillen in hun neiging om gedurende het hele groeiseizoen nieuwe scheuten te produceren;

4. Het type kas of de manier waarop de plant buiten wordt geteeld.

In een typische Nederlands kas kunnen tijdens een seizoen 10 trossen rijpen in een niet-verwarmde ruimte. 3 tot 5 trossen in de grond. Bij de vormgeving van de struik wordt rekening gehouden met de mogelijkheid om rode of bruine tomaten te eten. De rijpingstijd van het gewas na de vruchtzetting in gunstige omstandigheden hangt af van de rijpheid. Voor lianen is het meer dan 55 dagen zonder verlaging van de kastemperatuur tot +8

0, voor vroegrijpe planten meer dan 40 dagen.

Transplantatiemethoden

Wetenschappers hebben berekend dat het aantal nieuwe takken aan een struik afhangt van het voedingsgebied. Onder gunstige omstandigheden kan een tomaat takken produceren van de tweede orde 5-15, de derde orde 12-40, de vierde 2-15. Na ongeveer 10 dagen vormen de twijgen zich en zijn ze moeilijker af te knippen. De plant raakt gestrest als u meer dan drie stengels tegelijk verwijdert.

s Morgens zijn de 5 cm lange stengels broos. Ze kunnen gemakkelijk worden verwijderd door ze met duim en wijsvinger vast te pakken en in een kolom te breken. De wond zal niet geïnfecteerd raken. Het gereedschap wordt na elke snede gesteriliseerd met een mangaanoplossing. De stronk zal verdorren en afvallen. Tomatensap is bijtend, dus gebruik handschoenen bij het spitten.

Onbepaalde tomaten met onbeperkte stamgroei worden gevormd:

1. Zet de stengels rechtop op één stengel en verwijder de stengels die uit de bladoksels komen;

2. in 2 stengels – waarbij een stengel onder de eerste bloeiende tak overblijft;

3. 3 – laat de stelen onder de eerste en tweede rij bloemen staan.

Bovendien moeten de stengels worden gesnoeid omdat de struik niet meer dan 11-12 trossen fruit tot volle wasdom kan laten komen in een beperkt voedingsgebied. Ze hebben echter de neiging om tijdens het groeiseizoen nieuwe scheuten te produceren.

Determinerende rassen hebben een beperkte groei. De trossen komen eerder in de vruchtfase. De eerste aar komt boven 6-8 bladeren uit. De sterkste stengels komen onder de eerste borstel uit. Het begint altijd met de bladeren die uit de oksels komen. De struik wordt gevormd, waarbij 3-4 borstels op de centrale steel overblijven, 2-3 borstels op de tweede en derde. De koppen hoeven niet gesnoeid te worden; de stengel wordt in zijn groei beperkt door de apicale borstel. De opbrengst is betrouwbaar.

Semi-indeterminante rassen variëren in structuur. Sommige toppen bereiken een hoogte van 130 cm, andere groeien tot 2 m. Ze moeten voorzichtig gesnoeid worden om hun opbrengst niet te verminderen. Een stiefkind is een takje dat groeit uit een bladoksels, niet een bloemknop. Bij twijfel is het beter een dag te wachten om te bepalen of de scheut moet worden verwijderd.

Semi-determinanten zijn het productiefst in de kas als zij correct worden toegepast, aangezien de hoogte en de bloeiwijze dichtheid van semi-determinanten hoger is dan die van indeterminanten. Verticale vorming in 2 stammen is voor hen optimaal. Herplant.

Superdeterminante rassen produceren weinig uitlopers. Ze groeien slechts tot de eerste bloeiwijze. De oogst wordt gelijktijdig gevormd op vertakte stolonen, 3-4 borstels op de top. Geen snoei van bolhybriden. Het zijn vroeg rijpende, laag groeiende rassen.

Introductie van tomaten in de kas

In de kas, tomaten groeien dicht, de vorming in verschillende takken creëert slechte ventilatie, gebrek aan licht op de bladeren. In de onverwarmde kas is het gebruikelijk om onbepaalde en halfbepaalde rassen in 2 kolommen te vormen, met de toppen gesnoeid. Het loof na een rijpe tros werkt niet voor de oogst; het moet worden verwijderd om de trossen niet te overwoekeren.

Laaggroeiende tomaten met apex-bloeiwijze kunnen in één of twee stengels verticaal worden geteeld, waarbij de groei tijdig wordt overgebracht naar een stengel in het bovenste derde deel van de stengel. Als de bovenste tros vervaagt, groeit er een tweede voor in de plaats. Dit is het grote verschil tussen de vorming van determinate planten in de kas.

De stengels staan toevallig vol met struiken. Verwijder onmiddellijk die zonder bloeiwijzen. Reguleer de groei van de rest. Uit de ervaring van tuiniers:

1. Beperk de groei van de hoofdstam.

2. Boven de borstels met eierstokken de bovenkant afknijpen, zodat er 2 blaadjes overblijven voor de vulling.

3. Vorm de scheuten zo dat de bladeren in het licht staan.

4. Zorg ervoor dat er geen stengels van het derde niveau zijn.

5. Voed planten met een evenwichtige hoeveelheid voedingsstoffen op het juiste moment.

Teelt van tomaten in de open lucht

Selecteer vroegrijpe rassen voor buitenteelt op basis van klimaatomstandigheden. In het gebied zonder zwarte grond worden vroegrijpe rassen geplant. De beste manier om tomaten te kweken is als een enkele stengel, bevestigd aan een paal. Het zal lukken om een oogst van 3-4 borstels te produceren op een gunstig moment.

Laat in een warm klimaat de stengels onder de eerste en tweede borstel staan. Verwijder alle overgebleven okselspruiten. Vergeet niet dat de stengels niet worden gevormd tot een bloeiende struik, niet groeien op de stam – alleen in de oksels. De opbrengst is hoger met een driestengel, maar het vullen en rijpen duurt langer.

Superdeterminanten en braamstruiken hebben geen wijnstok nodig, maar worden vastgebonden aan een steun.

Conclusie

Bij de teelt van tomaten moet u niet wachten tot er talrijke scheuten op de stam in de oksels zitten. De stengels worden gedurende het hele seizoen verwijderd, waardoor de vruchten sneller rijpen en ziekten worden voorkomen.